X-mas challenge: Πώς θα χωρέσει στο αμάξι μου το χριστουγεννιάτικο δέντρο;

Αφού το κακό παράγινε, δε μου άφησαν άλλη επιλογή, παρά να ζητήσω τη βοήθεια της Μαριέτας και να πάμε να αγοράσω ένα μεγάλο δέντρο. Μεγαλύτερο από αυτό που είχα τέλος πάντων.

Πάνω που είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα μου και σκεφτόμουν το στολισμό που ήθελα και τι μπιχλιμπίδια θα διαλέξω, αν θα πάρω γιρλάντες ή αν είναι πλέον πολύ κιτς, και τι χρώμα θα είναι τα λαμπάκια μου, συνειδητοποίησα ότι το αυτοκίνητό μου δε χωράει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Προκειμένου λοιπόν να μην το ζουλήξω, αλλά και να μην κάνω εκπτώσεις στο ύψος του, εξαιτίας του αμαξιού μου, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τη Budget στο αεροδρόμιο και να νοικιάσουμε ένα αυτοκίνητο που να καλύπτει τις ανάγκες μου!

“Έχουμε αυτό που χρειάζεστε και σας περιμένει στη θέση 135.”, μας είπε ο υπάλληλος και φτάνοντας στο μαγικό νουμεράκι μας περίμενε ένα υπερτεράστιο Toyota Avensis. “Τέλεια”, σκέφτηκα και ξεκινήσαμε για τα πρώτα ψώνια.

Φτάνοντας, παρκάραμε και αποφασίσαμε, σαν κορίτσια κι εμείς, να φρεσκαριστούμε λίγο, μάσκαρα, κραγιόν, όπως επιβάλλει το πνεύμα των ημερών, αλλά και η ανάγκη μας να μη μας βλέπουμε σε μαύρα χάλια!

Πήραμε λοιπόν μπάλες, φωτάκια, τα οποία τα ανοίξαμε και τα δοκιμάσαμε και πάνω στο δέντρο, και βρήκαμε και εκείνο το ελατάκι που θα βολευόταν άνετα στο αμάξι. Ήταν και λίγο ψηλότερο από μένα, οπότε μια χαρά. (Η Μαριέτα δε μετράει γιατί αν ψάχναμε κάτι στο δικό της ύψος θα θέλαμε νταλίκα.)

Τα κουβαλήσαμε με εξαιρετική δεξιοτεχνία και τα βολέψαμε με ευκολία στο “δανεικό” αυτοκινητάκι μας. Εντάξει κάποιες μπάλες έπεσαν από τις σακούλες και στάθηκαν αφορμή για να χαζολογήσουμε λίγο και να παίξουμε μεταξύ μας.

Το επόμενο βήμα ήταν να στολίσουμε το δέντρο. Αλλά δε θα είχε και τόση πλάκα αν πηγαίναμε σπίτι μου. Αφού το κάνουμε που το κάνουμε υπερπαραγωγή, ας γίνει all the way. “Τι λες για το Ζάππειο;” Συμφωνήσαμε και οι δύο με τον προορισμό, μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε για κέντρο.

Βρήκαμε ένα σημείο λοιπόν που υποθέσαμε ότι επιτρέπεται να σταματήσουμε για λίγο με την κούρσα μας και του δώσαμε να καταλάβει. Στήσαμε το δέντρο μας στη μέση του πεζοδρομίου, καθίσαμε στο πορτ παγκάζ, διαλέξαμε τις μπάλες που μας άρεσαν και μετά για αρκετή ώρα ψάχναμε να βρούμε εκείνο το ξεχωριστό κλαδί που θα αναδείξει τη μοναδικότητα της κάθε μιας.

Να γυαλίζει αρκετά το glitter στον ήλιο, να μην πέφτει η μία πάνω στην άλλη, μεγάλη σύγχυση. Αφού κουραστήκαμε να ασχολούμαστε τόσο λεπτομερώς με τις σωστές θέσεις των στολιδιών, αφήσαμε λίγο στην άκρη των δέντρων και ποζάραμε ως άλλα μοντέλα, με ανάλογα χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ, μπροστά στο καινούριο μας αμάξι. Δεν είναι ότι μπορείς να έχεις και κάθε μέρα ένα καινούριο αυτοκίνητο!

Κάπως έτσι περάσαμε αρκετές ώρες κάνοντας βόλτα στην πόλη. Επιστρέψαμε το αυτοκίνητο στα κεντρικά της Budget, χωρίς έννοιες και περαιτέρω υποχρεώσεις και είπαμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας από εκεί που την είχαμε αφήσει. Τώρα πια βέβαια ξέρουμε πως για ό,τι προκύψει, μπορούμε να νοικιάσουμε το ανάλογο αμάξι. Χρωστάς πάντα στον εαυτό σου ένα μίνι δώρο για να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα.

Credits φωτογραφιών: Μενέλαος Μυρίλλας / SOOC