ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Κατάψυξη ωαρίων – H γυναικεία γονιμότητα στον πάγο

''Το αιδοίο δεν έφτασε ποτέ μόνο του στο Έβερεστ''.  Αυτή μου η ατάκα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί  από σεξιστική έως και ακαταλαβίστικη από κάποιους. Ωστόσο, επειδή την έχω πει πολλάκις τελευταία- με τη λαϊκή και αλήτικη βερσιόν του υποκειμένου- θα δώσω μία σύντομη ερμηνεία για να μπω στο θέμα αμέσως μετά. Σημαίνει ότι η γυναικεία φιλοδοξία έχει πολύ δρόμο και μάλιστα ανηφορικό και με λακκούβες για να καταφέρει να φτάσει στον στόχο. Θέλει πίστη, υπομονή και επιμονή.

Της Βερονίκης Ζέρβα

Η αλήθεια είναι πως λίγο πολύ όλες οι καριερίστες έχουν σκεφτεί το σενάριο παιδί στη ζωή τους και πώς η έλευσή του θα άλλαζε τις προτεραιότητες και την αφοσίωση στην εργασία. Είναι επίσης αλήθεια πως στις μέρες μας πολλοί γεννούν παιδιά που τα ”παρκάρουν” σε νταντάδες, γιαγιάδες και παππούδες.

Και επειδή καθείς έχει σαν σημείο αναφοράς τα δικά του βιώματα, ο δικός μου πατέρας όντας μεγάλος σε ηλικία με ρωτά συχνά με παράπονο ”θα ζήσω να δω εγγόνι από σένα, κάνε το κάποια στιγμή και εγώ θα σ’ το φροντίζω”. Και τότε ξεκινώ εγώ να επιχειρηματολογώ πως ένα παιδί δεν τρέφεται με τσίχλες και πως με αέρια δεν βάφονται αυγά. Μπορεί λοιπόν να μην βάφονται αλλά τώρα πια ψύχονται.

Διαβάζοντας λοιπόν πριν αρκετούς μήνες για τα πάρτι κρυοσυντήρησης (egg freezing parties) και τις πολυεθνικές εταιρίες που προσφέρουν στις γυναίκες υπαλλήλους ασφαλιστική παροχή κρυοσυντήρησης η πρώτη μου σκέψη ήταν για πόσο φιλελεύθερη ψευτοκουλτούρα και κοινωνική κατασκευή μιλάμε και η δεύτερη, να ξαναδιαβάσω λίγο Μάρξ και συγκεκριμένα το κεφάλαιο με την θεωρία της υπεραξίας.

Η κρυοσυντήρηση αποτελεί ένα δείγμα ότι η ιατρική επιστήμη φέρει τη μεγαλύτερη καινοτομία που θα μπορούσαμε να έχουμε σαν είδος.

Μπορεί κάποιοι να υποστηρίζουν ότι παρεμβαίνει στη φύση η εφαρμογή μίας τέτοιας πρακτικής, όμως σε μία δεύτερη ανάλυση μιλάμε για μία πρακτική που απελευθερώνει την γυναίκα, που απ’τη φύση της είναι πολυπράγμουσα, και της δίνει τη δυνατότητα να ζήσει με ένα άγχος λιγότερο και λίγη παραπάνω αυτοπεποίθηση. 

Όποιος ισχυριστεί ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι Μαρίσα Μάγιερ, καλή μητέρα, στοργική σύντροφος και ισορροπημένη ψυχικά χωρίς την υποστήριξη ειδικού ή/και ουσιών νομίζω πως κάτι δεν καταλαβαίνει για τις ανθρώπινες αντοχές.

Ξεπερνώντας τα όποια συμπλέγματα και ρωτώντας τον εαυτό μου όταν διάβασα ένα σχετικό άρθρο των Time αν θα πάγωνα τα ωάριά μου, η απάντηση είναι ένα εγωιστικό ναι. Το λάθος όμως που συμβαίνει συχνά και παραλείπουν οι παρατηρητές της μεθόδου να σχολιάσουν, είναι το κόστος, το οποίο δεν μπορεί να αντέξει λογικά μία νεαρή γυναίκα. Δεν μιλάμε για κόστη που αντιστοιχούν σε μία προσθετική στήθους ή επέμβαση laser στα μάτια, αλλά για ένα κόστος της τάξης των €10.000 με ετήσια έξοδα φαρμακευτικής αγωγής και συντήρησης στα €5.000.

Όταν συνεπώς η 30+ καριερίστα σκεφτεί την κρυοσυντήρηση ίσως τα αυγά της να μην είναι τόσο γόνιμα για να αναπαραχθούν στο μέλλον και ίσως να χάσει την ευκαιρία της βιολογικής μητρότητας.  Η καλύτερη λύση λοιπόν, θα ήταν η κρυοσυντήρηση να γίνεται σε νεαρή ηλικία όπου η γυναίκα με την φρεσκάδα της νιότης και χωρίς τα άγχη της καθημερινότητας θα έχει περισσότερες πιθανότητες.

Η κρυοσυντήρηση δεν είναι πολυτέλεια, είναι πρόοδος, ιατρική και κοινωνική και τώρα πια γίνεται και στην Ελλάδα.

Όσες διαβάζουν αυτό το κείμενο ας σκεφτούν πριν το κρίνουν αρνητικά, αν έχουν ίσες ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης με τους άνδρες συναδέλφους τους. Η κρυοσυντήρηση συνίσταται ακόμα και σε γυναίκες με σοβαρά προβλήματα υγείας (πχ καρκίνος και οι οποίες δεν έχουν ακόμη αρχίσει χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία).

Πρόκειται λοιπόν για μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για εκείνες τις γυναίκες που επιθυμούν να γίνουν μητέρες μετά την συνήθη αναπαραγωγική ηλικία. Μετά από κάποια ηλικία ωστόσο είναι πολύ εγωιστικό να σκέφτεται κάποια ότι θα έχει τις αντοχές, την υπομονή και το ψυχικό σθένος να φέρει στον κόσμο ένα παιδί που μπορεί να χάσει τη μητέρα του πριν ακόμη φτάσει στην εφηβεία. Συνεπώς, μία τέτοια επιλογή πρέπει να χαρακτηρίζεται από σύνεση και απόλυτη κατανόηση του μέτρου.