OPINIONS

Ας μιλήσουμε επιτέλους για τις “χοντρές”

Όταν η ομάδα Cherchez La Femme ανέβασε μια φωτογραφία του Plus size μοντέλου, Tess Holiday να φοράει μαγιό και να χαμογελάει σαν να μην τρέχει τίποτα - μάλλον επειδή όντως δεν τρέχει και τίποτα - το Facebook δεν δέχτηκε τη δημοσίευση αυτή επειδή δε συμμορφωνόταν με την πολιτική των διαφημίσεων που εγκρίνει και προωθεί.

Η ίδια σελίδα στη συνέχεια, ζήτησε εξηγήσεις, για να λάβει μια επιστολή από το team του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικτύωσης, στην οποία εμμένουν στην απόφασή τους και εξηγούν και τα επιχειρήματά τους:

Η εικόνα δείχνει ένα σώμα, ή μέρη αυτού, με ανεπιθύμητο τρόπο. Οι διαφημίσεις δε θα έπρεπε να απεικονίζουν μια κατάσταση υγείας ή σωματικού βάρους που να είναι τέλεια ή εξαιρετικά ανεπιθύμητη. Αυτό περιλαμβάνει φωτογραφίες που δείχνουν:

Κοντινά σε μέρη όπου το λίπος ξεχειλίζει από στενά ρούχα

Ανθρώπους με ρούχα που τους είναι πολύ στενά

Ανθρώπους που τσιμπούν το λίπος/την κυτταρίτιδά τους (ακόμα κι αν φαίνεται όλο τους το κορμί)

Ανθρώπους με ασθένειες ή ιατρικές καταστάσεις, με αρνητική χροιά

Διαφημίσεις σαν αυτές δεν επιτρέπονται επειδή κάνουν τους χρήστες να νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους. Αντ’ αυτού συστήνουμε να χρησιμοποιήσετε μια εικόνα με σχετική δραστηριότητα, όπως το τρέξιμο ή η ποδηλασία.

Φυσικά το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις και το facebook τελικά απολογήθηκε, χωρίς δυστυχώς να μπορούμε να εντάξουμε τα αντανακλαστικά τους αυτά στο ρητό “κάλλιο αργά παρά ποτέ”.

Νισάφι πια!

Προκαλεί η γυμνή θηλή μιας γυναίκας, σοκάρει ο δημόσιος θηλασμός, προάγει λανθασμένα πρότυπα η δημοσιοποίηση της ποικιλομορφίας του θηλυκού σώματος, ενοχλεί η γυναικεία τριχοφυΐα, σχολιάζεται αρνητικά η κυτταρίτιδα, απαγορεύονται οι φωτογραφίες με μαγιό αν δε θυμίζουμε την Irina Shayk, ενώ και στην περίπτωση που της μοιάζουμε πρέπει να ανεχτούμε και ένα γελοιότατο inbox με σχόλια που στάζουν σάλια. Σάλια ή χολή δηλαδή, αυτά είναι τα τινά. Και φυσικά εννοείται πως και στις δύο περιπτώσεις “τα ζητούσε ο οργανισμός μας”.

Ακολουθεί ρητορικό ερώτημα: Μήπως να μην ασχολούμαστε με την εικόνα του σώματος, αλλά με το πώς νιώθει το κεφάλι της γυναίκας που βρίσκεται στην κορυφή αυτού;

Αν και θεωρώ λιγότερο αυτονόητο ότι το νερό βράζει στους 100 βαθμούς Κελσίου, ίσως πρέπει να ανοίξει για εκατομμυριοστή φορά η συζήτηση γύρω από το πόσο βοηθητικό είναι να δίνεται δημόσια χώρος και βήμα σε γυναίκες που ξεφεύγουν από το κλασικά όμορφο και αδύνατο. Δεν έχουμε όλες γονίδια από Σουηδές νεράιδες παραμυθιών που έκαναν σεξ με τον Ken (σ.σ: της Barbie) και “δυστυχώς”, το να κυκλοφορούμε με σκυφτό κεφάλι, έρμαια της κατάντιας μας, το έχουμε αποκλείσει σαν πιθανότητα.

Ας ξεκαθαριστεί επίσης, ότι η συσκευασία “επιπλέον κιλά – ψωμάκια – κυτταρίτιδα”, δεν έγραφε στο πίσω μέρος της πως απαγορεύεται η λήψη ολόσωμων φωτογραφιών με μαγιό επειδή υπάρχει κίνδυνος τύφλωσης του φιλοθεάμονος κοινού.

Μιλάμε για social media και διαδίκτυο, όπου τα πάντα είναι μεμπτά και κατακριτέα, αν ξεφεύγουν από το ευρέως αποδεκτό πρότυπο του ωραίου (επί 90s, διότι πλέον έχει αλλάξει κι αυτό). Δεν έφτανε όμως μόνο η ανθρώπινη διάθεση για χολή που διαιωνίζεται ούτως ή άλλως από την ανάγκη μας για επιβεβαίωση, τη συντηρούν με εξαιρετική μαεστρία και τα social media με τέτοιες ηλίθιες εξαιρέσεις και πολιτικές απαγόρευσης περιεχομένου.

Να κάνουμε λοιπόν μια καινούρια αρχή σε πρώτο πλαίσιο, όσες κουβαλάμε το κόμπλεξ της αρνητικής χροιάς της λέξης “χοντρός” και σε δεύτερο πλαίσιο όσοι τη χρησιμοποιούν εναντίων τρίτων. Είναι φυσιολογικό να προτιμάς συγκεκριμένους σωματότυπους, είναι όμως παράλογο να κλείνεις τα μάτια και να δείχνεις αποστροφή σε όσες δεν γεννήθηκαν ταγμένες να μπαίνουν στο extra small. Δες τις φωτογραφίες των γυναικών γύρω σου και κάνε Like κι όταν ξεπερνούν τα 60 κιλά. Όχι από οίκτο, αλλά επειδή σου αρέσει που νιώθουν και περνούν καλά με τον εαυτό τους. Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να εντοπίσω τίποτα ομορφότερο σ’ αυτόν τον κόσμο από τους ανθρώπους που είναι περήφανοι γι’ αυτό που είναι.