Η Αλεξάνδρα Κλάδη τραγουδά “Μαζί για Πάντα” ενώ έχει χωρίσει

“Θα πιω μια ζεστή σοκολάτα” είπε και με ξάφνιασε, αφού για μένα τα ραντεβού “για καφέ” προϋποθέτουν πάντα την ύπαρξη καφεϊνης. Ωστόσο αυτή η απρόσμενη τροπή που με έκανε να παραγγείλω ένα ζεστό τσάι, έκανε εν τέλει την κουβέντα μας λιγότερο στημένη και περισσότερο χαλαρή.

Η Αλεξάνδρα Κλάδη είναι από τη Ζάκυνθο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, γιατί επαγγελματικά δε μπορώ να είμαι το ίδιο απόλυτη στις δηλώσεις μου. Θα την χαρακτήριζα “πολυμηχάνημα”, αλλά ας συμφωνήσουμε στον ευρύ όρο “μουσικός”. Συνθέτει μελωδίες και γράφει στίχους για τον εαυτό της, δημιουργεί μουσική για διαφημίσεις, θεατρικές παραστάσεις και κινηματογράφο, γράφει παιδικά παραμύθια, διδάσκει και δίνει συναυλίες με το συγκρότημά της.

Η οικογένειά της δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, αλλά εκείνη φρόντισε από μικρή να επιδείξει το ταλέντο της αντικαθιστώντας την – κλισέ πια – βούρτσα της μαμάς για μικρόφωνο, με τη βάση της ανέμης που έπλεκε η γιαγιά της. Πρώτη της επιτυχία στην οποία την απολάμβανε η οικογένειά της ήταν “Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά”, γεγονός που έκανε τον πατέρα της να της αγοράσει ένα μικρό αρμόνιο. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο έρωτας της Αλεξάνδρας με τη μουσική.

Αυτό που φανταζόμουν απ’ όταν ήμουν μικρή ήταν να είμαι πάνω σε μια σκηνή να τραγουδάω και να γυρίζω τον κόσμο. Αυτό θέλω από τη ζωή μου: ταξίδια και συναυλίες.

Μου ξεκαθαρίζει από την αρχή ότι είναι παιδί της πόλης. Έφυγε από τη Ζάκυνθο εντελώς αποφασισμένη ότι θέλει να έρθει στην Αθήνα, γι’ αυτό και είχε δηλώσει στο μηχανογραφικό της μόνο Αθηναϊκές σχολές. Προκειμένου μάλιστα να καταφέρει να περάσει στη Μουσικολογία πήγαινε κάθε εβδομάδα για δύο χρόνια στην Πάτρα για μαθήματα μουσικής. Μπορεί τα πρώτα χρόνια του λυκείου να έβγαζε μόνη της πρόγραμμα σε μπουάτ στη Ζάκυνθο, είχε όμως την άγνοια του τι γίνεται έξω από το νησί. Έτσι, όταν εν τέλει τα κατάφερε και μπήκε στη σχολή δεν είχε καθόλου έμπνευση και διάθεση να δημιουργήσει.

Ένιωθα η πρώτη του χωριού, αλλά η τελευταία της πόλης. Ο φόβος της μετριότητας δε με άφηνε να βγάλω κάτι δημιουργικό. Παράλληλα ήμουν και πολύ μικρή, το προστατευμένο παιδί της οικογένειας, δίχως εμπειρίες κι επιρροές, δεν είχα βιώματα για τα οποία μπορούσα να γράψω ώστε να ακουστεί η δική μου φωνή.

Το βασικότερο λοιπόν για την Αλεξάνδρα, είναι να μιλήσει γι’ αυτά που έχει ζήσει. Εμπνέεται από τον έρωτα, κυρίως την απογοήτευση και τη συντριβή που προκαλεί η αποτυχία του, αλλά και από τα κοινωνικά στερεότυπα. Όλα της σχεδόν τα τραγούδια γεννήθηκαν μέσα από ιστορίες δράματος, τις οποίες όμως η ίδια επιλέγει να μας διηγηθεί μέσα μια πιο σαρκαστική σκοπιά. Για να καταλάβετε το μέγεθος του αυτοσαρκασμού, τραγουδά “Μαζί για πάντα” ενώ έχει ήδη χωρίσει.

Δε μου αρέσει να εκφράζομαι σαν drama queen που πέφτει στα πατώματα και χτυπιέται και κλαίει, προτιμώ τον πιο κωμικό χαρακτήρα. Έτσι θέλω να το βιώνω κι όλας, μετά τον πρώτο μήνα και αφού έχω πλαντάξει.

H μουσική της Αλεξάνδρας είναι γλυκιά, αθώα και σε γεμίζει όμορφα συναισθήματα όπως ας πούμε όταν βλέπεις παιδικά cartoon. Όταν της το είπα μοιράστηκε μαζί μου ένα όνειρό της, να γράψει μουσική για ταινίες της Disney, αλλά και το ότι έχει δώσει φωνή σε ήρωες κινουμένων σχεδίων, γεγονός που στάθηκε αφορμή να τη ζηλέψω θανάσιμα για μερικά δευτερόλεπτα.

Αν πρέπει να κατατάξουμε τα τραγούδια της Αλεξάνδρας, θα τα χαρακτηρίζαμε pop. Είναι απλά, κατανοητά και διασκεδαστικά. Λένε μικρές ιστοριούλες που δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι έχουν γραφτεί σε περιόδους μοναξιάς. Η ίδια η δημιουργός τους, δηλώνει βαθύτατα μαζόχα αφού πέφτει με τα μούτρα στον έρωτα και τα όσα δεινά αυτός συνεπάγεται. “Όταν ξεμυαλίζομαι δε μπορώ να σκεφτώ τη δουλειά, μόνο τον έρωτα. Μου αρέσει βέβαια ο χρόνος ο δικός μου όταν δεν είμαι ερωτευμένη, αλλά δε σημαίνει ότι δε μου λείπει και η συντροφικότητα.”

Δένομαι πολύ με τους ανθρώπους γι΄αυτό μετά σέρνομαι και στα πατώματα. Αλλά έτσι δημιουργώ μουσική, οπότε δεν παραπονιέμαι. Στέκομαι μπροστά σας χάρη στην αποτυχημένη ερωτική μου ζωή.

Πέρα όμως από αφορμή για έμπνευση, ο τραγουδιστής χρειάζεται να ξέρει κι από μουσική. Συζητώντας την αδυναμία μας για τους ίδιους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τη τζαζ και τα αργεντίνικα τάνγκο, οδηγούμαστε στην αποστροφή μας για τα μπουζούκια και ανοίγει μια πολύ μεγάλη κουβέντα η οποία θα καταλήξει στην έλλειψη μουσικής παιδείας και προτύπων στη χώρα μας.

Αυτό που δε μπορώ να δεχτώ είναι ότι άνθρωποι εκτός μουσικής ανεβαίνουν στην πίστα. Τι το θες και το πιάνεις το ματζαφλάρι; Δώσε χώρο στους ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε αυτό το πράγμα.

“Δεν έχουμε πρότυπα για να εμπνευστούμε. Είναι πολύ λίγοι οι άνθρωποι οι οποίοι θα σου δώσουν την ευκαιρία να μάθεις δίπλα τους για να γίνεις καλύτερος. Στην Ελλάδα θεωρείται προτιμότερο να μην υπάρχει καλύτερος από σένα για να ‘σαι ο κορυφαίος στο είδος σου. Αυτό είναι πολύ λάθος σκεπτικό. Θα έπρεπε να θέλουμε να υπάρχουν καλύτεροι από εμάς για να μαθαίνουμε από αυτούς και να βελτιωνόμαστε και οι ίδιοι.”

Η Αλεξάνδρα αντιμετωπίζει τη ζωή με θάρρος, θράσος και ειλικρίνεια και λέει όσα έχει να πει μέσα από τα τραγούδια της. Πάνω στη σκηνή είναι μια pin up περσόνα γεμάτη ενέργεια και μπρίο. Το vintage στιλ της αρέσει πολύ και το κέφι και το νάζι της αναδεικνύουν στο έπακρο το φουρό, τους κορσέδες και τα μεγάλα πουά της εποχής που αγαπά. Στο σπίτι της είναι ένα μικρό κορίτσι που κλαίει για το αγόρι που έχασε, γράφει γι’ αυτό, τρώει πακοτίνια και φουντούνια, παίζει με τη γάτα της την Bjork και δε μπορεί να κοιμηθεί αν δε δει τρία επεισόδια Big Bang Theory.

Στην καθημερινότητά της η Αλεξάνδρα Κλάδη ανήκει στο δυναμικό της Feelgood Records, ετοιμάζει τα επόμενα digital singles της, μετά το “Κολωνάκι” που ήταν το πρώτο, εμφανίζεται στο Belle Amie με “Το Τρίο Σταρ”, και κάνει παρουσιάσεις για το παιδικό της παραμύθι “Φλώρα, ακολουθώντας τη μαγική πυξίδα”. Μετά απ’ όλα αυτά, βρήκα την ερώτηση για το πώς περνά τον ελεύθερό της χρόνο, κάπως περιττή.

Φωτογραφίες: Gertrude Gary Milk

Περισσότερες συνεντεύξεις στο LadyLike:

Η Αντιγόνη Πάντα Χαρβά είναι είδωλο

Ηλιάνα Μαυρομάτη: Η “αισθηματίας” με την επαναστατική καρδιά

THE FAMiLY BEEZ(ness), το γευστικό μέλι είναι οικογενειακή υπόθεση