ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

7 φράσεις που δεν πρέπει να λέμε ποτέ στα παιδιά

iStock

Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε με τα παιδιά, έχει τεράστια επίδραση στην ψυχολογία τους. Κάποιες φράσεις, αν και συχνά λέγονται ασυνείδητα, μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματικές πληγές και να επηρεάσουν αρνητικά την αυτοεκτίμησή τους.

Έρευνες άλλωστε από το American Psychological Association τονίζουν τη σημασία της ενσυναίσθησης στην επικοινωνία για την ανάπτυξη της παιδικής αυτοεκτίμησης. Είναι σημαντικό λοιπόν, να κατανοήσουμε τις συνέπειες αυτών των φράσεων και να αναζητήσουμε πιο υποστηρικτικές εναλλακτικές. Ακολουθούν 7 κοινές φράσεις φράσεις που δεν πρέπει να λέμε ποτέ στα παιδιά και οι λόγοι για τους οποίους είναι επιβλαβείς, καθώς και εναλλακτικές που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.

7 φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά

«Σταμάτα να κλαις, δεν είναι τίποτα»

Αυτή η φράση υποτιμά τα συναισθήματα του παιδιού, δίνοντάς του την εντύπωση ότι δεν έχει δικαίωμα να εκφράζει τη θλίψη του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η απόρριψη των συναισθημάτων μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματική καταπίεση.

Εναλλακτική: «Καταλαβαίνω ότι νιώθεις στεναχωρημένος-η. Θέλεις να μιλήσουμε για το πώς νιώθεις;»

«Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τον αδερφό/ αδερφή σου;»

Η σύγκριση δημιουργεί ζήλια και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Τα παιδιά αρχίζουν να αισθάνονται ότι δεν είναι αρκετά καλά, κάτι που μπορεί να τα ακολουθεί στην ενήλικη ζωή.

Εναλλακτική: «Κάθε παιδί είναι μοναδικό και κάνεις καταπληκτική δουλειά με το δικό σου τρόπο».

Φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά: «Μην είσαι τόσο ευαίσθητος»

Αυτή η φράση κάνει τα παιδιά να νιώθουν άσχημα για τον τρόπο που εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Έρευνες δείχνουν ότι η συναισθηματική καταστολή σχετίζεται με προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως άγχος και κατάθλιψη.

Εναλλακτική: «Είναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι. Θέλεις να μιλήσουμε γι’ αυτό;»

«Θα το κάνω εγώ, που το κάνω καλύτερα»

Αυτή η φράση αποθαρρύνει τα παιδιά από το να δοκιμάζουν καινούργια πράγματα και τα κάνει να πιστεύουν ότι δεν είναι ικανά να καταφέρουν κάτι.

Εναλλακτική: «Γιατί δεν το δοκιμάζεις εσύ πρώτα; Είμαι εδώ αν χρειαστείς βοήθεια»

«Είσαι κακό παιδί»

Τα παιδιά διαμορφώνουν την αυτοεικόνα τους με βάση τις λέξεις των γονιών τους. Όταν τα χαρακτηρίζουμε ως «κακά», πιστεύουν ότι δεν μπορούν να γίνουν καλύτερα.

Εναλλακτική: «Η συμπεριφορά σου δεν ήταν σωστή, αλλά μπορείς να το διορθώσεις. Πιστεύω σε σένα».

«Δεν έχω χρόνο τώρα»

Όταν τα παιδιά ακούνε αυτή τη φράση συχνά, αρχίζουν να νιώθουν ότι δεν είναι σημαντικά για τους γονείς τους. Η συναισθηματική παραμέληση έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ψυχική ανάπτυξη.

Εναλλακτική: «Θα ήθελα να περάσουμε χρόνο μαζί. Μπορούμε να μιλήσουμε σε λίγο;»

«Αν δεν το κάνεις σωστά, δεν θα…»

Οι απειλές μπορούν να προκαλέσουν έντονο φόβο και ανασφάλεια στα παιδιά. Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτός ο τρόπος επικοινωνίας δημιουργεί σχέσεις εξουσίας αντί για σχέσεις εμπιστοσύνης.

Εναλλακτική: «Ας συνεργαστούμε για να το κάνουμε σωστά. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω»

Οι λέξεις έχουν τεράστια δύναμη και μπορούν είτε να ενδυναμώσουν είτε να αποδυναμώσουν ένα παιδί. Προσαρμόζοντας τον τρόπο που επικοινωνούμε με τα παιδιά μας, μπορούμε να τους δώσουμε τα εργαλεία για να αναπτύξουν υγιή αυτοεκτίμηση και να αισθάνονται ασφάλεια να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Επιλέγοντας πιο θετικές φράσεις, ενισχύουμε τη συναισθηματική τους υγεία και δημιουργούμε μια δυνατή σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους.