Κι όμως, ο ρυθμός βαδίσματος μαρτυρά πόσα χρόνια θα ζήσουμε
- 10 ΟΚΤ 2024
Ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και χιλιάδες χρόνια την ανθρωπότητα είναι η μακροζωία. Και κυρίως το πώς να ζει κανείς περισσότερο και καλύτερα. Οι επιστήμονες προσπαθούν μέσα από έρευνες να ανακαλύψουν τα μυστικά για τη μακροζωία, και πολλές φορές τα αποτελέσματα εκπλήσσουν ευχάριστα.
Ο τρόπος ζωής, η φυσική δραστηριότητα, οι συνήθειες των ατόμων, οι κοινωνικές συναναστροφές και οι περιβαλλοντικές επιδράσεις είναι σίγουρα παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη διάρκεια και την ποιότητα της ζωής σου. Μάλιστα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Mayo Clinic Proceedings αποδεικνύει τη σημασία ενός χαρακτηριστικού του ανθρώπου, που κατά κάποιον τρόπο συγκαταλέγεται στους παραπάνω παράγοντες μακροζωΐας. Κι αυτό είναι ο ρυθμός με τον οποίο βαδίζεις. Αυτό το χαρακτηριστικό σου μπορεί να είναι δείκτης μακροζωίας, σύμφωνα με την επιστήμη.
Αναλυτικότερα, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας για την Υγεία (NIHR) – Βιοϊατρικού Ερευνητικού Κέντρου Leicester, μια συνεργασία μεταξύ των νοσοκομείων του Leicester, του Πανεπιστημίου του Leicester και του Πανεπιστημίου Loughborough. Η ανάλυση αυτή εξέτασε τη σχέση μεταξύ του ρυθμού βαδίσματος και της δύναμης του χεριού, με το προσδόκιμο ζωής σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Συμμετείχαν 474.919 άτομα με διάμεση ηλικία 58.2 έτη και μέσο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 26.7 kg/m². Η μελέτη διήρκεσε κατά μέσο όρο 6,97 χρόνια και κατά τη διάρκεια αυτής σημειώθηκαν 12.823 θάνατοι.
iStock
Τι έδειξε ο ρυθμός βαδίσματος για το προσδόκιμο ζωής;
- Άτομα που ανέφεραν γρήγορο ρυθμό βαδίσματος είχαν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, ανεξάρτητα από το ΔΜΣ τους. Οι γυναίκες με γρήγορο βάδισμα έφταναν προσδόκιμο ζωής μεταξύ 86,7 και 87,8 ετών, ενώ οι άνδρες μεταξύ 85,2 και 86,8 ετών.
- Αντίθετα, οι άνθρωποι που ανέφεραν αργό ρυθμό βαδίσματος είχαν μικρότερο προσδόκιμο ζωής, ιδιαίτερα οι γυναίκες με ΔΜΣ κάτω από 20 kg/m² (72,4 έτη) και οι άνδρες (64,8 έτη).
Μικρότερες διαφορές για το προσδόκιμο ζωής παρατηρήθηκαν μεταξύ συμμετεχόντων με υψηλή και χαμηλή δύναμη στο χέρι, ιδιαίτερα στις γυναίκες. Το ίδιο μοτίβο αποτελεσμάτων παρατηρήθηκε για την περιφέρεια μέσης ή το ποσοστό σωματικού λίπους.
Ο Tom Yates, καθηγητής φυσικής δραστηριότητας, καθιστικής συμπεριφοράς και υγείας στο Πανεπιστήμιο του Leicester και επικεφαλής της μελέτης δήλωσε σχετικά: «Τα ευρήματά μας μπορούν να μας βοηθήσουν να αποσαφηνίσουμε τη σχετική σημασία της φυσικής κατάστασης σε σχέση με το σωματικό βάρος στο προσδόκιμο ζωής των ατόμων. Με άλλα λόγια, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ίσως η φυσική κατάσταση είναι ένας καλύτερος δείκτης του προσδόκιμου ζωής από τον δείκτη μάζας σώματος και ότι η ενθάρρυνση του πληθυσμού για πιο γρήγορο περπάτημα μπορεί να αυξήσει τα χρόνια ζωής».
