Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Στις πρώτες φωτογραφίες για τη «Φάλαινα» βλέπεις μία εντυπωσιακή μεταμόρφωση
- 16 ΟΚΤ 2024
Το 2022 η ταινία The Whale του Darren Aronofsky, εξασφάλισε στον Brendan Fraser πολλά βραβεία ερμηνείας, ανάμεσά τους και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Ο Brendan Fraser υποδύθηκε τον παθολογικά παχύσαρκο καθηγητή Τσάρλι, που προσπαθεί να έρθει κοντά με την αποξενωμένη κόρη του, τον πρωταγωνιστή της Φάλαινας δηλαδή, που βασίστηκε στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Samuel D. Hunter. Η Φάλαινα, τη θεατρική σεζόν 2024- 2025 θα ανέβει και στην Ελλάδα, με πρωταγωνιστή τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη.
Το έργο Η Φάλαινα γράφτηκε το 2012 και αφού παρουσιάστηκε με επιτυχία σε θεατρικές σκηνές διαφόρων πόλεων του κόσμου, έγινε ταινία. Στη Φάλαινα που θα δεις από σήμερα, 16 Οκτωβρίου, στη σκηνή του θεάτρου Νέος Ακάδημος, τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, ο οποίος επίσης ενσαρκώνει τον Τσάρλι, ενώ επί σκηνής θα τον πλαισιώσουν οι Ευσταθία Τσαπαρέλη, Γιώργος Μπένος, Ασημένια Βουλιώτη και Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου.
«Ο Τσάρλι, ένας αυτοκαταστροφικός, παχύσαρκος μέχρι νοσηρότητας, καθηγητής αγγλικών, που έχει χάσει κάθε επαφή με τον έξω κόσμο, μαζί και κάθε επιθυμία να συνεχίζει να βρίσκεται εν ζωή, “βουλιάζει” μέσα στον χρόνο περιμένοντας την λύτρωση από την ίδια τη ζωή. Παλεύει να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του και με το ίδιο το παρελθόν του.
Η Φάλαινα σε ωθεί να βρεις την ανθρωπιά σου σε χαρακτήρες που δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, που έχουν πλούσιο και περίπλοκο εσωτερικό κόσμο. Όλοι τους έχουν κάνει λάθη, αλλά μοιράζονται την επιθυμία να αγαπήσουν ακόμα και όταν οι άλλοι μοιάζουν ότι δεν μπορούν.
Είναι μια ιστορία που θέτει το ουσιαστικό ερώτημα: μπορούμε να σώσουμε ο ένας τον άλλον; Αυτό είναι σημαντικό σήμερα, ειδικά όταν οι άνθρωποι φαίνεται να στρέφονται μακριά από τον διπλανό τους», αναφέρει η υπόθεση του έργου.
Οι πρώτες φωτογραφίες από την παράσταση που πρόκειται να ανέβει απόψε στη σκηνή του θεάτρου, κυκλοφόρησαν. Σε αυτές ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης έχει μεταμορφωθεί σε Τσάρλι κι αυτή η μεταμόρφωση δεν μπορεί παρά να φαντάζει εντυπωσιακή.
Πάτροκλος Σκαφίδας
Πάτροκλος Σκαφίδας
Πάτροκλος Σκαφίδας
Με την κυκλοφορία της ταινίας το 2022 στο Hollywood, είχε ανοίξει μία συζήτηση για το κατά πόσο είναι θεμιτό να καταφεύγουν οι casting directors σε τέτοιες λύσεις, όταν υπάρχουν ηθοποιοί που πιθανότατα δεν θα χρειάζονταν να φορέσουν ένα κοστούμι για να μπορέσουν να δημιουργήσουν οπτικά την εικόνα του ρόλου ή κάθε ρόλου υπέρβαρου ή παχύσαρκου χαρακτήρα της μυθοπλασίας.
Από την άλλη ένα ζητούμενο από τους ηθοποιούς διαχρονικά είναι η ικανότητά τους να μεταμορφώνονται ερμηνευτικά από ρόλο σε ρόλο. Η οπτική τους μεταμόρφωση έχει συχνά προσθέσει bonus points σε ερμηνείες τους.
Στο Hollywood η αλλαγή στην οποία υποβάλλουν το σώμα και το πρόσωπό τους οι ηθοποιοί μοιάζει με καθημερινότητα. Είτε έχουν πάρει βάρος (Ο Jared Leto για παράδειγμα είχε πάρει 31 κιλά για να παίξει τον Marc David Chapman, τον δολοφόνο του John Lennon στην ταινία Chapter 27), είτε έχουν χάσει (Ο Christian Bale για το The Machinist είχε χάσει 29 κιλά), είτε απλά υπόκεινται σε πολύωρες διαδικασίες special effect make up (Ο Gary Oldman στο The Darkest Hour δεν πήρε μόνο κιλά αλλά περνούσε 4 ώρες στην καρέκλα του μακιγιάζ για να «γίνει» ο Winston Churchill), η μεταμόρφωση είναι αρκετά συχνά μέρος της προετοιμασίας για τους ρόλους τους.
Σίγουρα το κομμάτι της μεταμόρφωσης δεν είναι κάτι που «τρομάζει» τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, ο οποίος σε συνεντεύξεις του έχει πει πολλάκις ότι θεωρεί τον εαυτό του έναν «χαμαιλέοντα» που μπορεί να υπάρξει παντού σε κάθε ρόλο, χωρίς να αφήνει οποιαδήποτε ταμπέλα τον περιορίζει.
Εξάλλου η αλλαγή δεν είναι κάτι που επιδιώκει μόνο πάνω στη σκηνή. Αναγνωρίζει ότι του συμβαίνει και εκτός αυτής. «Κάθε μέρα που ξυπνάω είμαι διαφορετικός άνθρωπος. Θεωρώ τον εαυτό μου μέλος ενός συνόλου, δεν τον θεωρώ και καλά κάτι ιδιαίτερο ή σημαντικό. Θεωρώ σημαντική τη θεατρική πράξη, στην οποία είμαι συμμέτοχος, συνεργός. Άρα, τον εαυτό μου βρίσκω πληκτικό, όχι το θέατρο. Την ίδια την πράξη τη θεωρώ ιερή και δημιουργική από καλλιτεχνικής, ψυχολογικής, νοητικής σκοπιάς», σημείωνε σε συνέντευξή του στο Φilenews μιλώντας για την επανάληψη της θεατρικής πράξης κάθε βράδυ.
«Κάθε βραδιά είναι άλλοι άνθρωποι που μάς βλέπουν, αλλά κι εμείς είμαστε καθημερινά διαφορετικοί. Προσπαθούμε κάθε φορά με τους συναδέλφους μου να κάνουμε μια επανεκκίνηση, σαν να πρόκειται για κάτι καινούριο. Για να μας εκπλήσσει κι εμάς. Δεν το παίρνω ως δεδομένο, όπως δεν παίρνω ως δεδομένη τη ζωή, για να είμαι ειλικρινής. Είμαι χαρούμενος που ξυπνάω κάθε μέρα. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τον καλλιτέχνη, έχει να κάνει με τον άνθρωπο», εξηγούσε έπειτα ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.
