Athens Fashion Week: Τα 2 shows που ξεχωρίσαμε

ΚΕΛΛΥ ΝΟΒΑΚ
12 ΝΟΕ 2024

Στην ιστορία της μόδας, η ελληνική έχει τη δική της συνεισφορά. Μπορεί να είναι μικρή, μπορεί να μην της δίνονται πάντα τα credits που πρέπει, αλλά από την αρχαιότητα, η ελληνική πολιτιστική ιστορία αποτελούσε πάντα πηγή έμπνευσης για τον δημιουργικό αυτό χώρο.

Με τα πάνω και τα κάτω της, ακόμα και με περιορισμένους πόρους, ακόμα και αν σε αυτή δραστηριοποιούνται άνθρωποι που δεν σχετίζονται ιδιαίτερα με τη μόδα, ωστόσο αντιμετωπίζονται ως icons (βαριά η λέξη αυτή, τα ‘χουμε ξαναπεί), η ελληνική μόδα κάνει την προσπάθειά της και μέσω των runways. Είναι η Athens Fashion Week η πιο πετυχημένη διοργάνωση μόδας ever; Όχι, αλλά ίσως να είναι κάπως άδικο να συγκρίνουμε τα μήλα με τα πορτοκάλια, ειδικά όταν όπως ήδη σου είπα δεν υπάρχουν οι πόροι για να παράξει κανείς αυτό που ίσως θα ήθελε. Η Athens Fashion Week, όμως, συνεχίζει να πραγματοποιείται κι ευτυχώς που το κάνει γιατί είναι σημαντικό η ελληνική μόδα και οι δημιουργοί να μπορούν να μεταφέρουν το όραμά τους στην πασαρέλα.

Γιατί είναι διαφορετικά τα πράγματα, όταν σχεδιάζεις μια συλλογή που θα τη δει ο κόσμος μόνο διαδικτυακά και είναι αλλιώς το να δει κανείς τα ρούχα να ζωντανεύουν στην πασαρέλα. Η Athens Fashion Week έδωσε την ευκαιρία σε νέους και παλιούς σχεδιαστές της χώρας μας (και όχι μόνο) να το πραγματοποιήσουν αυτό. Σε έναν νέο, ανανεωμένο -και καλύτερο κατά τη γνώμη μου- χώρο έφερε μαζί όλους τους λάτρεις της μόδας.

Από τα shows που πραγματοποιήθηκαν στην 35η Athens Fashion Week, εγώ ξεχωρίζω 2. Αυτά 2 σχεδιαστών (ενός Έλληνα κι ενός Βρετανού) που έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου: αυτό του Yiorgos Eleftheriades, που είναι ένας από τους πρώτους Έλληνες σχεδιαστές που αγάπησα και που θεωρώ ότι είναι «μανούλα» ειδικά στον σχεδιασμό tailored ανδρικών ρούχων (ναι, και οι γυναίκες μπορούμε να φοράμε ανδρικά ρούχα) και αυτό του John Richmond, του ανθρώπου που διέπρεψε στα 2000s και στα χρόνια που ήμουν έφηβη, τότε που έπρεπε να έχω ρούχο του στην ντουλάπα μου, γιατί ήταν ο It designer.

Sharp tailoring, mix & match μοτίβων και αβίαστο coolness στο show του Yiorgos Eleftheriades

O Yiorgos Eleftheriades επιστρέφει στην πασαρέλα και το comeback του ήταν ένα αρκετά δυναμικό. Ο master του tailoring, αποδεικνύει ότι η ελληνική μόδα ανήκει στις πασαρέλες, ότι είναι επίκαιρη και ότι εμπνέεται από την καθημερινότητα στη χώρα μας. Με έμπνευση από την χαοτική Αθήνα και τη ζωή στις μεγαλουπόλεις, μέσα από μια συμπεριληπτική πασαρέλα με μοντέλα διαφόρων εθνικοτήτων, στοχεύει στην πρακτικότητα, το versatility αλλά και την αυτοέκφραση.

Με τίτλο Urban Stories η Fall/Winter 2024-25 συλλογή του Yiorgos Eleftheriades καταγράφει στα ρούχα τις ανθρώπινες ιστορίες της πόλης και τη μοναδικότητα των ανθρώπων.

Το στοιχείο της πρακτικότητας υπερισχύει στη συλλογή, καθώς και τα καλοφτιαγμένα tailored κομμάτια, από τα εκπληκτικά pinstriped γιλέκα και τις φαρδιές βερμούδες, αλλά και τα άνετα κοστούμια που αποκτούν μια πιο απελευθερωμένη προσέγγιση μέσα από τα εύκαμπτα υφάσματα, αλλά και στοιχεία όπως τα φερμουάρ.

Το denim συνδυάζεται με το δέρμα, οι ασύμμετρες φούστες φοριούνται με παντελόνες και οι σταθερές αξίες όπως το biker jacket επαναπροσδιορίζεται μέσω ενός «άτυπου» skirt suit, σε feminine γραμμές. Πολλά γιλέκα φορεμένα μαζί, κομψά κοστούμια με τονισμένες μέσες, 80s διαθέσεις και αέρινα πουά φορέματα, δείχνουν την πολυμορφικότητα της συλλογής που δίνει την ελευθερία στο κοινό, να συνδυάσει τα ρούχα του όπως θέλει.

Σύγχρονα στοιχεία και κλασικές αναφορές, αποτυπώνουν την επιρροή του παρελθόντος, αλλά και τη δυναμική του συνεχώς εξελισσόμενου κόσμου μας, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι και ο Yiorgos Eleftheriades εξελίσσεται διαρκώς.

Studio Panoulis

Studio Panoulis

Studio Panoulis

Studio Panoulis

Studio Panoulis

Studio Panoulis

Athens Fashion Week: Οι υποκουλτούρες και το club scene του Λονδίνο στα 80s στη νέα συλλογή του John Richmond

Ο John Richmond δεν σταμάτησε ποτέ να τιμά όσα τον έχουν καθορίσει σαν σχεδιαστή και η Spring/Summer 2025 συλλογή του επιβεβαιώνει αυτή την σκέψη. Έχοντας ήδη παρουσιάσει την συλλογή στο Μιλάνο (όπου ο Βρετανός σχεδιαστής έχει έδρα), όπως ανέφερε και ο ίδιος backstage, η παρουσίασή του στην Athens Fashion Week δεν είχε το ίδιο άγχος όπως η πρώτη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το show να έχει ένα αβίαστο flow και να αιχμαλωτίσει όμορφα την ενέργεια και το χάος του Λονδίνου, που αποτελεί πάντα την συχνά έμπνευση για τις συλλογές του.

Υπήρχε ενέργεια και μια αίσθηση δυναμισμού στο show που αποτυπώθηκε και στα ρούχα της συλλογής, η οποία περιλάμβανε διάφορες αυτοαναφορές (όπως τα signature παντελόνια με τη λέξη “Rich” τυπωμένη στα οπίσθια), προμοτάροντας υπό μια έννοια τη σκέψη ότι το παλιό είναι καινούργιο ξανά.

Αλλά αυτό που έδωσε πραγματική ενέργεια στη συλλογή, ήταν η δική του εξερεύνηση των υποκουλτούρων του πάντα ζωντανού Λονδίνου, που ο Richmond τιμά με τον ένα ή άλλο τρόπο από την ίδρυση του brand του. Με posters από εμβληματικά clubs του Λονδίνου, όπως το θρυλικό Hacienda στο Manchester αλλά και τη Northern Soul (ένα μουσικό κίνημα των 70s), η συλλογή του Βρετανού designer είχε όλα όσα μπορεί να φαντάζεται κανείς για το ντύσιμο των ανθρώπων τότε, αλλά φυσικά, με πιο φρέσκια προσέγγιση.

Ψηλόμεσες παντελόνες με πολύ φαρδιά μπατζάκια, από διάφανα, τζιν μέχρι και πλισέ, πλεκτά tank tops και δερμάτινα jackets με τυπώματα και διακοσμητικά στοιχεία, μάς έβαλαν κατευθείαν στην εποχή εκείνη που η post-punk κυριαρχούσε -στη μουσική και τη μόδα. Σε αυτό βοήθησε και το soundtrack του show που πραγματοποιήθηκε υπό τους ήχους των Joy Division, για το οποίο ο Richmond συνεργάστηκε με το παλαιό μέλος της μπάντας, Peter Hook κίνηση που αποτέλεσε μια αφορμή παραπάνω για τον σχεδιαστή να ακολουθήσει αυτό το ύφος στη συλλογή του.

Οι σιλουέτες ήταν ο πρωταγωνιστής της συλλογής, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ίδιος σε συνέντευξή του backstage, μαζί με το μαύρο και τις φυσικά, τις punk και new wave επιρροές, που είναι υπαίτιες για τους υπερβολικούς όγκους στα ρούχα και τα βαμμένα στο χέρι tattoo inspired σχέδια σε biker και bomber jackets. Τα sexy κοψίματα (cut-outs) σε φορέματα και τα έντονα σκισίματα, με τα διακοσμητικά στοιχεία συνδυάστηκαν με τα grungy πανωφόρια, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αντίθεση.

Με το μαύρο να πρωταγωνιστεί, ο σχεδιαστής παρέμεινε πιστός στη θεματική του, την οποία «πάντρεψε» έξυπνα με τα soft rose σύνολα και τα γήινα nudes, ενώ τα δυναμικά metallics έκαναν τη συλλογή ακόμα πιο αυθεντική. Ο John Richmond επέστρεψε στις ρίζες του και αυτό το «ρίσκο» του βγήκε σε καλό.