Κλέλια Ρένεση: Το τρυφερό στιγμιότυπο από την παιδική της ηλικία μαζί με τη γιαγιά της
- 24 ΦΕΒ 2025
Μπορεί να βιώνουμε από τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι λάτρεις του καλοκαιριού δεν έχουν ξεκινήσει να μετρούν αντίστροφα για τις καλοκαιρινές διακοπές τους και τα πρώτα μπάνια στη θάλασσα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η Κλέλια Ρένεση που έκανε μια ανάρτηση με νοσταλγική διάθεση.
Η Κλέλια Ρένεση, μέσα από την ανάρτησή της, μοιράστηκε μια τρυφερή ανάμνηση από την παιδική της ηλικία, συνδέοντας το καλοκαίρι με τις οικογενειακές στιγμές. Η φωτογραφία από το Ναυάγιο της Ζακύνθου – μια από τις πιο εμβληματικές παραλίες της Ελλάδας – που φαίνεται να ποζάρει χαμογελαστή μαζί με τη γιαγιά της, φέρνει μια νοσταλγική αίσθηση, όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για όσους αγαπούν την ομορφιά των ελληνικών καλοκαιριών.
Η σχέση της με τη γιαγιά της φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σημασία, και αυτή η ανάρτηση λειτουργεί και ως ένας φόρος τιμής στις ρίζες της, καθώς η ίδια γεννήθηκε στο νησί, ενώ το επισκέπτεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι. «Χαρίκλεια Ρένεση, μικρή και μεγάλη, λιάζονται στο Ναυάγιο της Ζακύνθου, κάπου στα τέλη του ‘80. Αλάνια από κούνια», έγραψε η ηθοποιός στη λεζάντα που συνόδευε τη δημοσίευσή της.
Η Κλέλια Ρένεση, η οποία υποδήθηκε την Καίτη Γκρέυ στην ταινία Υπάρχω του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Μάστορα (ως Στέλιο Καζαντζίδη), είναι επίσης μαμά της Κοραλίας, την οποία έφερε στον κόσμο το 2019. Τότε για τον ερχομό της κόρης της είχε γράψει σε ανάρτησή της: «Η Κοραλία κατέφθασε από τα κρυστάλλινα νερά της Ζακύνθου, της Γαύδου και τις βουνοκορφές της Κρήτης κι έχει στο μάτι γατίσιο νάζι που δεν σηκώνει αμφιβολία… υπάρχουν νεράιδες. Τα φιλιά μας σε όλους σας. Να είστε πάντα καλά με ανοιχτά πανιά».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Λία Παπαιωάννου και το Ladylike, η ηθοποιός επισήμανε για τη μητρότητα: «Είναι αλήθεια ότι οι εξαρτητικές σχέσεις είναι συνήθεις στα ελληνικά σπίτια. Αν κάνω κάτι εγώ για την ανεξαρτησία του παιδιού μου; Θεωρητικά προσπαθώ όσο μπορώ να την απελευθερώνω πιο πολύ από το δικό μου βλέμμα και τη δική μου κριτική. Όταν βλέπω δηλαδή ότι η Κοραλία κάνει κάτι και με ρωτάει “μαμά, το έκανα καλά;” με πιάνει μία ανατριχίλα. Δεν μου αρέσει να είμαι το σημείο αναφοράς της να κρίνω αυτό που κάνει. Προσπαθώ με χαζούς κι απλοϊκούς τρόπους να της πω ότι “Αν αισθάνεσαι καλά εσύ, γιατί με ρωτάς εμένα;”. Προσπαθώ να της δείξω τι μπορεί να σημαίνει ότι δεν περνάει το συναίσθημα το δικό σου από το φίλτρο το δικό μου».
