Της ψηλής τα 10 βάσανα

Μπορεί να μην είμαι από αυτές που βρίσκουν κούφωμα όταν περνάνε τις πόρτες, αλλά ακόμα και το 1,80 παρά κάτι, αρκεί για να με βάλει στην κατηγορία “ψηλολέλεκας”.

Άνθρωποι φυσιολογικού ύψους, επιτέλους δείξτε λίγη κατανόηση. Ψηλές του κόσμου ενωθείτε και κουνήστε το κεφάλι, διαβάζοντας όλα αυτά που μας ενώνουν. Είμαστε πολλές.

1. Δε βολεύονται τα πόδια μας

Αεροπλάνα, ΚΤΕΛ, αυτοκίνητα, γραφεία. Ότι έχει κάθισμα και σε απόσταση μικρότερη του μετρου κάποιο εμπόδιο, συνήθως μας φέρνει στην αμήχανη θέση να κάνουμε κοκορέτσι το πόδι μας για να βολευτεί. Όταν τυχαίνει να βρούμε λίγο χώρο, απλωνόμαστε και τεντονόμαστε, τι σας φαίνεται περίεργο;

2. Δε χωράμε

Εκτός από τα πόδια μας, εμείς σαν άνθρωποι ολόκληροι, πολλές φορές δε χωράμε και εμποδίζουμε. Θα αναφέρω και σε αυτή την περίπτωση το σινεμά, στο οποίο οι πίσω μας δυσανασχετούν απλά που υπάρχουμε. Επίσης, οι φωτογραφίες αποτελούν ένα κεφάλαιο από μόνες τους. Θα βγούμε συχνά ή με κομμένο κεφάλι, ή με κομμένο πόδι, ή κομμένες γενικότερα αν δε λυγίσουμε πόδια.

3. Βλέπουμε χωρίστρες

Άκου τώρα να δεις. Μήπως φίλη μου κάτω του 1,70 δε σου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι οι ψηλές βλέπουμε χωρίστρες γύρω μας αντί για πρόσωπα; Γιατί να ξέρεις αυτή είναι η αλήθεια. Αν δεν κάνουμε το καταπληκτικό κλασσικό λύγισμα για να φτάσουμε σε “κανονικό” ύψος, το βλέμμα μας εκτός από ορίζοντα πιάνει και τα μαλλιά του κόσμου που μας περιβάλλει. Μπορούμε να σου μιλήσουμε για χωρίστρες και “κορυφές” μαλλιών, σα να το έχουμε σπουδάσει.

4. “Μα γιατί φοράς τακούνια;”

Αν υπήρχε κάποια καταγραφή των ερωτήσεων που έχουν δεχτεί οι ψηλές στη ζωή τους, η συγκεκριμένη που αφορά τα ψηλά παπούτσια είναι πολύ πιθανό να έχει ερωτηθεί περισσότερες από το “τι κάνεις”. Έχουμε βαρεθεί να απαντάμε ότι τα ψηλά παπούτσια δεν είναι στο εμπόριο για να δίνουν ύψος μόνο. Είναι ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ και μας αρέσουν.

5. Το ίδιο σορτσάκι σε μας μοιάζει βρακί

Παίρνουμε το ίδιο σορτσάκι εμείς και μια κοπέλα κάτω από 1,70. Στην δεύτερη, θα φανεί ωραίο, “α μια χαρά, τι ωραίο ντύσιμο”. Σε εμάς θα αρχίσουν τα σχόλια του τύπου “καλά παιδί μου, με το μαγιό βγήκες;” για τον απλό λόγο ότι το πόδι μας είναι μεγαλύτερο. Χελόου κόσμε, αν θέλαμε το ύφασμα παρακάτω θα φοράγαμε βερμούδα.

6. Ακούμε μια ζωή τα ίδια κλισέ

Από τότε που φτάσαμε στο ύψος μας, τα αυτάκια μας ακούνε πάντα τις ίδιες μ#@%ίες. “Τι καιρό κάνει εκεί πάνω”, “ψήλωσες κι άλλο;”, “έπινες όλο το γάλα σου ε;”, “παίζεις μπάσκετ;”, “οι ψηλές είναι για παρέλαση, οι κοντές για το κρεβάτι” κ.ο.κ.

7. Δε βρίσκουμε άντρα

Εντάξει, αυτό είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζουν και οι κοντές φίλες, αλλά σε εμάς μερικές φορές ο λόγος που δε βρίσκουμε άντρα είναι το ύψος μας ακριβώς (ναι ναι, ποιός σου είπε ότι τα κόμπλεξ έχουν εξαφανιστεί). Ο πιο κοντός θα παραξενευτεί και θα σε καταπιέσει έμμεσα ή άμεσα να μη βάλεις τακούνια. Ο πιο ψηλός … είναι σπάνιος. Που να βρεις πιο ψηλό. Πόσοι μπασκετμπολίστες υπάρχουν στη χώρα (που δεν προτιμούν τις κοντούλες);

8. Μας χρησιμοποιούν

Όταν δε τους φταίμε, οι γύρω μας επιλέγουν να αξιοποιήσουν το ύψος μας και να βγουν από τον κόπο να κουβαλάνε σκάλες. “Πιάνεις σε παρακαλώ από το πάνω ράφι τη κατσαρόλα;” για παράδειγμα. Άλλη περίπτωση που μας βρίσκουν χρήσιμες, είναι για να ανοίξουμε το δρόμο, σε μέρη που έχει κόσμο. Να ας πούμε σε club, που μπαίνουμε πάντα μπροστά για να κάνουμε στην άκρη όσους κλείνουν το δρόμο για την τουαλέτα.

9. Ψωνίζουμε με τη μεζούρα

Ότι βλέπουμε στα ράφια πρέπει να το δοκιμάσουμε οπωσδήποτε, από το απλό αμάνικο μέχρι το παντελόνι. Κάθε ψηλή που κυκλοφορεί εκεί έξω, έχει ζήσει το “τι τέλειο παντελόνι, αλλά δεν το θελα κάπρι”. Για να μην πω, για εκείνα τα φτηνά μπλουζάκια που πάντα, ΜΑ ΠΑΝΤΑ, μας πέφτουν κοντά στο μάκρος και στα μανίκια, παρά το ότι είναι στο μέγεθος μας.

10. Βλέπουμε τον καθρέφτη από μακρυά

Για την ακρίβεια, συνήθως για να μας καμαρώσουμε ολόκληρες, πρέπει να είμαστε σε χώρο – γήπεδο, διαφορετικά πάντα τσεκάρουμε πρώτα το πάνω, μετά το κάτω και φανταζόμαστε πως είναι ο συνδυασμός.