Μετά τη γυμνή Kardashian, εγώ πώς πρέπει να αισθάνομαι;

Το πρώτο συναίσθημα που ήρθε ήταν αυτό της έκπληξης. ”Μα τι κάνει πάλι για να προκαλέσει;” Ακολούθησε η περιέργεια ώστε να επεξεργαστούμε την εικόνα της και φυσικά να επικεντρωθούμε στο προφανές. Μας το έδινε στο πιάτο, δεν χρειαζόταν να καταναλώσουμε και πολλή φαιά ουσία. Μετά τον σχετικό χαβαλέ έφτασε η στιγμή του εκνευρισμού.

”Γιατί να δούμε ακόμα μία φρικτά επεξεργασμένη φωτογραφία σε περιοδικό;”

Μη μου πείτε πως πίστεψε κάποια από εσάς πως η Kim έχει μέση δαχτυλίδι νούμερο 3 aka chevalier για το μικρό;

Τα οπίσθια είναι εκ φύσεως πλούσια αλλά με τη μέση και τα μπράτσα κάτι δεν πήγαινε καλά.

Πόσο ακόμα photoshop να αντέξει ένας γυναικείος οργανισμός. Η προκατάληψη υπέρ του ”ωραίου” αλλά και η ματαιοδοξία δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ καταρράκωσης της γυναικείας αυτοπεποίθησης.

Εκατοντάδες εξώφυλλα επεξεργασμένων γυναικών μετά, εμείς στεκόμαστε μετέωρες μεταξύ της αλήθειας μας και της εξιδανικευμένης εικόνας που προβάλλονται από τα μέσα.

Όλες εμείς, ανεξαρτήτως μόρφωσης και κοινωνικο-οικονομικής προέλευσης έχουμε πέσει στην παγίδα. Η ανορεξία δεν κοιτά πτυχία και τραπεζικούς λογαριασμούς. Βρίσκει μία χαραμάδα στην εύθραυστη ψυχολογία και περνά χωρίς ποτέ κανείς να καταλάβει τι έφταιξε.

Όχι, δε θα είναι ένα ακόμα κείμενο που θα ψέξει τα κακά μέσα. Το πρόβλημα εστιάζεται στο γεγονός πως μία γυναίκα θέλει να δείξει κάτι άλλο από αυτό που είναι, ξέροντας πως μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για πολλές γυναίκες.

Δε μπορεί η Kim και η κάθε Kim, να εξαναγκάσθηκε για το αποτέλεσμα που είδαμε.

Είναι λυπηρό, είναι εξοργιστικό και πολύ εύκολα μπορεί να γίνει εμμονικό για τους αποδέκτες. Ξέρεις πως είναι ψέμα. Έτσι δεν είναι; Τότε γιατί, έστω και μία φορά έχεις πει και έχω πει γιατί να μην είμαι κι εγώ έτσι. Ξέρεις πως είναι ψέμα, έτσι δεν είπες; Πόσο εύκολο να την πατήσεις ακόμα κι αν τους τοίχους σου κοσμούν κορνίζες με πτυχία και μεταπτυχιακά.

Η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας μπορεί να αλλάξει μετά την συνεχή πλύση εγκεφάλου και να βρεθούμε στην άλλη όχθη, σε εκείνη που οι γοφοί της Beyonce, τα χεράκια της Demi Moore και τα ζυγωματικά της Adele είναι το ευκταίο αποτέλεσμα, ακόμα κι αν συνειδητοποιούμε πως δεν είναι η πραγματικότητα.

Όπως αναφέρει ο Fox o ”σωματικός εαυτός” μας εμπεριέχει στοιχεία συνδεδεμένα με την εμφάνιση, την εικόνα του σώματος, την ικανοποίηση από το σώμα, την αποδοχή του και την αυτο-αποτελεσματικότητά του, αποτελώντας έτσι βασικό παράγοντα στη διαμόρφωση της αυτοεκτίμησης του ατόμου. Καθώς τα κριτήρια και το περιεχόμενο που χρησιμοποιούνται για τη δόμηση της αυτοεκτίμησης υπαγορεύονται τόσο από το άτομο, όσο και από το πολιτισμικό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζει είναι πολύ πιθανό μία κοπέλα που έχει αποδεχθεί στο έπακρο το σώμα της να ”αλλαξοπιστήσει”.

Η πολυδιάστατη κατασκευή της εικόνας του σώματος περιλαμβάνει τέσσερις διαστάσεις: την αντιληπτική, τη συναισθηματική, τη γνωστική και τη συμπεριφορική, σύμφωνα με τους Cash και Green.

Η αντιληπτική, ορίζεται ως η ακρίβεια της κρίσης του υποκειμένου, για το μέγεθος, το σχήμα, και το βάρος του σώματος σε σχέση με τις πραγματικές του αναλογίες. Η συναισθηματική αφορά στα συναισθήματα ευχαρίστησης, ικανοποίησης, ή δυσαρέσκειας προς την εμφάνιση ή λειτουργία του σώματος. H γνωστική, περιλαμβάνει τις σκέψεις και πεποιθήσεις για το σχήμα και την εμφάνιση του σώματος και τέλος η συμπεριφορική αναφέρεται στις συμπεριφορές και πρακτικές περιποίησης και καλλωπισμού που χρησιμοποιούνται για την διατήρηση ή βελτίωση της εμφάνισης του σώματος.

Τα πολιτισμικά μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά μας ασκούν τεράστια ασυνείδητη επιρροή και είναι πανεύκολο να παραπλανήσουν διαδοχικά τις παραπάνω διαστάσεις. Τα ”πειραγμένα” εξώφυλλα είναι ”ιός” που μπορεί να προσβάλλει τον οργανισμό όταν είναι εξασθενημένος.

Ένα χαρακτηριστικό και θλιβερό παράδειγμα είναι η περίοδος λίγο μετά την εγκυμοσύνη. Μια γυναίκα έχει να αντιμετωπίσει τις απορρυθμισμένες ορμόνες της, αλλά και τα παραπανίσια κιλά, που της δημιουργούν άγχος για την εικόνα της. Η πιθανότητα να πέσει στην παγίδα της ενοχής για το σώμα της είναι μεγάλη, καθώς τα πρότυπα που κυριαρχούν, είναι αυτά του “τέλειου σώματος”, λίγες εβδομάδες μετά το μαιευτήριο.

Αυτό προβάλλεται, αυτό επιβάλλεται και σε αυτό το σημείο μια γυναίκα πρέπει να πει ως εδώ.

Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μη συνεχίσουμε να επηρεαζόμαστε από την εικόνα της ψεύτικης τελειότητας, αλλά καλό θα είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι η ομορφιά βρίσκεται στις ατέλειες. Αν το πιστέψουμε ίσως το πρότυπο της Lara Stone, η οποία πήγε κόντρα στην τυραννία της εικόνας και φωτογραφήθηκε χωρίς photoshop με τα κιλά της εγκυμοσύνης, μας δώσει τη δύναμη να αγνοήσουμε τη σκανδαλώδη παραπλάνηση του αψεγάδιαστου εξώφυλλου.

Διαβάστε ακόμα στο Ladylike.gr

11 γυναίκες αποθεώνουν το σώμα χωρίς photoshop

Οι “αληθινές” γυναίκες διαφημίζουν καλύτερα

Lara Stone: Το supermodel που φωτογραφήθηκε μετά τη γέννα χωρίς ίχνος photoshop