Να σου πω: Πώς πέρασα στην Νέα Υόρκη… Τα πάντα όλα!
- 29 ΝΟΕ 2014
Η Κατερίνα Λάσπα και το kl2real.gr, επίσημος συνεργάτης του ladylike.gr, γράφουν για τη Νέα Υόρκη.
Όπως παλιά… αλλά αλλιώς.
…είχαν περάσει πολλά πολλά χρόνια από τότε που ξεκινούσαμε το βράδυ…και το πρωί ξημερωνόμασταν αλλού… Πολύ νεότερες και χωρίς τις σημερινές υποχρεώσεις. Τα δεδομένα άλλαξαν, η τρέλα όμως και η αγάπη μιας πραγματικής φιλίας παρέμεινε ίδια μεταξύ μας! Παιδικές φίλες βλέπεις…Είναι αλλιώτικες αυτές οι φιλίες, διαφορετικές από αυτές που χτίζεις στην πορεία της ζωής σου.
…μετ’ επιστροφής
Ήξεραν ότι η επιθυμία μου για αυτόν τον προορισμό ήταν τόσο μεγάλη, μιας και είχε αναβληθεί συγκυριακά 5 φορές. Έτσι λοιπόν, αποφάσισαν και μου το έφεραν στο πιάτο ως τετελεσμένο – σε συνεργασία παρασκηνιακά με τον Νεκτάριο. Εισιτήρια, διαμονή και full scheduled program 8 ημερών! Μόνο οι τέσσερις μας στη μακρινή πολιτεία, εκεί όπου όλα είναι μεγάλα, έντονα και πολύ φωτεινά!
Η χαρά μου απερίγραπτη! Αλλά και οι βραδιές που έκλαιγα πριν φύγω, για το πόσο μακρυά είναι, για το πόσο μου λείπουν ήδη ο Νεκτάριος και Σάρρα, για… για…anyway…
Όλες μας αφήσαμε πίσω μας παιδιά, σκυλιά, άντρες, επαγγελματικές υποχρεώσεις και συναντηθήκαμε Κωνσταντινούπολη με διάφορα άφιξης 15′, αυτές από Θεσσαλονίκη κι εγώ από Αθήνα, για μπούμε στο ίδιο αεροπλάνο της “μεγάλης” πτήσης για Νέα Υόρκη.
Η πτήση πόλη καλή. Έφαγα 52 γεύματα, μάσησα 3 πακετάκια τσίχλες, είδα 5μιση ταινίες, άυπνη και εξαντλημένη, όχι μόνο από την κούραση αλλά και από τα γέλια που είχαν ξεκινήσει ήδη από το αεροδρόμιο. 20 ώρες, περίπου, από το σπίτι μου έως και το ξενοδοχείο.
Δεν είναι δυνατόν να σου περιγράψω αναλυτικά τα όσα είδαμε, κάναμε και γευτήκαμε σε μια εβδομάδα, πράγματα που κάποιοι άλλοι δεν θα έκαναν ούτε σε ένα μήνα παραμονής… Όχι λόγω φυσικής κατάστασης αλλά κυρίως από την λύσσα μας να αξιοποιήσουμε το κάθε δευτερόλεπτο μας εκεί! Και τα όσα θα σου πω και θα σου περιγράψω είναι μόνο και μόνο για να σου επιβεβαιώσω: α) ότι λιώσαμε τις σόλες των παπουτσιών μας στους δρόμους τις πόλεις & β) ότι δεν μας έμεινε άντερο και σπλήνα από τα γέλια.
Σημασία είχε ότι είμαστε οι τέσσερις μας σε αυτή την πόλη που όντως never sleeps!
Μιλιούνια άνθρωποι κινούνται σε τρελούς ρυθμούς, χωρίς μεσαία τάξη… Άπειροι άστεγοι, πολλές περιοχές, αμέτρητα μπλοκς, λεωφόροι, εστιατόρια, μαγαζιά για πρωινό-brunch, μπαρ, κλαμπ… που για τα δεις όλα πρέπει να τρως και να πίνεις πρωί μεσημέρι βράδυ για 65 χρόνια. Μουσεία, ιστορικά κτίρια, παραστάσεις, θέατρα, shows…
..και ξαφνικά, ενώ ψάχναμε την ακριβή οδό για τα Victoria’s Secret και τα Ugg, στο απέναντι φανάρι ένα ολοζώντανο λάμα να το κρατά ένα τύπος με πάντζο… Ο Τζιμ Κάρεϊ γύριζε σκηνή… άλμα, μπλον ζον και φωτογραφία niente. Δεν μας το επέτρεψαν. Τζάμπα ξεφτιλιστήκαμε… Άσε σε σου λέω… Τι να σου πρωτοπώ και τι να σου πρωτοδείξω… Άντε, ας σβήσουμε τον πόνο μας με μια βαρκάδα στο άγαλμα της ελευθερίας, brunch στο Mandarin hotel, βόλτα στο Central Park με ποδήλατα, shopping x 3, dinner στο Gato (Soho)…
Και μετά ξενοδοχείο, ντους, αλλαγή στολής και… παράσταση Kinky Boots στο Broadway και ας κλείσει αυτή η βραδιά με κοκτέιλ στο πιο hot μπαρ της πόλης, NoMad, όπου όλα τα μπαρμάνια, κούκλοι ηθοποιοί, wanna be stars… Συνοπτικά, αυτή ήταν η περιγραφή μιας εκ των 8 ημερών της διαμονής μας στη ΝΥ.
Ειδικά στα ταξίδια δεν βάζω γλώσσα μέσα! Μ’ αρέσει να περπατώ τις πόλεις, να αφουγκράζομαι τον παλμό, να παίρνω το ρυθμό και τις μυρωδιές τους. Επικοινωνώ με τους ανθρώπους της πόλης που επισκέπτομαι και μ’ αρέσει να τους παρατηρώ. Στη Νέα Υόρκη λοιπόν, συνάντησα τους πιο ευγενείς και εξυπηρετικούς, τέτοιους που θέλεις να τους κάνεις φίλους σου για πάντα, αλλά και τους πιο αδιάφορους, κρύους και απόμακρους. Καμιά μέση κατάσταση. Όπως δεν υπάρχει και μέση οικονομική κατάσταση. Είναι πολύ απαιτητική πόλη με ακριβή καθημερινή διαβίωση.
Ο καιρός; Μας φέρθηκε άψογα τις 2 πρώτες μέρες με 18-20C και τις επόμενες δυο… 8C, τύπου -5C θερμοκρασία Ελλάδος. Παγωμένος αέρας, προερχόμενος από τον ατλαντικό, να δημιουργεί ρεύματα ανάμεσα στους ουρανοξύστες και βροχή έντασης πιεστικού, όμοιου με αυτού που πλένουμε τα αυτοκίνητα! Άνθρωποι έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλο, παντού σπασμένες ομπρέλες, μποτιλιαρίσματα κορναρίσματα θανάτου, αλλά εμείς εκεί, το πρόγραμμα πρόγραμμα. Σιγά μη μας σταματήσει μια τόση δα θεομηνία…
Συγκυριακά αξιώθηκα να παραβρεθώ στο σημείο 0, στην τελετή έναρξης της ανέγερσης του ναού του Αγίου Νικολάου, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου.
Στο σημείο που χάθηκαν τόσες ανθρώπινες ψυχές. Συγκινησιακά φορτισμένη εμπειρία, δεν θα μπορούσε να είναι άλλωστε κι αλλιώς…
Είμαστε ευλογημένες που αξιωθήκαμε και πήγαμε, περάσαμε υπέροχα – σε δύσκολες εποχές – και βέβαια που επιστρέψαμε καλά, με τόσες εικόνες μέσα μας και άπειρες φωτός στα κινητά μας… με υπόσχεση για το επόμενο ταξίδι-έκπληξη!
NY, I’ll be back!
Την επόμενη φορά και με την οικογένεια μου και όχι μόνο για διακοπές
Πήγα, είδα, ξεχώρισα και προτείνω:
Union Square
Times Square
Empire Tower
Statue of Liberty & Ellis Island
Βαρκάδα, ποδηλατάδα, και βόλτα με άμαξα στο Central Park
Soho
Ground zero
NoMad
Gramercy Tavern
Bond
Gato
Tao
Bagatelle
Manoglia bakery
Cipriani
Buddakan
Spice Market
Serendipity
Eataly
Kinky Boots
Phantom of the Opera
Village Underground (Greenwich village)
MoMA Museum
