Όταν δεν ήσουν παντρεμένη με παιδί χώριζες εύκολα. Τώρα; Τώρα που είσαι, τι γίνεται;

Την άλλη μέρα, ίσως την έκανες κοπάνα από τη δουλειά δηλώνοντας άρρωστη από γαστρεντερίτιδα, θα κοιμόσουν σαν ζώο, θα ξυπνούσες και θα τακτοποιούσες την ντουλάπα σου με όλα τα ρούχα σου και στα δύο φύλλα. Θα πέταγες και την οδοντόβουρτσά του, αν δεν την είχε πάρει μαζί. Ίσως, επίσης, να έκανες και γενική καθαριότητα να καθαρίσει ο τόπος. Η σχέση θα είχε τελειώσει. Μπαμ και κάτω. It must have been love, but it is over now μωρό μου, τι να κάνουμε; Αυτά έχει η ζωή. Ας πάρει ο καθένας τον δρόμο του.

Τώρα όμως; Τώρα που είσαι παντρεμένη με παιδί; Χωρίζεις εύκολα; Δεν χωρίζεις. Όσο Azax και να έχεις, δεν καθαρίζεις εύκολα. Δεν είσαι όπως παλιά που του έλεγες, το απόγευμα που θα γυρίσω από τη δουλειά να έχεις πάρει τα πράγματά σου και να μου έχεις αφήσει το κλειδί. Τώρα έχεις παιδί ή παιδιά. Οι πρώτες σκέψεις σου όταν βλέπεις ότι ο γάμος δεν πάει καλά είναι να τα βρούμε. Παλιά δεν ανεχόσουν πολλά. Τώρα συμβιβάζεσαι πιο εύκολα.

Ακούει κανείς;

Έτσι είναι όλα τα παντρεμένα ζευγάρια, δεν είναι εύκολη υπόθεση ο γάμος, μήπως είμαι κι εγώ υπερβολική, μήπως φταίω κι εγώ, είναι μια τεράστια αλλαγή, κάτσε να δούμε πώς θα πάει, υπάρχει και η κρίση, πώς θα τα καταφέρω μόνη, πώς θα το πάρει το παιδί… Το σκέφτεσαι. Στεναχωριέσαι. Κλαις. Το παιδεύεις. Προσπαθείς. Πολύ. Και καλά κάνεις. 

Τον βλέπεις, όμως, δεν είσαι και τυφλή. Δεν σε αγαπά πια. Κι εσύ θέλεις κάποιον να σε αγαπά. Γι’ αυτό τον λόγο τον παντρεύτηκες και έκανες παιδί μαζί του.

Να έχεις κάποιον να είναι τρυφερός μαζί σου, να σε αγκαλιάζει, να σε ακούει, να μιλάτε, να λέτε ο καθένας τα προβλήματά του, να πηγαίνετε μαζί σινεμά ή να βλέπετε μια ταινία στον καναπέ, να τρώτε μαζί, να παίζετε όλοι μαζί με το παιδί. Όλα αυτά που ο καθένας ορίζει ως αγάπη. Δεν κάνετε τίποτα μαζί. Εσύ ήξερες για ποιον λόγο τον παντρεύτηκες και ήσουν έτοιμη να γίνεις μάνα. Βλέπεις, όμως. Βλέπεις ότι ίσως εκείνος να μην ήταν. Δεν σε αγκαλιάζει πια, δεν κάνετε έρωτα συχνά, δεν βγαίνετε μαζί, διαφωνείτε συχνά, ακόμα και για το αλάτι στην σαλάτα. Η σχέση σας είναι διεκπαιρεωτική. Ποιος θα κατεβάσει τα σκουπίδια, ποιος θα πάει το παιδί στο κολυμβητήριο, χάλασε η γκαραζόπορτα, στο σουπερμάρκετ ποιος θα πάει, ποιος θα κατεβάσει τα κοινόχρηστα στον διαχειριστή, εσύ να πας τον σκύλο βόλτα εγώ τον πήγα χθες, σφραγίδα, επόμενος παρακαλώ.

Παλιότερα, άμα μυριζόσουν καθημερινότητα, ρουτίνα, σούρσιμο, γκρίνια, μιζέρια και στραβομουτσουνιάσματα, έπαιρνες το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία.

Αν έβλεπες ότι η σχέση βούλιαζε στον καναπέ, τίναζες τα μαξιλάρια (που το κάνεις και τώρα), τα έβγαζες στον ήλιο να φρεσκαριστούν (κι αυτό το κάνεις και τώρα), μετά τα ξαναέβαζες στον καναπέ, αν δεν άλλαζε κάτι, έλεγες, ρε μωρό μου, δεν την βλέπω καλά την σχέση μας, μήπως να πάμε καμιά βόλτα (που και τώρα μπορείς), αν ερχόταν, ίσως και τα πράγματα να πήγαιναν καλύτερα, αν όχι, πήγαινες μόνη σου. Τώρα δεν βάζεις εύκολα το καπελάκι σου στραβά και φεύγεις. Ο γάμος και μόνος του ως σύμβολο σε κρατάει δέσμια μιας κοινής προσπάθειας να πετύχει. Για την οικογένεια ρε γαμώτο! Θα προσπαθήσεις για το παιδί σου, Μάρθα μου!

Σκέφτεσαι το παιδί

Εσύ, όμως, βλέπεις, ότι μάλλον στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Βλέπεις ότι πήγαινες για γάμο, συγκατοίκηση, συμβίωση, συνεργασία, συνεννόηση, συνύπαρξη, αμοιβαίο σεβασμό μέσα στην αυτονομία σας, αλλά έμεινες με τον Μουτζούρη στο χέρι.

Δεν έχεις καλό χαρτί. Δεν έχετε την ίδια διάθεση που είχατε ο ένας για τον άλλο πριν το παιδί, δεν έχετε όρεξη ούτε να είστε ζευγάρι στην μπιρίμπα. Το γυαλί έχει ραγίσει.

Θα μου πεις, καλύτερα θα είναι το παιδί με δύο γονείς που δεν αγαπιούνται; Να μεγαλώνει μέσα στη υποκρισία μιας σχέσης που διατηρείται για εκείνο, χωρίς μάλιστα να το έχει ζητήσει; Καλύτερα θα είναι; Δεν βλέπει το παιδί αν υπάρχει αγάπη ή όχι; Φυσικά και κατανοεί πολλά περισσότερα από όσα νομίζετε. Σίγουρα προτιμά να έχει δύο γονείς, αλλά δύο που νοιάζονται ο ένας για τον άλλο, όχι δύο που δεν μπορούν να βλέπουν ο ένας τον άλλο. Αν του μιλήσετε, του εξηγήσετε, θα καταλάβει.

Ήρθε το τέλος, αλλά όχι και το τέλος του κόσμου

Κρίμα. Κρίμα κι άδικο, αλλά η ζωή έτσι είναι. Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα. Αν δεν έχει το ζευγάρι την ωριμότητα να τον διατηρήσει ζωντανό σε μία άλλη διάσταση, σε μία άλλη εκδοχή και σπεσιαλιτέ, έρωτας με γάμο, τι να κάνουμε; Πεθαίνει.

We lost that loving feeling, που έλεγε και ο Elvis. Σε όλα μέσα πια να έχει πέσει αυτό το παιδί;

Βέβαια, δεν θα κάτσεις να θαφτείς πριν της ώρας σου. Δεν σημαίνει ότι άμα χωρίσεις θα ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Καλύτερα να σε τρώει μια κακή σχέση; Καλύτερα να εγκλωβίζεσαι σε μια στραβή απόφαση για πάντα; Το παιδί θα καταλάβει. Ο μπαμπάς και η μαμά δεν είναι ευτυχισμένοι μαζί. Τι φοβάσαι; Μήπως είσαι ζωντοχήρα; Τι περιμένεις; Να βγάλει μια βρύση που δεν έχει σωλήνες νερό; Πίστευες ότι ο γάμος κάνει καλό. Ε, αυτός δεν έκανε. Ίσως σου κάνει καλό ο επόμενος. Ίσως δεν είσαι ο τύπος του γάμου τελικά. Ή μπορεί να μην είναι και ο καημένος ο άντρας σου. Δικαίωμά σας. Το παιδί. Το παιδί μια χαρά θα είναι, αν τουλάχιστον, απέναντί του δεν τα σκατώσετε και πάλι.

Μόνο μια παντρεμένη με παιδί ξέρει να σου πει:

Γιατί δεν κάνεις σεξ με τον άντρα σου;

Πώς να παραμείνεις σέξι μετά το παιδί

Είσαι Ελληνίδα μάνα; Είσαι το σεμεδάκι στην τηλεόραση, μέχρι που…