Date roulette: Βγήκα με κορίτσι και μου άρεσε

ΝΙΚΗ ΧΑΓΙΑ
10 ΟΚΤ 2014

Σας έχω πει ότι μία φορά το μήνα θα βγαίνω ραντεβού στα τυφλά ε; Μα ναι, σας το είπα από την προηγούμενη φορά, όπου έγιναν τα εγκαίνια τούτης της στήλης. Τότε είχα βγει με το Νικόλα Ανδρουλάκη, όμορφο παιδί και ταλαντούχο - στις 17/10 ανεβαίνει και η παράσταση, την οποία σκηνοθετεί, το “Μπαμ”. Να πας να το δεις.

Για τον Οκτώβριο, ενώ είχα βάλει στην ατζέντα να βγω κάπου προς τα δυτικά προάστια με αγόρι με μουσικό ταπεραμέντο, προέκυψε μία άλλη πρόταση, όπου μου ήταν σχεδόν αδύνατο να αντισταθώ. Η πρόταση ήρθε από τα χείλη της Σοφίας-Θεοδώρας Γιλτίζη. Συγκεκριμένα, ήρθε από το προφίλ της στο Facebook στο inbox του δικού μου προφίλ: “Πρέπει να κανονίσουμε έξοδο. Αύριο τι κάνεις;”.

A ναι, αυτή είναι η Σοφία (με τα κλειστά μάτια – τον νιώθει το χορό όχι αστεία)

Όμορφη ε;

Είκοσι πέντε ετών, με σπουδές πάνω στη φυσικοθεραπεία και με μανία να γράφει. Σε τετράδια, σε post it, στα social media, σε sites. Τώρα ανήκει στη δημοσιογραφική ομάδα του MTV. Κάτι ακόμα που πρέπει να ξέρεις για τη Σοφία είναι πως της αρέσουν τα ποδήλατα. Και οι ψηλές κάλτσες. Και τα πουκάμισα. Και οι μάσκες. Και τα γάντια. Και η παρέα με κορίτσια. Και να βγαίνει έξω τα βράδια. Στο τελευταίο θα σταθώ. Της αρέσει να κάνει bar hopping. Να πηγαίνει σε ένα μπαρ για ποτό και να καταλήγει σε κάποιο άλλο, αφού πρώτα όμως έχει κάνει περατζάδα από δύο ακόμα στέκια.

Η τσάρκα μας

Το ραντεβού με τη Σοφία ήταν όπως πρέπει να είναι κάθε ραντεβού: Ξεκίνησε με σινεμά για να δούμε φρέσκο θρίλερ και συγκεκριμένα τον “Μπαμπούλα” – “δεν χρειάζεται να φοβάσαι στις σκηνές τρόμου, είμαι εγώ εδώ”

συνεχίστηκε με ποτό στο Ρομάντσο και τον γκαραζοναό Cantina Social (Λεωκορίου 8, Ψυρρή) – “θέλεις να πιεις από τη μπύρα μου” – και βόλτα και φωτογραφίες στα βρώμικα στενά του κέντρου

και κατέληξε στο Μπάτμαν (Βρεσθένης 40, Νέος Κόσμος), γνωστό αφτεράδικο της πόλης και ένατο θαύμα του κόσμου καθότι μέσα σε λίγα μόλις τετραγωνικά βλέπεις με τα ίδια σου τα ματάκια ότι μπορούν να χωρέσουν εκατοντάδες άνθρωποι – “εδώ έρχομαι όταν θέλω να βγάλω τον πόνο από μέσα μου”.

Τι μου έμαθε η Σοφία

“Οι άνθρωποι περπατάνε ακροβατώντας ανάμεσα στη πραγματικότητα και στα φαντάσματα. Ο καθένας στη δική του πραγματικότητα και στα δικά του φαντάσματα. Μοιράζονται τον αέρα, τα σπίτια, τα κρεβάτια τους και δεν μπορούν να μοιραστούν λίγη από τη κρυφή σκέψη τους, αυτή που βγαίνει ύπουλα από τα βάθη του μυαλού τους και τους στερεί την ανάσα”.

“Δεν γίνεται να ζήσει κανείς χωρίς αγάπη. Είναι σημαντικό να έχεις κάποιον να αγαπάς και να σε αγαπάει και όχι απαραίτητα να λες ότι έχεις κάποιον δικό σου. Δεν είναι δικός σου κανείς, παρά μόνο ο εαυτός σου”.

“Σπουδαίο πράγμα το φιλί. Να φιλάς τον άλλον και να ξέρεις πως μπορείς να αγγίξεις την ψυχή του. Με το φιλί γίνεστε από δύο, ένα”.

“Καλό είναι να μην υπάρχουν απωθημένα. Όταν τελειώνεις μία σχέση, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου πριν πας στην επόμενη. Δεν θέλεις ο νέος άνθρωπος στη ζωή σου να γίνει ο σάκος του μποξ για σένα”.

“Στο πρώτο ραντεβού είναι ωραίο να πίνεις Bloody Mary. Δεν βαράει”.

“Υπάρχει μοναξιά στον κόσμο. Αρκετή. Αλλά δεν χρειάζεται να την αφήνεις να σε ρίχνει. Σκέψου αισιόδοξα και φλέρταρε”.

Τι; Πώς; Αν φιληθήκαμε; Όχι. Αλλά για έναν λόγο πιστεύω ότι αν γινόταν θα τραγουδούσα κάτι σε Katy.