Οι άντρες απαντούν πώς θέλουν να τους χωρίζουν οι γυναίκες

Οι μέθοδοι είναι πολλές: πλήρης εξαφάνιση, ένα ξερό μήνυμα, ένα δακρύβρεχτο τηλέφωνο, μια εξομολόγηση εκ του σύνεγγυς, ”θέλω λίγο χρόνο να μείνω μόνη”, ”ναι μεν, αλλά”, ”δε φταις εσύ, εγώ έχω τα δικά μου”. Η ανθρώπινη φύση έχει φροντίσει να πλουτίσει το κουτί με τις ”Δικαιολογίες Χωρισμού” με πληθώρα αφορμών και δικαιολογιών. Ποιος είναι όμως εκείνος ο τρόπος που οι άντρες προτιμούν; Πότε είναι πιο εύπεπτη η χυλόπιτα; Ας μας απαντήσουν τα αγόρια του oneman και μετά θα τους βάλουμε να δουν το Girlfriend’s Guide to Divorce, στο OTE CINEMA 1HD κάθε Τρίτη στις 21:00 αποκλειστικά στον OTE TV, για να μάθουν πώς χωρίζουμε στ’ αλήθεια.

Με τον σκληρό τρόπο ο Ηλίας Αναστασιάδης

Δεν ξέρω πόση ανάλυση χρειάζεται για πράγματα που είναι τελεσίδικα. Εννοώ ότι μια ψυχή που ‘ναι να βγει, ας βγει να πάμε παρακάτω. Να έρθει το κορίτσι και να μου πει “Δε μου αρέσεις πια, δεν θέλω να βλέπουμε σειρές και ταινίες μαζί, θέλω να πάω παρακάτω”. Πονάει λίγο, βασικά πονάει πολύ, αλλά γι’ αυτό είναι οι φίλοι. Για αυτό το επικό τηλέφωνο με τίτλο ‘Με χώρισε, ελάτε από το σπίτι’. Οποιοσδήποτε άλλος χωρισμός είναι ταλαιπωρία για μένα, για εκείνη, για τους τριγύρω, και ταυτόχρονα μεγαλώνει την τρύπα του όζοντος. Όχι άλλες αναποφάσιστες, που θέλουν να μείνουν λίγο μόνες, που δεν ξέρουν τι θέλουν, που “όχι, όχι, εννοείται πως δεν φταις εσύ”. Χάνουμε πολύτιμο χρόνο και τελευταία μ’ έχει πιάσει πολύ άγχος για τον πρότερο χαμένο (χρόνο). Η ζωή είναι απλή, όταν χωρίζεις με τον καθαρό τρόπο.

Ωμά και ρεαλιστικά ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Ένας χωρισμός μπορεί να είναι εύκολος και μπορεί να είναι δύσκολος. Αλλά αυτό που πρέπει να είναι πάντα είναι ειλικρινής. Ο ρεαλισμός και η αλήθεια (του καθενός) σε μια σχέση είναι ό,τι πολυτιμότερο έχετε. Και οφείλει και στο τέλος να είναι πάντα έτσι. Μία ωραία δικαιολογία μπορεί να σου το στρογγυλέψει και να νιώσεις λίγο καλύτερα. Αλλά δεν την χρειάζεσαι την δικαιολογία. Αν δεν σου πει κατάμουτρα ότι δεν σε γουστάρει, ότι δεν θέλει, ότι βρήκε άλλον, τι έχεις να κερδίσεις από αυτόν τον χωρισμό; Τι έχεις να βιώσεις; Τι έχεις να νιώσεις; Ο πιο σύντομος χωρισμός της ζωής μου ήταν και ο πιο ειλικρινής. Ένα “δεν είμαι πια ερωτευμένη μαζί σου”. Ωμό, ρεαλιστικό αλλά ταυτόχρονα λυτρωτικό.

“Αντρίκια” ο Μάνος Μίχαλος

Με ένα πολύ καλό σεξ; Καλά τι ερώτηση είναι τώρα αυτή; Πώς θέλουμε να μας χωρίζει μια γυναίκα; Αντρίκια είναι η απάντηση και όχι με τα “μα”, τα “μου”, τα “α” και τα “αού” που συνήθως ακούμε. Ότι πρέπει να σκεφτεί τι θέλει από τη ζωή της, ότι νιώθει πώς δεν τη γεμίζει αυτή η σχέση, ότι δεν είναι πλέον ίδια αυτά που θέλουμε και γενικώς οτιδήποτε άλλο εκτός από το “βασικά σε βαρέθηκα”. Η γυναίκα είναι ένα ον που σε όλη τη σχέση ζητάει ειλικρίνεια, αλλά πολλές φορές στο κρίσιμο σημείο, επιλέγει τα ωραιοποιημένα ψέματα. Το τέλος είναι από μόνο του σκληρό και άκομψο και όση ζάχαρη και να ρίξεις, δεν θα αποκτήσει γλύκα. Οπότε, πες μας κοπέλα μου ένα ωραίο “ευχαριστώ και γεια σου τώρα” και μια χαρά θα είμαστε. Άντε να ζητήσουμε λίγο χρόνο, για να σηκωθούμε. Στα σημεία θα χάσουμε, δεν θα είναι νοκ άουτ, μην ανησυχείς.

Λακωνικά και οριστικά ο Γρηγόρης Μπάτης

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Όταν φτάνει η στιγμή που “τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέει μέχρι να ξημερώσει”, είναι προτιμότερο να είσαι το θύμα παρά ο θύτης. Κι αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τη συνέχεια. Κάλλιο ένας αφόρητος θυμός, παρά οι ανίκητες τύψεις.  Για να φτάσουμε λοιπόν και στον πιο γλυκό ή έστω πιο ανώδυνο πόνο, νομίζω πως μια λέξη αρκεί: “λακωνικότητα”. Ούτε αστείες δικαιολογίες, ούτε υπεκφυγές, ούτε ψέματα, ούτε “ναι μεν αλλά..”. Νομίζω πως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει χειρότερη λέξη από το “αλλά”. Φτάνει για να σβήσει όσα πρόλαβε να σου πει στην αρχή της πρότασης, φτάνει για να σου δώσει ελπίδες και να παραμένεις προσκολλημένος. Και δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από την προσμονή, δίχως να ξέρεις αν υπάρξει ποτέ ανταπόκριση. Γι’ αυτό δεν υπάρχει καλύτερος χωρισμός, από τον οριστικό λακωνικό χωρισμό. Μια και έξω..

Με ειλικρίνεια ο Χρήστος Δεμέτης

Βασικά, δεν θέλω να με χωρίζει καμία σύντροφος μου. Εννοώντας σε αυτό το σημείο, πως προτιμώ να πάρω εγώ πάνω μου τον άχαρο ρόλο της ανακοίνωσης όταν βλέπω το αδιέξοδο. Ας ξεκινήσουμε από την παραδοχή πως τα ζόρια και οι μεγάλες τρικυμίες ανήκουν στα παρελθόντα χρόνια της άγουρης διαδικασίας ωρίμανσης. Προτιμούσα λοιπόν πάντα την ειλικρίνεια. Εκείνη την οριακή στιγμή που βλέπεις πως θέλει κάτι να σου πει, να ανοίξει το στόμα και να παραδεχθεί, “δεν είμαι πια ερωτευμένη. Δε μου φταις εσύ, δεν ταιριάζουμε πια, δεν μπορώ να είμαστε μαζί ερωτικά”. Δεν ξέρω, όχι με αυτές τις λέξεις, με κάποιες άλλες, με αυτές, δεν ξέρω, αλλά κάπως να το εκφράσει ανοιχτά. Το σημαντικότερο είναι το “δε μου φταις εσύ” και από τις δύο τις μεριές. Σημαίνει πως σταματάς την ατέρμονη και ανούσια διαδικασία του να αλλάξεις τον άλλο, τον δέχεσαι για αυτό που πραγματικά είναι ή αποδέχεσαι πως δεν μπορείς άλλο να συμπορευθείς. Ειλικρίνεια λοιπόν.

Σε μια μέρα ο Μάνος Χωριανόπουλος

Ας πάρουμε τη χειρότερη περίπτωση. Εγώ τη θέλω ακόμα και αυτή έχει αποφασίσει ότι θα τελειώσουμε. Άρα χωρίς να το γνωρίζεις οι δυνητικές επιλογές είναι δύο. Αργός θάνατος με βασανιστήρια (μούτρα, ραγδαία μείωση του πάθους, πού πάει η σχέση μας; Ωραίο παιδί ο Γιάννης, πήγα τυχαία για καφέ μαζί του) ή αποκεφαλισμός. Τέλος δηλαδή απότομο και ειλικρινές. Τι κάνουμε 9/10 φορές; Προτιμάμε το βασανιστήριο, γιατί παραμένεις ζωντανός και ελπίζεις. Τι θέλω εγώ; Μπαμ και κάτω. Η ελπίδα σε μια σχέση που έχει τελειώσει, είναι ένα παραμύθι με κακό τέλος. Για όσους δεν αντέχουν τη μέθοδο του “αποκεφαλισμού”, υπάρχει πάντα η Μέθοδος Χωρισμού Σε Μία Μέρα.