Ωραίοι οι κανόνες στο σπίτι, να δούμε τώρα πώς θα τους εφαρμόσουμε

– Ας πούμε στο σχολείο, τι γράψατε, μου εξηγείς και μένα, για να πάρω καμιά ιδέα;

– Ας πούμε, γράψαμε. Δεν φωνάζουμε, σηκώνουμε το χέρι μας πριν μιλήσουμε, ακούμε την δασκάλα στο μάθημα, δεν τρέχουμε στον διάδρομο…

Μαμά: Κατάλαβα. Να πω έναν;

Γιώργος: Ναιαιαιαι!

Μαμά: (Τέτοιος ενθουσιασμός για κανόνες;) Καθόμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι για φαγητό και η τηλεόραση θα είναι κλειστή. Εντάξει;

Γιώργος: Σειρά τώρα ο μπαμπάς.

Μπαμπάς: Όταν κάποιος μιλάει στο τηλέφωνο, δεν τον ενοχλούμε.

Γιώργος: Εντάξει. Γιατί, πώς θα μιλάει; Δεν θα ακούει.

Μαμά: Γιώργο, η σειρά σου.

Γιώργος: Δεν ζωγραφίζουμε τους τοίχους και τα έπιπλα.

Ας είναι καλά αυτή η δασκάλα και το σημερινό μάθημα! Γράφουμε, λοιπόν, τους κανόνες του σπιτιού, μεταξύ των οποίων είναι ακόμα και κάποιοι τέτοιου τύπου: Δεν ανοίγουμε σε κανέναν, πλένουμε τα δόντια μας κάθε βράδυ, μιλάμε ήρεμα και ευγενικά στην οικογένειά μας.

Τέλεια βραδιά. Σαν συνέδριο ήτανε; Σαν working group; Σαν ημερίδα; Είχε μια βαρύτητα αυτό το παστίτσιο και οι κανόνες του σπιτιού που γράφτηκαν όσο τρώγαμε, η ειδική κόλα χαρτί που έφερε ανεμίζοντας με χαρά ο γιος μου από το σχολείο ώστε να την γεμίσουμε τοιχοκολλήθηκε, αφού πρώτα εκείνος έβαλε πάνω της μερικά από τα πολύτιμα αυτοκολλητάκια του και μερικές μικρές ζωγραφιές με μπογιές!

Πάμε να σηκωθούμε. “Ε”, λέω, “δεν είπαμε θα βοηθάμε ο ένας τον άλλο στο σπίτι; Ε, λοιπόν, βοηθήστε παρακαλώ την μαμά να μαζέψει το τραπέζι”…

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Οι κανόνες τύπου δεν ακουμπάμε τα μάτια της κουζίνας ή δεν αγγίζουμε τις πρίζες, εντάξει είναι εύκολοι και κατανοητοί.

Το να βοηθάμε την μαμά, την ώρα που μετά το φαγητό ο Γιώργος θέλει να παίξει, αρχίζει και ζορίζει το πράγμα.

Απόψε που οι κανόνες ήταν φρέσκοι το έκανε με χαρά, χθες, μια εβδομάδα μετά την θέσπισή τους, άρχισαν οι δικαιολογίες: “μήπως να σε βοηθήσει ο μπαμπάς γιατί είμαι κουρασμένος από το ποδόσφαιρο”, το παιδί, “μήπως να σε βοηθήσει ο Γιώργος γιατί θέλω να δω ειδήσεις”, ο πατέρας;

Αρχίσαμε. Οι κανόνες καταρρέουν… Τι κάνουμε; Τους πιστεύουμε, επιμένω.

– Ναι, αλλά, άλλα γράψαμε στους κανόνες.

– Ναι, ρε μαμά, αλλά είμαι κατάκοπος (καινούργια λέξη!), να σε βοηθήσω αύριο (ο πονηρούλης);

-Ναι, αλλά εγώ συμφώνησα με τους κανόνες και σε βοήθησα να μαζέψεις τα πράγματά σου.

(Το βλέπω στο βλέμμα του, αρχίζει και απειλείται. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιμείνω.

– Και είχαμε πει ότι όταν κάποιος από την οικογένεια δεν τηρεί τους κανόνες του σπιτιού θα έχει συνέπειες.

– Τι συνέπειες;

– Ας πούμε, να μην δεις την αγαπημένη σου εκπομπή.

– Δηλαδή να μην δω Τομ και Τζέρι;

– Ε, ναι, τι τους γράψαμε τους κανόνες για πλάκα;

Με βαριά καρδιά ο Γιώργος παίρνει ένα ποτήρι από το τραπέζι και μου το δίνει να το βάλω στο πλυντήριο. Τον επιβραβεύω και είναι ευχαριστημένος. Συνεχίζει με το πιάτο του.

Ο μπαμπάς από την ντροπή του φέρνει κι αυτός τα δικά του.

Το να βάλετε κάποιους κανόνες συμπεριφοράς στο σπίτι θα βοηθήσει το παιδί να καταλάβει ότι κάποια πράγματα είναι αδιαπραγμάτευτα, όπως αυτά που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια: δεν παίζουμε με τα σπίρτα, δεν ακουμπάμε τα απορρυπαντικά, και δευτερευόντως θα βοηθήσει στην ηρεμία και τον προγραμματισμό στην οικογένεια: πλένουμε τα χέρια μας πριν το φαγητό, πλένουμε τα δόντια μας πριν κοιμηθούμε,  κοιμόμαστε πάντα στις 9 το βράδυ, καλό είναι να ετοιμαζόμαστε το πρωί στην ώρα μας και να μην καθυστερούμε στο σχολείο και την δουλειά μας.

Ενώ θεωρητικά η διαδικασία αυτή, να γράψουμε τους κανόνες, είχε αρχικά έναν στρατιωτικό χαρακτήρα, το παιδί με την προθυμία του και την αφέλειά του την έκανε ευχάριστη: δεν ρίχνουμε δυνατά σουτ μέσα στο σπίτι.

Το παιδί έμεινε ευχαριστημένο όταν άκουσε κανόνες που δεν αναφέρονταν μόνο στον ίδιο, αλλά και όταν του δόθηκε η δυνατότητα να θέσει κι αυτό αρκετούς.

Έμεινε τόσο ευχαριστημένος που ζωγράφισε και το “συμβόλαιο” συνεργασίας στο σπίτι μας. Κάπως έτσι το υπογράψαμε και οι γονείς.

Φροντίστε να είστε πρώτοι το καλό παράδειγμα των κανόνων που έχετε βάλει με το παιδί σας στο σπίτι και μόνο τότε μπορείτε να τους επικαλείστε όταν εκείνο “ξεφεύγει”. ΟΚ, μην μαζέψεις τα παιχνίδια του τώρα που τελείωσες, αλλά να ξέρεις ότι δεν θα δεις την αγαπημένη σου εκπομπή. Ή, συμάζεψες τόσο γρήγορα το δωμάτιό σου; Θα μπορείς να δεις περισσότερη τηλεόραση.

Δίκαια πράγματα.