Ένα Σαββατοκύριακο στο Elatos Resort – Κάντο όπως στο “Κωνσταντίνου και Ελένης”

Μέχρι κέρμα ρίξαμε για το αξιοκρατικό της υπόθεσης. Μαριέτα Χριστοπούλου και Δέσποινα Δημά σε ταξίδι αναψυχής με θέα τα έλατα. Κάναμε ένα πρώτο διαδικτυακό ψάξιμο να ξέρουμε πού πηγαίνουμε. Για να μπουν τα σωστά στη βαλίτσα.

”Λες να με ερωτευτείς” είπε η Μαριέτα κοιτώντας τα ξύλινα σπιτάκια. Με αυτή την ερωτική διάθεση φύγαμε το βράδυ της Παρασκευής. Ξέχνα τη βροχή της διαδρομής. Αυτό που είδαμε μόλις φτάσαμε στον προορισμό μας, μας αποζημίωσε και με το παραπάνω.

Ανεβήκαμε σε υψόμετρο 1,300 μέτρων μέσα σε μια κατάφυτη από έλατα πλαγιά και μόλις 9 χλμ. από την διασταύρωση του Χιονοδρομικού Κέντρου του Παρνασσού. Στα λέω κι αυτά γιατί χειμώνας έρχεται και κάποιο σαββατοκύριακο θα θελήσεις να βάλεις πέδιλα και να οργώσεις τα χιόνια.

Πήραμε το σαλέ με το νούμερο 7. Κουζίνα και σαλόνι ήταν όσο το διαμέρισμά μου στο Κουκάκι. Και μένω σε τριάρι, πληροφοριακά πάντα. Δύο υπνοδωμάτια για να μην τσακωθούμε για το πάπλωμα, μαλακές πολυθρόνες κατάλληλες για πολύωρο βούλιαγμα, τζάκι για τον ρομαντισμό και ένα μπάνιο φοβερό.

Ξύλο και παράθυρα με καταπράσινη θέα. Ηρεμεί το μυαλό και ξεχνάς πως βρίσκεσαι 2 ώρες μακριά από την Αθήνα. Αν έχεις άγχος και πίεση η Μαριέτα κι εγώ σου προτείνουμε να αποδράσεις στο Elatos.

Τα σαλέ, ανάλογα με τον τύπο τους, μπορούν να φιλοξενήσουν από δύο έως έξι άτομα σε δύο ή τρία υπνοδωμάτια και τις σοφίτες τους. Δηλαδή πας και πριβέ με το αμόρε, πας και με μεγάλη παρέα. Αν πάλι έχεις οικογένεια και παιδιά το περιβάλλον είναι ιδανικό. Πατώντας το πόδι σου εκεί δε θα ακούσεις καμία μαμά να φωνάζει ”πρόσεχε”.

Λίγο πριν φύγω από την Αθήνα σκαρφάλωσα στο πατάρι να βγάλω τα μπανιερά μου. Γελάς; Γιατί γελάς; Ναι, Οκτώβριος είναι αλλά το μαγιό στον Elatos είναι όσο απαραίτητο και το μπουφάν. Αν δεν πάρεις το ολόσωμο θα με θυμηθείς και θα είναι αργά. Η πισίνα είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί.

Η θέα από το club house στην πισίνα είναι μαγευτική. Με τις ώρες να χαζεύεις μέχρι να πάρεις την απόφαση να κατέβεις και να κάνεις μία βουτιά. Γύρω γύρω τζαμαρία, εσύ μέσα στην θερμαινόμενη πισίνα και έξω τα έλατα. Σου δείχνω και τις φωτογραφίες για να μη με πεις υπερβολική.

Σε αυτό εδώ το σημείο ας μεταφερθούμε νοερά στο 1998. Επεισόδιο 16 στον πρώτο κύκλο. Θυμήσου λίγο Κωνσταντίνου και Ελένης και όλα θα μπουν στη σωστή βάση. Δεν είναι δυνατόν να έχεις ξεχάσει Ελένη και Πέγκυ με ”αμφίεση Ψαρού” στην πισίνα του Elatos. Ούτε τον κατάξανθο γυμναστή Στέφανο;

Εμείς αρκετά πιο συντηρητικές ως προς το στιλιστικό περάσαμε ώρες στην πισίνα. Η Μαριέτα με απλωτές, εγώ στο γωνιακό jacuzzi. Το ξενοδοχείο διαθέτει και γυμναστήριο αλλά με τέτοιο πρωινό και τέτοιο γεύμα που κάναμε στο εστιατόριο ήταν δύσκολο, για ευνόητους λόγους.

Χυλοπίτες με τυρί και κομμάτια κοτόπουλο, παπαρδέλες με ροκφόρ, καροτόσουπα και μπέργκερ. Λιτά μωρέ, τσιμπήσαμε. Για το πρωινό ας μη γίνει λόγος. Μπουφές τεράστιος με κάθε λογής καλούδια. Και γλυκό και αλμυρό και καφές και φρέσκια πορτοκαλάδα. Κι όλα αυτά με την ανάλογη θέα στην κατάφυτη πλαγιά, φυσικά.

Πετύχαμε και το κατάλληλο θεματικό σαββατοκύριακο. Η ελληνική εκδοχή του Oktoberfest ενθουσίασε, πιο πολύ από όλους τη δική μας Μαριέτα Χριστοπούλου. Οι γονείς της έχουν πάρει απόφαση πως είναι λάτρης της μπύρας οπότε κι εμείς στα κείμενά μας γράφουμε πια την αλήθεια. Εννέα ελληνικές μπίρες έφτασαν στο βουνό του Παρνασσού από διάφορα μέρη της Ελλάδας και τις δοκίμασε όλες για να έχει εμπεριστατωμένη άποψη.

Για πότε πέρασε η Παρασκευή και ήρθε το Σάββατο κι έφυγε κι αυτό και ήρθε η Κυριακή της επιστροφής δεν το καταλάβαμε. ”Λες και ήμασταν εκεί 15 μέρες” είπαμε κι οι δύο με ένα στόμα, μια φωνή.

Κάναμε επανεκκίνηση, αναπνεύσαμε καθαρό αέραθα, μουλιάσαμε την πισίνα, τρελήκαμε με το τοπίο, σκλαβωθήκαμε από τη φιλοξενία και γυρίσαμε για να σας τα γράψουμε. Την επόμενη φορά που θα θελήσετε να αποδράσετε ξέρετε προς τα πού θα πάτε. Το κασκόλ και το μαγιό από τη βαλίτσα να μη λείψουν.