10 μεγάλες αλήθειες για τα μπουζούκια της Θεσσαλονίκης
- 23 ΝΟΕ 2015
Να συστηθούμε. Τα κορίτσια του Ladylike ή όπου γάμος και χαρά εμείς πρώτες. Είμαστε του κεφιού και του γλεντιού ποτέ δεν το αρνηθήκαμε οπότε την επίσκεψη στα μπουζούκια του βορρά θα την έλεγες και αυτονόητη. Η επιλογή ήταν κι αυτή αυτονόητη. Τραγουδούσε η Πέγκυ που πολύ την εκτιμούμε, ήταν εκεί και ο Σάκης. Όχι. Έπρεπε να γνωρίσουμε τοπική φίρμα. Ο Μάκης Δημάκης είναι ο Πάνος Κιάμος της βόρειας Ελλάδας. Χαμός.
Θέλουμε να σε βάλουμε λίγο στο κλίμα για να ξέρεις περίπου τι θα ακολουθήσει. Ο Μάκης τραγουδά στο Voice Live Stage και δύο από τα μεγάλα του σουξέ είναι το ”Όταν το ανοίξεις” και το ”Κανείς δεν είναι κανενός”.
Δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει στο μαγαζί. Το ”Όταν το ανοίξεις” στο Youtube έχει αυτή τη στιγμή που σου γράφουμε έχει 5.080.810 views. Σείεται ο τόπος μόλις εμφανιστεί. Και δεν αντέχω, δεν αντέχω.
Να παραθέσουμε και στίχο. Επιβάλλεται
Ε, όταν το ανοίξεις πάρεις αναφορές
Σου ‘στειλα να ξέρεις άλλες χίλιες φορές
Δεν αντέχω, δεν αντέχω
Όταν απαντήσεις θέλω να το σκεφτείς
Σε μένα που αγάπησες τι πρέπει να πεις
Που δε σ’ έχω, που δε σ’ έχω
Ε, όταν η ζωή μου έχει παγιδευτεί
Σε ένα παραμύθι που δεν έχει ειπωθεί
Πες, τι έχω… πες, τι έχω…
Δώσ’ μου ένα σημάδι, κάτι για να πιαστώ
Μια ζωή μαζί σου θέλω να ονειρευτώ
Τι να κάνω; Τι να κάνω;
Αφού τραγουδήσαμε, χορέψαμε και ξανατραγουδήσαμε βγάλαμε κάποια συμπεράσματα για τη διασκέδαση στα μπουζούκια της Θεσσαλονίκης.
1. Πρώτα γεμίζουμε μετά αρχίζουμε
Εδώ δύσκολα αν έρθεις αργά θα βρεις τραπέζι. Το πρόγραμμα ξεκινάει μόνο όταν το μαγαζί γεμίζει, γι’ αυτό πρέπει να φτάσεις νωρίς, διαφορετικά μπορεί να μη ξεκινήσει ποτέ (όχι οκ, αλλά χρειάζεται και λίγη υπερβολή). Εμείς πήγαμε 11.30 το βράδυ, κυρίες και περιμέναμε πάνω από μια ώρα να έρθει ο κόσμος και να ξεκινήσουν τα όργανα.
2. Μουσική warm up
Μπορεί να περιμένεις να γεμίσει το μαγαζί αλλά σε σέβονται. Σου βάζουν μουσικούλα για να μη βαρεθείς. Περιμένεις να ακούσεις ”Άμα δε μου συμμορφωθείς, τάμα κάνε να σωθείς” και προετοιμάσουν τα αυτιά σου με country και ελαφρύ ροκ. Να κάνεις τη μετάβαση και να σου φανεί. Κι αφού γεμίσει το μαγαζί και ξεκινήσει το πρόγραμμα θα ακούσεις Mamma Mia σε εκτέλεση μπουζούκι. Μαγεία.
3. Οι σχολές της πίστας
Θέλει και ο καλλιτέχνης τα πατήματά του. Να δει κάτι που του αρέσει και να το κοπιάρει. Οι πιο δημοφιλείς σχολές είναι οι εξής: Ελένη Φουρέιρα, Πάολα, Νίκος Βέρτης και Αγγελική Ηλιάδη. Κινησιολογία και τρόπος ερμηνείας που κάτι σου θυμίζουν βρε παιδί μου.
4. Το styling
Στην πίστα μία από τα ίδια. Η μεγάλη διαφορά εντοπίστηκε στα τραπέζια. Ομοιομορφία. Λες και ήταν όλες συνεννοημένες. Κολάν (τύπου) leather ψηλοκάβαλο και ανύπαρκτο crop top.
5. Το μεγάλο όνομα είναι μεγάλο όνομα
Στην Αθήνα έχουμε σχήματα με πολλά γνωστά ονόματα. Στη Θεσσαλονίκη, το όνομα είναι ένα και δη στον Μάκη Δημάκη, το όνομα είναι ο Μάκης Δημάκης. Βρε, δεν πάει να τραγουδάνε ωραιότατα μια ώρα πριν, αρκετοί τραγουδιστές; Πρέπει να βγει ο Μάκης Δημάκης για να γίνει το σώσε. Λες και πατήθηκε ένα κουμπάκι, ξαφνικά στο πρώτο τραγούδι όλοι πετάχτηκαν από τις καρέκλες τους και διακτινίστηκαν στην πίστα. Τέτοιο πράγμα δεν είχαμε ξαναδεί.
6. Selfies με τον καλλιτέχνη
Τη νιώθει την ανάγκη ο θαμώνας να βγάλει μία φωτογραφία με τον καλλιτέχνη να θυμάται την ημέρα. Ανεβαίνουν στην πίστα για τον καθιερωμένο χορό, παίρνουν και το κινητό μαζί. Selfie stick δεν είδαμε.
7. Όταν χορεύουν, το κάνουν σαν να μην υπάρχει αύριο
Γιατί ο χορός είναι έκφραση κι όχι περιορισμός. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν στα μπουζούκια στη Θεσσαλονίκη χορεύουν non stop. Χαρακτηριστική φιγούρα μία κοπέλα που ανέβηκε στην πίστα 01:00 και κατέβηκε 04:00. Χόρευε μόνη της. Έκανες φούρλες, έπαιζε με τα μαλλιά της και κάποια στιγμή έβγαλε και τα παπούτσια για να είναι πιο άνετη. Σαν το σπίτι της.
8. Κανείς δεν είναι κανενός, ούτε η disco ball της disco
Δε θα γινόταν να μη διαπιστώσουμε, ότι σε αυτά τα μπουζούκια είχε θέση και μια τεράστια ντισκόμπαλα. Φυσικά και δεν ακούσαμε ούτε ελάχιστο από ξενόγλωσσο ρεπορτόριο. Απλά ήταν εκεί, για να αποδείξει και εκείνη ότι ο στίχος του Μάκη Δημάκη, κανείς δεν είναι κανενός, είναι πέρα ως πέρα βγαλμένος από τη ζωή.
9. Αμεσότητα
Υπήρχε μία αμεσότητα. Δε συναντήσαμε σνομπισμό. Ούτε στην πόρτα, ούτε στο προσωπικό, ούτε στους καλλιτέχνες. Μας οδήγησαν στο τραπέζι μας και ήρθαν αργότερα να ρωτήσουν αν όλα είναι καλά. Επαγγελματίες.
10. Τα λες και ακριβά
Τα μπουζούκια με τα “ονόματα”, είναι τσουχτερά. Ανταγωνίζονται της Αθήνας και σε ορισμένες περιπτώσεις τα ξεπερνάνε. Δεν έχει νόημα να σου αραδιάσουμε τώρα τον τιμοκατάλογο, απλά αν έχεις σκοπό να πας, φρόντισε να έχεις αρκετά χρήματα πάνω σου.