Η Μαλού είναι το πιο γλυκό γλυκό κορίτσι
- 3 ΔΕΚ 2015
''Τους είπες πως τα βράδια σου εμένα μόνο θέλεις". Έτσι απάντησα όταν η Νίκη μου είπε αν θέλω να κάνω συνέντευξη με την Μαλού. Ένα τραγούδι που από τον Ιούλιο, που έχει βγει, το έχω τραγουδήσει τουλάχιστον 20 με 30 φορές, δίνοντας όλο μου το πάθος. Φυσικά και ήθελα να της κάνω συνέντευξη. Έτσι, το κορίτσι με τα γαλανά μάτια, που στο βιντεοκλίπ της είχε κάτι το εξωτικό, το συνάντησα ένα μεσημέρι Τετάρτης στο Σύνταγμα.
Είναι η Μαλού ή αλλιώς η Μα-(ρία Κυριακοπού)-λου, που τραγουδάει εδώ και τρία χρόνια στο πλάι του Μαζωνάκη και φέτος στο πλευρό και του Βασίλη Καρρά. Μια νέα τραγουδίστρια που έχει κάνει όλους να μιλάνε για εκείνη για το σωστό λόγο: τη φωνή της.
“‘Είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να προβάλω τη δουλειά μου. Δεν υπάρχει κάτι προκλητικό στη ζωή μου. Είμαι όπως ήμουν πάντα.”
Από την Καλαμάτα στην Αθήνα
Στην Αθήνα ήρθε για να δοκιμάσει την τύχη της στο μουσικό στερέωμα. Την απόφαση αυτή δεν την πήρε εξαιτίας του Greek idol, γιατί το γνωστό αυτό talent show ακόμα δεν είχε ξεκινήσει. “Αφού ήμουν εδώ, και μετά από δύο μήνες, είδα το trailer στη τηλεόραση και σκέφτηκα γιατί να μη το δοκιμάσω”. Και το τόλμησε.
”Το να έρθω στην Αθήνα ήταν μια πολύ συνειδητή απόφαση. Δεν είπα ότι θα πάω και θα μείνω για πάντα, ούτε πίστευα πως θα μου έρθουν όλα στρωμένα. Είχα θέσει ένα χρονικό όριο στον εαυτό μου, δύο χρόνια. Αν μέσα σε αυτά δεν είχα καταφέρει να κάνω κάτι, θα γύριζα πίσω στο σπίτι μου”.
Μάντεψε…Η Μαλού είναι εδώ.
Το κορίτσι από την Καλαμάτα που έπαιζε κιθάρα, τραγουδούσε σε μαγαζιά και σε μουσικές σκηνές ξεκίνησε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα συμμετέχοντας σε μία βραζιλιάνικη μπάντα, την οποία και έτυχε να γνωρίσει την πρώτη της κιόλας εβδομάδα στην Αθήνα.
”Είχα αγάπη για την βραζιλιάνικη μουσική, έμαθα πορτογαλικά πριν ανέβω μόνιμα στην Αθήνα. Ερχόμουν μια φορά την εβδομάδα εδώ για να μάθω τη γλώσσα γιατί στην Καλαμάτα δεν είχε δάσκαλο να μου μάθει”. Καθώς μου τα λέει όλα αυτά μπορούσα να τη φανταστώ στην παραλία της Ipanema με την κιθάρα της. Μου μιλάει για την αγάπη που έχει για τη βραζιλιάνικη μουσική, αλλά και για τους Βραζιλιάνους φίλους της. ”Πιο πολύ αγάπησα το ταμπεραμέντο αυτών των ανθρώπων, την χαρά τους παρά τα προβλήματα τους. Τους γνώρισα στη εφηβεία και επηρεάστηκα, μου έδωσαν χαρά και αισιοδοξία. Είναι μια κουλτούρα που θέλοντας και μη την κουβαλάω”.
Η δόξα μέσα από την τηλεόραση
Συνεχίζοντας να με εκπλήσει ευχάριστα χάρη στο low profile της, μου εκμηστηρεύεται πως κανένας δεν ήξερε πως είχε δηλώσει συμμετοχή στο Greek Idol, γιατί δεν ήθελε να τους στενοχωρήσει στην περίπτωση που δεν πέρναγε. Δεν τον ήξεραν ούτε οι γονείς της.
Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ ιστορία.
” Τη φήμη που έπρεπε να πάρω από το Greek idol την πήρα. Έδειξα το χαρακτήρα μου και το τι θέλω. Ήθελα να πάω εκεί για να γνωρίσω κάποιους ανθρώπους για να μπορέσω να κάνω κάποια δικά μου τραγούδια. Και αυτό πιστεύω πρέπει να είναι το μέλημα κάθε ανθρώπου που μπαίνει σε τέτοιου είδους σόου”. Καθώς βλέπω στα μάτια της το πάθος όσο προχωράει η συζήτησή μας, μου λέει πως ποτέ δεν την αντιμετώπισε κάποιος συνάδελφος ως το παιδί από το μουσικό σόου. “Εσύ ο ίδιος δίνεις την προβολή που θέλεις να έχεις”.
Ποια είναι αυτή για τη Μαλού;
Το να βγάζει τραγούδια , τα οποία ο κόσμος θα αγαπά. Κάτι το οποίο και κάνει με σύμμαχο τη δισκογραφική της, την Cobalt.
”Από τη στιγμή που τώρα ”μπαίνεις” μέσα στο χώρο θέλεις να πάνε τα τραγούδια σου καλά. Μέσα σου βαθιά το περιμένεις αλλά δεν είσαι σίγουρος. Πίστευα σε αυτά τα τραγούδια, μου άρεσε να τα τραγουδώ και πίστευα πως μπορώ να το περάσω αυτό και στον κόσμο και μέχρι ένα σημείο τα κατάφερα.”
Εγώ εκεί σιγοτραγούδησα το πρώτο της τραγούδι (Μια φορά στο τόσο να περνάς να μου λες…) και η Μαλού μου μίλησε για την πρώτη της φορά, που άκουσε το τραγούδι της να παίζει έξω σε μαγαζί.” Την πρώτη φορά που άκουσα το πρώτο μου τραγούδι ήμουνα στην Καλαμάτα και ήταν καλοκαίρι. Οι φίλοι μου χάρηκαν, εγώ είχα κατεβάσει το κεφάλι μου και είχα νιώσει μεγάλη ντροπή. Δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ”
Εκείνη την ώρα μπήκα για λίγο στη θέση της. Πώς θα είναι όταν ακούσω για πρώτη φορά το τραγούδι μου να παίζει σε μαγαζί (μην ακούσω σχόλια για τη φωνή μου). Σίγουρα θα τσιρίζουμε όλοι σαν τρελοί, οι γονείς μου θα τρελαθούν από χαρά, θα κάνουμε καμία 10αρια τραπέζια με μπόλικο χαλούμι για τους φίλους και συγγενείς. Καμιά σχέση δηλαδή με την αντίδραση της Μαλού.
”Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου υπομονετική και επίμονη.” Εγώ θα συμπλήρωνα και συγκρατημένη. Και καλά κάνει.
”Το βρίσκω παράλογο στην Ελλάδα το 2015 να βγάλω μια τέτοια συμπεριφορά. Πρέπει να ξέρεις πως ο χώρος αυτός έχει τα πάνω και τα κάτω του. Κάποια στιγμή θα πέσεις και όταν θα γίνει αυτό θα πρέπει να έχεις φτιάξει καλές σχέσεις με ανθρώπους οι οποίοι θα είναι δίπλα σου όπως ήταν και όταν ήσουν ψηλά για να μην χάσεις το μυαλό και την ψυχή σου.”
Αυτή είνα μια φιλοσοφία που έχει υιοθετήσει φυσικά από τους γονείς της. Νιώθει τυχερή που την στηρίζουν και την ενθαρρύνουν. Δεν είχε ποτέ πρόβλημα μαζί τους όταν πήρε την απόφαση πως θα έρθει στην Αθήνα, παρόλο που ανησυχούσαν. ”Είναι άνθρωποι που ζουν στην επαρχία, δεν ήξεραν από αυτά όπως ούτε και εγώ. Είναι χαρούμενοι για μένα, αλλά δεν μου δίνουν πολύ αέρα”.
Στο πλευρό του Μαζωνάκη
Την ρωτάω για τα τραγούδια που θα ήθελε να κάνει και εκεί κατάλαβα πως της αρέσει να δοκιμάζεται. Δεν έχει ταμπού, δεν θα σου πει είμαι λαϊκή τραγουδίστρια ή ποπ ή ροκ. Υπερασπίζεται απλώς το τραγούδι που μπορεί να υποστηρίξει.
” Θέλω απλά τα τραγούδια μου και ο χώρος που βρίσκομαι να μην με προσβάλουν, να είναι μέσα στα δικά μου πλαίσια και να έχω το χώρο και τον χρόνο να περάσω αυτά που θέλω. Είχα τον απόλυτο σεβασμό και σε αυτούς τους χώρους (μπουζούκια)γιατί υπάρχουν πολύ αξιόλογα άτομα και χαίρομαι που βρίσκομαι εκεί.”
Όπως και στο Μαζωνάκη… ”Το να είμαι δίπλα στον Μαζωνάκη ήταν πολύ σημαντικό για την καλλιτεχνική μου πορεία. Ήμουν εκεί πριν κάνω τα δικά μου τραγούδια. Το έχω πει και θα το ξαναπώ μου έδωσε χώρο, με σεβάστηκε και είπα αυτά που ήθελα να πω στο πρόγραμμα. Με είδε κόσμος και έτσι έγιναν τα τραγούδια μου. ”
Εννοείται πως δεν έχασα την ευκαιρία να τη ρωτήσω για το φιλί που έδωσαν επί σκηνής στην πρεμιέρα τους. Και χωρίς καμία δυσκολία μας είπε πως “αυτά είναι πράγματα που πρέπει να τα περιμένεις όταν είσαι δίπλα στο Μαζωνάκη”.
Καθώς η ώρα περνά και χαλαρώνουμε θυμάται κάτι που της είχε συμβεί όταν τραγουδούσε μια φορά στη Ρόδο. Ένας κύριος ανέβηκε πάνω στη σκηνή που χόρευε ο κόσμος και την τράβαγε από το χέρι. Η Μαλού νόμισε πως ήθελε να της δείξει κάποιον γνωστό. Έλα όμως που άνθρωπος πήγε να την κατεβάσει από την πίστα για να την πάει στο τραπέζι του. Όμως δεν φώναξε security ούτε εκνευρίστηκε απλώς του είπε “πού με πας” και μάλιστα αισθάνθηκε άσχημα για αυτό. Όπως λέει η ίδια ” Στην επαρχία το διασκεδάζουν περισσότερο, γιατί δεν είναι κάτι που το έχουν συχνά”.
Μα πόσο γλυκό μπορεί να είναι αυτό το κορίτσι;
Η πανέμορφη Μαλού εκτός από τις εμφανίσεις της κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο πλάι του Μαζώ και του Καρρά κάνει τα δικά της live σε όλη την Ελλάδα μαζί με τους μουσικούς της. Γράφει τα δικά της τραγούδια και τη δική της μουσικής αν και ακόμη δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι από αυτά.
