Ο φόβος της απιστίας
- 14 ΝΟΕ 2014
Τις προάλλες μιλούσα με τη φίλη μου τη Τζένη - αδερφή στο κοινωνικό σχόλιο και η κουβέντα έφτασε στα του Ashton Kutcher που κεράτωσε λέει την Mila Kunis, τον πρώτο μήνα της σχέσης τους. Η ατάκα της φίλης μου πάνω στο θέμα έμελλε να στοιχειώσει τη νύχτα μου και να με κάνει να γράψω αυτό εδώ το κείμενο. "Άμα έχεις αυτή τη γυναίκα δίπλα σου και την απατάς, εμείς τι να πούμε;"
Κάπως έτσι ξεκίνησα να σκέφτομαι αν το να φοβάσαι την απιστία μέσα σε μια σχέση οφείλεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση ή στην εμπιστοσύνη που σου εμπνέει ή όχι, το αγόρι σου. Μάλλον η απάντηση είναι κάπου στη μέση και επηρεάζεται και από πληθώρα άλλων παραγόντων.
Δηλώνω απροκάλυπτα μπροστάρισσα στο κίνημα των πιο καχύποπτων γυναικών. Η ζωή με έκανε, δε φταίω εγώ. Και αυτή ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη αιτία – πρόβλημα, στην οποία οφείλεται ο φόβος της απιστίας, το να κοιμάσαι πάντα με το ένα μάτι ανοιχτό, μήπως δίπλα σου, το αγόρι σου κάνει σεξ με μία άλλη.
Ας ξεκαθαρίσουμε τι πάει να πει κέρατο: μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο, ξέρω πως θα ενοχληθώ – και δεν είμαι η μόνη – αν καταλάβω ότι το αγόρι μου σκέφτεται κάποια άλλη όταν είναι μαζί μου, ή ακόμα χειρότερα μιλάει μαζί της σε κανένα από αυτά τα τσατ του διαβόλικού ιντερνέτ. Η αρχή του κακού έχει γίνει και αν υποπέσει στην αντίληψή μου το παραμικρό, τα διαόλια τριβελίζουν τα κύτταρα του εγκεφάλου μου μέχρι να τα καταβροχθίσουν όλα.
Αυτό που είναι χειρότερο από το κέρατο, είναι το να το υποπτεύεσαι. Η παράνοια της υποψίας, μπορεί να σε τρελάνει.
Το γεγονός λοιπόν ότι φαντάζεσαι πως ξοδεύει χρόνο και φαιά ουσία για να “εντυπωσιάσει” κάποια άλλη, είναι κατά τη γνώμη μου πιο ενοχλητικό ακόμα και απ’ το να πάει με μια άλλη γυναίκα. Όχι, το “άντρας είναι” δεν αποτελεί αποδεκτή δικαιολογία, αλλά είναι θεωρητικά ευκολότερο να ξεχάσεις – συγχωρέσεις μια οργανική στραβοτιμονιά (κυριολεκτώ), παρά μια εγκεφαλική και άρα απολύτως εκούσια.
Έτσι λοιπόν πιστεύω πως είναι κοινός τόπος – κι αν όχι θα έπρεπε να είναι – στο γυναικείο μυαλό, ότι αυτό που τρέμουμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, δεν είναι μην βρει καμια σουρλουλού στον δρόμο και ξεσπάσει, εκεί θα φταις εσύ που δεν κάνετε αρκετό σεξ (σόρρυ, αλλά έπρεπε να το πω), αλλά να μην βρεθεί κάποια που θα του πάρει πραγματικά και ουσιαστικά το μυαλό.
Η απόλυτη παράνοια βέβαια, έρχεται όταν, όπως προείπα, απλά φοβάσαι το ενδεχόμενο της απιστίας, γεγονός που μπορεί να σου προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη σύγχυση από την ίδια την απιστία. Είτε επειδή δεν έχεις αυτοπεποίθηση, είτε επειδή σε κεράτωσαν σε προηγούμενες σχέσεις σου, είτε επειδή το αγόρι σου είναι μπερμπάντης και ξενοκοιτάζει (στην οποία περίπτωση απλά τον χωρίζεις), το μυαλό σου βλέπει ύποπτες τις παραμικρές κινήσεις που κάνει ο καλός σου. Ο νους γενικά να ξέρεις, αγαπά τους δαιδάλους και τις κρύπτες.
Κάπου εδώ ας ξανασυστηθούμε: με λένε Μάριον και έχω πάρει μάστερ στον τομέα παράλογες σκέψεις κυριεύουν το μυαλό μου – επικίνδυνα καλπάζουσα μορφή φαντασίας και δυνητικής κατινιάς.
Νομίζω πως ο φόβος του να με κερατώσουν, είναι τόσο μεγάλος στο κεφάλι μου που ορισμένες φορές δεν αφήνει στο μυαλό αρκετό χώρο ώστε να συνυπάρξουν.
Προκειμένου δε να κρύψω αυτό μου το ψεγάδι, έχω αναπτύξει άθελά μου μια εκπληκτική μέθοδο κατά την οποία δείχνω εγώ η ίδια άτομο απολύτως καμίας εμπιστοσύνης, μέχρι φυσικά να με γνωρίσει κάποιος καλύτερα και να διαπιστώσει τι κορίτσι μάλαμα είμαι. Επίσης, το να έχεις τον άλλον να ασχολείται με ανύπαρκτα δικά σου τσιλιμπουρδίσματα, δίνει στο παρανοϊκό μυαλό σου τον χώρο και τον χρόνο να πλάσει ιστορίες και φαντάσματα.
Έχω δει κοπέλες να κατεβαίνουν σκαλοπάτια και υπήρξα σίγουρη ότι βγαίνουν από το διαμέρισμα του αγοριού μου. Έχω δει κορδέλες από κουτί με γλυκά στο πάτωμα και ήμουν απόλυτα βέβαιη ότι λίγο πριν είχαν χρησιμοποιηθεί σε σεξουαλικά όργια. Έχω συνυπάρξει σε μπαράκι με το αγόρι μου και φίλη του πιστεύοντας ότι μόλις γυρίζω την πλάτη μου διακτινίζονται στις τουαλέτες. Έχω ψάξει στο φως τρίχες που βρήκα σε μαξιλάρι να δω αν είναι κόκκινες και άπαξ και βεβαιωθώ για την ερυθρή απόχρωση φροντίζω να σιγουρευτώ και για το νούμερο της βαφής – μπορεί να έχει έφεση στις κοκκινομάλλες. Παράλληλα τσέκαρα δειλά γόπες στο τασάκι για ίχνη από κραγιόν.
Εννοείται πως είμαι σίγουρη ότι όταν δεν είμαστε μαζί κάνει σεξ με άλλες. Ή τους μιλάει στο τηλέφωνο. Ή τις σκέφτεται.
Δε συζητώ βέβαια τι μπορεί να γίνει όταν δεις ένα απ’ τα γνωστά αρκουδάκια με καρδούλες στο ράφι του και ατάκα “Σ’ αγαπώ πολύ” επάνω, ΤΡΕΛΑ. Μιλάμε για ζουρλομανδύα και κατευθείαν φρενοκομείο. Αρχικά, ποια γυναίκα αγοράζει ακόμα αυτά τα εκτρώματα; Ή εκείνα τα μποξεράκια από τη Ρεζέρβα που γράφουν πάνω “Κάτω τα χέρια σου ανήκει αλλού”. Το φάντασμα της πρώην είναι ακόμα εκεί και σίγουρα κοιτάζει τα απαίσια δώρα της και θέλει να ξαναείναι μαζί της, όχι;
Να σημειωθεί κάπου εδώ ότι αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να δημιουργήσεις το καλύτερο sci fi σενάριο. Δε χρειάζεται να το πιστέψεις για πολύ, μερικές μόνο στιγμές είναι υπεραρκετές για να σε κάνουν έξαλλη. Άλλωστε η ζωή κινείται πολύ γρήγορα: ρίχνει τον άνθρωπο από τον παράδεισο στην κόλαση μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Τις πταίει;
Θα σου πω εγώ, είμαι ο άνθρωπός σου. Η αιτία αυτής της παράνοιας, είναι ότι οι άντρες πολλές φορές υιοθετούν συμπεριφορές παράλογες, οι οποίες δε μπορούν να γίνουν εκλογικευτούν από τη γυναικεία φύση, από καμία φύση βασικά. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη από εμάς να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα και η μόνη εύκολη απάντηση είναι η ύπαρξη μιας άλλης γυναίκας. Γιατί δεν εκφράζεται; Τα λέει σε άλλη. Γιατί δε βγαίνουμε; Βγαίνει με άλλη. Γιατί δε μου παίρνει δώρα; Του τρώει άλλη τα λεφτά.
Όλοι έχουμε ανάγκη να νιώθουμε ότι κάτι συμβαίνει, ειδικά όταν δε συμβαίνει τίποτα.
Η λύση λοιπόν έρχεται μόλις τα βρεις με τον εαυτό σου και αποφασίσεις ότι δε θα κάτσεις εσύ να τρελαθείς, προκειμένου να εξηγήσεις την συμπεριφορά του άντρα που παρεκκλίνει από το φυσιολογικό. Βέβαια η υπογράφουσα το δουλεύει ακόμα αυτό το κομμάτι. Ο φόβος της απιστίας είναι σαν την τσουκνίδα: όσο τον ποτίζεις τόσο μεγαλώνει, όσο προσπαθείς να τον σταματήσεις, αυτός επιμένει, κι απ’ όπου κι αν τον πιάσεις, τσούζει.
Στον Άμλετ διαβάζουμε πως η σκέψη δεν είναι απαραίτητο να φτάνει ως το στόμα, ούτε κι ως την πράξη. Το πρώτο βήμα για να σταματήσεις να φοβάσαι την απιστία, είναι να αναγνωρίσεις το πρόβλημα. Το δεύτερο, όπως συμβουλεύει και ο Σαίξπηρ, είναι να μην το μοιραστείς, γιατί θα σε περάσουν για τρελή. Το τρίτο, θαρρώ πως είναι ένας ισορροπημένος άνθρωπος δίπλα σου.
