Εμφύλιος στο Hollywood
- 20 ΑΠΡ 2016
«Όι καλλιτέχνες θέλουν πάντα να συμμετέχουν στα κοινά, θέλουν να είναι κομμάτι της επερχόμενης αλλαγής ή ενός κινήματος, ακόμη και να ξεκινήσουν ένα οι ίδιοι από την αρχή, ει δυνατόν.» Τάδε έφη Basil Smikle, εκτελεστικός διευθυντής του Δημοκρατικού κόμματος για την πολιτεία της Νέας Υόρκης.
Αυτή η δήλωση αποτελεί ίσως την καλύτερη και πιο συνοπτική επεξήγηση για την έντονη ενασχόληση των Αμερικανών σταρ με τις Προεδρικές εκλογές. Στο σαρωτικά «Δημοκρατικό» Hollywood άλλωστε δεν τίθεται θέμα μεταξύ Ρεπουμπλικανικού και Δημοκρατικού κόμματος, αφού το 99% των επιτυχημένων ηθοποιών, τραγουδιστών και λοιπών καλλιτεχνών, πάντα είχε μια απέχθεια προς το συντηρητισμό που εκπροσωπούν οι Ρεπουμπλικάνοι.
Η Hillary έχει ξεκάθαρα μια σχεδόν καθολική αποδοχή από τους εκπροσώπους του mainstream Hollywood, ενώ ο Bernie υποστηρίζεται από καλλιτέχνες πιο… έντεχνους’, που θα λέγαμε κι εδώ στο Ελλάντα.
Λογικότατο θα πει κανείς, μιας και τέχνη και συντηρητισμός είναι εκ διαμέτρου ‘αντίθετες’ έννοιες. Πιο τρανταχτές, για να μην πούμε μοναδικές εξαιρέσεις του Δημοκρατικού ‘κανόνα’, είναι αυτήν τη στιγμή ο πατέρας της Αngelina Jon Voight (που ανέκαθεν ήταν… μυστήριο τρένο) και ο όχι-και-τόσο-συντηρητικός αν κρίνουμε από τις προοδευτικές θέσεις του επί καιριων θεμάτων όπως τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, Clint Estwood. Κατά τ’ άλλα η βιομηχανία του θεάματος, υποστηρίζει σύσσωμη και με πάθος Πρόεδρο που να προέρχεται από τους Δημοκρατικούς.
Εκεί κάπου ίσως βρίσκεται και η πηγή του φετινού χαμού: Σε μία πολωμένη εκλογική αναμέτρηση, με το Αμερικανικό κοινό διχασμένο ανάμεσα στους εκπροσώπους των δυο ανταγωνιστικών κομμάτων, έναν Donald Trump να δυναμιτίζει τις διαδικασίες και την κοινή γνώμη με ρατσιστικές φανφάρες και ακραίες δηλώσεις, οι υποστηρικτές του κάθε κόμματος βρίσκονται αντιμέτωποι μεταξύ τους.
Να τονίσουμε ότι το σύστημα είναι πολύ διαφορετικό στις ΗΠA από αυτά που ξέρουμε έδώ εις την γηραιά Ευρώπη: Ο μισός και πλέον προεκλογικός χρόνος καταναλώνεται στις διαδικασίες που θα αναδείξουν αυτόν που θα εκπροσωπήσει το κάθε κόμμα στην τελική αναμέτρηση για την Προεδρία της χώρας. Σε αυτήν τη χρονική συγκυρία λοιπόν είναι που οι ‘Δημοκράτες’ του Hollywood έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. ‘Feel the Bern’ οι υποστηρικτές του αριστεριστή Bernie Sanders, ‘I’m With Her’ αυτοί της σκληροπυρηνικής Hillary Clinton. Τα hashtags δίνουν και παίρνουν μιας και οι δύο υποψήφιοι εκμεταλλεύονται κάθε mention, tag και φυσικά τις δωρεές που έρχονται προς το μέρος τους από τους διάσημους υποστηρικτές τους με τις βαθιές τσέπες.
Η Hillary έχει ξεκάθαρα μια σχεδόν καθολική αποδοχή από τους εκπροσώπους του mainstream Hollywood, ενώ ο Bernie υποστηρίζεται από καλλιτέχνες πιο… έντεχνους’, που θα λέγαμε κι εδώ στο Ελλάντα. Με τις γυναίκες καλλιτέχνες να την προτιμούν ξεκάθαρα ως την πρώτη γυναίκα με πραγματικά σοβαρές πιθανότητες να γίνει η πρόεδρος των ΗΠΑ, η ‘σιδηρά’ Hillary κερδίζει τους αριθμούς που φέρνει η φεμινιστική ψήφος. Από τις πλέον ενεργές και δυναμικές υποστηρίκτριες της είναι η Lena Dunham, η Beyonce, η Demi Lovato, η Katy Perry, η Ariana Grande και η Kendall Jenner, εκπροσωπώντας το νέο, hot Hollywood, αλλά και πιο ‘εδραιωμένες’ διάσημες γυναίκες όπως η Amy Poehler, η Kerry Washington, η Kim Kardashian, η Anna Wintour τηςVogue, η σχεδιάστριαVera Wang, η Reese Witherspoon, η Julianne Moore και η πάντα πολιτικά ενεργή (και ιστορικά ένθερμη Δημοκρατική) Barbra Streisand.
Όσο και να ακούγεται (που είναι δηλαδή) ως γυναικοκρατούμενο squad ο κορμός της celebrity-υποστήριξης προς την Clinton, οι διάσημοι κύριοι καθόλου δε λείπουν από τις «κερκίδες» της: Leonardo Di Caprio, Ben Affleck, Quincy Jones, George Clooney, Elton John, Steven Spielberg, αλλά και οι ράπερς Snoop Dogg και 50 Cent είναι μερικά από τα βαρέων βαρών ονόματα των κυρίων ‘I’m With Her’. Σε πρόσφατη συναυλία του στη Νέα Υόρκη, ο Elton John, που δεν μασάει τα λόγια του, απευθύνθηκε στο κοινό ορθά-κοφτά.
Αυτή είναι μια πολύ σημαντική χρονιά για την Αμερική και αυτή (η Hillary) είναι η μόνη σας ελπίδα!
Στο αντίπαλο στρατόπεδο του πιο μετριόφρονα Sanders επικρατεί μια καλλιτεχνική πολυμορφία, που να είμαστε ειλικρινείς κάνει κι ελαφρώς πιο ενδιαφέρουσα. Ο καλός ηθοποιός Mark Ruffalo, η Rosario Dawson, η Belinda Carlisle, o Spike Lee, οι μουσικοί ‘θρύλοι’ Bonnie Raitt και Red Hot Chili Peppers, ο βετεράνος Danny DeVito, η υπέροχη ηθοποιός (και πραγματική ακτιβίστρια) Susan Sarandon, αλλά κι ο ‘δηλωμένος’ αριστερός Michael Moore. Για κάποιο περίεργο λόγο ο Sanders είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής στους κωμικούς, με τον Will Ferrel και τη Sarah Silverman να εμφανίζονται δημοσίως στην καμπάνια του δείχνοντας έμπρακτα τη στήριξη τους. Ακόμη κι ο συνιδρυτής της Apple, Steve Wozniak και ο Shepard Fairey, ο graffiti artist που δημιούργησε το εικονικό πια “Hope” πόστερ για την καμπάνια Obama, ανήκουν στις τάξεις των fan του Bernie.
Η ενεργότατη πολιτικά Sarandon μάλιστα, μόλις πρόσφατα ‘αλλαξοπίστησε’ και πέρασε από το στρατόπεδο της Clinton σε αυτό του Sanders. Ο λόγος της μεταστροφής της κατά την ίδια, είναι η στάση που τήρησε η Hillary στον πόλεμο με το Ιράκ. Όσον αφορά την ‘απιστία’ της ως γυναίκα που δεν υποστηρίζει την γυναίκα υποψήφιο του κόμματος της, η Sarandon δε μασάει τα λόγια της: “Δεν ψηφίζω με το αιδοίο μου. Είναι τρομερά προσβλητικό για τις γυναίκες να λες ότι υποστηρίζω έναν υποψήφιο επειδή είναι γυναίκα”.
Oι υποστηρικτές του Bernie δείχνουν να έχουν μια πιο συλλογική αντίληψη της πολιτικής κατάστασης κι εν ολίγοις να δίνουν τη ψήφο τους, αλλά και το πολύτιμο δημόσιο βήμα που η διασημότητα τους εξασφαλίζει, προς τον υποψήφιο που τουλάχιστον υπόσχεται κάτι καλύτερο στα εκατομμύρια της μεσαίας τάξης των Αμερικανών που είναι στα όρια της τρέλας από την κατάρρευση του 2008. Από την άλλη, οι υπερασπιστές της ‘σκληροτράχηλης’ Clinton, προτάσσοντας το φυλετικό άλλοθι της επιλογής τους, έχουν τη ‘δύναμη’ να φέρνουν τα πολυπόθητα και αναγκαία δολάρια στην καμπάνια της. Μόλις το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, σε gala που έγινε στο Beverly Hills και στο οποίο ο Clooney εκτέλεσε χρέη οικοδεσπότη, η μπάζα ήταν 15 εκατομμύρια. Δολάρια, όχι χαρτονομίσματα Monopoly, έτσι;(!) Ας νικήσει ο καλύτερος και μετά όλοι μαζί τον Trump, παρακαλούμε.