The Good Wife: Τα φεμινιστικά πρότυπα της σειράς
- 16 ΜΑΙ 2016
Το τέλος του 7ου κύκλου του τοπ αμερικανικού δικαστικού δράματος των τελευταίων ετών αποφασίστηκε κάπως απότομα. Η ολοκλήρωση της τηλεοπτικής πορείας της Alicia Florrick ήρθε μετά από μια εκνευριστικά ανερμάτιστη 6η σεζόν, με αποχωρήσεις σημαντικών χαρακτήρων και άσκοπα παρακλάδια της πλοκής. Το κοινό σταδιακά εγκατέλειπε τη σειρά και οι παραγωγοί Robert και Michelle King είχαν ήδη αποφασίσει ότι δεν θα συνέχιζαν σε επόμενη σεζόν. Έτσι, η ακύρωση ή, μάλλον, η μη ανανέωση για 8η σεζόν ανακοινώθηκε από το δίκτυο CBS την ημέρα του Super Bowl.
Το κοινό δικαίως κουράστηκε από την πλοκή και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο του σόου που έμοιαζε πλέον irrelevant ως προς την αρχική κατεύθυνση της σειράς. Ωστόσο, η σειρά ουδέποτε απομακρύνθηκε από τις φεμινιστικές αξίες της, οι οποίες πάντα βρισκόταν στην «καρδιά» των εξελίξεων, αποτελώντας την κινητήρια δύναμη των πρωταγωνιστών της. Ο φεμινισμός της σειράς είναι σε γενικές γραμμές ρεαλιστικά δοσμένος, παρά τις δραματοποιημένες εξάρσεις του και εκφράζεται μέσα από μια ευρύτατη γκάμα γυναικείων χαρακτήρων.
Alicia Florrick
Η πρώτη εμφάνιση της Alicia στον πιλότο της σειράς φυσικά και δεν θυμίζει σε τίποτα την σημερινή της εικόνα. Η απότομη επιστροφή της στην μάχιμη δικηγορία μετά από πολυετή απουσία, που υπαγορεύθηκε από βιοποριστικούς λόγους που σχετίζονται με την προφυλάκιση του συζύγου της, αποτέλεσε κομβικό σημείο στη ζωή της – μέχρι πριν επτά χρόνια – ήσυχης ηρωίδας, της αποκλειστικά αφοσιωμένης στα παιδιά και το (όχι και τόσο) τίμιο σπιτικό της.
Η «καλή σύζυγος» υπέμεινε το καλογυαλισμένο κέρατο που της φόρεσε ο σύζυγός της και τον δημόσιο εξευτελισμό, επιλέγοντας πρωτίστως να κρατήσει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένειά της. Η επαγγελματική της εξέλιξη διευκόλυνε τη σταδιακή προσωπική της απελευθέρωση, τόσο από τα δεσμά του γάμου της, όσο και από κάθε άλλη αναστολή που την εμπόδιζε να πραγματώσει τις επιθυμίες της. Μέσα σε επτά χρόνια, η «καλή σύζυγος», η “Stepford wife”, διέγραψε μια λαμπρή πορεία ως επιτυχημένη επαγγελματίας, παθιασμένη ερωμένη, άξια συνεργάτιδα και πιστή φίλη που έβγαινε ξανά στον κόσμο. Με τις όποιες σπασμωδικές κινήσεις της και τα (πολλά) λάθη της, η Alicia στο τέλος κέρδιζε πάντα το κοινό. Κυρίως, γιατί τη βελτίωση της ζωής της δεν την ευαγγελιζόταν απλά. Την επιδίωκε έμπρακτα, χωρίς φανφάρες και κενές υποσχέσεις προς τον εαυτό της, αλλά με σκληρή δουλειά και συνεχιζόμενη προσπάθεια.
Η Alicia ποτέ δεν ζήτησε τα συγχαρητήρια του κοινού, επειδή επέζησε των συνεπειών ενός οικονομικού και σεξουαλικού σκανδάλου σε μια κοινωνία όπου το politically correct «ξερνάει» μέσα από κάθε έκφανση του δημόσιου λόγου. Η Alicia, μέσα στο στενό πλαίσιο που της επέβαλλαν οι εκάστοτε περιστάσεις, κατάφερε να φτιάξει τη ζωή της όπως την ήθελε. Κι αυτό είναι το πιο ουσιώδες φεμινιστικό στοιχείο πάνω της.
Diane Lockhart
Η Diane εμφανίστηκε στη σειρά ως η δικηγόρος που είχε ήδη διαγράψει μια μακρά πορεία ως επιτυχημένη επαγγελματίας. Το υπόβαθρο του χαρακτήρα της θύμιζε έντονα αυτό των «γιάπηδων» στις αρχές των 80s, χωρίς ωστόσο η ίδια να εμφανιστεί ποτέ μονοδιάστατα, ως “νομικός καρχαρίας” που ενδιαφερόταν μόνο για την κερδοφορία του “μαγαζιού της”. Η Diane είχε αφιερώσει τη ζωή της στη νομική επιστήμη και την προώθηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε όλα τα επίπεδα. Μέντορας της Alicia και άλλων γυναικών, εντός και εκτός της δικηγορικής της εταιρίας, υπήρξε ο χαρακτήρας με την εντονότερη φεμινιστική δράση, σε επίπεδο συγκεκριμένων ενεργειών.
Όταν ξεκινούσε την καριέρα της, κάποιος της είχε δώσει την εξής συμβουλή: «Οι άντρες μπορούν να είναι τεμπέληδες, οι γυναίκες όχι». Στο συγκεκριμένο τομέα εργασίας, η Diane έπρεπε διαρκώς να αποδεικνύει την αξία της και το (αυτονόητο, κατά τα άλλα) γεγονός ότι μια γυναίκα δικηγόρος έχει τις ίδιες ικανότητες με έναν άντρα συνάδελφό της.
Η ενεργή ενασχόλησή της με το Δημοκρατικό Κόμμα (κανείς δεν θα ξεχάσει τις φωτογραφίες με τη Hillary Clinton σε περίοπτη θέση του γραφείου της), ο δυναμικός τρόπος διοίκησης της εταιρίας, ο διαρκής έλεγχος που εξασκούσε, τόσο στις υποθέσεις και τους πελάτες της, όσο και στους συνεργάτες και την προσωπική της ζωή, έκαναν το κοινό να αγαπήσει τον χαρακτήρα της Diane και, ιδίως, τη συνέπεια του χαρακτήρα της, που αντικατοπτρίζεται σε όλες τις επιλογές της.
Το χαστούκι που έδωσε στην Alicia στην τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου θεωρήθηκε από πολλούς απίστευτη μικροπρέπεια. Ωστόσο, ακόμα και χαρακτήρες με τέτοιο βαθμό αυτοελέγχου, όπως η Diane, χάνουν καμιά φορά την αξιοπρέπειά τους, αποδεικνύοντας ότι, ενώ φαίνονται ρομπότ, δεν είναι.
Kalinda Sharma
Στην περίπτωση της shady investigator, της οποίας η απουσία υπήρξε χαρακτηριστική την τελευταία σεζόν της σειράς, ίσχυε απόλυτα η πρόταση «Haters gonna hate». Η αρχικά καλή (και μοναδική, θα προσθέταμε) φίλη της Alicia, δεν έκανε ποτέ συμβιβασμούς. Ήθελε κάτι; Το έπαιρνε. Και ουδέποτε την ενδιέφεραν οι συνέπειες της συμπεριφοράς της. Σεβόταν, βέβαια, τους δικούς της ανθρώπους στο πλαίσιο του κυνηγιού της ευτυχίας της, παρότι στην περίπτωση της Alicia οι σχέσεις του διαρρήχθηκαν εξαιτίας ενός σημαντικού γεγονότος που της είχε αποκρύψει.
Εγκαταστάθηκε στο Σικάγο κυνηγημένη από έναν καταπιεστικό σύζυγο, άλλαξε το όνομά της και προσπάθησε να φτιάξει τη ζωή της όπως την ήθελε. Βαθιά χειριστικός άνθρωπος – εδώ υπεισέρχονται οι haters – δεν έπαψε ποτέ να είναι ο άνθρωπος «για όλες της δουλειές», που έδινε λύσεις στα πιο δύσκολα προβλήματα, νομικά και μη. H Kalinda «δεν μάσησε ποτέ». Και γι’ αυτό μας έλειψε τόσο στην τελευταία σεζόν της σειράς.
Οι δεύτεροι ρόλοι της σειράς είχαν εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον. Η Jackie Florrick ήταν η πεθερά που κανείς δεν θα ήθελε να έχει, καθώς αντικατόπτριζε ό,τι μας κουράζει στους WASPs, με έμφαση τη σνομπ παρεμβατικότητά της. Στον αντίποδα της Jackie βρισκόταν η Veronica Loy, μητέρα της Alicia ή, αλλιώς, “η μητέρα που κανείς δεν θα ήθελε να έχει”. Η Veronica ήταν εξίσου παρεμβατική με τη συμπεθέρα της, αλλά πιο «λαϊκή», πιο κατανοητή σε εμάς. Σε κάθε περίπτωση, παρά τα κουσούρια τους, οι συμπεθέρες της σειράς ήταν χαρακτηριστικά φεμινιστικά παραδείγματα χαρακτήρων των οποίων η ζωή δεν άγεται και φέρεται από μια κοινωνία που έχει προαποφασίσει τι πρέπει να τους αρέσει και τι όχι.
Οι γυναίκες δικηγόροι και δικαστικοί της σειράς, όπως η Elsbeth Tascioni, η Geneva Pine, η Nancy Crozier, η Lucca Quin και δεκάδες άλλες, επίσης χάραξαν τη δική τους επαγγελματική και προσωπική πορεία, παρά τις όποιες δυσκολίες έτυχαν στον δρόμο τους, με άξονα τις επιθυμίες τους, όσο μακρινές κι αν φάνταζαν.
Mentors ή protégées, σε όποια άκρη του διπόλου κι αν βρισκόταν, οι γυναικείοι χαρακτήρες της Good Wife πρωταγωνίστησαν στα power games της σειράς, καθόρισαν τις εξελίξεις της και, σίγουρα, θα μας λείψουν εξίσου με την ίδια τη σειρά.