12 ερωτήσεις στη συγγραφέα των Βest Seller Μαρία Τζιρίτα

Όπως φαίνεται, ωστόσο, μάλλον είμαι από τις λίγες που δεν είχε τύχει να συναντήσω βιβλίο της κ. Τζιρίτα μέχρι πρόσφατα. Πρόκειται για μια  συγγραφέα η οποία ό,τι έχει γράψει έχει γίνει best seller και τώρα μπορώ να καταλάβω και εγώ γιατί. Χωρίς υπερβολές, με απλό λόγο και ωραίο λεξιλόγιο, διηγείται ιστορίες καταφέρνοντας να κάνει τη φαντασία του αναγνώστη να δουλέψει.

Με αφορμή το ταξίδι μου λοιπόν παρέα με την “Ελπίδα” και τη μυρωδιά θάλασσας που ερχόταν κάθε φορά που το γύριζα τη σελίδα, διάβασα το βιογραφικό της Μαρίας Τζιρίτα. Μια γυναίκα που δουλεύει ως υπεύθυνη πωλήσεων και παράλληλα γράφει όμορφες ιστορίες. Αμέσως μου κίνησε την προσοχή και έτσι την έψαξα και της ζήτησα να μου απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις για να τη γνωρίσω καλύτερα. Τις μοιράζομαι μαζί σου.

– Ποια είναι η πιο παλιά ιστορία που έχετε γράψει και θυμάστε;

Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, αλλά με εντελώς διαφορετική εξέλιξη, όταν ήμουν 8 χρονών!

– Είχατε από μικρή ονειρευτεί να γίνετε συγγραφέας και αν ναι τι σας εμπόδισε από το να ξεκινήσετε αμέσως μετά το σχολείο για παράδειγμα, τη συγγραφή βιβλίων;

Όχι, δεν το είχα ονειρευτεί ποτέ, ούτε πίστευα πως μπορούσε να συμβεί. Απλά μου άρεσε να γράφω, μέχρι εκεί. Εντελώς συμπτωματικά εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο, το οποίο όταν έγραφα δεν ήξερα καν ότι θα γινόταν βιβλίο!

– Πως νιώσατε όταν εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο;

Σχεδόν δεν το πίστευα! Ήταν φοβερό το συναίσθημα. Έκπληξη, χαρά, συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη μαζί.

– Τι σημαίνει για εσάς το ότι όλα σας τα βιβλία έχουν γίνει best sellers; Σας αγχώνει για όσα γράψετε στο μέλλον;

Δεν με αγχώνει καθόλου. Με τιμά και με συγκινεί η αγάπη του κόσμου.

– Η αγάπη σας για τη θάλασσα, είναι προφανής στο “Ταξίδι της Ελπίδας”. Πείτε μας λίγα λόγια για το πως ήρθε η έμπνευση για αυτή την ιστορία.

Μου άρεσε η ιδέα να γράψω μια ιστορία που θα διαδραματίζεται εξ’ολοκλήρου πάνω σε ένα πλοίο κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου ταξιδιού. Η σύγχρονη συγκυρία με τους Έλληνες που και πάλι φεύγουν στο εξωτερικό ως οικονομικοί μετανάστες, με πήγε πίσω στη δεκαετία του’60 και στη μετανάστευση της εποχής εκείνης.

– Tι ελπίζετε να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας το “Ταξίδι της Ελπίδας“;

Ελπίζω κι εύχομαι να ταξιδέψει κυριολεκτικά, όπως ταξίδεψα κι εγώ γράφοντας το. Είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο που περνάει πολλά μηνύματα για τις σχέσεις των ανθρώπων, τη ζωή μας αλλά και την αυτογνωσία μας.

– Είστε αισιόδοξη ως άνθρωπος; Πιστεύετε στα happy ends;

Ναι είμαι πολύ αισιόδοξη και πιστεύω στη θετική ενέργεια και στη δύναμη των «θέλω» μας.

– Πως απαντάτε σε όσους κατατάσσουν βιβλία σε κατηγορίες με επίθετα όπως “ελαφριά” ή “γυναικεία” λογοτεχνία;

Δεν απαντώ καθόλου. Με αφήνει αδιάφορη. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι του αρέσει. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει την κρίση του αναγνωστικού κοινού. Όταν ένα βιβλίο κυκλοφορεί σε χιλιάδες αντίτυπα, διαβάζεται κι αγαπιέται από πολύ κόσμο, τι σημασία έχει σε ποια κατηγορία θα το κατατάξει κάποιος; Το γεγονός παραμένει: Είναι ένα βιβλίο που αγαπιέται.

– Πως ακριβώς καταφέρνετε να συνδυάσετε μια “κλασική” δουλειά με τη συγγραφή βιβλίων; Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας τη συγγραφή ως κάτι που προαπαιτεί απομόνωση.΄

Όχι δεν είναι έτσι. Όταν θέλει κάποιος να κάνει κάτι, το κάνει υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Τις περιόδους που γράφω επιλέγω να μην βλέπω τηλεόραση, να μην βγαίνω έξω, να διαθέτω δηλαδή όλο τον ελεύθερο χρόνο μου στο έργο μου. Πάντα υπάρχει επαρκής χρόνος.

– Ετοιμάζετε ήδη το νέο σας βιβλίο;

Ναι, έχω ξεκινήσει ήδη την έρευνα για το θέμα μου και περνάω πολύ χρόνο με τους ανθρώπους που βίωσαν αυτή την ιστορία συγκεντρώνοντας πληροφορίες, διότι πρόκειται και πάλι για μια αληθινή ιστορία.

– Ποιο είναι το μότο ζωής σας;

Να ζεις την κάθε σου μέρα σα να είναι η τελευταία. Κάποια μέρα θα έχεις δίκιο!…

– Tι συμβουλή θα δίνατε στις γυναίκες που διαβάζουν ελληνική λογοτεχνία;

Μα να συνεχίσουν να διαβάζουν – τι άλλο; Κάθε βιβλίο είναι το πιο οικονομικό εισιτήριο για το πιο συναρπαστικό ταξίδι!