Η Άντζελα Λαμπριανίδου σε ρωτάει αν θες να είσαι ο άνθρωπος που είσαι

Όπου κι αν βρίσκεται όμως, σ’ όποιο μέρος κι αν ξυπνάει το πρωί, αυτά στα οποία θέλει να αφιερώσει τη μέρα της είναι συγκεκριμένα: Θέλει να χορέψει, να σε κάνει κι εσένα να σηκωθείς και να κινηθείς, όχι για να εκτονωθείς επιφανειακά, αλλά ώστε να ενεργοποιήσεις ουσιαστικά το σώμα σου, να μάθεις τον εαυτό σου, να απεμπλακείς από την “τυραννία” που σου ασκούν οι αμέτρητοι “εισβολείς” του εξωτερικού κόσμου. Να αναπνεύσεις σωστά.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Η Άντζελα Λαμπριανίδου είναι χορογράφος με διεθνείς περγαμηνές. Σπούδασε χορογραφία και νέες τεχνικές ερμηνείας, στην Καταλονία, στο Institut del Teatre Barcelona. Σπούδασε όμως και οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο της Νυρεμβέργης. Σπούδασε χορό με δασκάλους όπως Arnaldo Alvarez (Pina Bausch), Folkwang University Essen,David Zambrano, Michell Swennen ανάμεσα σε πολλούς άλλους. Έχει δημιουργήσει βραβευμένες χορογραφίες όπως το Sit, με το οποίο κέρδισε τον διαγωνισμό του dansa mes a prop στην Καταλονία. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ όπως το No Ballet, Arena, Outnow κ.α. Στην Βαρκελώνη συνεργάζεται με τα θέατρα όπως το Mercat de Les Flors, National Teatre Catalunia και Antic Teatre. Η τελευταία της δημιουργία, το “Appointment on Stage” παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία για πρώτη φορά στο Βερολίνο, στο Ballhaus Ost.

Tης ζητάω να μου δώσει έναν ορισμό για την τεχνική του Appointment on Stage:

Πρόκειται για ένα χορογραφικό ραντεβού με τον απέναντί σου αλλά και με τον ίδιο σου τον εαυτό και τις βαθύτερες αναζητήσεις σου. Θα δεις.

Μία γερή γεύση αυτού του project θα έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε κι εμείς, αυτή την Κυριακή, 23/10 στην Αθήνα και συγκεκριμένα στον χώρο του Booze Cooperativa, όπου η Λαμπριανίδου θα παρουσιάσει την performance “You want to be the the person you are?”, η οποία προέκυψε ως αποτέλεσμα του 8ήμερου workshop “Appointment on Stage”.

Η ελληνικής καταγωγής χορογράφος έχει πλάσει ένα δικό της γλωσσικό κώδικα δομημένο σε 8 Μάντρα, εκφράσεις και λέξεις από 5 διαφορετικές γλώσσες με βασική την αγγλική, τα οποία συνδυάζει με κινήσεις των χεριών (που θυμίζουν τη Νοηματική Γλώσσα) αλλά και ολόκληρου του σώματος, δημιουργώντας ένα σύνολο που μπορεί να σου φαίνεται πολύ απλό όταν το κάνει εκείνη, αλλά όταν το δοκιμάζεις εσύ, συνειδητοποιείς πόσο κλειδωμένο είναι το σώμα σου και πόσο ανάγκη έχει να ξεμπλοκάρει. Το δοκίμασα, γι’ αυτό σου το λέω.

“I trust you to be the dance, the kiss, the moi”

Το πόσο απελευθερωμένο είναι το σώμα του καθενός από τι καθορίζεται τελικά; Παίζει ρόλο η κουλτούρα; Για παράδειγμα οι τσιγγάνοι εκφράζονται πολύ μέσα από τον χορό.

Έχει να κάνει με το πόσο αφήνεις τα αισθήματά σου ελεύθερα, τον εαυτό σου. Υπάρχουν άνθρωποι που “κινούν” μόνο το μυαλό τους, όπως είναι οι επιστήμονες, αλλά έχουν ξεχάσει να κινούν το σώμα τους. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο μυαλό και το κορμί. Οι πιο πολλοί τρέχουν στους ψυχολόγους γιατί αναζητούν το πρόβλημα μέσα στο νου τους και όχι μέσα στο σώμα τους. Το παν είναι να μπεις και να “κοιτάξεις” μέσα στο κορμί σου. Άνθρωποι με πολύ έντονο ταμπεραμέντο, όπως οι τσιγγάνοι που ανέφερες θα απέδιδαν την τεχνική με τον δικό τους τρόπο, χωρίς πειθαρχία”.

Υπάρχει κάποιο σημείο του σώματος στο οποίο εστιάζεις όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο;

Στην πλάτη είναι όλο το παρελθόν μας. Εκεί βλέπεις τι κουβαλάει ο άλλος: από τον τρόπο που σκύβει την πλάτη του, πόσο κυρτή είναι, αν έχει κυφώσεις, αν γέρνει τους ώμους μπροστά, καταλαβαίνω ότι πιέζεται. Επίσης τα μάτια λένε τα πάντα την αλήθεια του άλλου, όπως και το χαμόγελό του.

Από τον χορό στην οδοντιατρική και τη γιόγκα

Οι (συμβατικές) σπουδές Οδοντιατρικής της Άντζελας Λαμπριανίδου έγιναν για τους γνωστούς λόγους. Οι γονείς της, Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία, όσο να πεις φρίκαραν που η κόρη τους ήθελε ν’ αφοσιωθεί στον χορό. “Για ένα μεγάλο διάστημα, από τα 23 μέχρι τα 29 μου ήμουν μέλος μίας σπουδαίας καλλιτεχνικής κοινότητας στη Γερμανία. Αυτό με ισορροπούσε και με βοήθησε πολύ, ώστε να συνεχίσω και να τελειώσω την Οδοντιατρική. Μετά έφυγα για Βαρκελώνη”.

Αλήθεια, εσύ πόσο είσαι ο άνθρωπος που θες να είσαι;

Πιστεύω ότι το έχω καταφέρει σ’ ένα 65-70%. Αλλά η αναζήτηση δεν σταματά ποτέ. Αν ήταν έτσι, θα πήγαινα σ’ ένα νεκροταφείο, θα άναβα ένα κεράκι και θα ‘λεγα αυτό ήταν, η ζωή μου τελείωσε. Δεν πιστεύω καθόλου στην τελειότητα. Το τέλειο είναι κάτι νεκρό, στη ζωή τίποτα δεν είναι τέλειο. Αν ήταν, κανένας μας δεν θα βρισκόταν σ’ αυτή την περίεργη κατάσταση σήμερα, και δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα. Πιστεύω πως όλη η Ευρώπη βιώνει ένα ”τρέμουλο”.

Διαφορετικοί λαοί. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν ήθελε να κάνει στην Ελλάδα το “Appointment on Stage”  με τον ίδιο τρόπο που έγινε στο Βερολίνο.

Έχοντας ζήσει στο Βερολίνο έχει παρατηρήσει πολύ τους Γερμανούς. Της ζητάω να μου μιλήσει γ’ αυτούς.

“Αυτό που μπορώ να σου πω με βεβαιότητα”, μου λέει, “είναι ότι στη Γερμανία ο κόσμος έχει μεγαλύτερο φόβο. Αλλά το Βερολίνο δεν είναι μία τυπική γερμανική πόλη. Είναι ένας πολυπολιτισμικός τόπος. Οι ξένοι εκεί είναι πάρα πολλοί κι έχουν επιδράσει πολύ στο γίγνεσθαι. Οι Τούρκοι, για παράδειγμα, έχουν κάνει το Βερολίνο σχεδόν δικό τους. Όπου κι αν πας, βλέπεις κι έναν τουρκικό φούρνο. Γελάνε αλλιώς, έχουν άλλη χάρη στα μάτια τους. Ο κλασικός Γερμανός, εκείνος που δεν είναι καλλιτέχνης ή διανοούμενος έχει διαφορετική όψη. Τα μάτια του είναι φοβισμένα”.

Και στην Ελλάδα; Τι πρέπει ν’ αλλάξει σ’ αυτή τη χώρα;

Η συνείδηση του καθενός. Ακούω συχνά στο εξωτερικό και κυρίως από Έλληνες εκεί πως “ο Έλληνας είναι μάγκας και κουτοπόνηρος”. Πρώτα πρέπει ν’ αλλάξει ο καθένας μας, όλοι, ακόμα κι εκείνοι που θεωρούν τους υπόλοιπους κουτοπόνηρους. Η συγκέντρωση και η πειθαρχία είναι βασικά εργαλεία στη ζωή μας.

Διαφορετικοί λαοί. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν ήθελε να κάνει στην Ελλάδα το “Appointment on Stage”  με τον ίδιο τρόπο που έγινε στο Βερολίνο.

“Εμένα μ’ ενδιαφέρει πρωτίστως η προσωπικότητα και η ενέργεια που έχει ο καθένας. Εδώ στην Ελλάδα συνάντησα διαφορετικές προσωπικότητες κι άλλα backgrounds, γι’ αυτό κι αποφάσισα να προσαρμόσω την παράσταση στο “εδώ”. Να συνδυάσω τη συγκεκριμένη τεχνική με την ενέργειά των ανθρώπων που γνώρισα εδώ. Εξάλλου,αυτό που είχαμε φτιάξει μέσα σε 3 ολόκληρους μήνες στο Βερολίνο δεν μπορεί να γίνει εδώ σε μόλις 8 μέρες. Αυτό που θα παρουσιάσουμε εδώ είναι το αποτέλεσμα του workshop, βασισμένο πάντα στη συγκεκριμένη τεχνική, με παρόμοια κείμενα που έχω συνθέσει, αλλά προσαρμοσμένο σε άλλους ανθρώπους. 

Να παίρνουμε σωστές αναπνοές. Αυτή είναι η συμβουλή της.

“Μια μη ισορροπημένη αναπνοή υποδηλώνει μια μη ισορροπημένη ζωή. Όταν λέω στον κόσμο ότι πρέπει κάθε μέρα για 20 λεπτά να ηρεμούμε συγκεντρωμένοι στην αναπνοή μας μου λένε «τι; 20 λεπτά; Δεν παίρνω ένα χάπι καλύτερα;» Γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ευτυχώς σιγά σιγά έχει αρχίσει και γίνεται αισθητό το πόσο απαραίτητη είναι η αυτοσυγκέντρωση. Μεγάλες εταιρίες εφαρμόζουν πλέον κι επίσημα διαλείμματα για meditation.

Κανονικά θα έπρεπε να διδάσκεται από το σχολείο. Να μάθουν τα παιδιά να κάνουν γιόγκα και ασκήσεις συγκέντρωσης. Έχει χαθεί η επαφή με τον εαυτό μας εδώ και χρόνια. Ο κόσμος υποφέρει από burn-outs γιατί δεν επιχειρεί την ισορροπία ανάμεσα στις 3 διαστάσεις του -σώμα, πνεύμα, ψυχή-. Ακούμε όλα τα υπόλοιπα, εκτός από τους εαυτούς μας. Είναι ώρα να κοιτάξουμε και μέσα μας γιατί αυτό καθορίζει και το πώς αλληλεπιδρούμε με ό,τι είναι έξω από μας.

Κάνε μια έρευνα και ρώτα τους κοντινούς σου ανθρώπους αν αναπνέουν με ενεργοποιημένη τη συνείδησή τους. Υπάρχει λόγος που στα workshops ξεκινάω πάντα με αυτοσυγκέντρωση. Θέλω οι άνθρωποι να ησυχάσουν, κάνουμε πρώτα λίγη γιόγκα και μετά μπαίνουμε σε πιο έντονους ρυθμούς. Έχω την εντύπωση ότι έχει έρθει η ώρα για ν’ αλλάξουμε σ’ αυτό το επίπεδο”.

Τι ποσοστό από τις δυνατότητές που έχει το σώμα του χρησιμοποιεί ένας μέσος άνθρωπος;

Είμαστε πολυδιάστατες οντότητες. Αν έχεις “ευθυγραμμίσει” το μυαλό, με το κορμί και την ψυχή σου μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα και μάλιστα με συγκέντρωση. Το μυαλό είναι σαν υπολογιστής, σκέφτεται συνέχεια. Αν μπορείς να κάνεις αυτοσυγκέντρωση και να εστιάσεις σ’ αυτό που πραγματικά που χρειάζεσαι, θα είσαι πραγματικά ευτυχισμένη. Κάνε focus στην ανάγκη σου κι εκείνη θα σε διδάξει. Ακολούθησέ τη.

Αυτή την εποχή η αεικίνητη χορογράφος ψάχνει το επόμενο μέρος για να ταξιδέψει. Μία ιδέα είναι να αρχίσει να έρχεται πιο συχνά στην Αθήνα και να δημιουργήσει πράγματα. “Είμαι και νιώθω Ελληνίδα, αλλά η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα δεν έχω ζήσει κι αυτό με κάνει αναρωτιέμαι κι εγώ η ίδια “Am I the person I want to be? To be the person I want I am?”

Εκτός από την performance “You want to be the person you are?” την Κυριακή 23/10 στις 20:00 στο Booze, η Άντζελα Λαμπριανίδου έχει ήδη προγραμματίσει ένα ακόμα σεμινάριο, επίσης στο Booze, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από τις 28 έως και τις 30 Δεκεμβρίου (11:00-14:00). Η επιστροφή στις ρίζες έχει ήδη ξεκινήσει.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

*Η φωτογράφιση έγινε στο Booze Terminal-Stage (Κολοκοτρώνη 57 Αθήνα)