Ελεονώρα Μελέτη: Το «ευχαριστώ» σαφώς και ΔΕΝ θα είναι η τελευταία μου κουβέντα
- 18 ΔΕΚ 2016
Φτάνοντας στο τέλος του 2016, είναι μια καλή εποχή για ανασκοπήσεις και απολογισμούς. Για άλλους, αυτή η διαδικασία είναι μια προσωπική υπόθεση, για κάποιους άλλους όχι και τόσο. Η Ελεονώρα Μελέτη, ας πούμε, ένιωσε την ανάγκη να κάνει ένα δημόσιο απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, στη λεζάντα μιας φωτογραφίας που ανήρτησε χθες στο προσωπικό της προφίλ στο instagram.
Και καθώς μας έχει συνηθίσει να μην πολυμασάει τα λόγια της, δεν έκανε τίποτα λιγότερο και αυτή τη φορά, όπου είπε πολλά, σε αυστηρό τόνο, για να καταλήξει πως το “ευχαριστώ” σαφώς και ΔΕΝ θα είναι η τελευταία της κουβέντα.
Αναλυτικά, έγραψε η παρουσιάστρια:
“Κάνοντας ανασκόπηση λίγο πριν τη λήξη του έτους, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε ένα σιχαμερό ερπετό, σε έναν άρρωστο μυθομανή φουκαρά, και σε μια …φίλη (;) που μου διδάξαν τα πιο σπουδαία μαθήματα ζωής που έχω πάρει ποτέ: α) όταν μπλέκεις με σκατά λερώνεσαι. ( κανόνας). Β) το ερπετό δεν θα σταθεί (ούτε και θα ποζάρει σαφώς) ποτέ στα πόδια του γιατί έχει γεννηθεί για να σέρνεται γ) η χειρότερη φάρα ανθρώπων είναι οι χειριστές του οίκτου που ζουν λαθροβίωτα εις βάρος τρίτων, σε οικονομικό επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο έχοντας ως όπλο τα δια βίου ψέματα, χοντρά ψέματα, από ανύπαρκτες ιστορίες δύσκολων παιδικών χρόνων μέχρι και φανταστικές αρρώστιες, δ) τα αρνητικά αισθήματα ακόμα και για όσους θεωρείς αδελφικούς φίλους είναι ανθρώπινα. Το απάνθρωπο είναι ενώ μέσα σου τα γνωρίζεις, να προσπαθείς να τα καμουφλάρεις κ να τα αναβαπτίσεις ξέροντας πως αν τα παραδεχτείς στον άλλον θα είναι ντροπιαστικό. Η φιλία όμως θέλει κότσια. Όλα τα άλλα είναι για αναλώσιμες εφήμερες κ επιφανειακές δημόσιες σχέσεις επιπέδου σοσιαλ μιντια … αφιερώνω σε αυτούς αυτό το ζεν χαμόγελο κ το ήρεμο βλέμμα που πλέον όντως, έχω αφού πρώτα πέρασα έναν, από τους πιο απαιτητικούς σε ψυχολογικό επίπεδο χρόνο… κοινώς ΑΓΓΟΥΡΙ. Το έφαγα. Στην αρχή ζορίστηκα αλλά τώρα έχω αρχίσει κ δροσίζομαι. Και βεβαία το “ευχαριστώ” σαφώς και ΔΕΝ θα είναι η τελευταία μου κουβέντα“.