Οι 5 μοδίστρες της Αθήνας που δίνουν σύγχρονο αέρα στο πιο vintage επάγγελμα

Αυτό το στιγμιότυπο της πιο chic πλευράς του lifestyle εκείνης της εποχής, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο και οι ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες της Φίνος Φιλμς που μας επέτρεπαν να κοιτάξουμε από την κλειδαρότρυπα τον τρόπο ζωής της κοσμικής Αθήνας. Το ραντεβού με τη μοδίστρα ισοδυναμούσε με κοσμικό γεγονός που ήταν αδύνατον να ακυρωθεί. Ο δε θηλυκός ανταγωνισμός ήταν τόσο μεγάλος που οι κομψές φιλενάδες δεν αποκάλυπταν η μία στην άλλη σε ποια μοδίστρα έραβαν τα συνολάκια τους.

Cocktail dresses, βραδινές τουαλέτες αλλά και καθημερινά deux pieces βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη της μοδίστρας και αποτελούσαν ΤΟ θέμα για κοινωνικό σχολιασμό στους κοσμικούς κύκλους.

Αυτά τότε, γιατί σήμερα το επάγγελμα της μοδίστρας έχει πάρει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Ας δούμε μερικούς από αυτούς παρουσιάζοντας 5 κυρίες με διαφορετικές καταβολές, σπουδές και αισθητική που επαναπροσδιορίζουν το επάγγελμα της μοδίστρας και δίνουν υπέρκομψο, σύγχρονο νόημα στο ταλαιπωρημένο αυτό επάγγελμα.

Δήμητρα Σταμπουλίδου: Μια μοδίστρα για όλους

Εγώ ξεκίνησα ανάποδα. Πρώτα άρχισα να σχεδιάζω συλλογές βραδινών και νυφικών και όταν το 2009 είδα ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στο χώρο, στράφηκα στη sur mesure μοδιστρική και τη δημιουργική μεταποίηση ρούχων. Γι’ αυτό μπορώ να ράψω από ένα στρίφωμα μέχρι νυφικά και θεατρικά κοστούμια, όπως και έκανα για παραστάσεις στο Ηρώδειο, το Ίδρυμα Κακογιάννη και το Θέατρο του Νέου Κόσμου και πρόσφατα για την παράσταση ”Γαλαξίας” του Αντώνη Φωνιαδάκη στη Λυρική Σκηνή.

Είμαι όμως και ροκ καθώς συνεργάστηκα με τον στιλίστα της Lana Del Rey για να φέρω στα μέτρα της τα ρούχα που φόρεσε στη συναυλία της στο Rock Wave Festival.

Έχω πελάτισσες που δεν με έχουν εγκαταλείψει ποτέ τα τελευταία 18 χρόνια που έχω ανοίξει το δικό μου χώρο. Μου παραγγέλνουν τα πάντα από απογευματινά και βραδινά φορέματα μέχρι ρούχα χορού καθώς η κρίση έπαιξε το ρόλο της ώστε να επιστρέψουν οι γυναίκες στις –πιο οικονομικές- μοδίστρες είτε για να ράψουν κάτι καινούριο είτε για να ανανεώσουν ένα παλιό τους ρούχο. Στο εργαστήριο μου, ένα χώρο γεμάτο πατρόν, υφάσματα, κούκλες και sur mesure δημιουργίες έτοιμες προς δοκιμή ή παράδοση κάνω μια σειρά express και άκρως χρηστικών ιδιαίτερων μαθημάτων με στόχο να μοιραστώ τις γνώσεις που έχω αποκομίσει τα 20 χρόνια μου ως μοδίστρας.

Mοδιστρικά κολπάκια από την Modistroula.gr: Όταν θέλω να ράψω κουμπιά σε ζακέτα χονδρή ή παλτό βάζω πάνω από το κουμπί μια οδοντογλυφίδα για να μπορέσω να το κάνω, όταν την βγάλω, κάτω απο το κουμπί σχηματίζεται ”ποδαράκι” με τις κλωστές. Με αυτόν τον τρόπο, επειδή είναι χοντρό το ύφασμα, κουμπώνουν καλύτερα τα κουμπιά και έχουν όλα την ίδια απόσταση από το φάσμα. Όταν μου χαλάει το φερμουάρ του τζιν αλλά βιάζομαι να βγω, βάζω στην τρύπα που έχει το κουμπί ένα μικρό κομμάτι λαστιχάκι σαν αυτό που βάζουμε στα μαλλιά και κουμπώνω με αυτό το φερμουάρ στο κουμπί της ζώνης. Με αυτόν τον τρόπο δεν ανοίγει το φερμουάρ μέχρι να το αλλάξω.

Pelagie de Paris  – blogger μοδιστρικής

Και που λες, εγώ μηχανικός σπούδασα, μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων έκανα, σε άσχετες δουλειές δούλεψα, και κάποια χρόνια μετά, μια ωραία πρωία ξύπνησα και είπα, πως θέλω να μάθω να ράβω τα ρούχα μου (ναι, έτσι έγινε, χωρίς υπερβολή). Και πήγα και πήρα μια ραπτομηχανή και διάβασα άπειρες οδηγίες και είδα άπειρα βιντεάκια στο YouTube και πειραματίστηκα και έκανα λάθη και τελικά έμαθα το κατιτίς μου κι εγώ. Και, φυσικά, ακόμα μαθαίνω (και ακόμα κάνω λάθη). Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι από πάντα με θυμάμαι να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. Από ζωγραφική και χαρτοκοπτική μέχρι κέντημα, πλέξιμο, βελονάκι, κοσμήματα με χάντρες, ράψιμο στο χέρι και τί δεν έχω φτιάξει! Οπότε, η ραπτική ήταν για μένα μια φυσική συνέχεια. Αν σε αυτό προσθέσεις και την επιθυμία μου να έχω στην ντουλάπα μου βασικά κομμάτια (και μοναδικά, αυτό πού το πας;) που είναι ακριβώς όπως τα θέλω (ποια δεν το θέλει αυτό, όχι, πες), συν το γεγονός ότι μου άρεσε ανέκαθεν η φωτογραφία και το να γράφω, τότε καταλαβαίνεις πως το μπλογκ ήταν μονόδρομος για μένα. Και, επειδή όλα αυτά που έβρισκα στο διαδίκτυο όταν ξεκινούσα ήταν στα αγγλικά, είπα, γιατί δεν κάνω κι εγώ ένα μπλογκ στα ελληνικά, γιατί τί μου λείπει; Μήπως βοηθήσω κι εγώ κάποιον άνθρωπο που θα ήθελε κι αυτός να ασχοληθεί με το άθλημα.

Είχα και μια φιλενάδα που με έλεγε Πελαζί (από τη γνωστή ταινία με τη Βλαχοπούλου), και με τα πολλά έτσι εγένετο το Pelagie de Paris τον Αύγουστο του 2011.

Τώρα, μη φανταστείς ότι ράβω και κάθε μέρα. Ράβω όποτε μου έρχεται όρεξη/έμπνευση. Μπορεί να περάσουν αρκετές βδομάδες χωρίς να ράψω τίποτα, και μετά επί μία βδομάδα να μη σηκώσω κεφάλι από τη ραπτομηχανή. Και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο δε ράβω για άλλους, επειδή μετά η αγαπημένη μου ασχολία θα γίνει μια αγγαρεία.

Είμαι πολύ ευχαριστημένη με την πορεία του ιστολογίου (σε αυτό συμπεριλαμβάνω και το κανάλι μου στο YouTube και τη σελίδα στο Facebook). Είναι πολύ πολύ ευχάριστο να σου στέλνουν μηνύματα κορίτσια και να σου λένε πόσο πολύ βοηθήθηκαν και μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αμέσως την καινούρια τους ραπτομηχανή ή ακόμα και την παλιά την ξεχασμένη της μαμάς ή της γιαγιάς. Και αυτός ήταν και ο σκοπός του blog εξαρχής: να μπορέσω να επιστρέψω λίγη από τη γνώση που πήρα κι εγώ, και να πάρουν κι άλλοι άνθρωποι κάτι από τη χαρά της δημιουργίας και την ευχαρίστηση του να σου λένε ”τί ωραίο αυτό που φοράς”, και να τους λες περιχαρής ”εγώ το έφτιαξα”.

Μοδιστρικό κολπάκι  από την Pelagie De Paris: όταν θέλεις να γυρίσεις, για παράδειγμα, ένα στρίφωμα κατά 1,5 εκατοστά, δεν είναι ανάγκη να πάρεις το χάρακα και να μετράς σε τακτά χρονικά διαστήματα με τη μεζούρα, για να το σιδερώσεις και μετά να το γαζώσεις. Κάνε απλώς ένα γαζί (στο μεγαλύτερο μήκος που έχει η μηχανή σου, όπως όταν τρυπώνεις) σε απόσταση 1,5 εκατοστό από την άκρη του υφάσματος (θα σε βοηθήσουν σε αυτό και τα σημάδια που υπάρχουν στο πλατό της μηχανής σου), και δίπλωσε/σιδέρωσε το ύφασμα χρησιμοποιώντας ως τσάκιση το γαζί που έκανες (αυτό το γαζί μετά το ξηλώνεις). Γρήγορο και εύκολο.

Σταυρούλα & Μαρία Παναγιώτου:  Ρούχα από το χέρι τους

Εμείς δημιουργήσαμε το Love Cuts για να φτιάχνουμε ρούχα και αξεσουάρ όμορφα, χρωματιστά, ιδιαίτερα. Λέμε ”όχι” στο μαζικό ρούχο αλλά και ”στο ωραίο ρούχο της μίας φοράς”. Επιλέγουμε σχέδια και υφάσματα που να μπορούν να φορεθούν ακόμη κι αν πάρεις ή χάσεις μερικά κιλάκια. Εν ολίγοις, θέλουμε να φτιάχνουμε φουτεράκια, φόρμες, κολάν και backpacks, αλλά και θηλυκά φορέματα, τοπάκια  και φούστες  για λιώσιμο.

Το χειροποίητο ρούχο και αξεσουάρ έχει αρχίσει να ξαναβρίσκει το χώρο που του αναλογεί, και βέβαια έχει αλλάξει και η σχέση των Ελληνίδων με το ποιοτικό ρούχο περιορισμένης παραγωγής.

Η δουλειά που κάνουμε είναι μια μορφή τέχνης. Βλέπουμε καταπληκτικά κομμάτια από συναδέλφους και πιστεύουμε πως οι σύγχρονες μοδίστρες είναι ευφάνταστες, ενημερωμένες, δημιουργικές. Αν θέλετε να φτιάξουμε μαζί το νυφικό σας ή κάποιο άλλο ιδιαίτερο κομμάτι, βασική προϋπόθεση είναι να έχουμε χρόνο μπροστά μας. Μπορείτε επίσης να κάνετε δικούς σας συνδυασμούς υφασμάτων σε ορισμένα από τα υπάρχοντα σχέδια Μάλλον προτιμάμε τη λέξη εργαστήριο και όχι ατελιέ για το χώρο μας, που βρίσκεται στην περιοχή της Ακρόπολής από το 2015. Εδώ δημιουργούμε, κατασκευάζουμε και από εδώ μπορείτε να ψωνίσετε.

Ένα μοδιστρικό tip από τις  Love Cuts: Πολλές φίλες και πελάτισσες μας ρωτούν αν αξίζει να πάρουν ραπτομηχανή και, αν ναι, τι είδους. Η συμβουλή μας λοιπόν είναι, ναι, να πάρετε ραπτομηχανή. Δεν χρειάζεται να είναι πανάκριβη ή περίπλοκη για να είναι καλή. Μια απλή οικιακή είναι μια χαρά και δεν θα τη ”φοβηθείτε” όσο μια πιο περίπλοκη. Απλώς, επιλέξτε κάποια αξιόπιστη εταιρεία με τεχνική υποστήριξη στη χώρα μας. Πειραματιστείτε, δοκιμάστε, εξασκηθείτε και δεν θα χάσετε.

Love Cuts , Βεϊκου 2, Ακρόπολη, τηλ. 215 5011526, facebook, etsy.com/shop/Lovecuts2013

Μάρθα Χαραλαμπίδου: Από καπέλα μέχρι νυφικά

Η ιστορία μου ξεκινά από το θέατρο, καθώς οι σπουδές μου είναι πάνω στην σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Έχω δουλέψει σχεδόν μια δεκαετία πάνω στο κομμάτι αυτό είτε ζωγραφίζοντας ή κατασκευάζοντας σκηνικά για παραστάσεις , είτε κάνοντας δικές μου σκηνογραφίες και ενδυματολογίες για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Το μεγάλο μου πάθος όμως φανερωνόταν κάθε φορά που επισκεπτόμουν τα εργαστήρια με τις καπελούδες και τις μοδίστρες.

Η περιέργεια μου για το πώς κατασκευάζονται τα καπέλα και τα ρούχα βασισμένα σε ένα σχέδιο, γρήγορα με οδήγησε σε σχολή έτσι ώστε να μάθω να κάνω πατρόν, να ράβω, να δημιουργώ.

Μ’ αρέσει η ραπτική. Από την στιγμή που ασχολήθηκα μαζί της άνοιξε στο μυαλό μου ένα παράθυρο δημιουργικότητας με πολλές προεκτάσεις. Από το πώς βγαίνει το πατρόν ενός ρούχου μιας απλής φούστας, μέχρι το πιο πολύπλοκο νυφικό με την τέλεια εφαρμογή και το πώς ράβεται. Για μένα όλο αυτό είναι μια μαγική διαδικασία και αυτό προσπαθώ να το περάσω και στις μαθήτριές μου. Το 2013 δημιούργησα τη “where is the cat?” θέλοντας να κατασκευάσω κυρίως μοναδικά χειροποίητα καπέλα, αμπιγιέ ρούχα και νυφικά με βασική πηγή έμπνευσης τις oldies εποχές και τη θεατρική φινέτσα και αισθητική.

Τα τελευταία χρόνια δουλεύω περισσότερο με το καπέλο ή το ρούχο κατά παραγγελία, δηλαδή έχω πελάτισσες που είτε δεν βρίσκουν στην αγορά το στυλ που θέλουν, είτε θέλουν να δημιουργήσουν ένα δικό τους σχέδιο και έρχονται να ”ραφτούν”. Οι γυναίκες πια είναι πιο συνειδητοποιημένες στο τί θα φορέσουν, ξέρουν τί τους ταιριάζει και αναζητούν την τέλεια εφαρμογή και ποιότητα.

Μοδιστρικό tip από την Μάρθα: Αν έχετε μια παλιά μακρυμάνικη μπλούζα με στρογγυλη λαιμόκοψη, μπορείτε εύκολα να την μετατρέψετε σε μια ρομαντική ρετρό ζακέτα. Σιδερώστε την μπλούζα, έτσι ώστε το κέντρο εμπρός της να είναι ίσιο και να μπορέσετε να το κόψετε κάθετα από την λαιμόκοψη μέχρι το στρίφωμα για τα πάρει το σχήμα ζακέτας. Έπειτα ράψτε μια δαντελένια λεπτή τρέσα περιμετρικά στο νέο άνοιγμα και γύρω γύρω απο την λαιμόκοψη. Τέλος ράψτε κορδέλες δεξιά και αριστερά στα ανοίγματα για να μπορείτε να την κλείνετε. Η ζακέτα είναι έτοιμη.

Περισσότερες πληροφορίες : www.whereisthecat.gr, https://www.etsy.com/shop/WhereIsTheCat?ref=hdr_shop_menu

http://www.jamjar.gr/store/whereisthecat