Μια γυναίκα δεν έχει κάνει σεξ εδώ κι ένα χρόνο (από επιλογή της) και να τι έχει να πει

Ο λόγος σ’ εκείνη.

“Δεν έχω κάνει σεξ εδώ κι ένα χρόνο, γεγονός που ήταν ταυτόχρονα διαφωτιστικό, αλλά και απογοητευτικό. Όλα ξεκίνησαν το 2015 όταν ένας ωραίος τύπος στο Instagram με έκανε να σταματήσω το scroll. Δεν αργήσαμε να στείλουμε προσωπικά μηνύματα μετά από πολλές καρδούλες και στη συνέχεια μιλούσαμε και στα τηλέφωνα μέχρι που άρχισα να συνειδητοποιώ ότι όπου να ναι είμαστε σε σχέση. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. Άπαξ και μπήκαμε στα χωράφια του “είμαστε και δεν είμαστε”, έμαθα ότι αυτός μόλις είχε βγει από μια μακροχρόνια σχέση και δεν έψαχνε κάτι σοβαρό. Αντί να το δεχτώ και να πάω παρακάτω, έκανα πως δε με πειράζει επειδή η μεταξύ μας χημεία παραήταν καλή για να την αγνοήσω και για να είμαστε ειλικρινείς – ήμουν σε άρνηση.

Έλεγα στον εαυτό μου ότι ήμουν εντάξει με το να κάνω σεξ με κάποιον που δεν ήθελε να είναι το αγόρι μου. Ήμουν εντάξει με το να ξέρω ότι μιλάει με άλλα κορίτσια. Ήμουν εντάξει με το ότι ήταν μόνο σεξ και τίποτα άλλο – αλλά τίποτα απ’ αυτά δεν ήταν αλήθεια.

Φυσικά δεν άντεξα αυτή την κατάσταση για πολύ, αλλά ο προσωπικός μου καζανόβας βοήθησε σε μια πολύ ουσιαστική αλλαγή στη ζωή μου. Είχα κουραστεί να παίζω το ίδιο σενάριο με διαφορετικούς τύπους, οπότε αφού συμφιλιώθηκα με το γεγονός ότι ήθελα κάτι που δε σκόπευε να μου δώσει, μείναμε φίλοι και ξεκίνησα να ψάχνω μέσα μου προκειμένου να βρω γιατί πάντα υπέκυπτα σε συμπεριφορές και ανθρώπους που δεν ταίριαζαν με αυτό που έψαχνα.

Είτε έφταιγε το γεγονός ότι το πρώτο μου αγόρι με κεράτωσε επειδή δεν ένιωθα έτοιμη να χάσω την παρθενιά μου, ή το γεγονός ότι η γενιά μας τείνει να βλέπει το σεξ σαν ένα μέσο για να τελειώσει, αντί σαν προνόμιο, εγώ είχα πιστέψει ότι το να κάνω σεξ ήταν προαπαιτούμενο για να αρέσω σε κάποιον άντρα – και αν δεν το έκανα τότε εκείνος θα εξαφανιζόταν και θα ήταν δικό μου το λάθος. Λυπηρό!

Σε μια προσπάθεια λοιπόν να αλλάξω αυτή μου την αντίληψη, αποφάσισα να απέχω από το σεξ. Είπα στον εαυτό μου ότι δε θα το κάνω με κανέναν μέχρι ο άντρας που θα μου μιλάει να με κάνει να νιώθω η θεά που όντως είμαι. Ούτε θα ανησυχώ για άλλες γυναίκες επειδή με τον κατάλληλο άντρα θα είμαι σίγουρη ότι δεν έχει μάτια γι’ άλλη παρά μόνο για μένα. Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι να βρω αυτόν τον τύπο, το ξόρκι της ξηρασίας μου μπορεί να πάρει περισσότερο απ’ όσο φανταζόμουν.

Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη τους πρώτους μήνες, επειδή ένιωθα ότι επιτέλους ανακτούσα τη δύναμή μου και κανείς δε μπορούσε να με ρίξει. Όταν όμως πέρασε το πρώτο εξάμηνο, ο αρχικός ενθουσιασμός για αυτο-ενδυνάμωση ξεθώριασε και άρχισα να αμφισβητώ τον εαυτό μου και όλο αυτό το πείραμα. Ο ξαναμμένος διαβολάκος στον ώμο μου, έλεγε πράγματα όπως “Έχει όντως τόση σημασία; Κάνε λίγο σεξ ρε κορίτσι!”. Και ειλικρινά, είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι επειδή έπεφτα πάντα σε αυτούς τους τύπους του “όποτε κάτσει”. Αυτό είναι από μόνο του απογοητευτικό, απλά εγώ είχα να αντιμετωπίσω και τις απίστευτες σεξουαλικές ορμές μου, μόνο και μόνο για να αποδείξω κάτι στον εαυτό μου.

[…] Είχα προτάσεις από μερικούς “τόσο γενναιόδωρους φίλους μου”, που ήθελαν να με βγάλουν από την οικειοθελή μιζέρια μου και να κάνουν μαζί μου σεξ. Ο πειρασμός ήταν μεγάλος, αλλά τελικά ποτέ δεν ενέδωσα. Έπρεπε να δυναμώσω μέσω αυτού, επειδή το χρωστάω στον εαυτό μου και δε με ένοιαζε αν οι άλλοι δεν καταλάβαιναν γιατί το έκανα.

Αφού έφυγε και αυτό το φορτίο, οι ορμόνες μου χαλάρωσαν (ή απλά τα παράτησαν). Οι ορμές μου καταλάγιασαν και συνειδητοποίησα ότι πλησιάζω τον ένα χρόνο και συνεχίζω. Ξέρω ότι για μερικούς η μία εβδομάδα αποχής ακούγεται σκληρή, αλλά για μένα δεν είναι τόσο δύσκολο. Η σεξουαλική μου ζωή δεν ήταν ποτέ και φοβερά έντονη, οπότε δεν ήταν ότι έπρεπε να αποφεύγω πέη όπου κι αν γυρνούσα το κεφάλι μου. Έβγαινα ραντεβού όπως συνήθως, απλά μετά δεν γινόταν τίποτα.

Ακόμα και τώρα έχω ανάμεικτα συναισθήματα γι’ αυτή την εμπειρία. Υπήρχε μια κάποια λύπη όταν συνειδητοποίησα ότι έχει περάσει ένας χρόνος και δεν έχω συναντήσει έναν άντρα που να μου αρέσει και να θέλει ταυτόχρονα κι εκείνος να επενδύσει σε μένα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Έφταιγαν οι επιλογές μου στους άντρες ή ήταν η συνέπεια της πιο παραδοσιακής προσέγγισής μου σε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν υπολογίζουν τις κλασικές αξίες του dating πια; Δε μπορώ να ξέρω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι το να κρατάς κλειδωμένη τη ζώνη αγνότητάς σου δεν είναι το μυστικό που θα κάνει έναν άντρα να πάψει να ψάχνεται και να θέλει μόνο εμένα. Αλλά εγώ είμαι εντάξει μ’ αυτό, επειδή το κίνητρό μου δεν ήταν ουσιαστικά κάτι τέτοιο.

Αυτή η εμπειρία ήταν σαν να έδειχνα στον εαυτό μου ότι τον αγαπώ, αλλά με σκληρό τρόπο. Κι όσο απογοητευτικό (σεξουαλικά και όχι μόνο) κι αν ήταν αυτό το μάθημα, ήταν απαραίτητο.

Έκανα αυτό το πείραμα για να πάω κόντρα στη νοοτροπία που λέει ότι πρέπει να κάνω σεξ με έναν άντρα για να κρατήσω ζωντανό το ενδιαφέρον του, και για να θυμίσω στον εαυτό μου ότι μου αξίζει να με αγαπούν χωρίς να χρειάζεται να ανοίξω πρώτα τα πόδια μου γι’ αυτό.

Χρησιμοποίησα τα υπόλοιπα όπλα μου και γι’ αυτό το λόγο και μόνο, την απογοήτευσή μου επισκίασε μια τεράστια υπερηφάνεια. Ήθελα να σταματήσω να βάζω τον εαυτό μου σε ιστορίες που με έκαναν να νιώθω αναλώσιμη, και το έκανα. Ήθελα να περιμένω για τον άντρα που θα βασιζόταν σε μένα, και ακόμα τον περιμένω, επειδή ξέρω τι αξίζω“.

Πηγή: Cosmopolitan.com