Rockwave Festival 2017: Τη νύχτα που οι Placebo γιόρτασαν 20 χρόνια ζωής

Θα είμαι ειλικρινής, η άφιξή μας καθυστέρησε λίγο. Τα φεστιβάλ πρέπει να τα παρακολουθείς από την πρώτη ώρα που ξεκινούν, τα ‘χουμε πει ήδη αυτά. Αλλά η ζέστη ήταν αφόρητη και σίγουρα δεν ήμασταν από τις πιο τολμηρές. Ευτυχώς κάποιοι στάθηκαν ψηλότερα από εμάς στο ύψος των περιστάσεων και ήταν εκεί όταν οι Amnesia Pills άνοιγαν την ημέρα στο Vibe Stage, κάτω από τον βάναυσο ήλιο. Ήρωες, όπως και οι εναλλακτικοί She Tames Chaos με την φωνάρα Εύη Χασαπίδου- Watson που ακολούθησαν. Οι The Last International Playboys ήταν η πρώτη μπάντα που ανέβηκε στο Terra Stage, ενώ η προσέλευση του κόσμου είχε αρχίσει να ζωηρεύει.

Επιστροφή στη μικρή σκηνή της Μαλακάσας για το set των Tango with Lions.  Ακολούθησαν οι Λονδρέζοι Fat White Family, οι οποίοι, όπως μας είπαν παιδιά που αψήφησαν τη ζέστη και ήταν εκεί από νωρίς ώστε να τους τιμήσουν, εμφανίστηκαν αρκετά υποτονικοί. Δικαιολογημένοι, αν το πρόβλημά τους ήταν ο καιρός.

Γύρω στις 20:00 και με την πηχτή ζέστη να επιμένει, στη σκηνή του Terra Vibe εμφανίστηκαν οι επίτιμοι καλεσμένοι του, Cigarettes After Sex. O Greg Gonzalez και η παρέα του ήταν από τους πολυαναμενόμενους φέτος στη Μαλακάσα. Και παρόλο που η εμφάνισή τους ήταν πιο χειμερινή απ’ ό,τι έπρεπε- φορούσαν μαύρα, μακρυμάνικα πουκάμισα- οι μελωδίες τους σαν να μας δρόσισαν λίγο. 

Οι αισθαντικοί Τεξανοί ήρθαν έχοντας προβάρει κομμάτια όπως το Nothing’s Gonna Hurt You Baby, το Dreaming of You, το Affection και το Apocalypse, με το οποίο έκλεισαν μία πολύ ωραία εμφάνιση, την πρώτη τους στο Rockwave Festival κι ας ελπίσουμε όχι τελευταία. Και με τους Cigarettes After Sex,  ολοκληρώθηκε η αποστολή του Vibe Stage.

Η δύση του ήλιου μας βρήκε ξαπλωμένες στο χορτάρι, μερικά μέτρα από την κεντρική σκηνή. Ήταν η ώρα να λάμψει το άστρο του πιο αγαπημένου μας Νορβηγού. Ο Sivert Hoyem εμφανίστηκε μπροστά μας λίγα λεπτά πριν την προκαθορισμένη ώρα. Δεν κρατιόταν, ούτε κι εμείς, το παραδεχόμαστε.

Όλα ξεκίνησαν με το Look Away Lucifer. O πάλαι ποτέ frontman των Madrugada είναι πάντα άψογος στα live του. Επικοινωνιακός, δυναμικός, με μια φωνή ατόφια που θα ορκιζόσουν ότι έχει περάσει από φίλτρα. Όπως τον ακούς στο cd τραγουδάει ο άτιμος, κάθε φορά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως το ελληνικό κοινό του τρέφει τόσο μεγάλη αδυναμία. Στην τελευταία του εμφάνιση ο Sivert κατέβηκε από τη σκηνή και ήρθε κοντά στον κόσμο, αφού έβγαλε το σακάκι του, αφού όπως είπε, ήταν κάπως άβολο το να είναι ο μόνος μέσα σε τόσο κόσμο ο οποίος φορούσε κοστούμι. Highlight της perfromance του στο Rockwave Festival, η ερμηνεία του στο Majesty.

Ακούσαμε το Lioness, το Prisoner of the Road, το The Kids Are On High Street, το Sleepwalking Man, το Give it a Whirl κι άλλα τόσα. Ο απολαυστικός Hoyem μας αποχαιρέτησε με το Moon Landing κι εμείς με το πιο παρατεταμένο μας χειροκρότημα. Για κάποιους o Νορβηγός ήταν ο MVP της βραδιάς. 

Η σκηνή άδειασε για μισή ώρα, ώστε να γίνουν όλες οι απαραίτητες αλλαγές που απαιτούσε η εμφάνιση των Placebo. Ο εξοπλισμός προμήνυε κάτι αρκετά μεγαλειώδες, καμία σχέση με το σχεδόν δωρικό background του Νορβηγού. Πράγματι, τα οπτικά effects που έπαιζαν παράλληλα με τους headliners ήταν από τα πιο εντυπωσιακά που έχουμε δει φέτος το καλοκαίρι σε ελληνικό φεστιβάλ.

Ναι, ο Brian Molko και το dream team του μας προκάλεσε μεγάλη νοσταλγία. Οι Placebo κλείνουν φέτος 20 χρόνια παρουσίας στη μουσική και- παρόλο που δεν είπαν ποτέ το Twenty Years, αν και πολύ το περιμέναμε- μας ξύπνησαν μνήμες από τότε που ήμασταν πιο μικροί, και πιο ρομαντικοί και πιο θλιμμένοι, αλλά χωρίς σοβαρό λόγο.

Όλα ξεκίνησαν με το Pure Morning, για να συνεχιστούν με το Loud Like Love και το Jesus Son. Η πιο συγκινητική στιγμή των Placebo ήταν χωρίς ένσταση τα λεπτά του Without You I’m Nothing, το οποίο η μπάντα αφιέρωσε στον David Bowie, όπως μαρτυρούσαν και τα πλάνα που έπαιζαν παράλληλα πίσω στο videowall.

Στο 2ο μισό της εμφάνισής τους οι Placebo είπαν άλλα παλιά αγαπημένα, όπως το For What is Worth, το Special K, το Song to Say Goodbye, ενώ έκλεισαν με την υπέροχη διασκευή του ακόμα πιο υπέροχου Running Up That Hill της Kate Bush.

Η 2η μέρα του Rockwave Festival ήταν καυτή, απ’ όλες τις απόψεις!

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Waitkinson