Κρουαζιέρα, γιατί πρέπει να κλείσεις ένα τέτοιο ταξίδι φέτος καλοκαίρι

Εγώ αυτό δεν το λέω διακοπές, το λέω βάσανο γιατί όσο και να λατρεύω τη στιγμή που λιώνω στην ξαπλώστρα με το βιβλίο μου και συνοδεία παγωμένου κοκτέιλ, άλλο τόσο μισώ τη διαδικασία πριν τις διακοπές. Είμαι fan του προγραμματισμού/ συντονισμού ΑΛΛΑ κόψε μου καλύτερα το Netflix από το να με βάλεις να συνεννοηθώ με 5 άτομα, τα οποία δεν μπορούν να συντονίσουν τις άδειές του και την άποψή τους για το νησί και το ξενοδοχείο.

Για αυτό και όταν έπεσε η πρόταση στο meeting για κρουαζιέρα με προορισμούς μερικά από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας είπα αμέσως ναι. Αν μέσα σε όλα τα άλλα προσθέσεις και το γεγονός ότι βαριέμαι να ξεκουνήσω από τον καναπέ μου και δεν ταξιδεύω κάπου χωρίς να είμαι σίγουρη πως θα βρω wifi ή έστω θα πιάνω 4G, η ιδεά μιας κρουαζιέρας με ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ οργανωμένα από άλλους έμοιαζε παράδεισος.

Αυτό σημαίνει πως το μόνο πράγμα που με απασχόλησε το βράδυ πριν το ταξίδι ήταν τι ρούχα και βιβλία θα πάρω μαζί, γιατί για όλα τα άλλα είχε φροντίσει η ομάδα των Celestyal Cruises. Το πλάνο ήταν απλό· για τρεις μέρες και τρεις νύχτες (μακριά από τον καύσωνα της Αθήνας) θα απολάμβανα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, θα έκανα τις περατζάδες μου στα σοκάκια της Μυκόνου, θα ανακάλυπτα το πολύχρωμο Κουσάντασι, την ηρεμία της πανέμορφης Πάτμου, το επιβλητικό Ηράκλειο και την μαγευτική Σαντορίνη.

Το πακέτο μου περιελάμβανε πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό ΚΑΙ ποτά (αλκοολούχα ή μη), η καμπίνα μου είχε φανταστική δροσιά, το καράβι είχε disco και την πιο φανταστική θέα που έχω δει ποτέ. Τι καλύτερο να ζητήσει κανείς; Ήμουν πάρα πολύ έτοιμη για αυτό, έτσι φόρτωσα κινητά, selfie stick και battery bank στο σάκο για να αποτυπώσω τη μαγεία της κρουαζιέρας ”Εικόνες του Αιγαίου”.

Η πρώτη στάση έγινε στην κοσμοπολίτικη Μύκονο που αγαπάνε δεκάδες διάσημοι (ντόπιοι και μη). Ποτέ δεν κατάλαβα τι μπορεί να σε τραβήξει σε ένα ξερονήσι σαν τη Μύκονο, μέχρι που κατέβηκα από το λεωφορείο που μας πήγε μέχρι το παλιό λιμάνι.

Τρελάθηκα με τα χρώματα και τις αντιθέσεις με το λευκό των τοίχων, τις βουκαμβίλιες που σκαρφάλωναν με το έτσι θέλω στα μπαλκόνια και το ηλιοβασίλεμα με φόντο τη Μικρή Βενετία. Ναι, η Μύκονος είναι πανέμορφη και πριν φύγουμε από εκεί, της υποσχέθηκα ότι θα επιστρέψω για να τη γνωρίσω καλύτερα.

Όσο ταξιδεύαμε προς το Κουσάντασι είχα την ευκαιρία να χαζέψω τα decks (και να παριστάνω κάθε φορά ότι ταξιδεύω με το ”Πλοίο της Αγάπης” και ότι όπου να’ναι θα γνωρίσω τον καλοκαιρινό έρωτα) και τα μαγαζιά τους. Με μια βόλτα στα καταστρώματα μπορούσες να βρεις πανέμορφα αναμνηστικά από την Ελλάδα, τοπικά προϊόντα (άρα να βγεις από τον κόπο να ψάχνεις στο νησί δώρα για τους φίλους σου), να φτιάξεις τα μαλλιά σου στο κομμωτήριο, να ανανεώσεις το μανικιούρ σου αλλά και να κάνεις μασάζ.

Προσωπικά διάλεξα να πιω το κοκτέιλ μου στο φωτισμένο κεντρικό κατάστρωμα με θέα την πισίνα και μετά να τραγουδήσω καραόκε μαζί με τους υπόλοιπους επισκέπτες της disco το ”My heart will go on” (ναι, όντως συνέβη αυτό).

Το επόμενο πρωί μας καλωσόρισε το πολύχρωμο Κουσάντασι, όπου μας περίμενε ο κύριος Ισχάν, ο ξεναγός μας για την εκδρομή στην αρχαία πόλη της Εφέσου που είχε οργανώσει η ομάδα των Celestyal Cruises.

Αν, λοιπόν, είσαι άνθρωπος που βαριέται να βρει πληροφορίες για τα αξιοθέατα και τα θέλει όλα έτοιμα (είσαι πολύ φίλη μου) τότε θα περάσεις ΠΟΛΥ καλά, γιατί οι διαθέσιμες εκδρομές θα σε βοηθήσουν να ανακαλύψεις το νησί χωρίς να χρειαστεί να ανοίξεις χάρτη, gps, να ρωτήσεις τον περιπτερά ”καλά πάω για το μουσείο;;”

Και φτάνουμε στην υπέροχη Πάτμο. Να σου πω την αλήθεια, δεν περίμενα να εντυπωσιαστώ από αυτό το νησί και ΑΥΤΟ ακριβώς εξηγεί γιατί αξίζει να κάνεις μια κρουαζιέρα. Εγώ π.χ δεν θα ερωτευόμουν ποτέ την Πάτμο αν δεν την είχε βάλει στο πρόγραμμα της κρουαζιέρας η Celestyal Cruises και δεν θα γνώριζα ποτέ την ηρεμία που εκπέμπει το νησί με το που φτάνεις στο λιμάνι.

Ξεκάθαρο highlight της ημέρας, η στιγμή που απόλαυσα την παγωμένη μπύρα μου έχοντας τα πόδια μου βουτηγμένα στα κρυστάλλινα νερά της παραλίας- γιατί ναι, υπάρχουν φανταστικά μικρά μαγαζιά για φαγητό και ποτό με τραπέζια στο σημείο που σκάει το κύμα. Υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό; Δεν το νομίζω.

Πάντως σίγουρα θα επιστρέψω σε αυτό το νησί για να το ζήσω όπως πρέπει!

Όταν φτάσαμε πια στο Ηράκλειο αποφάσισα να μείνω στο καράβι, που είχε φανταστική θερμοκρασία σε σχέση με τον καύσωνα που επικρατούσε έξω και να απολαύσω το πλούσιο πρωινό που είχαν ετοιμάσει ο σεφ και η ομάδα του. Όπως θα δεις και στη φωτογραφία, το έζησα- αυγά μάτια, αφράτα pancakes, μπέικον, μάφιν και μπουγάτσα αλλά και τυριά είχαν την τιμητική τους στο πιάτο μου. Όλα πάντα παρέα με μια κούπα ζεστό καφέ.

Μέχρι να φτάσουμε στη Σαντορίνη το πρόγραμμα είχε μαθήματα χορού σάλσα, μάμπο κ.λ.π υπό τις οδηγίες του φανταστικού πληρώματος. Φήμες θέλουν να αγνοώ το βιβλίο μου και να χορεύω (καθόλου καλά) σάλσα με ένα τουρίστα, αλλά δεν μπορώ να επιβεβαιώσω τίποτα.

Και ήρθε η ώρα που αντικρίσαμε την μαγευτική Σαντορίνη, που στέκεται όλο καμάρι πάνω στο βράχο μες στη μέση του Αιγαίου. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Τα χρωματιστά σοκάκια της ήταν πλημμυρισμένα από κόσμο, η θέα σου έκοβε την ανάσα και η απέραντη μπλε θάλασσα σε προκαλούσε να βουτήξεις στα παγωμένα της νερά.

Τη Σαντορίνη την χαιρετήσαμε όπως έπρεπε. Το Celestyal Olympia έβαλε τα καλά του και οι σεφ μας ετοίμασαν ένα δείπνο εμπνευσμένο από την ελληνική κουζίνα.

Όσο, λοιπόν, απολαμβάναμε κεφτεδάκια, χορταστικές σαλάτες και σουβλάκια η Σαντορίνη μας έδειξε τη λαμπερή πλευρά της και μας έκανε να την ερωτευτούμε ακόμα περισσότερο.

Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν έπιασα λιμάνι και κατέβηκα στον Πειραιά, ήμουν ένα τσικ πιο ανάλαφρη και χαρούμενη- γιατί μέσα σε 3 μέρες το μάτι μου χόρτασε το μπλε του Αιγαίου, επισκέφτηκα μέρη που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπα και γνώρισα έναν εναλλακτικό τρόπο διακοπών, τον οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα.