Τα αγαπημένα μας μαμαδίστικα φαγητά

Η απόλαυση στο φαγητό δε μετριέται. Όταν όμως πρόκειται για το φαγητό της μαμάς μετριέται σε αγάπη. Φάε στο πιο γκουρμέ εστιατόριο, στο πιο ακριβό. Δοκίμασε ιταλική, μεξικάνικη, ιαπωνική, μοριακή κουζίνα. Κάτσε στην πιο δημοφιλή ταβέρνα. Παράγγειλε πιάτα υψηλής γαστρονομίας από τα χέρια του καλύτερου σεφ. Σαν το φαγητό της μάνας ΔΕΝ θα είναι.

Και ειδικά σαν αυτή τη συνταγή που ξέρει να φτιάχνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Το φαγητό που όταν το μυρίζεις, μπαίνοντας στο σπίτι, λες «yes!» από μέσα σου. Αυτό για το οποίο θα αναφωνήσεις «Α ρε μάνα». Αυτό που θα της ζητήσεις να σου φέρει όταν λείπεις από το σπίτι και σου έχει λείψει η μαγειρική της. Αυτό στο οποίο δε θα αντισταθείς κι ας έχεις φάει και έξω. Αυτό ακριβώς το φαγητό σκεφτήκαμε η κάθε μια και, φυσικά, ζητήσαμε από τις μαμάδες μας να μας πουν και τη συνταγή.

Τα μαμαδίστικα φαγητά, και δη τα πιο πετυχημένα, είναι γνωστό ότι δεν έχουν συνταγή. Γίνονται με το μάτι. Παρακάτω λοιπόν θα διαβάσεις τις συνταγές των μαμάδων μας που μπορεί να μην είναι τέλειες από θέμα ποσοτήτων και εκτέλεσης, αλλά έχουν όλη την αγάπη που χρειάζεται για να σου πετύχουν.

Δέσποινα

Τα φασολάκια της μαμάς Ναταλίας

shutterstock

 

Η συνταγή της δικής μου μαμάς για τα λαδερά φασολάκια προφανώς και δεν έχει μεγάλες διαφορές από τη συνταγή της δικής σου. Φασολάκια είναι αυτά. Η μαμά Ναταλία μαγειρεύει με καρδιά και αγάπη κι αυτά τα συστατικά από φαμίλια σε φαμίλια αλλάζουν το τελικό αποτέλεσμα που φτάνει στο πιάτο και κάνει τα φασολάκια της Ναταλίτσας να μπαίνουν στο νούμερο 1 (μου).

Υλικά

1,5 κιλό πλατιά φασολάκια

5 ώριμες ντομάτες

5 κρεμμύδια φρέσκα

1 κρεμμύδι ξερό

5 κολοκύθια

4 πατάτες

1.5 κούπα λάδι

1 ματσάκι μαϊντανό

Λίγο δυόσμο

Αλάτι

Πιπέρι

Ρίγανη

Εκτέλεση

Ρίχνουμε λάδι στην κατσαρόλα και βάζουμε τα φασολάκια αφού πρώτα τα έχουμε καθαρίσει. Κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια τα κολοκυθάκια και τις πατάτες κυδωνάτες και τα προσθέτουμε στην κατσαρόλα. Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι και ρίγανη. Κόβουμε τον μαϊντανό, το δυόσμο και τα κρεμμύδια και τα ρίχνουμε κι αυτά στην κατσαρόλα με τα φασολάκια. Σειρά έχουν οι ντομάτες. Τις ξεφλουδίζουμε και τις κόβουμε όπως θα κάναμε για τη σαλάτα. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί και ρίχνουμε 1 ποτήρι νερό. Αφήνουμε τα φασολάκια να σιγοβράσουν περίπου για 1 ώρα μέχρι να πιουν το νερό και να μείνουν με το λάδι τους.

Χριστίνα

Μακαρόνια στο φούρνο της μαμάς Ξανθής

shutterstock

 

Η μαμά μου δεν έχει καμία ιδιαίτερη αδυναμία στην μαγειρική. Έχει όμως στα μακαρόνια. Προκειμένου να τα απολαύσει όπως εκείνη θέλει, έχει καταφέρει να βρει τρόπο να υπερικανοποιεί τους γευστικές κάλυκες με μία τέλεια συνταγή για μακαρόνια φούρνου.

Αν και αυτό το φαγητό το έτρωγα με τον αδερφό μου την ώρα ακριβώς που γινόταν ο σεισμός του ’99 και δε θα έπρεπε να το έχω στην καρδιά μου, επειδή το κάνει τόσο νόστιμο η μαμά μου συνεχίζει να είναι το αγαπημένο μου. Η συνταγή είναι απλή και, φυσικά, πάντα στο περίπου.

Πώς θα φτιάξεις τα μακαρόνια φούρνου της μαμάς της Χριστίνας

Βράζεις ένα κιλό πένες για 6-7 λεπτά, ενώ πριν έχεις κόψει 1/2 κιλό μπέικον σε μικρά κομμάτια και το έχεις ξεροψήσει στο γκριλ.

Στη συνέχεια, παίρνεις ένα ταψί και το βουτυρώνεις, αδειάζεις μέσα τις πένες, χωρίς να είναι σουρωμένες όμως. Η μαμά μου τις παίρνει σιγά σιγά με την κουτάλα-σουρωτήρι γιατί λέει ότι έτσι γίνεται πιο ζουμερό το φαγητό.

Έπειτα ρίχνεις το μπέικον και το ανακατεύεις με τις πένες. Προσθέτεις 4 διαφορετικά ήδη από τριμμένο τυρί και 2 μικρά κουτάκια κρέμα γάλακτος light και ανακατεύεις καλά.

Πάνω-πάνω η τελική στρώση γίνεται με cheddar αλλά και πεκορίνο, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μία τραγανή κρούστα. Ψήνεις για περίπου 20′ και είναι έτοιμα. Να σου πω επίσης ότι αντί για κρέμα γάλακτος καμία φορά βάζει φρέσκια τομάτα και είναι εξίσου νόστιμο.

Δήμητρα

Οι λαχανοντολμάδες της μαμάς Ελένης

shutterstock

Yπάρχουν αρκετά φαγητά που μου αρέσει να τα τρώω μόνο από τα χεράκια της μαμάς μου (ναι, μαμά κι ας μη σε επαινώ συχνά), αλλά αυτό που ξεχωρίζω νομίζω είναι οι λαχανοντολμάδες της. Είναι αριστούργημα λέμε. Όταν τη ρώτησα να μου πει τη συνταγή, μου πέταξε ξερά πως δεν έχει, μιας και το σύστημα πάει αυτόματα. Μετά από πίεση, έκατσε κάτω και μου την έγραψε. Δική σας, λοιπόν και καλή απόλαυση!

Υλικά:

1 λάχανο μέτριο

500 γρ. κιμά

2 φλιτζανάκια ρύζι καρολίνα

2 κρεμμυδάκια φρέσκα

1 κρεμμύδι ξερό

μαϊντανό

άνηθο

λάδι

αλάτι/ πιπέρι

2 αυγά φρέσκα

1 λεμόνι

1 κουταλιά κόρν φλάουρ (προαιρετικά)

Εκτέλεση:

1. Βάζεις το λάχανο σε κατσαρόλα με νερό και το αφήνεις να βράσει μέχρι τα φύλλα του να ανοίξουν και να μαλακώσουν λίγο.

2. Σε μια λεκάνη ανακατεύεις τον κιμά, τα κρεμμύδια, το ρύζι, τον μαϊντανό, τον άνηθο, λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι. Γεμίζεις ένα ένα τα φύλλα του λάχανου με λίγο κιμά και τυλίγεις σε ρολάκια.

3. Πριν ξεκινήσεις να τα τοποθετείς στην κατσαρόλα, στρώνεις ένα φύλλο λάχανου στον πάτο της κατσαρόλας και μετά βάζεις τους ντολμάδες στην κατσαρόλα ομοιόμορφα. Τους ρίχνεις νερό, λάδι, αλάτι, πιπέρι και αν τούς βράσεις σε κατσαρόλα απλή τους σκεπάζεις με ένα πιατάκι από πάνω για να μη χαλάσει το σχήμα τους. Αν τους κάνεις σε χύτρα δεν χρειάζεται πιάτο.

4. Μόλις βράσουν, ετοιμάζεις το αυγολέμονο χτυπώντας τα αυγά με το λεμόνι (αν θέλεις το αυγολέμονο να γίνει πιο πηχτό βάζεις το κορν φλάουρ). Ρίχνεις, σιγά σιγά, λίγες κουταλιές από το ζουμί χτυπώντας το αυγολέμονο και το περιχύνεις στο φαγητό σου κουνώντας συνεχώς την κατσαρόλα.

Μαριλέλλα

Μανιάτικα πιτάρια της μαμάς Πετρούλας

*Αγνόησε τα κεράσια στη φωτογραφία με τα πιτάρια.

Δεν ξέρω για τις δικές σας αλλά η μαμά μου θέλει έμπνευση για να μαγειρέψει. Το κάνει καθε μέρα κι εντελώς υγιεινά (εμένα που με βλέπεις έχω φάει τζίντζερ μέσα σε ομελέτα…) αλλά όταν το θέλει πραγματικά, τρελαίνει κόσμο.
Αυτό που ωστόσο πετυχαίνει ανεξαρτήτως διάθεσης, ώρας και σεζόν (καθότι ανέκαθεν όταν άνοιγε ο καιρός, κάναμε δίαιτα στο σπίτι, κομμένα τα πολλά πολλά) είναι κάτι μανιάτικα πιτάρια με φέτα και σπανάκι. Το πιο απλό φαγητό του κόσμου είναι αυτό που εμένα προσωπικά μπορεί να με τρελάνει.
Οι πιτούλες αυτές έχουν το ίδιο μείγμα με τις τηγανίτες που επίσης φτιάχνει φανταστικά η μανούλα και μας έρχονται από γιαγιά προς γιαγιά. Δεν υπάρχει σπίτι με Μανιάτισσα/Μανιάτη μέσα που να μην τις φτιάχνει. Τα πιτάρια αυτά συμβαδίζουν απόλυτα με τις διατροφικές συνήθειες της μαμάς μου- «ό,τι δεν είναι υγιεινό το φτύνουμε, χαπτού» αφού φτιάχνονται με 60% σπανάκι (και λίγο λέω), 40% φέτα. Το αλεύρι μπορεί να είναι το κλασικό ή ολικής άλεσης.
Η μαμά μου παίζει και με τα δύο. Ανοίγει φύλλο κλασικά με αλεύρι-αλάτι-νερό και απλώνει το μείγμα- ελπίζω να ξέρεις ότι πρέπει να ‘χεις βράσει το σπανάκι. Τα πιτάρια γίνονται στο τηγάνι αλλά και στο φούρνο, εντελώς διατροφικά. Μπορώ να τα τρώω χωρίς σταματημό, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι φαγητό passepartout, απλό, χορταστικό, μανιάτικο.

Ξένια

Γεμιστά με φέτα της μαμάς Ντίνας

shutterstock

 

Η μαμά μου δεν ήξερε (ψέματα: βαριόταν) να μαγειρεύει πολλά. Ποτέ δεν ευχαριστήθηκε τις ώρες που πέρασε πάνω από κατσαρόλες, τηγάνια και μπολ προκειμένου να έχουμε εμείς φαγητό. Παρόλα αυτά το έκανε και, παρά την απροθυμία της, αυτά τα πέντε-δέκα φαγητά που έφτιαχνε, ήξερε να τα κάνει καλά. Υπήρχε όμως ένα που -θέλεις από τύχη; Θέλεις από εξάσκηση; Θέλεις από μαεστρία; -το έφτιαχνε τέλεια. Κι αυτό ήταν τα γεμιστά. Τι διαφορά είχαν από τα γεμιστά των υπόλοιπων μαμάδων του κόσμου;

Πολλά μυρωδικά, κουκουνάρι και φέτα μέσα στη γέμιση, σπυρωτό ρύζι (και όχι λαπαδιασμένο όπως το έχω γευτεί σε διάφορες κακές εκδοχές), φρυγανισμένο «καπάκι» ντομάτα και πατάτες ψητές ενδιάμεσα. Αχ, ευτυχία. 

Υλικά

6 ντομάτες, μεγάλες και ελαφρώς ώριμες

2 πατάτες μεγάλες, χοντροκομμένες

3 κρεμμύδια

1 κολοκύθι, τριμμένο (προαιρετικά)

ελαιόλαδο (θα χρειαστεί αρκετές φορές)

350 γρ. ρύζι μακρύκοκκο

3 κ.σ. κουκουνάρι

1 ματσάκι μαϊντανό, ψιλοκομμένο

1/2 ματσάκι δυόσμο, ψιλοκομμένο

Αλάτι/Πιπέρι

100 γρ. φέτα

τρίμμα φρυγανιάς

Εκτέλεση

1. Προθερμαίνεις το φούρνο στους 180. Κόβεις τα καπάκια από τις ντομάτες και τα αφήνεις στην άκρη (θα τα χρειαστείς). Αδειάζεις το εσωτερικό τους με ένα κουταλάκι φροντίζοντας να αφήσεις πάχος στο τοίχωμά τους. Τεμαχίζεις σε μικρά κομμάτια τη σάρκα της ντομάτας για να την βάλεις μέσα στη γέμιση.

2. Σε μια κατσαρόλα ή σε ένα βαθύ τηγάνι, ρίχνεις 3 κ.σ. ελαιόλαδο και σωτάρεις τα κρεμμύδια και τη σάρκα της ντομάτας, σε χαμηλή φωτιά, για περίπου 10-12′. Προσθέτεις το ρύζι, αλατοπιπερώνεις και ανακατεύεις. Συνεχίζεις με το κολοκύθι, το κουκουνάρι, τα μυρωδικά (μαϊντανό και δυόσμο). Σβήνεις το μάτι της κουζίνας, αφήνεις το ρύζι να απορροφήσει τα υπόλοιπα ζουμιά και ρίχνεις και τη φέτα σε χοντρά κομμάτια.

3. Μόλις το ρύζι κρυώσει λίγο μπορείς να γεμίσεις με αυτό τις ντομάτες τις οποίες (αν θέλεις) μπορείς να αλατίσεις ελαφρώς στο εσωτερικό τους. Αφού τις γεμίσεις με το ρύζι, τις καπακώνεις και πασπαλίζεις με το τρίμμα φρυγανιάς.

4. Απλώνεις αρκετό ελαιόλαδο σε ένα βαθύ ταψί, ρίχνεις ένα ποτήρι νερό και τοποθετείς τις ντομάτες. Αν έχει περισσέψει ρύζι από τη γέμιση, το ρίχνεις και αυτό. Ενδιάμεσα βάζεις και τις πατάτες. Ρίχνεις ξανά λίγο ελαιόλαδο και σκεπάζεις με αλουμινόχαρτο. Ψήνεις για μία ώρα στους 180 βαθμούς και τα τελευταία 10 λεπτά αφαιρείς το αλουμινόχαρτο για να ροδίσει οι επιφάνεια των γεμιστών.

Έφη

Ζυμαρόπιτα με φέτα της μαμάς Σωσώς

shutterstock

 

Ένα πράγμα λαχταρώ πάντα από τη μαμά μου και είναι αυτή η εκπληκτική και απλούστατη ζυμαρόπιτα με φέτα. Μια γεύση κι ένα άρωμα ξεγνοιασιάς που με πάει πάντα χρόνια πίσω, σε παιδικά καλοκαίρια και στις αλάνες της γειτονιάς μου με το τηγάνι να μας αναστατώνει τα ρουθούνια. Η ζυμαρόπιτα με φέτα, όπως κι όλα τα συγκλονιστικά μαμαδίστικα φαγητά, έχει μια αδιανόητη απλότητα κι ευκολία για να επιτευχθεί.

1. Αρχικά, βάζει μια λεκανίτσα μπροστά της, ρίχνει μέσα αλεύρι (εννοείται πάντα με το μάτι, όπως λέει), λίγο ελαιόλαδο, αλάτι και προσθέτει σιγά -σιγά χλιαρό νερό, ζυμώνοντας μέχρι να έχει στη διάθεσή της μια βελούδινη ζύμη, που όμως δεν θα κολλάει στα χέρια της. Το μυστικό μου χει πει και το κάνω κι εγώ (κάποιες φορές μου πιάνει) είναι να μη ρίχνεις το νερό μεμιάς, γιατί ίσως δεν το πάρει όλο.

2. Στη συνέχεια, χωρίζει τη ζύμη σε 10 μπαλάκια, μεγέθους περίπου όσο 1 σκόρδο και κάνει με το δείκτη της μια λακκούβα. Σε αυτή την λακκούβα ρίχνει τη φέτα (συγκεκριμένα τρίμματα) και την κλείνει ανεπιτήδευτα σε μια μπαλίτσα για να καλυφθεί το τυρί. Στη συνέχεια, πατάει το ζυμάρι με τις παλάμες για να γίνει πλακέ.

3. Ζεσταίνει καλά ένα αντικολλητικό τηγάνι, βάζει λάδι και ψήνει την κάθε ζυμαρόπιτα από 3΄- 4΄ από κάθε πλευρά.

Και κρύες είναι ένα όνειρο, αλλά αν θέλεις μπορείς να τη ζεστάνεις στην τοστιέρα.

Κωνσταντίνα

Η σπανακοτυρόπιτα της μαμάς Μαίρης

 

Είναι το αγαπημένο μου μαμαδίστικο φαγητό γιατί χάρη σε αυτό είδα το σπανάκι με άλλο μάτι. Επίσης, επειδή είμαι περίεργη στο φαγητό, το συγκεκριμένο είναι ό,τι πιο απλό και νόστιμο μπορώ να σκεφτώ (και να τσακίσω).

Δεν το τρώω από κανέναν άλλο γιατί, συνήθως, έχει μάραθο ή άλλα μυρωδικά που μου χαλάνε τη γεύση και γιατί κανείς δεν το μαγειρεύει ειδικά και μόνο για μένα.

Υλικά

1 συσκευασία φύλλο κρούστας (θέλουμε περίπου 8-10 φύλλα)

1 κιλό σπανάκι

500 γρ. φέτα

1 κρεμμύδι ξερό, ψιλοκομμένο

1 αυγό

Λάδι

Αλάτι/Πιπέρι

Εκτέλεση

1. Σε μια κατσαρόλα βάζεις το σπανάκι με νερό -μέχρι τη μέση περίπου- ώσπου να πάρει μια βράση. Μόλις γίνει αυτό αδειάζεις το σπανάκι σε ένα σουρωτήρι. Όταν αρχίσει να κρυώνει και μπορείς να το πιάσεις, το πιέζεις όσο περισσότερο μπορείς για να αποβάλλει τα πολλά νερό και να μην δώσει υγρασία στο φύλλο αργότερα.

2. Στην κατσαρόλα που χρησιμοποίησες νωρίτερα ρίχνεις το κρεμμύδι και προσθέτεις λίγο νερό να μαγειρευτεί. Μόλις εξατμιστεί το νερό (δηλαδή σε 2′) προσθέτεις λίγο λάδι και σοτάρεις.

3. Ρίχνεις εκ νέου το στραγγισμένο σπανάκι στην κατσαρόλα και προσθέτεις περίπου μισό φλιτζάνι λάδι. Αλατοπιπερώνεις, ανακατεύεις μερικά λεπτά και αποσύρεις από τη φωτιά.

4. Εν τω μεταξύ κόβεις τη φέτα σε μικρά κομμάτια με τα χέρια σου. Τη βάζεις σε ένα μεγάλο μπολ, ρίχνεις πιπέρι και το αυγό και ανακατεύεις καλά. Στη συνέχεια ενώνεις τα δύο μείγματα που έχεις και τα ομογενοποιείς.

5. Σε ένα ταψί στο οποίο, προηγουμένως, έχεις απλώσει λάδι, στρώνεις τα φύλλα. Ανάμεσα σε κάθε φύλλο, ρίχνεις μερικές σταγόνες λάδι για να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Βάζεις περίπου 4 ή 5 στο κάτω μέρος της πίτας.

6. Ρίχνεις την γέμιση και γυρνάς προς τα μέσα τις άκρες των φύλλων που περισσεύουν. Απλώνεις και 2-3 φύλλα από πάνω. Χαράζεις ελαφρά με το μαχαίρι τα κομμάτια και πριν βάλεις την πίτα στο φούρνο την ραντίζεις με νερό.

7. Ψήνεις για 45′ λεπτά με 1 ώρα (το πολύ) σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς (πάνω-κάτω ή στον αέρα). Στο μισάωρο τσεκάρεις το χρώμα και αν χρειστεί σκεπάζεις με ένα αλουμινόχαρτο. Δεν ανοιγοκλείνεις συνέχεια τον φούρνο. Αν θέλεις να είσαι σίγουρη ότι έχει ψηθεί, μπορείς, προς το τέλος του ψησίματος, να βυθίσεις ένα μαχαίρι στο εσωτερικό. Αν βγει καθαρό (όπως και στα κέικ) τότε είναι οκει.

Μάριον

Η μηλόπιτα της μαμάς Χαρούλας

shutterstock

 

Δε μπορώ να πω ότι υπάρχει ένα φοβερά μαμαδίστικο φαγητό που το ζητάω κάθε τόσο γιατί μου έλειψε. Ίσως τα παπουτσάκια, αλλά και πάλι, το γεγονός ότι η μαμά μου είναι πολύ νέα και μένω ακόμα μαζί με τους γονείς μου, με κάνει να μην μπορώ να δω τα φαγητά της με λαχτάρα, αφού ΌΛΗ ΜΕΡΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ (παράπονο ήταν αυτό γιατί δε θέλω να παχύνω). Αυτό που όμως μου λείπει πάντα είναι τα γλυκά της, αφού της έχω απαγορεύσει να τα φτιάχνει – τουλάχιστον αυτά που μου αρέσουν.

Δεδομένου ότι μισώ το μήλο σαν φρούτο, απεχθάνομαι και τις μηλόπιτες. Όλες τις άλλες μηλόπιτες, δηλαδή, εκτός από αυτή της μαμάς μου, την οποία λατρεύω να τρώω κατευθείαν από το ταψί, για να χρησιμοποιώ τη δικαιολογία «θα φάω λίγο ακόμα για να ισιώσω το κομμάτι».

Υλικά

4-5 μήλα

1 βούτυρο

4 αυγά

2 φλ. τσαγιού ζάχαρη

1 φλ. τσαγιού αλεύρι

1 κουτ. σούπας bakin powder

κανέλα

1 βανίλια

λίγο αλάτι

Εκτέλεση

Βάζουμε το βούτυρο σε ένα ταψί Νο30 στο φούρνο στους 150 βαθμούς. Χωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους. Χτυπάμε τα 4 ασπράδια με λίγο αλάτι (1/3 κουτ. γλυκού). Σε άλλο μπολ χτυπάμε τους 4 κρόκους με το 1 φλιτζάνι ζάχαρη. Προσθέτουμε το αλεύρι, τη βανίλια, το baking powder και τέλος τη μαρέγκα. Κόβουμε τα μήλα σε ροδέλες, αφού βγάλουμε τα κουκούτσια. Βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο. Ρίχνουμε το άλλο φλιτζάνι ζάχαρη και δυο κουταλιές σούπας κανέλα και τα ανακατεύουμε. Τοποθετούμε τις ροδέλες μέσα στο ταψί και στα κενά βάζουμε κομμάτια μήλο ή καρύδι. Ρίχνουμε πάνω από τα μήλα τη ζύμη και ψήνουμε για 55 λεπτά στους 200 βαθμούς.

*Ιδού και το αυθεντικό χαρτί με τη συνταγή

 

Βιβή

Η πάστα φλώρα της μαμάς Κούλας

shutterstock

Η μαμά μου ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με τη μαγειρική. Ίσως να έφταιγε το γεγονός ότι ήταν πολύ μίζερη στο φαγητό από τα παιδικά της χρόνια, ίσως πάλι επειδή στο τραπέζι της κουζίνας προτιμούσε να απλώνει τετράδια αντί για πιάτα ή απλά ότι δεν της άρεσε η μαγειρική ως τέχνη (σε καμία περίπτωση δε δηλώνω πεινασμένη ή αχάριστη. Πάντοτε είχα και έχω το τάπερ μου #ναταλεμεαυτα). Το ίδιο δεν συνέβαινε βέβαια με τη ζαχαροπλαστική.
Στα γλυκά «το είχε» ξεκάθαρα! Κάθε Σαββατοκύριακο ετοίμαζε σπιτικό γλυκό. Από τούρτες, μηλοπιτάκια, τσουρέκια, κουλουράκια βανίλιας και, φυσικά, πάστα φλώρα (το πιο αγαπημένο όλων).

Υλικά

1 πακέτο βούτυρο

3/4 φλυτζάνι ζάχαρη

1/2 κιλό αλεύρι

1  φλυτζανάκι κονιάκ

χυμός από ένα πορτοκάλι

1/2 κιλό μαρμελάδα

1 βανίλια

1/2 κ.γ. σόδα

1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ

Εκτέλεση

1.Λιώνεις το βούτυρο και το βάζεις στο μίξερ να χτυπηθεί με τη ζάχαρη ώσπου να λιώσει. Προσθέτεις το κονιάκ, το χυμό πορτοκαλιού στον οποίο πιο πριν έχεις διαλύσει τη σόδα και τη βανίλια. Στο τέλος ρίχνεις το αλεύρι που το έχεις ανακατέψει με το μπέικιν πάουντερ και τα ζυμώνεις όλα μαζί.

2. Μόλις ζυμωθεί καλά, χωρίζεις τη ζύμη σε δύο μέρη. Παίρνεις το ένα κομμάτι και  με αυτό ανοίγεις χοντρό φύλλο 2 περίπου εκατοστών που το στρώνεις στο ταψί. Από το δεύτερο κομμάτι της ζύμης, κόβεις λίγο και το πλάθεις ώστε να γίνει ένα κορδόνι με πάχος περίπου ένα δάχτυλο και το στρώνεις γύρω- γύρω (στην άκρη του φύλλου).

3. Πάνω στο ανοιγμένο φύλλο που έχεις βάλει για βάση στρώνεις τη μαρμελάδα, αφού την ανακατέψεις πρώτα καλά για να αραιώσει και να στρωθεί εύκολα. Πρόσεξε να πέσει ίδια ποσότητα παντού. Με την υπόλοιπη ζύμη πλάθεις λεπτά κορδόνια και τα τοποθετείς πάνω στη μαρμελάδα κάνοντας τετραγωνάκια ή ρόμβους. Ψήνεις σε φούρνο προθερμασμένο για 30-40 λεπτά και όταν κρυώσει τελείως μπορείς να την κόψεις σε κομμάτια.