Όσα δικαιούται μια γυναίκα με καρκίνο του μαστού στην Ελλάδα του 2021
- 19 ΟΚΤ 2021
Πρώτα έρχεται η διάγνωση. Συνήθως μετά απ’ αυτό, ο χρόνος σταματά. Ξεκινώντας, αρχίζει να περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από μία προσωπική δέσμευση. «Θα ζήσω». Ο αγώνας για επιβίωση είναι καθημερινός για όλες και όλους. Στην περίπτωση μιας γυναίκας που έχει διαγνωσθεί με καρκίνου του μαστού, η ανάγκη για μία ζωή χωρίς επιπλέον δυσκολίες, αλλά με διευκολύνσεις και με δεδομένες όλες τις κοινωνικές παροχές που δικαιούται, δεν πρέπει να είναι μια επιλογή που θα κυνηγήσει, αλλά η μία και μοναδική αυτονόητη συνθήκη. Το κράτος πρόνοιας οφείλει να λειτουργήσει και εδώ. Πόσο συμβαίνει στ’ αλήθεια; πόσο απελευθερωμένα από τα γρανάζια της γραφειοκρατίας είναι όλα όσα την αφορούν σε επίπεδο δικαιωμάτων; πόσο επιβαρυντικά λειτούργησε η πανδημία στη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου;
Πώς η πανδημία εξελίχθηκε σε σύμμαχο του καρκίνου
Η απειλή του κορονοϊού παραγκώνισε την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία πολλών νόσων με τον καρκίνο να τοποθετείται πολύ ψηλά στη λίστα, όπως αναφέρει και μελέτη γιατρών της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Όπως αναφέρεται παρατηρήθηκε σημαντική μείωση στις νέες διαγνώσεις κακοηθειών σε ποσοστό 46,4% για 6 είδη καρκίνων από τον Μάρτη έως και τον Απρίλη του 2020. Ο καρκίνος του μαστού ήταν ανάμεσα στις νόσους όπου παρατηρήθηκε πτώση συνολικά στην περίοδο της πανδημίας. Η καθυστερημένη πρόγνωση και η πολύπλευρη αναμονή αποτελούν διαχρονικά αγκάθια για την πορεία της νόσου, πόσο μάλλον μέσα σε συνθήκες που εξετάσεις και τακτικά ή προγραμματισμένα χειρουργεία ασθενών με κακοήθειες καθυστέρησαν. Η ιεράρχηση των κινδύνων έβαλε τον καρκίνο του μαστού σε δεύτερη μοίρα και παρά το γεγονός πως τα μεγάλα ογκολογικά κέντρα διεθνώς επιχείρησαν να δημιουργήσουν και να εφαρμόσουν κάποια πρωτόκολλα παρακολούθησης, κατά γενική ομολογία, η πανδημία βρήκε και αυτόν τον κλάδο απροετοίμαστο.
Καρκίνος Μαστού: Μάθε τα δικαιώματά σου
Στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης το ποσοστό των έγκαιρων διαγνώσεων ήταν ανέκαθεν διαφορετικό με αυτό της Ελλάδας. Φτάνει και ίσως ξεπερνάει το 60%. Στη χώρα μας είναι πιο χαμηλό κι αυτό έχει σημαντικό αντίκτυπο τόσο στην εξέλιξη της νόσου, όσο και στην ίασή της. Ένας από τους βασικούς λόγους που συμβαίνει αυτό είναι η ελλιπής γνώση του κοινού και η απουσία οργανωμένης ενημέρωσης.
Με λίγα λόγια, χολαίνουμε στο πρώτο επίπεδο, την έγκαιρη διάγνωση και αυτό προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, προφανέστατα αρνητικές, γι’ αυτό και η ύπαρξη δυνατών συλλόγων, όπως ο Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» είναι ζωτικής σημασίας.
Αναφορικά με τα δικαιώματα τα οποία υπό τη μορφή των παροχών και των διευκολύνσεων αφορούν μία γυναίκα που έχει διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού, η αναζήτησή τους, συνήθως έρχεται όχι στην αρχή, αλλά σε πιο προχωρημένο στάδιο. «Μία γυναίκα που μαθαίνει ότι έχει καρκίνο το πρώτο πράγμα που την απασχολεί είναι να βρει το σωστό γιατρό και να κάνει αυτά που χρειάζεται για τη θεραπεία της. Το θέμα των δικαιωμάτων και το παροχών έρχεται λίγο αργότερα», έχει πει σε παλιότερη συνέντευξή της στο LadyLike η πρόεδρος του συλλόγου, κα Παρασκευή Μιχαλοπούλου.
Το Άλμα Ζωής στέκεται δίπλα στη γυναίκα ασθενή με καρκίνο του μαστού μέσω της υπηρεσίας των κοινωνικών λειτουργών της, οι οποίοι δίνουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και κατευθύνσεις για τις παροχές και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ταυτόχρονα,στη γραμμή τηλεφωνικής στήριξης (τηλ. 210 8253253) κάθε γυναίκα με καρκίνο μαστού μπορεί να καλέσει προκειμένου να βοηθηθεί ψυχολογικά αλλά για να αποκτήσει πληροφορίες για πρακτικά ζητήματα, όπως είναι τα δικαιώματα και οι παροχές που αντιστοιχούν στην περίπτωσή της. Κάθε τηλεφώνημα μπορεί να διαρκέσει έως μία ώρα, όσο δηλαδή και μία ψυχοθεραπευτική συνεδρία.
Κάθε Πέμπτη16:30- 19:30 στα γραφεία του συλλόγου είναι παρούσα δικηγόρος (τηλ 210 4180006), η οποία παρέχει δωρεάν νομικές συμβουλές, ενώ αντίστοιχα στη γραμμή της Κοινωνικής Υπηρεσίας (210 8815444) δίνονται πληροφορίες που αφορούν σε εργασιακά δικαιώματα, ασφαλιστικές και κοινωνικές παροχές.
Οι κοινωνικές παροχές/διευκολύνσεις που δικαιούται μία γυναίκα με καρκίνο μαστού
Απαραίτητη προϋπόθεση για τις παροχές είναι η ασθενής να έχει γνωμάτευση για 67% αναπηρία. Το πόρισμα γι’ αυτό βγαίνει από μία ειδική επιτροπή του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας στην οποία καταθέτει η ασθενής το πόρισμα του γιατρού, το είδος του χειρουργείου, τις εξετάσεις και όλα τα υπόλοιπα δικαιολογητικά. Αυτό το ποσοστό αποτελεί τη βάση ώστε να κάνει χρήση των παροχών. Eξαιρούνται οι περιπτώσεις όπου απαιτείται ποσοστό 50%, σε διευκολύνσεις και παροχές, όπου αναγράφεται ειδικά. Ως προς τη διάρκεια του ποσοστού αναπηρίας είθισται να διαρκεί για τα πρώτα 2 έτη της ασθένειας και εν συνεχεία αυτό να ανανεώνεται- συνήθως μειωμένο- για τα επόμενα έτη.
– Επίδομα αναπηρίας από την Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α). Το χρηματικό ποσό που καταβάλλεται ανέρχεται στα 313 ευρώ τον μήνα.
– Ιατροφαρμακευτική & Νοσοκομειακή Κάλυψη και παράταση αυτών μετά τη λήξη της ισχύος, προς κάθε γυναίκα που νοσεί με καρκίνο του μαστού και έχει ΑΜΚΑ. Όλες οι ασφαλισμένες ανεξάρτητα από το ποσοστό αναπηρίας δικαιούνται από το ασφαλιστικό τους ταμείο παροχή ποσοστού για αγορά περούκας, 1 πρόθεση μαστού και 2 ειδικούς στηθόδεσμους, φυσικοθεραπείες, δωρεάν αποκλειστική νοσηλεύτρια για τις άμεσα ασφαλισμένες και με ποσοστό συμμετοχής για τις έμμεσα ασφαλισμένες. Οι ανασφάλιστες γυναίκες δικαιούνται μόνο τη φυσικοθεραπεία σε δημόσια δομή.
-Εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς συμμετοχή στις γενικές εξετάσεις, καθ’ υπέρβαση του αριθμού των εισακτέων σε ποσοστό 5%, εφόσον είναι κάτοχοι απολυτηρίου Λυκείου. Οι άνεργες γυναίκες με ΑΜΚΑ έχουν επίσης δικαίωμα συμμετοχής σε επιδοτούμενα προγράμματα επιμόρφωσης του ΟΑΕΔ για ΑΜΕΑ.
– Δελτίο μετακίνησης για δωρεάν αστικές μετακινήσεις και έκπτωση 50% στις μετακινήσεις με ΚΤΕΛ και ΟΣΕ, όταν το ετήσιο ατομικό συνολικό δηλωθέν εισόδημα δεν είναι μεγαλύτερο των 23.000 ευρώ.
– Έκπτωση στον λογαριασμό της ΔΕΗ με ένταξη στο κοινωνικό τιμολόγιο (όταν πληρούνται τα εισοδηματικά & περιουσιακά κριτήρια).
– Κάρτα πολιτισμού για ελεύθερη είσοδο σε δημόσιους αρχαιολογικούς χώρους.
-Μείωση ή και απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη.
– Φορολογικά προνόμια/απαλλαγές, με αυξημένο ποσό αφορολόγητου εισοδήματος. Σε περιπτώσεις προβλέπονται και μειώσεις προστίμων κατά τη νομιμοποίηση αυθαιρέτου.
– Για τον δημόσιο τομέα, ισχύει δικαίωμα αναρρωτικής άδειας με αποδοχές τόσων μηνών όσα είναι και τα έτη της υπηρεσίας τους, από την οποία αφαιρείται το σύνολο των αναρρωτικών αδειών που τυχόν έχει λάβει μέσα στην προηγούμενη πενταετία. Η αναρρωτική άδεια χωρίς διακοπή δεν μπορεί να υπερβεί τους 12 μήνες. Για τον ιδιωτικό τομέα προβλέπεται αποχή της υπαλλήλου από την εργασία της για 1-6 μήνες ανάλογα με τα έτη απασχόλησής της.
«Από τη δική μας πλευρά με διάφορες παρεμβάσεις προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για τη σύγχρονη γυναίκα που νοσεί», αναφέρει η πρόεδρος του συλλόγου. «Το Άλμα Ζωής μετράει πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας και γνωρίζει ακριβώς τις ανάγκες της γυναίκας με καρκίνο μαστού. Είμαστε κοντά στις εξελίξεις. Σαν γυναίκες με καρκίνου μαστού θεωρούμε επιτακτική ανάγκη να δοθεί ένας κωδικός ώστε να συνταγογραφείται η προληπτική πλαστική αποκατάστασης. Μία γυναίκα που έχει αποδειχθεί ότι έχει κληρονομικό καρκίνο μαστού και έχει αποφασίσει να πάει σε χειρουργείο ακριβώς γιατί έχει βγει θετική, πρέπει να καλύπτεται για την πλαστική αποκατάστασης. Σ’ αυτό το σημείο υπάρχει ακόμα κενό που πρέπει να καλυφθεί. Ενώ υπάρχουν δομές και εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, οι καθυστερήσεις που προκαλεί η έλλειψη οργάνωσης και κυρίως η γραφειοκρατία δυσκολεύει πολύ τη γυναίκα που προσπαθεί να βρει μια άκρη. Υπάρχουν πολλά θέματα που πρέπει να επιλυθούν».
Τι πρέπει να κρατήσουμε απ΄όλα αυτά; τα πάντα, κάθε πληροφορία. Μα πάνω απ’ όλα το συμπέρασμα πως η πρόληψη δεν είναι ένα αγαθό που λειτουργεί αυστηρά προσωπικά υπέρ της καθεμιάς μας. Πρόκειται για μια διαδικασία που αν ενδυναμωθεί σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, αν αποκτήσει επιτέλους στη συνείδηση και στην πράξη τη σπουδαιότητα που της αντιστοιχεί, η αντιμετώπιση του καρκίνου, όλες οι άμεσες αλλά και έμμεσες διαδικασίες που περιλαμβάνονται σ’ αυτό τον αγώνα, ίσως μπουν σε πραγματική προτεραιότητα από το σύστημα υγείας, το κράτος και κάθε αρμόδιο φορέα.