Η Κατερίνα Στανίση μιλά για την ενδοοικογενειακή βία: “Γυναίκες, ψηλά το κεφάλι”

«Καμιά φορά ο άνθρωπος έχει ανάγκη να μοιραστεί κάποια πράγματα από τον εαυτό του. Βέβαια αυτό δεν συνέβη τώρα, συνέβη πολύ παλιά. Ήθελα κι εγώ με το δικό μου τρόπο να περάσω κάποια μηνύματα για τις γυναίκες, γιατί είμαι υποστηρίκτρια της γυναίκας. Όχι το πώς να φυλαχτούν και πώς να προστατευτούν γιατί δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσω τέτοιες συμβουλές» λέει η Κατερίνα Στανίση για το πώς αποφάσισε να μιλήσει τόσα χρόνια μετά για όσα της είχαν συμβεί και συμπληρώνει: «Θέλω να πω ότι η γυναίκα δεν υποστηρίζεται εδώ, όπως στα άλλα κράτη, που έτσι και σηκώσεις χέρι στη γυναίκα όποια κι αν είναι αυτή, υπάρχει ποινή. Υπάρχουν νόμοι. Εδώ το πολύ πολύ να σε δουν ξυλοφορτωμένη, με σπασμένα δόντια και να πουν “Αντρόγυνο είναι μωρέ, θα τα ξαναβρουν. Πηγαίνετε σπίτι σας και θα τα βρείτε”. Ακόμα και σήμερα η γυναίκα δεν στηρίζεται».

Ήθελε, λοιπόν, να δώσει θάρρος στις γυναίκες με τη δική της στάση, αναγνωρίζοντας πώς σε καμία γυναίκα δεν είναι εύκολο να ξεφύγει από μια τέτοια κατάσταση. «Εδώ βλέπετε ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να ξεφύγουν από τέτοιες καταστάσεις. Βιάζονται, γιατί ο βιασμός δεν είναι μόνο σεξουαλικός, είναι και λεκτικός και ψυχολογικός» εξηγεί και τονίζει:

«Την έχουμε πολύ χαμηλά τη γυναίκα ακόμα στην Ελλάδα, σε όλα τα θέματα»

Για την Κατερίνα Στανίση άλλωστε όλα, και το θέμα της βίας κατά των γυναικών, ξεκινούν από την ανισότητα που επικρατεί σε όλους τους τομείς ανάμεσα στα δύο φύλα. «Για παράδειγμα είσαι τραγουδίστρια. Μπορεί η καριέρα σου εσένα να είναι πολύ μεγαλύτερη και να έχεις κάνει πολλά πράγματα αλλά ο άντρας θα είναι μπροστά. Αυτό το κατεστημένο πρέπει να σπάσει», τονίζει η Κατερίνα Στανίση.

Η τραγουδίστρια μιλά για απουσία στήριξης και δεν μπορώ να αναρωτηθώ από που άντλησε εκείνη το θάρρος τότε για να ξεφύγει από τις καταστάσεις βίας τις οποίες έζησε και μάλιστα σε μια εποχή που σίγουρα υπήρχε μεγαλύτερος φόβος και ακόμα περισσότερα στερεότυπα να σπάσουν. «Εγώ δεν κατέφυγα ποτέ στις αρχές. Το θάρρος το πήρα από μόνη μου μετά από πολλά χρόνια. Όταν ζεις άσχημα, τέτοιες καταστάσεις κάτι παθαίνει η ψυχή σου και δεν έχεις θάρρος. Σε κάνουν αυτές οι καταστάσεις να μειονεκτείς σε κάποια πράγματα, να μην απελευθερώνεσαι, να μη θες να μιλήσεις, να είσαι απομονωμένος, να είσαι φοβισμένος. Και βέβαια όταν είσαι και μικρό κοριτσάκι είναι σαν να είσαι ένα σπουργιτάκι φοβισμένο, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω. Εγώ με τη βοήθεια του Θεού γιατί μόνο εκεί είχα εναποθέσει τις ελπίδες μου, το βρήκα το θάρρος», εξηγεί η Κατερίνα Στανίση.

Υπήρξε κανείς που να την είπε υπερβολική; «Πολλοί. Με τη δουλειά που κάνω, όσο και να κρυβόμουν. Μπορεί να είχα πάει ξυλοδαρμένη με μώλωπες στο μαγαζί, αλλά για να πειστεί ο κόσμος, θέλει να σε δει με αίματα. Μπροστά στο δράμα σου, κι οι άλλοι τι θα πουν; Γι’ αυτό στρέφεσαι στον εαυτό σου και μιλάς με τον εαυτό σου, γιατί δεν περιμένεις από τους άλλους να σε στηρίξουν».

«Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν οικογένειες, και αν γίνει κάτι δεν σηκώνεσαι να φύγεις έτσι απλά και να τα αφήσεις όλα πίσω. Δεν ξαναχτίζεται εύκολα ένα σπίτι. Αναγκαστικά οι γυναίκες αυτές, κάθονται ώσπου να μεγαλώσουν τα παιδιά και εκείνες έχουν γίνει ερείπια πια. Αλλά μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά σε τέτοια περιβάλλονται και αναρωτιέμαι τι θα γίνει στο μέλλον. Θα γίνουν ίδιοι σαν κι αυτούς; Ή θα τους μείνουν ψυχολογικά τραύματα;» αναφέρει η τραγουδίστρια για περιπτώσεις γυναικών που δυσκολεύονται πολύ να ξεφύγουν από την ενδοοικογενειακή βία. «Η γυναίκα τότε πρέπει να βρει τη δύναμη να πάρει τα ηνία στα χέρια της. Όταν σηκώσει κάποιος μία φορά χέρι, θα το ξανακάνει 100%. Δεν υπάρχει περίπτωση. Κι αυτοί οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό, ενώ όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν με τα λόγια, ή είναι οι μάγκες που βαράνε τη γυναίκα δηλαδή με τόση ευκολία ή έχουν πρόβλημα ψυχολογικό. Δεν μιλάω για έναν τσακωμό, όλοι θα λογοφέρουμε, θα θυμώσουμε, θα τσακωθούμε. Όταν όμως χτυπάς κάποιον τον κάνεις ερείπιο, αυτό πόσες φορές μπορεί να γίνει;», καταλήγει.

Ξαναβρήκε τον εαυτό της εύκολα, αφού ξέφυγε από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις; Η ίδια απαντά: «Πήρε πολλά χρόνια. Γιατί αυτά αφήνουν κατάλοιπα. Δύσκολα θα κάνεις σχέσεις, δύσκολα θα απελευθερωθείς, είσαι απόμακρος. Είναι δύσκολο. Αυτές οι καταστάσεις καταστρέφουν μια προσωπικότητα», σημειώνει.

«Πρέπει πρώτα από όλα να το πάρεις απόφαση η ίδια, να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Αλλιώς δεν πρόκειται να σε βοηθήσει κανένας»

Την ρωτάω αν οι γυναίκες που ζουν τέτοιες καταστάσεις ρίχνουν το φταίξιμο στον εαυτό τους με κάποιον τρόπο. «Δεν νομίζω. Εγώ τουλάχιστον ποτέ δεν πίστεψα ότι εγώ έκανα κάτι. Ίσα ίσα δεν ξέρεις γιατί τρως ξύλο, για ποιο λόγο. Και δε σου δίνουν και καμία απάντηση γιατί δεν υπάρχει τίποτα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ου μπλέξεις».

Η Κατερίνα Στανίση συνεχίζει εξηγώντας πώς χάνει η γυναίκα κομμάτια του εαυτού της σε τέτοιες καταστάσεις. «Παύεις να φροντίζεις τον εαυτό σου, λες για ποιον να φτιαχτώ τώρα, νιώθεις ότι δεν είσαι τίποτα, αναρωτιέσαι τι κάνεις τώρα. Όταν λέω να φροντίζεις τον εαυτό σου δε μιλάω για την ωραιοπάθεια, καμία σχέση. Απλά κι αυτό το κομμάτι της γυναίκας, το να θες να είσαι περιποιημένη, να θες να αρέσεις, δεν έχει δικαίωμα να στο αφαιρέσει κανείς ρε παιδί μου. Η γυναίκα έχει πολλούς ρόλους και κουράζεται πολύ περισσότερο από τον άνδρα. Τι να πρωτοκάνει η γυναίκα; Κι αντί να τη σεβόμαστε συμβαίνουν άλλα», σημειώνει.

Υπάρχουν γυναίκες που να απευθύνονται σε εκείνη στο δρόμο για όλα αυτά; «Εγώ δεν μίλησα πολύ για τον εαυτό μου, μία δύο φορές αναφέρθηκα σε πράγματα σε μία στιγμή αδυναμίας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν γυναίκες που έρχονται και μου λένε: “Μοιάζω με εσένα, ξέρω τη ζωή σου, είμαι κι εγώ έτσι, ήμουν έτσι”. Δεν μπορώ να τους δώσω συμβουλές όμως». Της λέω ότι μπορεί, με τον τρόπο της να έχει δώσει δύναμη σε αυτές τις γυναίκες για να θέλουν να την πλησιάσουν και να της μιλήσουν γι’ αυτό. «Δεν ξέρω, εύχομαι να είναι έτσι. Μακάρι», εξηγεί. «Γυναίκες, ψηλά το κεφάλι. Αυτό έχω να πω εγώ. Από την ανισότητα ξεκινούν όλα, από το πώς είμαστε μαθημένοι», καταλήγει η Κατερίνα Στανίση. 

Κεντρική φωτογραφία: NDP Photo Agency