Οι 6 γυναίκες ηθοποιοί της χρονιάς σε μια υπέροχη σύμπραξη στο Hollywood Reporter
- 30 ΝΟΕ 2018
Η Lady Gaga,("A Star is Born"), η Glenn Close ("The Wife"), η Regina King ("If Beale Street Could Talk"), η Nicole Kidman ("Boy Erased" και "Destroyer"), η Rachel Weisz ("The Favourite") και η Kathryn Hahn ("Private Life"). Έξι πρωταγωνίστριες για τις οποίες μπορείς να πεις πως το 2018 ήταν αν, όχι η χρονιά τους, σίγουρα μία απ' αυτές που τις καθόρισε καλλιτεχνικά, αλλά και ως γυναίκες. Πρόσωπα σημαντικά στον χώρο τους, έναν χώρο δύσκολο, απαιτητικό, μέσα από τον οποίο ξεπήδησε το νεοφεμινιστικό κίνημα του #MeToo. Γυναίκες με προσωπική ιστορία που έχουν να πουν πολλά, τόσο για τη σύγχρονη πορεία του σινεμά, για όσα ζούσαν μέσα σ' αυτό για χρόνια, προσωπικότητες με ισχυρή άποψη που έχουν τη δική τους θέση στο λαμπερό μωσαικό που τοποθετείται δημόσια υπέρ της ενδυνάμωσης των γυναικών. Συγκεντρώθηκαν χάρη στο "Hollywood Reporter" και μίλησαν η καθεμία για τον εαυτό της, για το πώς βιώνουν όλη αυτή την αλλαγή. Συζήτησαν, αντάλλαξαν ιστορίες και τοποθετήσεις, πήραν θέση κι έδωσαν κίνητρα.
Η Nicole Kidman μέσα στη χρονιά αυτή έφτιαξε δύο συγκλονιστικά φιλμ που είχαν στο επίκεντρό τους μια γυναίκα: «Όταν δουλεύω με νέες ηθοποιούς, τους λέω “αν χρειάζεσαι μία συμβουλή, πες το, μπορώ να σου πω τη δική μου γνώμη και μπορείς να την ακούσεις ή όχι. Ρώτα με ό,τι θέλεις, ρώτα με για τα Οικονομικά”. Είναι δύσκολο όταν μπαίνεις μικρή σ’ αυτή τη βιομηχανία και δε θες να δημιουργείς προβλήματα και προσπαθείς να είσαι καλή και υπάκουη». Όσο για την καλύτερη συμβουλή που δέχτηκε στα πρώτα της βήματα: «Μην κόβεις ποτέ μία σκηνή. Μόνο ο σκηνοθέτης το κάνει αυτό. Ένας Θεός ξέρει πού μπορεί να οδηγήσει αυτό, αλλά κάτι φανταστικό ίσως βγει».
Η Lady Gaga παραδέχτηκε πως νιώθει πως ακόμα «αναρρώνει» από τον ρόλο της Ally(κι εμείς Gaga μου). «Η αγάπη μου για την υποκριτική υπήρξε καταλυτική για την καριέρα μου στη μουσική. Σαν ηθοποιός φτάνεις στα βάθη αυτού που πραγματικά είσαι. Έφτιαξα χαρακτήρες για μένα επειδή δεν τα κατάφερα ως ηθοποιός. Οπότε δημιούργησα προσωπικότητες που θα μπορούσα να είμαι, ώστε να γίνω κάποια», είπε. Αναφορικά με την αντιμετώπιση των γυναικών στο χώρο του θεάματος, η Gaga είχει να πει αρκετά και σημαντικά: «Όταν ξεκίνησα στη μουσική βιομηχανία, εκεί γύρω στα 19, το ότι θα μπεις σ’ ένα στούντιο ηχογράφησης και θα σε παρενοχλήσουν δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Μακάρι να είχα μιλήσει νωρίτερα γι’ αυτό. Όταν ήμουν μικρή, έπεσα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, και το είπα στον κόσμο. Υπήρχε αυτό το “κλαμπ των αγοριών” στο οποίο κανέις δε θέλει να χάσει την εξουσία του, οπότε δεν σε προστατεύουν ακριβώς γιατί ανα αποκαλυφθούν, θα χάσουν τη δύναμή τους».
Η Glenn Close, πρωταγωνίστρια του δραματικού «Η Σύζυγος»- το οποίο χρειάστηκε 14 χρόνια για να γίνει- εξήγησε τους λόγους για τους οποίους νιώθει ευλογημένη που είναι μέρος της βιομηχανίας του θεάματος. «Λέμε ιστορίες και καθώς τις αφηγούμαστε, τρέφουμε και ανεφοδιάζουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς». Και μία μεγάλη, δυσάρεστη αποκάλυψη: «Ήταν δύσκολο να βρεθούν άντρες ηθοποιοί που θέλουν να παίξουν σε μία ταινία με αυτόν τον τίτλο. Την έχουν γράψει δύο γυναίκες και πρωταγωνιστεί γυναίκα. Το μεγαλύτερος μέρος της χρηματοδότησης ήρθε από την Ευρώπη». Απ’ ό,τι φαίνεται, έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα.
Η Rachel Weisz, μία από τις τρεις εκλεκτές πρωταγωνίστριες του λανθιμικού “The Favourite” μίλησε για το πώς διαχειρίστηκε τον ρόλο της στην ταινία που τόσο περιμένουμε να δούμε. «Για το πιο μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα της Lady Sarah επηρεάστηκα από το ίδιο το σενάριο. Ήταν όλα γραμμένα στο χαρτί για μένα, οπότε απλά η φαντασία έβγαλε σπίθες. Το “The Favourite χρειάστηκε 20 χρόνια για να γίνει, επειδή έχει λεσβιακές σκηνές και τρεις γυναίκες στο επίκεντρο. Δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό που εσύ Nicole (απευθυνόμενη στην Kidman) μπορείς να βρεις χρήματα για την ταινία σου ή εσύ Glenn (απευθυνόμενη στην Close) κατάφερες να ολοκληρώσεις τώρα αυτό το φιλμ. Θέλω τα κορίτσια μεγαλώνοντας να βλέπουν ιστορίες με γυναίκες στον κεντρικό ρόλο, να μην είναι περιφερειακές».
Η Regina King, πρωταγωνίστρια του δραματικού και ήδη βραβευμένου “If Beale Street Could Talk” μίλησε για μία αδελφότητα μεταξύ γυναικών στον χώρο της. «Πλέον οι γυναίκες συνάδελφοι συζητάμε μεταξύ μας διαφορές ανάμεσα στις πληρωμές με τους άντρες. Παλιά το ήξερα κι έλεγα απλά, ναι οk, συμβαίνει αλλά εγώ δίνω έμφαση στη δουλειά. Σήμερα είναι φρικαριστικά φανταστικό όλο αυτό».
Η Kathryn Hahn επισήμανε μια λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: «Στην ταινία, το όνομά μου γράφεται δίπλα σ’ εκείνο του συμπρωταγωνιστή μου, κάτι που είναι σπάνιο. Είθισται να είναι πρώτα το αγόρι και μετά το κορίτσι. Ο συμπρωταγωνιστής μου ήταν χαρούμενος μ’ αυτό γιατί είναι ο Paul Giamatti και είπε “εννοείται, έτσι ακριβώς έπρεπε να γίνει».