Η Τόνια Σωτηροπούλου και η Pia Mechler στο Ladylike: “Στηρίζαμε πάντα η μία την άλλη”

Φωτογραφίες: Ladylike.gr / Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson/ Styling: Έφη Καρύδη

Από τη θέση της παραγωγού, της σκηνοθέτιδας, της σεναριογράφου και της συμπρωταγωνίστριας, η Pia έκανε πραγματικότητα ένα όραμα που της είχαν πει κάποτε ότι ίσως θα την έβγαζε από τα νερά της. Οι γυναίκες ηθοποιοί καμιά φορά νομίζουν ότι μπορούν να γίνουν και σκηνοθέτιδες κι αυτό είναι πρόβλημα, την είχε ενημερώσει κάποιος στο παρελθόν. Το challenge accepted μεταφράστηκε σε μια τριετή διαδικασία για τη δημιουργία μιας δραματικής κομεντί, αφιερωμένη στη φιλία ανάμεσα σε δύο Ευρωπαίες που ψάχνουν την προσωπική τους ευτυχία ενώ δοκιμάζουν τα όρια της ελευθερίας και της φιλίας τους κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιριού στη Νέα Υόρκη.

Ζώντας χωρίς οικονομικούς περιορισμούς, η Γερμανίδα Lena (Pia Mechler) πλήττει όλο και περισσότερο με τη φαινομενικά ανέμελη ζωή της στο όμορφο διαμέρισμά της στο Μπρούκλιν, ενώ η Μαρία (Τόνια Σωτηροπούλου), μια πρώην σταρ σε ελληνικές σαπουνόπερες, είναι πλέον σερβιτόρα και απογοητευμένη που το όνειρό της να γίνει ηθοποιός στη Νέα Υόρκη φαίνεται ότι θα μείνει ανεκπλήρωτο. Όταν η Lena διαπιστώνει ότι ο σύζυγός της την απατά, οι δύο φίλες αποφασίζουν να συγκατοικήσουν και να βιώσουν μια εβδομάδα ξέφρενου πάρτι που ίσως τελικά απειλήσει τη σχέση τους.

Το “Everything Is Wonderful” έρχεται μετά το “Girls Trip”, το “Someone Great” και άλλα γυναίκες-μόνες-παρτάρουν φιλμ να δώσει μια πιο προσγειωμένη, υπαρξιακή, σύγχρονη ματιά στον γυναικείο ψυχισμό, και μπορεί να το στηρίξει μέσα από τη δουλειά των γυναικών μπροστά και πίσω από την κάμερα. Όταν συνειδητοποίησα πόσο σπάνιες είναι οι ευκαιρίες μας για κοινές συνεντεύξεις με γυναίκες ηθοποιούς και γυναίκες δημιουργούς, το ξεφούρνισα σαν ενθουσιασμένο fangirl στη διάρκεια της συνάντησης και άρχισα την ανάκριση:

Πώς γνωριστήκατε για πρώτη φορά; Ποιο είναι το background της προσωπικής σας σχέσης;

Τόνια: Η Pia κι εγώ γνωριζόμαστε εδώ και 13 χρόνια τώρα. Γνωριστήκαμε στο Βερολίνο και οι ζωές μας πάντα συνέκλιναν με κάποιον τρόπο. Έχουν υπάρξει κάπως παράλληλες. Ερχόμαστε κοντά σε πολύ σημαντικές περιόδους της ζωής μας.

Pia: Συζήσαμε κιόλας στο Λονδίνο σε ένα μεγάλο σπίτι με κάτι τρελούς ανθρώπους.

Τόνια: Πολύ τρελούς! Θυμάμαι είχα οντισιόν μαζί με μια κοινή μας φίλη που μου είπε ότι θα αργούσε, αλλά θα ήταν εκεί η φίλη της η Pia. «Θα την δεις», μου είπε, «θα είναι έξω από το θέατρο». Και ήταν τρομερά κινηματογραφικό στα μάτια μου. Γιατί θυμάμαι να πλησιάζω αυτό το τεράστιο θέατρο στο Βερολίνο ενώ χιόνιζε, και είδα ένα κορίτσι ντυμένο στα λευκά και σκέφτηκα wow, αυτό είναι το πιο όμορφο κορίτσι που έχω δει στη ζωή μου. Έτσι γνωριστήκαμε και γίναμε αμέσως φίλες.

Pia: Κι εγώ είδα μια πανέμορφη γυναίκα από την Ελλάδα να με προσεγγίζει. Σκέφτηκα Θεέ μου, αυτή πρέπει να είναι! Τα βρήκαμε αμέσως και από εκείνη τη στιγμή, ακόμα κι όταν μέναμε σε διαφορετικές χώρες, αλλά και στην ίδια χώρα ή στο ίδιο σπίτι, οι ζωές μας πάντα διασταυρώνονταν. Γεννήθηκε μια μεγάλη φιλία.

T-shirt Zara, jeans από προσωπική συλλογή

Οπότε η συμμετοχή της Τόνιας ήταν ένα τηλέφωνο μακριά;

Pia: Ναι, ουσιαστικά ναι. Αρχικά σκέφτηκα το κόνσεπτ της ταινίας 3 χρόνια πριν. Ήξερα ότι θα ήταν ανεξάρτητο φιλμ και ότι ήθελα πολύ αυτοσχεδιασμό. Θα είχαμε μικρό μπάτζετ και λιγοστό χρόνο για να προετοιμαστούμε, για πρόβες. Θα είχαμε δηλαδή, αλλά θα ήταν σύντομες. Δεν θα μπορούσα να σπαταλήσω βδομάδες επί βδομάδων με τους ηθοποιούς για να δημιουργήσουμε μια συγκεκριμένου τύπου χημεία που θα χρειαζόμασταν, αυτό το δέσιμο μεταξύ μας. Οπότε προφανώς η πρώτη μου σκέψη ήταν να ρωτήσω την Τόνια γιατί έχουμε τόσο καλή σχέση, γνωριζόμαστε πολύ καλά, και την ίδια στιγμή συνεννοούμαστε γρήγορα γιατί μοιραζόμαστε πολλά. Της τηλεφώνησα λοιπόν κι απ’ ότι θυμάμαι δεν χρειάστηκε να πω πολλά (γέλια). Από την πλευρά της κιόλας έδειξε τυφλή εμπιστοσύνη γιατί αποδέχτηκε αμέσως.

Τόνια: Σιγά το δύσκολο! (γέλια).

Επηρέασε η προσωπική σας σχέση το σενάριο;

Τόνια: Νομίζω ότι επειδή ήταν πιο εύκολο να αυτοσχεδιάσουμε, ήταν πιο εύκολο και να δημιουργήσουμε τη βάση αυτών των δύο χαρακτήρων. Γιατί νομίζω ότι δεν έχουμε μεγάλη συνάφεια μαζί τους. Δεν τους μοιάζουμε σχεδόν καθόλου. Ξέρουμε όμως και οι δύο άτομα που τους μοιάζουν και, δεν είναι ακριβώς στερεοτυπικό, αλλά για μένα τουλάχιστον και τον ρόλο της Μαρίας, πάρα πολλοί ηθοποιοί βρίσκονται σε καταστάσεις σαν και τη δική της. Αλλά το γεγονός ότι ξέρουμε τόσο καλά η μία την άλλη έκανε πιο οργανική τη διαδικασία. Μιλούσαμε για τις σκηνές και συζητούσαμε για όσα θα κάναμε και ρωτούσαμε η μία την άλλη τι άλλο θα μπορούσαμε να προσθέσουμε.

Pia: Είχαμε κοινά σημεία αναφοράς στην πραγματικότητα. Ξέρουμε τόσα πολλά η μία για τη ζωή της άλλης και μπορούμε να κάνουμε αναφορές σε ανθρώπους που ξέρει η μία ή η άλλη, ή σε εμπειρίες που έχουμε ζήσει και να αντλήσουμε από αυτές χωρίς πολλές εξηγήσεις. Αυτό σίγουρα βοήθησε. Μπορεί οι χαρακτήρες να μην έχουν σχέση με μας αλλά μπορούσαμε να τις δημιουργήσουμε εύκολα.

Η ταινία έχει να κάνει πολύ με τη γυναικεία φιλία. Τι κάνει ξεχωριστή τη γυναικεία φιλία στα δικά σας μάτια;

Pia: Νομίζω ότι ναι, η ταινία αφορά μια γυναικεία φιλία, αλλά ταυτόχρονα είναι και οικουμενική. Είναι για μια σχέση που διαμορφώνεται αργότερα στη ζωή τους γιατί δεν έχουν μεγαλώσει μαζί. Γνωρίστηκαν και απλά τα βρήκαν, αλλά αυτό συμβαίνει και στους άντρες. Αυτό όμως που ξεχωρίζει τη σχέση είναι ότι καταλαβαίνουν την κοινωνική καταπίεση του να είσαι γυναίκα. Ξέρουν τους κανόνες στους οποίους πρέπει να ανταποκριθούν. Αυτό τους παρέχει μια δυνατότητα δεσίματος. Καταλαβαίνουν ποια συνθήκη τις έχει αναγκάσει να ζουν τη ζωή τους με τον τρόπο που τη ζουν. Υπάρχουν τόσες απαιτήσεις από την κοινωνία και την οικογένεια για τις γυναίκες. Πώς πρέπει να είναι, πώς πρέπει να παρουσιάζουν τον εαυτό τους. Όταν φοράς έναν σκληρό κορσέ που δεν σε κάνει χαρούμενη και το μοιραστείς, θα σε καταλάβει καλύτερα μια γυναίκα. Είναι πιο εύκολο μαζί της γιατί ξέρει ήδη τι σημαίνει να είσαι γυναίκα.

Τόνια: Ακριβώς. Και επίσης έχεις τη δυνατότητα να προβάλλεις και να καθρεφτίσεις, εκτός από τα πιστεύω σου για την επιτυχία στη ζωή και όσα μπορεί να σημαίνει αυτό, και τα προβλήματά σου.

Pia: Οι γυναίκες έχουν την τάση, ακριβώς επειδή μας πιέζει πολύ η κοινωνία, να συγκρίνονται μεταξύ τους.

Τόνια Σωτηροπούλου – Φόρεμα/μπούστο Intimissimi, Pia Mechler – Παντελόνι Chanel Official, πουκάμισο Bitter Coco, παπούτσια Envie Shoes.

Συμβαίνει και με τις ηρωίδες στην ταινία.

Pia: Ακριβώς. Και νομίζω ότι η μία θέλει να γίνει σαν την άλλη. Η Μαρία θέλει να έχει την ασφάλεια και έναν άντρα να τη λατρεύει και, φυσικά, την οικονομική σταθερότητα γιατί ζορίζεται πολύ. Και η Λένα θέλει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της ως γυναίκα γιατί δεν τα έχει.

Τόνια: Στα δικά μου μάτια και στης Pia, μία φιλία μεταξύ δύο γυναικών μπορεί να είναι τελείως διαφορετική γιατί την αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο τρόπο. Αυτός είναι ότι οι γυναίκες δεν χρειάζεται να είναι ανταγωνιστικές, αλλά υποστηρικτικές. Ακόμα και στο ζωικό βασίλειο, όπως συμβαίνει και ανάμεσα στους ανθρώπους, αν δύο ή περισσότερες γυναίκες περνούν πολύ χρόνο μαζί ακόμη και οι περίοδοί τους συγχρονίζονται.

Pia: Συνέβη και στο σετ γιατί ήταν πολύ γυναικεία ταινία και πίσω από τις κάμερες. Είχαμε γυναίκα παραγωγό και γυναίκα στη διεύθυνση φωτογραφίας. Προφανώς υπήρχαν και άνδρες και χαιρόμασταν με την παρουσία τους φυσικά –

Τόνια: – και ήταν φανταστικοί –

Pia: – και οι περίοδοί τους δεν συγχρονίστηκαν με τις δικές μας! (γέλια). Αλλά είναι σημαντικό αυτό που τονίζει η Τόνια γιατί η ταινία είναι ουσιαστικά η παρακολούθηση συγκεκριμένων τύπων γυναίκας ή ίσως και γενιάς ακόμα. Θέλουμε να δείχνουμε καλοσύνη και να μην συγκρινόμαστε μεταξύ μας. Και υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Η Τόνια κι εγώ γνωριζόμαστε πολλά χρόνια τώρα και έχουμε τόσες εμπειρίες μαζί.

Τόνια: Έχουμε δει η μία την άλλη να μεγαλώνει. Και έχει σημασία αυτό γιατί το πέρασμα από τα 20 στα 30 είναι κομβικό σημείο.

Pia: Η εξέλιξη, λοιπόν, είναι κάτι που μοιραστήκαμε και υποστηρίξαμε η μία την άλλη. Κι αυτό που μας κάνει να διαφέρουμε από τους δύο αυτούς χαρακτήρες είναι πως όταν μας προξενούσε κάτι φόβο επειδή ερχόταν κάποια αλλαγή, ενθαρρύναμε η μία την άλλη να τολμήσει. Νομίζω όμως ότι αυτές οι δύο γυναίκες φοβούνται πως ακόμα κι αν θελήσουν να αλλάξουν κάτι στη ζωή τους, επειδή βρίσκονται μπροστά στο άγνωστο κάνουν πισωγύρισμα και δεν τολμούν. Ένα μεγάλο μέρος της ταινίας για μένα αφορά την ευθύνη που πρέπει να πάρεις για τον εαυτό σου, τη ζωή σου και την ελευθερία σου. Εμείς αυτό το πετύχαμε με αλληλοϋποστήριξη. Σπρώχναμε η μία την άλλη.

Πώς θα βλέπατε το μέλλον για τη Λένα και τη Μαρία; Γιατί στο τέλος ήθελα να μείνουν φίλες αλλά υπήρχαν δυσκολίες.

Pia: Το λατρεύω αυτό στην ταινία. Γιατί σε όλο το φιλμ εξηγούνται πολλά μέσα από την αφήγηση που ακούγεται, αλλά το τέλος ήθελα να το αφήσω στους θεατές. Αν είχες αυτή την αντίδραση σημαίνει ότι θα τις σκεφτείς και μετά και ίσως κιόλας κάνεις κάποιες συνδέσεις και για τις σχέσεις στη δική σου ζωή. Δεν θα ήθελα να αποκαλύψω πού θα καταλήξουν αυτές οι γυναίκες.

Τόνια: Νομίζω ότι υπάρχει πιθανότητα να συναντηθούν ξανά στο μέλλον και να μείνουν φίλες, αλλά τώρα βρίσκονται σε ένα σημείο καμπής στη ζωή τους όπου μετά μπορεί να έρθουν αλλαγές. Και στη ζωή μας, όταν νιώθουμε ότι έρχεται η αλλαγή έχουμε την τάση να τα γ@μ@με όλα. Επίσης ξεκαθαρίζουμε τα όριά μας και το ποιοι είμαστε και πού μπορεί να κάναμε λάθος. Είναι μια στενάχωρη διαδικασία και πολλές φορές χάνουμε αρκετούς ανθρώπους όταν τη ζούμε. Αφού, λοιπόν, καθορίσουν τι θέλουν πραγματικά, τότε ίσως θα μπορούσαν να ξαναβρεθούν. Ιδανικά κιόλας θα έβλεπα τη Μαρία να επιστρέφει στην Ελλάδα, κάνοντας ίσως και διαφορετικό επάγγελμα. Αλλά ναι, η ζωή θα μπορούσε να τις φέρει ξανά μαζί.

Τόνια Σωτηροπούλου – Celia Dragouni, Pia Mechler – Bitter Coco, παπούτσια Envie Shoes

Έχουμε δει τη βιομηχανία να κάνει κάποια μικρά βήματα σε σχέση με τις γυναίκες στα media. Έχετε δει κάποια θετική αλλαγή στην επαγγελματική σας ζωή;

Pia: Υπάρχει σίγουρα αλλαγή. Είναι πολύ αργή, βέβαια. Νομίζω ξεκινά με την ισότιμη αμοιβή. Μόλις τελείωσα γυρίσματα για μια σειρά και πληρώθηκα το ίδιο ποσό με τον συμπρωταγωνιστή μου. Αλλά νομίζω δεν θα το έκαναν εξαρχής αυτό. Επειδή όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει λόγω του #MeToo, νομίζω αναγκάστηκαν. Οι παραγωγοί νιώθουν την πίεση να συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο πια. Προφανώς επειδή είναι μια πολύ ανδρική βιομηχανία και οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις είναι μεγαλύτεροι λευκοί άνδρες που νομίζω είναι κάπως κολλημένοι στις μεθόδους τους, αναγκάζονται να προσαρμοστούν. Είναι σαν να αποβάλλουν το δέρμα τους αυτή τη στιγμή, όμως η αλλαγή συμβαίνει. Θα είναι μια αργή διαδικασία. Είναι τέλειο όμως που σήμερα τα μικρά κορίτσια βλέπουν γυναίκες υπερήρωες να σώζουν τη μέρα γιατί δεν συνέβαινε όταν μεγάλωνα εγώ.

Το άλλο που έχει σημασία για μένα είναι ότι μπορεί να αλλάξει και ο τρόπος που λέμε τις ιστορίες μας. Πολλά από τα γούστα μας και οι τρόποι που πιστεύουμε ότι πρέπει να ειπώνονται οι ιστορίες επηρεάζονται πάρα πολύ από την ανδρική οπτική, γιατί ήταν άντρες που έφτιαχναν τις ταινίες. Είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί στις αρχές των ‘30s υπήρξαν γυναίκες πρωτοπόροι στη βιομηχανία που τις ξέχασε η ιστορία.

Υπήρξαν επικεφαλείς σε στούντιο που στην πορεία αγνοήθηκαν.

Pia: Ακριβώς. Είναι σημαντικό να το συνειδητοποιήσουμε αυτό και να είμαστε ανοιχτοί σε νέους τρόπους αφήγησης. Και με αυτήν την ταινία, υπάρχουν άντρες που την αγαπούν πολύ αλλά, κυρίως στο πρώτο στάδιο που την κάναμε pitch, οι γυναίκες που την άκουγαν την καταλάβαιναν αμέσως. Οι άνδρες όχι. Μας ρωτούσαν ποιο είναι το πρόβλημα αυτών των γυναικών. Κι αυτό θα αλλάξει όμως, γιατί υπάρχουν ήδη περισσότερες ιστορίες με επίκεντρο τη γυναίκα.

Τόνια: Συμφωνώ απολύτως. Δεν έχω ποτέ στη ζωή μου βιώσει αυτή τη δυναμική όπου ένας άνδρας σκηνοθέτης ας πούμε, ή παραγωγός, να έχει προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει την ισχύ του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Έχω συναντήσει αξιόλογους ανθρώπους και αυτοί που ήταν κάπως σαν αυτούς που αναφέρουμε δεν θα με ενδιέφεραν. Δεν θα ασχολούμουν. Αυτό όμως που μπορώ να πω, ειδικά γι’ αυτή τη χρονιά, είναι ότι τα σενάρια που διαβάζω για οντισιόν στο εξωτερικό έχουν πολλούς περισσότερους γυναικείους χαρακτήρες.

Pia: Και στην ταινία, με την ευκαιρία που μας έδωσε ο χαρακτήρας της Μαρίας επειδή είναι ηθοποιός, θίγουμε ελαφρώς και το θέμα του μισογυνισμού στη βιομηχανία.

(Σημείωση: Η Μαρία στην ταινία πηγαίνει σε μια οντισιόν όπου της ζητούν κάτι ανάρμοστο για φανταστούν πώς θα ήταν σε ερωτική σκηνή).

Φόρμα – φόρεμα Bitter Coco, παπούτσια Envie Shoes

Αισθάνθηκα τόσο άσχημα γι’ αυτήν σε εκείνη τη σκηνή.

Pia: Είναι πραγματική ιστορία! Συνέβη σε μια φίλη μου για μια πολύ, πολύ μεγάλη ταινία. Κάπου 15 χρόνια πριν.

Αυτό που μου άρεσε στη Μαρία ήταν ότι είναι ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας, ενώ συνήθως οι γυναίκες μεσογειακής ομορφιάς είναι στις αμερικανικές ταινίες για να είναι εξωτικές.

Τόνια: Είναι πολύ σωστό αυτό. Πάντα έτσι είναι. Ο λόγος που δεν έγινε αυτό στη δική μας ταινία είναι επειδή τη σκηνοθέτησε η Pia χωρίς καμία διάθεση να με πατρονάρει.

Pia: Και γιατί το έχω δει να συμβαίνει στην Τόνια. Είναι τόσο μεγάλη σπατάλη του ταλέντου της. Είναι πολύ ταλαντούχα και φοβερά αστεία. Αλλά τις περισσότερες φορές είναι όπως τα περιγράφεις και είναι κρίμα. Θα έπρεπε να μπορεί να δείξει όλες τις πλευρές της, να μπορεί να χρησιμοποιήσει όλη της την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα της. Προσπάθησα να της το επιτρέψω αυτό. Και επειδή υπήρξε πολύς αυτοσχεδιασμός, απλά της έλεγα, έλα, κάνε ό,τι νομίζεις. Τα πήγε περίφημα οπότε δεν είχα και πολλά να προσθέσω. Μη με στραβοκοιτάς!

Τόνια: Δεν σε στραβοκοίταξα! (γέλια). Σου πετάρισα τις βλεφαρίδες μου! Είμαι πάρα πολύ κακή στο να εκφράζω τα συναισθήματά μου.

Θα δουλέψετε μαζί ξανά;

Τόνια: Μακάρι! Θα το θέλαμε πολύ και είμαι σίγουρη ότι θα συμβεί γιατί λειτουργεί.

Pia: Στηρίζουμε η μία την άλλη. Το κάναμε πάντα στην κοινή μας πορεία και τελικά μας προέκυψε και στη δουλειά, οπότε μακάρι να συνεχίσουμε. Είτε με το να δουλέψουμε ξανά μαζί σε πρότζεκτ, είτε με το να βρούμε κάποιο πρότζεκτ η μία για την άλλη.

***