Ηρωίδες μαμάδες στην άγονη γραμμή. Η ιστορία της Νικολέτας από τη Σχοινούσα

Το νησί της Νικολέτας με τους 200 κατοίκους διαθέτει μόνο έναν αγροτικό γιατρό που μπορεί μόνο να συνταγογραφεί. Για κάθε άλλο θέμα υγείας απαιτείται η μετάβαση στο νοσοκομείο της Νάξου. Το πλοίο πιάνει λιμάνι τρεις φορές την εβδομάδα, όταν όμως τα μποφόρ δεν το επιτρέπουν το νησί μένει αποκλεισμένο. Πώς να νιώθει άραγε μία γυναίκα που σκέφτεται να μείνει έγκυος; «Οι συνθήκες είναι δύσκολες, δε γίνεται να μην το παραδεχτώ, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να καθυστερήσω την εγκυμοσύνη μου ή να φύγω από το νησί μου.»

Photo Credit: rchive.gr

Μία χείρα βοηθείας θα πω εγώ, ένα δώρο θεού θα προσθέσει εκείνη. Επενδύοντας στη στήριξη των ακριτικών περιοχών της Ελλάδας, η Stoiximan δημιούργησε το πρόγραμμα «Οι Μικροί Ήρωες για την Ελλάδα», με πρωτοβουλίες που αφορούν την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων περιοχών της χώρας και ανταποκρίνονται ιδιαίτερα στις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους.

Ενισχύοντας τη δράση της HOPEgenesis, για την ανατροπή του κλίματος υπογεννητικότητας στη χώρα η Stoiximan «υιοθετεί» 10 ακριτικά νησιά, καλύπτοντας πλήρως τις ανάγκες των γυναικών που κατοικούν στα νησιά αυτά, από τη στιγμή που μένουν έγκυες έως και τον τοκετό και συμμετέχοντας στο πρόγραμμα ευαισθητοποίησης για την υπογεννητικότητα. Η Νικολέτα έχει δύο παιδιά, το ένα είναι 2,5 ετών και το άλλο 6 μηνών.

Photo Credit: rchive.gr

Η μία εγκυμοσύνη της ήταν εκτός προγράμματος κι άλλη εντός, επομένως γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο σημαντική ήταν η αρωγή της Stoiximan και της HOPEgenesis για να γεμίζουν παιδικά χαμόγελα τα ακριτικά μας νησιά. Η μητρότητα είναι δικαίωμα αναφαίρετο κάθε γυναίκας και πρέπει όλοι εμείς να στηρίξουμε τους ήρωες του αύριο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Πάντα μας προβληματίζει το γεγονός ότι στο νησί δεν έχουμε τις απαραίτητες πρώτες βοήθειες. Έχουμε μάθει να ζούμε έτσι και δεν αποτέλεσε ποτέ λόγο για να μην κάνουμε παιδιά.

Ξέρουμε ποιες είναι οι δυσκολίες και όσο μπορούμε παίρνουμε τα μέτρα μας.

Κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης η ανασφάλεια είναι στα ύψη. Και οι δύο εγκυμοσύνες μου ήταν μέσα στο χειμώνα οπότε φοβόμουν να μη συμβεί τίποτα και δεν μπορώ να μετακινηθώ λόγω καιρού. Ευτυχώς, δε συνέβη τίποτα και τα δύο παιδάκι μου είναι καλά.

Τα ποσοστά υπογεννητικότητας παραμένουν υψηλά, ιδιαίτερα στις ακριτικές γωνιές της χώρας. Εμείς εδώ στη Σχοινούσα έχουμε 4 παιδιά στο Δημοτικό και 4 παιδιά στο Νηπιαγωγείο και μας προβληματίζει ιδιαίτερα γιατί αν φύγουν κι αυτά στο τέλος το σχολείο θα κλείσει. Είναι άσχημο να μην υπάρχουν νέα παιδιά στο νησί.

Κάποτε οι νέοι έφευγαν από το νησί για ένα καλύτερο μέλλον, όπως έκανα κι εγώ. Τώρα πια συνάντησαν μεγάλες δυσκολίες και επιστρέφουν στον τόπο τους.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης υπάρχουν φόβοι και άγχη και για αυτό δεν το συζητάμε μεταξύ μας και πολύ. Λένε ότι αυτό που φοβάσαι περισσότερο μπορεί να έρθει για αυτό και με τις γυναίκες στο νησί δεν κουβεντιάζουμε για όσα μας τρομάζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Το ότι δεν έχουμε παιδίατρο στο νησί ανησυχεί όλες τις μαμάδες. Είμαστε όμως πολύ αισιόδοξες, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.

Αν αφήσεις το φόβο να σε επηρεάσει τότε θα ξεκινήσουν οι δυσκολίες.

Οι συνθήκες δε θα αλλάξουν και ούτε τον καιρό μπορούμε να ελέγξουμε επομένως συμβιβαζόμαστε χωρίς να σκεφτόμαστε πως δε θα κάνουμε παιδιά λόγω αυτών.

To project Μικροί Ήρωες – HOPEgenesis ήταν δώρο θεού για όλες τις γυναίκες που ήθελαν να κάνουν παιδιά και δυσκολεύονταν οικονομικά.

Μας έδωσαν ελπίδα και ήταν η αφορμή να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας. Χωρίς το πρόγραμμα δε θα σκεφτόμασταν να κάνουμε δεύτερο παιδί.

Το πρόγραμμα δεν ελέγχει αν έχεις οικονομική επιφάνεια. Δε μας ζήτησαν ποτέ να μάθουν την οικονομική μας κατάσταση, κάλυψαν όλα μας τα έξοδα.

Είμαι από τις γυναίκες που έζησαν την εγκυμοσύνη και χωρίς το πρόγραμμα αλλά και με το πρόγραμμα και ξέρω από πρώτο χέρι πως οι διαφορές είναι μεγάλες.

Η κάλυψη των οικονομικών αναγκών μίας εγκυμοσύνης είναι το άλφα και το ωμέγα. Για να κάνω τις εξετάσεις πρέπει να φύγω από τη Σχοινούσα, να ταξιδέψω μέχρι τη Νάξο, να βρω γιατρό. Για τις εξειδικευμένες εξετάσεις πρέπει να πάω στην Αθήνα και πέρα από το γιατρό πρέπει να εξασφαλίσω και τη διαμονή μου. Είναι πολλά τα έξοδα και με το πρόγραμμα είναι όλα καλυμμένα.

Στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου χρειάστηκε να μείνω σε ακινησία τον τελευταίο μήνα και με δική μου ευθύνη γύρισα στο νησί γιατί είχα και το άλλο μου παιδί και δεν μπορούσα να το αφήσω τόσο καιρό. Μου είπαν: «δε χρειάζεται να σε νοιάζει τίποτα, μη φοβάσαι, αν σε περίπτωση χρειαστεί θα στείλουμε ελικόπτερο να σε πάρει από τη Σχοινούσα και να σε μεταφέρει στην Αθήνα».

Ένιωθα συνέχεια ασφαλής. Ήμουν ανακουφισμένη γιατί ήξερα πως οτιδήποτε και να χρειαστώ είχα κάποιον δίπλα μου ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Πέρα από το οικονομικό, η ψυχολογική υποστήριξη του προγράμματος ήταν σωτήρια. Ήξερα πως όποια στιγμή κι αν ήθελα μπορούσα να σηκώσω το τηλέφωνο και να επικοινωνήσω με τη γραμμή υποστήριξης και να πω το πρόβλημά μου. Πλέον έχουμε αναπτύξει και μία σχέση φιλίας με τα κορίτσια που μας αναλάμβαναν.

Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει στην άλλη άκρη της γραμμής ένας άνθρωπος που σε κατανοεί και δίνει λύση στο πρόβλημά σου.

Έχω και μία ιστορία να σας πω με πρωταγωνίστρια τη μητέρα μου. Όταν ήταν έγκυος στον αδερφό μου είχαμε πάρα πολύ άσχημο καιρό και κανένα καράβι δεν μπορούσε να δέσει στο λιμάνι. Έσπασαν τα νερά και είχε μείνει πολλές ώρες έτσι με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει και η δική της η ζωή και του αδερφού μου. Τελικά έπειτα από ιδιωτική παρέμβαση, σηκώθηκε ελικόπτερο και τους μετέφερε στην Αθήνα. Ευτυχώς, σώθηκαν και οι δύο.

Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει δυσκολία σε ένα ακριτικό νησί και μάλιστα όταν διανύεις την περίοδο της εγκυμοσύνης σου.