Το έξυπνο σπίτι είναι η έξυπνη απόφαση που χρειάζεσαι (στη ζωή σου)

Της Μίνας Μπιράκου

Η ζωή σε δύο πράξεις

Πράξη Α’

Όλα ξεκίνησαν μια Δευτέρα. Όπως όλα τα στραβά του κόσμου. Και οι δίαιτες. Όπως αυτή που είχα πει να ξεκινήσω εκείνη τη Δευτέρα. Αλλά στο ψυγείο είχα μόνο μισή κρύα πίτσα, πάρα πολλές μουστάρδες, δυο ντομάτες και τρία βερίκοκα. Γιατί, το Σάββατο είχα πει αγανακτισμένη ότι όχι άλλο σούπερ μάρκετ τη μόνη μέρα που μπορώ να κάνω κάτι για μένα. Ας πρόσεχα. Όχι ότι είμαι και ο πιο οργανωμένος άνθρωπος. Γιατί και να ψώνιζα, θα μου χάλαγαν τα μισά και για να κάνω δίαιτα θα έπρεπε να μαγειρέψω οργανωμένα τρία τέσσερα πράγματα και να παίρνω ταπεράκια, πράγμα το οποίο δεν θα συνέβαινε γιατί πότε να μαγειρέψω τρία τέσσερα πράγματα, μερικά εκ των οποίων δεν πετυχαίνω και ποτέ (αρπάζουν αυτά τα τσιπς κολοκυθιού).

Πάνω στα νεύρα μου που πάλι-δεν-θα-άρχιζα δίαιτα, θυμήθηκα ότι είχα λίγη γκρανόλα στο ντουλάπι. Σε βιασύνη, άρπαξα το κουτί, έπεσε το κουτί, γέμισε το πάτωμα βρώμη, σπόρια, σταφίδες. Μάζεψα όσα έβλεπα με το χέρι και έφυγα τρέχοντας από το σπίτι. Για να πέσω σε ένα επικών διαστάσεων μποτιλιάρισμα. Γιατί όσο μάζευα αποξηραμένα cranberries δεν σκέφτηκα να ψάξω κάπου την κίνηση. Μετά από 10 ώρες στο γραφείο -που για να μην σας κουράζω, πήγαν το ίδιο smoothly με το πρωινό μου, επέστρεψα σπίτι. Το οποίο εξαιτίας των 35 βαθμών έξω ήταν σάουνα.

Πήγα να βάλω aircondition, είχαν τελειώσει οι μπαταρίες στο χειριστήριο. Πήγα να πάρω μπαταρίες έξω στον καύσωνα. Το έβαλα να δουλεύει, ενώ με την ηλεκτρική σκούπα κυνηγούσα στην κουζίνα τα δημητριακά που μου είχαν ξεφύγει. Έχοντας χάσει και μισό κιλό (να η δίαιτα από το πουθενά) από τη ζέστη μέχρι να πάρει μπροστά το AC και να δροσίσει το σπίτι, πήγα να βάλω λίγο κρύο νερό να πιω. Μισογεμάτο το μπουκάλι, άδεια η θήκη με τα παγάκια. Είχα και πλυντήριο να βάλω, έπρεπε να το έχω βάλει με το που μπήκα, αλλά το ξέχασα γιατί πάτησα την γκρανόλα και θυμήθηκα ότι έπρεπε να μαζέψω όσα μου ξέφυγαν. Άντε περίμενε δυόμιση ώρες τώρα να τελειώσει το πλυντήριο.

Ας κάτσω να δω τηλεόραση. Που είναι το τηλεκοντρόλ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΗΛΕΚΟΝΤΡΟΛ. Να το. Ας παραγγείλω και κάτι από το κινητό μου αφού . Κάπου στις 12 τη νύχτα βρέθηκα να απλώνω ρούχα. Και τότε πήρα την απόφαση. Θα ζητήσω βοήθεια. Από τη μαμά μου; Κάποτε με είχε καλομαθημένη, τώρα κολυμπάω μόνη μου με τους καρχαρίες των μεταμεσονύχτιων μπουγάδων.

Πράξη Β’

Την ίδια Δευτέρα αν είχα πάρει όλα όσα είδα στον Κωτσόβολο δεν θα είχε συμβεί τίποτα από αυτά.

Πρώτη και καλύτερη η ρομποτική σκούπα.

Αθόρυβη, φορτίζει γρήγορα, μπαίνει κάτω από τα έπιπλα, ανταποκρίνεται στα εμπόδια του δωματίου και, πλέον, οι περισσότερες διαθέτουν και σύστημα σφουγγαρίσματος. Έξτρα μπόνους, θα διασκεδάζει τις γάτες μου όσο λείπω (τρελαίνονται να την παρακολουθούν). Επόμενο βήμα έξυπνο πλυντήριο. Που θα του βάζω τα ρούχα στον κάδο το πρωί και θα του δίνω εντολή από το κινητό μου να ξεκινήσει να πλένει, ώστε όταν γυρίσω να είναι έτοιμα για άπλωμα. Και αν για κάποιο λόγο κάτι τύχει και δεν γυρίσω εγκαίρως, η ίδια εφαρμογή θα με ρωτήσει αν θέλω να ενεργοποιήσω μικρούς κύκλους ανάδευσης για να μυρίζουν καθαριότητα, ακόμα κι αν αργήσω να τα βγάλεις.

Το συζητάς smart πλυντήριό μου; Εννοείται ότι θέλω.

Μετά πηγαίνουμε στο ψυγείο. Αν είχα το ψυγείο Αϊνστάιν που έχει ο Κωτσόβολος θα λέω “νερό” και θα το ρίχνει στο ποτήρι μου. Και άντε αυτό λίγο με απασχολεί, απλά το είδα στη διαφήμιση και ζήλεψα, αλλά μπορώ να δω πόσο φρέσκα (πολύ, με το σύστημα καθαρισμού αέρα) είναι τα λαχανικά μου από το κινητό μου ή να συμπληρώνω digitally τι μου έχει τελειώσει και πρέπει να ψωνίσω. Άσε που προτείνει και συνταγές με ό,τι έχεις στο ψυγείο, ώστε να μην πας ντε και καλά στo super market μια μέρα που δεν θες να βγεις από το σπίτι σου. Και πάμε στον επόμενο σύμμαχο μιας δυνάμει πρώην άσχετης με το μαγείρεμα. Έξυπνος φούρνος. Που ψήνει τέλεια και ταυτόχρονα διαφορετικά είδη τροφίμων και προτείνει κατάλληλες θερμοκρασίες ανάλογα το πρόγραμμα για να ψηθεί τέλεια το κάθε φαγητό. Ανέφερα ότι αυτοκαθαρίζεται κιόλας μετατρέποντας τα κατάλοιπα φαγητού σε στάχτη που σκουπίζεται πανεύκολα (τέρμα οι μαγικές στιγμές που χώνεσαι μέσα στο φούρνο η μισή και τρίβεις με τις ώρες).

Και πάμε στη μαμά όλων. Τον μεγάλο μαέστρο. Τo smart speaker ή τη smart screen.

Ρωτάς από τον καιρό μέχρι την κίνηση κι από τα νέα της ημέρας μέχρι σε ποιο επεισόδιο έχεις μείνει στην αγαπημένη σου σειρά κι αυτά έχουν τη σωστή απάντηση. Επίσης μέσα από αυτά μπορείς να ενεργοποιήσεις ή απενεργοποιήσεις όλες τις συσκευές του σπιτιού. Ούτε ψάχνεις χειριστήρια, ούτε μπαταρίες, ούτε τίποτα. Λες ένα “I’m hot” π.χ. και το air condition σε δροσίζει. Λες ένα “Play Childish Gambino” και το “Feels like summer” παίζει δυνατά και σου φτιάχνει τη διάθεση. Γενικά, λες το θέμα σου, το πρόβλημά σου και κάποιος σου το λύνει.

Κι αυτό κάνει το σπίτι σου το προσωπικό σου βασίλειο, το μέρος που όλα λειτουργούν υπέρ σου και οι έξυπνες συσκευές σέβονται την κούραση και τον χρόνο σου κι εσύ νιώθεις ότι κάποιος έχει αποκλειστικό στόχο του να σε καλομαθαίνει. Τώρα που έχω πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο, θα χτυπήσω και μια υπέρ-έξυπνη O-Led τηλεόραση να μου αλλάζει κανάλια και πλατφόρμες με απλή συζήτηση (και τηλεχειριστήριο, κρύψου όσο θες κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ). Πόσο πιο καλομαθημένη μπορεί να σε έχει κάποιος; Μέχρι και η μάνα σου και ο σύντροφός σου κάποια στιγμή θα στο πούνε το “άσε με στην ησυχία μου”. Κύριε Κωτσόβολέ μου, θα τα λέμε συχνά.

Έμπνευσή μου για το άρθρο: