“Τα Φιλαράκια”: 5 σπουδαία μηνύματα που πέρασε η σειρά, επιβεβαιώνοντας ότι ήταν μπροστά από την εποχή της
- 22 ΣΕΠ 2019
Η σειρά της δεκαετίας του 90, που συμπληρώνει 25 χρόνια ακριβώς από την πρεμιέρα της, συνεχίζει να αποτελεί κοινωνιολογικό αντικείμενο συζήτησης. Μπορεί για τους περισσότερους από εμάς να είναι το πιο αστείο sitcom που πέρασε ποτέ από τη μικρή οθόνη, αλλά σήμερα γράφονται άρθρα για το πώς τα «Φιλαράκια» δε θα μπορούσαν να σταθούν στο σήμερα γιατί θα ήταν ρατσιστικά και γεμάτα μισογυνισμό. Ναι, είναι γεγονός ότι ένας χαρακτήρας σαν αυτός του Joey θα ήταν σήμερα αυτό που λέμε απλά κι ωραία «μεγάλος κάγκουρας» που νοιάζεται για το στομάχι του και με το πόσες θα κάνει σεξ, ενώ δεν τον λες ένα λαμπρό μυαλό. Όπως είναι και αλήθεια ότι η σκηνή όπου φορούν όλες νυφικό στο σαλόνι είναι ελαφρώς cringy αλλά δεν παύουν να είναι χαρακτήρες της δεκαετίας του 90.
Δεν είναι κάπως μάταιο να αναφέρεσαι σε στερεοτυπικά στοιχεία μίας κωμικής σειράς που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια και απευθυνόταν σε άλλο κοινό με άλλες πεποιθήσεις και να τα συγκρίνεις με το σήμερα; Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του να αναλύσεις πολύ μεγάλα τηλεοπτικά φαινόμενα, αλλά και ο Al Buddy της σειράς «Παντρεμένοι με παιδιά» ήταν μία καρικατούρα που μισούσε τις γυναίκες. Αλλά μιλάμε για το χιούμορ της δεκαετίας του 80.
Αφού, λοιπόν, στεκόμαστε στα κοινωνικά θέματα, γιατί δεν αναφερόμαστε και στα καλά στοιχεία της σειράς που ήταν όντως πρωτοποριακά για την εποχή τους; Για τα ελληνικά δεδομένα, δε, ήταν θέματα που δεν έπιανες στο στόμα σου, εκτός αν συνέβαινε μέσα στην οικογένειά σου. Ποια ήταν τα κοινωνικά φαινόμενα για τα οποία σήμερα μιλάμε με πολύ μεγαλύτερη άνεση αλλά τα Φιλαράκια έπιασαν πριν από 25 χρόνια και ήταν big deal για τα δεδομένα της τηλεόρασης;
Διάβασε κι αυτό: Η Kristen Stewart επιμένει να είναι μια προκλητική λεσβία κι ένας ελεύθερος άνθρωπος
Γκέι ζευγάρι
Όχι μόνο είδαμε κανονικά ένα ζευγάρι γυναικών που παντρεύτηκε και μεγάλωσε μαζί τον μικρό Ben, αλλά (βασικό) δεν είδαμε την καρικατούρα τους ή τη στερεοτυπική, και ενίοτε σατιρική, απεικόνισή τους. Ήταν ένα ζευγάρι όπως και τα στρέιτ ζευγάρια της σειράς με μία κανονική ζωή και προβλήματα όπως των άλλων. Εκτός αυτού, μας έδειξε μία ρεαλιστική κατάσταση, όπου μία γυναίκα παντρεύεται έναν άντρα, αλλά αντιλαμβάνεται ότι κρύβεται από τον εαυτό της και ότι τα θέλω της είναι διαφορετικά. Άσχετα αν χάσαμε τα χνάρια τους προς το τέλος της σειράς, ήταν ένα πολύ ωραίο κομμάτι της. Αν μείνουμε στην LGBTQ κοινότητα, ας μην ξεχνάμε τον πατέρα του Chandler που έκανε διόρθωση φύλου και μετά από χρόνια ήρθαν πιο κοντά δείχνοντας ότι υπάρχει αποδοχή από την πλευρά του Chandler.
Το ειρηνικό μεγάλωμα του παιδιού
Μένουμε στην κατάσταση, γιατί υπήρχε και ένα άλλο κοινωνικό φαινόμενο που χειρίστηκαν παραδειγματικά. Όταν ο Ross εγκαταλείπεται από τη γυναίκα του για μία άλλη γυναίκα, πληγώνεται αλλά δε λειτουργεί εκδικητικά στο θέμα του παιδιού. Μοιράζονται την κηδεμονία και τις υποχρεώσεις και αν εξαιρέσεις τη σχέση του με τη νυν σύντροφο, (που και εκείνη αποκαταστάθηκε στην πορεία) ήταν μία μεγάλη οικογένεια με έναν ευαίσθητο μπαμπά που συνέχισε τη ζωή του.
Η Phoebe ως παρένθετη μητέρα σε τρίδυμα
Αυτό ήταν το μεγαλύτερο τζιζ θέμα της σειράς που «καθόταν» περίεργα για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή η παρένθετη μητέρα ήταν ένας σχετικά άγνωστος όρος τότε και σε έκανε να σκέφτεσαι «μα καλά, χάθηκε η εξωσωματική;» και δεύτερον γιατί η Phoebe κυοφορούσε τα τρίδυμα παιδιά του αδερφού της. Μιλάμε για μεγάλες στιγμές. Η δε σκηνή που γεννά και πρέπει να τα αποχωριστεί είναι τόσο δυνατή και τρυφερή που αποδεικνύει ότι ο ρεαλισμός χωρά ακόμα και σε ένα ανάλαφρο sitcom.
Υιοθεσία
Θεωρώ ότι ήταν ίσως το πιο ωραίο στοιχείο της σειράς, γιατί δεν το περιμέναμε. Όταν βλέπεις την ιστορία της Monica και του Chandler, και την ανάγκη της να γίνει μαμά αλλά δεν τα καταφέρνει, δεν περιμένεις ότι το σενάριο θα φτάσει στην υιοθεσία, χωρίς καν να περνά από τη διαδικασία της εξωσωματικής. Και όταν φτάνει η ώρα της γέννας, έρχονται στον κόσμο δίδυμα, τα οποία αγαπούν και δέχονται από το πρώτο δευτερόλεπτο. Διάλειμμα για δάκρυα και συνεχίζουμε.
Το σκοτεινό παρελθόν της Phoebe
Μπορεί να είχαμε συνηθίσει να ακούμε για την άσχημη παιδική ηλικία της Phoebe και τις δυσκολίες που πέρασε ως άστεγη, ζώντας στους δρόμους, αλλά μην ξεχνάς ότι είναι μία πολύ σκληρή κατάσταση. Η μαμά της αυτοκτόνησε, δεν είχε καλή σχέση με τη δίδυμη αδερφή της και ο πατέρας τους εγκατέλειψε. Για να ζήσει, έπρεπε να κλέβει και να απειλεί. Η Phoebe δηλαδή είναι ένα success story που κατάφερε να βγει από αυτήν την κατάσταση, να μην καταλήξει στη φυλακή και να ζει σαν μία ενδιαφέρουσα και εκκεντρική τύπισσα. Και όχι μόνο αυτό. Έγινε μέλος μίας παρέας που είχε ένα πιο κλασικό υπόβαθρο (κάποιους θα τους έλεγες και καλομαθημένους) που την αποδέχτηκαν πλήρως για αυτό που είναι.
Άρα τα «Φιλαράκια» μας έδωσαν και μερικά σπουδαία μαθήματα ζωής. Και το έκαναν πριν από 25 χρόνια ακριβώς.
Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Tina Fineberg, File
