Πώς γίνεται να τρέφεσαι σωστά και gourmet στο σπίτι χωρίς να μαγειρεύεις (σχεδόν) ποτέ

Ξεχωρίζω υλικά, έχω -ορθή σύμφωνα με τις μαρτυρίες- κρίση στο αν κάτι είναι καλομαγειρεμένο, ισορροπημένο, συναρπαστικό. Και ξέρω να μαγειρεύω αρκετά καλά. Αλλά δεν μαγειρεύω. Σχεδόν ποτέ. Το κάνει το efood για εμένα. ΟΚ, όχι ακριβώς, αλλά φροντίζει να τρώω τα καλύτερα εδώ και χρόνια και πλέον με την υπηρεσία delivered by efood μου φέρνει με τους δικούς του διανομείς από αγαπημένα μου καταστήματα που μέχρι τώρα δεν έλεγαν να έρθουν στην πόρτα μου.

Ας καταρρίψουμε αρχικά δυο μύθους. Πρώτον, ότι όποιος δεν μαγειρεύει δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι ξέρει και να τρώει. Και δεύτερον, ότι όταν τρως delivery, δεν μπορείς να τρως υγιεινά ή με υψηλές γαστριμαργικές απαιτήσεις.

Μύθος 1: Όπως και το να ξέρεις από τέχνη δεν σημαίνει ότι πρέπει να ζωγραφίζεις σαν τον Πικάσο ή ότι το να ξέρεις από ποδόσφαιρο δεν σημαίνει ότι πρέπει να παίζεις μπάλα σαν τον Ρονάλντο, έτσι και το να ξέρεις να τρως δεν σημαίνει ότι πρέπει να μαγειρεύεις σαν τον Rene Redzepi. H γνώση, η ενημέρωση και η συνεχής τριβή με ένα αντικείμενο σε εκπαιδεύει σε αυτό. Οπότε, γννωρίζοντας τεχνικές, δοκιμάζοντας ξανά και ξανά σε διαφορετικά μέρη κουζίνες και πιάτα και ούσα ανοιχτή σε πειραματισμούς, μπορείς να μάθεις να τρως. Και πίστεψέ με, το ψάχνω το φαγητό.

Μύθος 2: Ναι, πολλοί όταν λέτε delivery εννοείτε μόνο την cheat day (ή days, δεν κρίνω) που παραγγέλνετε πίτσα, σουβλάκι burger. Έλα όμως να σου μιλήσει η επαγγελματίας. Παραγγέλνοντας σχεδόν καθημερινά και στο γραφείο και στο σπίτι (γυρίζω αργά και βαριέμαι να μαγειρεύω για έναν γιατί η δουλειά του συντρόφου μου τον κρατάει ως αργά το βράδυ εκτός σπιτιού), θέλω να σου πω ότι μέσω efood έχω ανακαλύψει μαγειρευτά καλύτερα από της μαμάς μου, θαλασσινά σαν να είμαι σε ταβέρνα δίπλα στο κύμα, τοπικές ελληνικές σπεσιαλιτέ (π.χ. κρητικό αντικριστό), υπέροχα(έχω αδυναμία) ασιατικά διαφορετικής προέλευσης, μεξικάνικα σαν αυτά που έτρωγα κάθε μέρα σχεδόν όταν είχα ταξιδέψει στο Λος Άντζελες, κ.ο.κ.

Θα σου μιλήσω όμως με ντοκουμέντα και ετοιμάσου να πεινάσεις. Και θα σου μιλήσω με νέα δεδομένα –καταστήματα που κανονικά δεν έχουν delivery, αλλά πλέον έρχονται σπίτι μου μέσω delivered by efood. Και δεν θα μείνω στην περιοχή Νέας Σμύρνης/ Παλαιού Φαλήρου που είναι το σπίτι μου, αλλά θα σε πάω και στο κέντρο της Αθήνας που επίσης συχνά βρίσκομαι και παραγγέλνω.

Ας ξεκινήσουμε από το σπίτι μου. Που πολλά σαββατοκύριακα ακούγεται η ατάκα “να τρώγαμε κανένα περιποιημένο κρεατάκι;”. Να τρώγαμε από το barb q και μοσχαρίσιο tataki με ponzu και tri tip sirloin και παπαρδέλες με μοσχαράκι ραγού και μυζήθρα. Κι αν μας πιάσει Ιταλική λαχτάρα, έρχεται το φρέσκο λιγκουίνι με porcini, pecorino και λάδι τρούφας και το άλλο λιγκουίνι carbonara (η σωστή με αυγό) από το Maltagliati.

Και μετά από Δευτέρα ολοήμερη αποτοξίνωση (και τριήμερη μη σου πω) με τους φοβερούς Verve Juices χυμούς και smoothies και ομελέτα Green από το New Habits. Εκτός αν ενδώσουμε στην αμαρτία μιας Μετσοβίτικης ταψιού και μιας μπουγάτσας Σερρών από το αγαπημένο μου Fillo.

Σετ με Starbucks Blonde Latte (με το πιο ελαφρύ χαρμάνι της Starbucks, Blonde Roast, αλλά με όση καφεΐνη χρειαζόμαστε για να ξεκινήσουμε – και να συνεχίσουμε την ημέρα.

Οι αγαπημένες μου βέβαια μέρες, είναι αυτές που βρίσκομαι στο κέντρο. Όπου στο κέντρο έχω μερικά από τα πιο αγαπημένα μου μαγαζιά να κάνουν πλέον delivery. Τα πρωινά ανήκουν στον φανταστικό καφέ του Dope με ένα bagel αυγοσαλάτα ή αβοκάντο.

Και μετά έρχεται το μεσημεριανό. Που δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω από τα εξής πολύ αγαπημένα μου.

Tην πίτσα Jamon (Gran Reserva 24μηνης ωρίμανσης) & μανιτάρι (ελληνικά μανιτάρια λεντινούλα) από το Τζάιαντ.

Το τέλειο vegan τυλιχτό σουβλάκι σε αραβική πίτα με μπιφτέκι από ροβίτσα και επικό vegan τζατζίκι από το Veganaki (συν ένα κομμάτι μηλόπιτα με αλεύρι ολικής άλεσης, μήλα, καρύδια, γάλα αμυγδάλου, ταχίνι και κανέλα).

Την ανδριώτικη ομελέτα (φρουτάλια) με πατάτα, κολοκύθι, μανιτάρι, τριμμένο κεφαλοτύρι και δυόσμο, με επιδόρπιο τον σιμιγδαλένιο χαλβά του Στέλιου Παρλιάρου από το Σχεδία Home.

Tα συναρπαστικά Fish Tacos – κοντράρονται άνετα με αυτά με τη γαρίδα- με συνοδευτικό μαύρα φασόλια Pinto και την ολόσωστη guacamole της Taqueria Maya.

To πεντανόστιμο και υπερθρεπτικό Buddha bowl (ρύζι, φακές beluga, κινόα, kimchi, αβοκάντο κλπ) του Mama Roux.

Το risotto ai funghi del bosco (με μανιτάρια του δάσους, κρέμα τρούφας και μαϊντανό του Tuttitalia.

Το γαμοπίλαφο με ζυγούρι και στάκα (και μια σφακιανή πίτα με μέλι και καρύδια) από τον Κατσούρμπο (έχω σκεφτεί να μετακομίσω κέντρο για πάρτη του).

Ελπίζω ήδη να έχεις σιελόρροια και να με βρίζεις που σε έκανα να πεινάς σαν να μην υπάρχει αύριο. Και μαζί να με ευχαριστείς για το tutorial αυτό, που καταρρίπτει το επιχείρημα όσων διατείνονται ότι τρως καλά μόνο αν μαγειρεύεις σπίτι σου. Το delivered by efood κι εγώ έχουμε τελείως διαφορετική γνώμη.