Ο γοητευτικός κοσμοπολίτης που συνέδεσε το όνομα του με την κορυφαία ποιότητα

Ο Zino Davidoff γεννήθηκε το 1906 στην κατεχόμενη από τους Ρώσους, Ουκρανία. Έζησε ως το 1994 μια ζωή που μοιάζει με καλειδοσκόπιο των πιο κρίσιμων στιγμών του 20ου αιώνα. Καμία μετανάστευση, κανένας Παγκόσμιος Πόλεμος, κανένας Ψυχρός Πόλεμος δεν κατάφερε να παγώσει το όνειρο του: την δημιουργία κορυφαίων προϊόντων μοναδικού ύφους και απαράμιλλης ποιότητας που εξυμνούν τις αισθήσεις  και απογειώνουν την εμπειρία απόλαυσης.  O Zino έζησε με πάθος, αναζητούσε την μία καινοτομία μετά την άλλη, δεν σταματούσε πριν να αγγίξει την τελειότητα και εμπλούτιζε συνεχώς τις γνώσεις του γύρω από την κουλτούρα του καπνού.

Zino Davidoff Historia from Brobergs on Vimeo

“Το μαγαζί του πατέρα μου ήταν μικρό και η οικογένειά μας έφτιαχνε χειροποίητα τσιγάρα, τσιγάρα με χρυσές λεπτομέρειες στις άκρες, με ξανθό καπνό εισαγόμενο από την Τουρκία. Αυτό το κατάστημα ήταν μοναδικό. Συχνά, παράξενοι κύριοι με συνωμοτικά βλέμματα μαζεύονταν εκεί. Όπως ο απελευθερωτής της Κούβας, Jose Marti, εξόριστος πια στην Florida, έστελνε μηνύματα στην γενέτειρά του, τυλιγμένα σε καπνό, έτσι και οι εχθροί των Τσάρων στο Κίεβο, κατέστρωναν τα σχέδια τους μέσα από ένα βαθύ πέπλο καπνού. Τελικά αυτός ο συνωμοτικός κύκλος αποκαλύφθηκε και η οικογένεια μου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρωσία. Κρυφτήκαμε σε ένα βαγόνι τρένου και φτάσαμε στην Γενεύη. Εκεί ο πατέρας μου άνοιξε ένα εργαστήριο και άρχισε να φτιάχνει ξανά τη δουλειά του, Συχνά εμφανίζονταν παράξενοι άνθρωποι στο νέο μας μαγαζί, που έμοιαζαν με εξόριστους άλλων κρατών. Ένας από αυτούς, με εντυπωσίασε από την πρώτη κιόλας στιγμή. Είχε λεπτό πρόσωπο, έντονα μάτια και μιλούσε δυνατά. Αγόραζε συχνά τσιγάρα, αλλά η οικογένειά μου δεν του ζήτησε ποτέ χρήματα. Σε ένα χαρτονόμισμα που έχω κρατήσει ως ενθύμιο υπάρχουν οι λέξεις ‘Τιμής Ένεκεν’ και το όνομα του πελάτη: ‘Vladimir Ulyanov’. Έγινε γνωστός αργότερα ως Lenin”. (Zino Davidoff’s The Connoisseur’s Book of the Cigar).

Καθώς η Ευρώπη προσπαθούσε να γλυκάνει τις πληγές της από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, το ‘α’ στο ταξίδι της αναζήτησης της συνθήκης που όριζε την απόλαυση για τον νεαρό Davidoff ήταν ένα υπερατλαντικό ταξίδι. Το 1924 ξεκινούσε με ελάχιστα χρήματα στην τσέπη, μόνο με ορισμένες συστάσεις καπνεμπόρων που γνώριζε η οικογένεια Davidoff για την Αμερική. Επί πέντε χρόνια περιπλανήθηκε στην αμερικανική ήπειρο, περνώντας και από Βραζιλία, Αργεντινή και καταλήγοντας στα ‘μέρη του κόκκινου πηλού’, στην Κούβα. “Ανακάλυψα τα αρώματα και την αισθησιακή ζεστασιά της Κούβας, όπως ένας δειλός και άπειρος νέος, γνωρίζει μια έμπειρη, γοητευτική κυρία” θα γράψει αρκετά χρόνια αργότερα στην βιογραφία του. Αυτή η φράση θα μπορούσε, μόνη της, να εξηγήσει όλη του την πορεία. Ο Zino Davidoff, μέσα από κάθε του δημιουργία, κατάφερε να ενσαρκώσει αυτό τον ενθουσιασμό για κάθε τι νέο, το πάθος, την δίψα για την τελειότητα. Έτσι μέσα από το έργο του, θα μπορούσε κανείς να πει, πως επιβιώνει μέχρι σήμερα και το πνεύμα του. Αυτό που άφησε, τελικά, ιστορία.

‘Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα’

Ο Zino Davidoff έμεινε για αρκετά χρόνια στην Κούβα, επιτυγχάνοντας τη δημιουργία ενός δικτύου εξαγωγών καπνού προς την Γενεύη. Το ντοκιμαντέρ ‘Zino Davidoff Historia’ όμως, δείχνει πως αυτός ο ευφυής άνθρωπος ήταν κάτι παραπάνω από ένας πωλητής/εξαγωγέας προϊόντων καπνού. Σε μια εποχή που η Κούβα έπαιρνε χίλιες δυο μορφές ασύμμετρης απειλής για τον δυτικό κόσμο, ο Davidoff κατάφερνε να διαλύει τον φόβο με εκλεκτές ποικιλίες αρωματικού καπνού. Για τους δημοσιογράφους και τους γνώστες του καπνού, ο Davidoff στα μέσα της δεκαετίας του `40 ήταν ο ‘Monsieur Havane’ (‘ο κύριος Αβάνα’). Μέσα από το μικρό κατάστημα του στην Γενεύη, είχε πουλήσει σε κάτι λιγότερο από πέντε χρόνια, περίπου 10.000 πούρα Αβάνας. Στο πέρασμα των ετών, ο Orson Welles, o Elvis Presley, μέλη της βασιλικής οικογένειας του Μονακό θα αναζητήσουν ‘συμβουλές’ από τον Davidoff για την προσωπική τους καπνική απόλαυση. Άλλωστε ο ίδιος στο ντοκιμαντέρ ‘Historia’ έχει τονίσει πως ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό του πωλητή αλλά ‘σύμβουλο’. Το 1968, ο Davidoff κλήθηκε να ‘συμβουλέψει’ ακόμα και τον αρχηγό του κράτους που τόσο αγάπησε, τον Fidel Castro της Κούβας. Η κορυφή ήταν γι’αυτόν μόνο η αρχή.

(Φωτογραφία Alain MINGAM/Gamma-Rapho via Getty Images)

Μια νέα πρόκληση

To 1948, γνώρισε τον Dr. Ernst Schneider, ένα νεαρό με ανήσυχο επιχειρηματικό πνεύμα, γαμπρό του διευθυντή της ελβετικής βιομηχανίας καπνού Oettinger. Με την ευθύτητα και την ειλικρίνεια που τον διέκρινε, ο Davidoff του ζήτησε να τον περιμένει, διότι το επιχειρηματικό τους μέλλον ίσως και να είχε ένα κοινό σημείο αναφοράς. Στο ψυχεδελικό μέλλον του 1967, με την Αμερική να κρούει τα τύμπανα του πολέμου στο Βιετνάμ, ο Davidoff βρισκόταν κλεισμένος σε ένα δωμάτιο με μια ομάδα  από κυβερνητικούς αξιωματούχους και στο μέσο αυτής μια ανθρώπινη φυσιογνωμία που προκαλούσε δέος: ήταν ο Fidel Castro. O εθνάρχης της Κούβας αυτοπροσώπως ζητούσε από τον Ουκρανό κοσμοπολίτη -που μιλούσε πια με άνεση ισπανικά, γαλλικά και πορτογαλικά (αλλά πάντα διατηρώντας το γοητευτικό ρωσικό του αξάν) – να λανσάρει ένα brand με το όνομα του. Αυτή ήταν μια προσφορά που ο Davidoff δεν μπορούσε να αρνηθεί και αυτό ήταν το προοίμιο της γέννησης του ‘Davidoff No.1’. Μέσα σε αυτό, κατάφερε ο ίδιος να ενσταλάξει εκείνες τις αξίες που χαρακτηρίζουν όλη τη ζωή του και, κυρίως, την αγάπη για την τελειότητα αλλά και την καινοτομία.

Τότε έκανε την εμφάνισή του και ο Schneider, αγοράζοντας έναντι του αστρονομικού ποσού για την εποχή των 4 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων το οικόπεδο της Rue de Rive, το μέρος δηλαδή όπου υπήρχε το οικογενειακό κατάστημα της Davidoff, για να το μετατρέψει σε μια σύγχρονη μονάδα παρασκευής προϊόντων καπνού. Μοναδικός όρος της συναλλαγής, να γίνει ο Zino Davidoff το πρόσωπο που θα ορίσει την εικόνα του brand. Η συνεργασία είχε ορίζοντα τα 3 χρόνια. Τελικά, άγγιξε τα 25.

(Photo by Alain MINGAM/Gamma-Rapho via Getty Images)

Οι νέες συνθήκες και ένας σκληρός χωρισμός

Το ψυχροπολεμικό καθεστώς άφησε τις δικές του αμυχές στο σώμα της βιομηχανίας Davidoff, οδηγώντας την σε ένα σκληρό διαζύγιο με τους Κουβανούς προμηθευτές καπνού της Cubatobacco το 1989. Ο Zino Davidoff παρά το γεγονός ότι καθόταν πια στις δάφνες ενός παγκοσμίου εμβέλειας brand καπνού και άλλων ειδών υψηλής ποιότητας, ήταν ιδιαίτερα αυστηρός ως προς τα standards ποιότητας των προϊόντων του. Ο ‘νεαρός’ άντρας’ χώριζε από την έμπειρη γυναίκα γιατί η σχέση τους είχε πια βαλτώσει και το ταξίδι της αναζήτησης της απόλαυσης είχε ήδη μπρος του ένα νέο σταθμό. Το όνομα αυτού: Άγιος Δομίνικος. Στο ‘ZIno Davidoff Historia’ βλέπουμε τον 80χρονο πια, Zino να φτάνει στην εξωτική αυτή χώρα και να διασκεδάζει σαν μικρό παιδί, να βρίσκει ένα νέο κόσμο μέσα από τα δαχτυλίδια του δομινικανικού καπνού. Ο απόηχος του σκληρού κουβανικού ‘διαζυγίου’ έγινε η φωτιά μιας κοσμογονικής για τον ίδιο ανακάλυψης. Ο πόνος έγινε το καύσιμο μιας νέας δημιουργικής περιέργειας, που έκανε τα νέα προϊόντα καπνού Davidoff ακόμα πιο ελκυστικά και προσιτά για ένα ευρύτερο κοινό.

Κάθε τέλος και μια νέα αρχή

Ο Zino έφυγε από τη ζωή το 1994, αφήνοντας πίσω του μια βαριά παρακαταθήκη απόσταγμα της λαμπρής επιχειρηματικής πορείας του. Υπήρξε λάτρης της καλής ζωής και των κορυφαίων απολαύσεων με οδηγό πάντα το πάθος του για την ποιότητα και η προσήλωση στην τελειότητα.