ΣΙΝΕΜΑ

Η Julia Ducournau μόλις έγραψε ιστορία στις Κάννες. Σειρά για τις επόμενες

Photo by Vianney Le Caer/Invision/AP

Σε μία σοκαριστική στιγμή της τελετής απονομής στο Φεστιβάλ των Καννών που μόνο με το οσκαρικό φιάσκο του “Moonlight” vs. “La La Land” και τον φάκελο του Warren Beatty θα μπορούσε να συγκριθεί, ο Spike Lee έκανε γκάφα και ανακοίνωσε τη νικήτρια του Χρυσού Φοίνικα στην αρχή της διαδικασίας αντί στο τέλος, σκοτώνοντας έτσι το μομέντουμ της βραδιάς. Δεν πείραξε ούτε λίγο! Το μεγάλο βραβείο σήκωσε η Julia Ducournau για τη δεύτερη ταινία της, “Titane”, και η αίθουσα πέρασε τα επόμενα δέκα λεπτά χειροκροτώντας την όρθια, όσο εκείνη χαμογελούσε έκπληκτη μέσα από τα δάκρυά της.

Ολόκληρη η διαδικασία είναι ένα αξιολάτρευτο στραβοπάτημα που μπορείς να δεις εδώ, πριν δεις τη θριαμβευτική βράβευση της Julia Ducournau.

H Ducournau είναι μόλις η δεύτερη γυναίκα σκηνοθέτης που βραβεύεται με τον Χρυσό Φοίνικα στα 74 χρόνια του θεσμού μετά την Jane Campion και τα “Μαθήματα Πιάνου” το 1994. Στο “Titane” που θα προβληθεί αποκλειστικά στην Ελλάδα από την ελληνική streaming πλατφόρμα Cinobo με τη νέα σεζόν, η δημιουργός έχει φτιάξει την πιο γλυκιά ταινία έβερ για έναν κατά συρροή δολοφόνο που κάνει σεξ με ένα αυτοκίνητο. Είμαι σίγουρη ότι είναι η πιο γλυκιά από όλες αυτές, γιατί ποιες άλλες τέτοιες θυμάσαι να έχεις δει; Τυπικά πάντως η σύνοψή της λέει ότι αφορά «έναν πατέρα που επανενώνεται με τον επί δέκα χρόνια εξαφανισμένο γιο του, μετά από μια σειρά από ανεξήγητα εγκλήματα».

Όσοι είχαμε δει το “Raw” στις Νύχτες Πρεμιέρας το 2017, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Julia Ducournau, ή όσοι το απολαμβάνουν αυτές τις ημέρες στο Cinobo όπου είναι διαθέσιμο, μάλλον δεν έχουμε εκπλαγεί από τη νέα ιδέα της δημιουργού. Εκείνη η ταινία ακολουθούσε μία νεαρή γυναίκα που, ανακαλύπτοντας τη σεξουαλικότητά της, είχε ανακαλύψει ταυτόχρονα και τη λαχτάρα της για την ανθρώπινη σάρκα. Εδώ η Ducourneau συναρπάζεται ξανά από την πείνα και την ελατότητα της σάρκας αυτής, και φαίνεται πως το πηγαίνει ένα επίπεδο παρακάτω. Κυρίως, παραμένει μία οραματίστρια με απόλυτο έλεγχο πάνω στις στροφές του παρανοϊκού μυαλού της.

Στην κριτική επιτροπή που τη βράβευσε έλαβαν μέρος ο Spike Lee, η σκηνοθέτης Mati Diop, η πρώτη μαύρη γυναίκα υποψήφια στις Κάννες με την οποία είχαμε μιλήσει εδώ, ο Kleber Mendonça Filho και η Jessica Hausner που είναι επίσης σκηνοθέτες, οι ηθοποιοί Maggie Gyllenhaal, Mélanie Laurent, Tahar Rahim και Song Kang-ho, και η τραγουδίστρια και συνθέτης Mylène Farmer.

Julia Ducournau Με τους πρωταγωνιστές του "Titane", Agathe Roussell και Vincent Lindon (AP Photo/Vadim Ghirda) / AP Photo/Vadim Ghirda
Με τους πρωταγωνιστές του “Titane”, Agathe Roussell και Vincent Lindon (AP Photo/Vadim Ghirda)

Ακολουθούν αποσπάσματα συνέντευξης του OneMan με την Julia Ducournau με αφορμή το “Raw” και την επίσκεψή της στην Αθήνα για τις Νύχτες Πρεμιέρας, σχετικά με τον φεμινισμό και τη γυναίκα στο σινεμά. Για μία ακόμα γεύση από τη Ducournau μπορείς να παρακολουθήσεις τη σειρά “Servant” του Apple TV+ όπου έχει σκηνοθετήσει δύο – απολαυστικά φρικιαστικά – επεισόδια.

Η Julia Ducournau με τα δικά της λόγια:

«Είναι πολλοί οι άνθρωποι που μου λένε “α έκανες μια ταινία για μια νεαρή γυναίκα και μιλά στις γυναίκες”. Και συγγνώμη, αλλά σαν καλλιτέχνης προσπαθώ να μιλώ στους πάντες. Δε μου αρέσει το γεγονός πως σε αφήνουν ως γυναίκα σκηνοθέτη στον μικρό σου κύκλο να παίξεις με τις φίλες σου αλλά ξέρεις, μην παίζεις με τα μεγάλα αγόρια. Αντιδρώ σε αυτό, πολύ απλά. Και πράγματα σαν αυτή τη σκηνή αποδεικνύουν πως αυτό το σκεπτικό πάντα ήταν λάθος».

«Το φεμινιστικό κύμα αφορά όλο και περισσότερους, και είμαι απολύτως χαρούμενη που κάποιοι άνθρωποι κατανοούν πως απέχουμε πολύ από την ισότητα αυτή τη στιγμή και προσπαθούν να κάνουν κάτι για αυτό. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν να απειλούνται από αυτό, πιστεύουν πως “α, τώρα θα έχουμε μόνο ταινίες για γυναίκες”. Δεν έχει καθόλου να κάνει με αυτό. Δηλαδή δε λέω εγώ ότι δε θα γράψω ποτέ μια ταινία με άντρες πρωταγωνιστές. Λατρεύω να γράφω άντρες χαρακτήρες. Κάποια μέρα μάλλον θα το κάνω».

«Οι ταινίες ήταν πάντα περισσότερο γύρω από τις εμπειρίες και την οπτική των αντρών και νομίζω πως είναι πολύ ανοιχτό εκ μέρους του και πολύ ρεαλιστικό σαν σκέψη, από ανθρώπους σαν τον George Miller το να πάρουν μια γυναίκα συγγραφέα και να πουν πως, ΟΚ, το “Mad Max” πάντα ήταν άντρες-άντρες-άντρες και ναι, έχω ένα μεγάλο κοινό γυναικών, και αυτό είναι ένα ολόκληρο σύμπαν. Πού το γράφει ότι πρέπει να είναι μόνο άντρες οι ήρωες σε αυτό το σύμπαν; Και μου αρέσει πάρα πολύ το ότι δημιούργησε μια γυναίκα ηρωίδα [σ.σ. Furiosa] που μιλάει σε όλους. Αυτό είναι φεμινιστικό, μια ηρωίδα που μιλά παγκόσμια γλώσσα. Και πάρε και τις ταινίες που θεωρητικά είναι από γυναίκες, για γυναίκες. Τα chick flicks. Ποιος λέει πως όλες οι γυναίκες ενδιαφέρονται για τα chick flicks; Οι άντρες ενδιαφέρονται για chick flicks! Θέλω να πω, όλα αυτά είναι κουτάκια σε κάθε περίπτωση. Γάμα τα όλα αυτά. Όλοι στον ίδιο κόσμο είμαστε, όλοι μαζί υποφέρουμε».