Λωξάνδρα Λούκας: Η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down στο Εθνικό Θέατρο
- 23 ΑΥΓ 2021
Εδώ και λίγες ημέρες ένα video κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Το video στο οποίο η Λωξάνδρα Λούκας υπογράφει τη σύμβασή της με το Εθνικό Θέατρο. Μπορεί αυτό να μη σου φαίνεται κάτι ιδιαίτερο, αλλά η Λωξάνδρα Λούκας είναι η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down που συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο. Κάτι αλλάζει κι αυτή η αλλαγή είναι μόνο θετική.
Η Λωξάνδρα Λούκας κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και είναι μέλος της Ομάδας Εν Δυνάμει, μιας κολλεκτίβας καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία. Η υπογραφή της σύμβασής της με το Εθνικό Θέατρο, είναι το πρώτο βήμα για την πρόσβαση ανθρώπων με σύνδρομο Down στον χώρο του Εθνικού Θεάτρου. Η Λωξάνδρα Λούκας, θα συμμετέχει σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου.
Η ομάδα Εν Δυνάμει μοιράστηκε το δικό της μήνυμα μέσω Facebook για την ιστορική αυτή στιγμή για τη Λωξάνδρα Λούκας και κάθε καλλιτέχνη με σύνδρομο Down. «Η δική μας Λωξάνδρα Λούκας, μέλος της ομάδας Εν Δυνάμει απο το 2008 και εμπνεύστρια του project 1000 Faces γίνεται η πρώτη γυναίκα με σύνδρομο Down που υπογράφει σύμβαση ηθοποιού με το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος στα 90 χρόνια ιστορίας του! Λωξάνδρα μας, Λω μας, είμαστε όλες και όλοι περήφανες/οι. Με αγάπη, Η ομάδα σου», ανέφερε σε ανάρτησή της η ομάδα.
Η μητέρα της και συνιδρύτρια της ομάδας, Ελένη Δημοπούλου επίσης έστειλε το δικό της μήνυμα μέσω Facebook. «Αγαπημένες φίλες και αγαπημένοι φίλοι, από χθες λαμβάνουμε μηνύματα, τηλεφωνήματα και εισπράττουμε την επιβράβευσή σας για αυτό που έχει καταφέρει η Λωξάνδρα μας. Εμείς όμως τέτοιες “μεγάλες” μέρες που σημαδεύουν τη ζωή μας και μας γεμίζουν συγκίνηση και ελπίδα σκεφτόμαστε όλες και όλους εσάς. Εσάς που της επιτρέψατε να μην περισσεύει, να μην νιώθει μόνη και απροστάτευτη. Εμείς οι γονείς της και τα αδέλφια της, νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη για κάθε μία και κάθε έναν από σας που την εντάξετε έστω και λίγο στη ζωή σας με όποιον τρόπο μπορούσατε», ανέφερε αρχικά.
Κι είναι αυτό το «να μην περισσεύει» που βρίσκεται στην ουσία της προσβασιμότητας και της συμπεριληπτικότητας. Είναι αυτό το «περίσσευμα» που δεν θέλουμε να υπάρχει στο λεξιλόγιο κανενός. Οι άνθρωποι που βλέπαμε στη σκηνή, στις πασαρέλες, στα πιο προβεβλημένα επαγγέλματα του κόσμου, προέρχονταν μέχρι πριν από κάποια χρόνια από μία πολυ συγκεκριμένη δεξαμενή χαρακτηριστικών, τύπων και εικόνων που ανταποκρίνονταν στα πάντα μεταβαλλόμενα και πάντα επίπλαστα ιδεατά πρότυπα. Η συμπεριληπτικότητα βοηθά όχι μόνο στο να μη νιώσει κανείς ότι «περισσεύει» αλλά και στο να γίνουν επιτέλους τα πρότυπα μας πιο ρεαλιστικά, πιο αληθινά, πιο ανθρώπινα.
«Όσο κι αν θέλαμε εμείς, η οικογένειά της, δεν θα μπορούσαμε να της δείξουμε τον μεγάλο ΚΟΣΜΟ, όπου ανήκουμε όλες και όλοι αν δεν την συμπεριλαμβάνατε στη ζωή σας. Έγινε γιατί της το επιτρέψατε. Ευχαριστούμε για όλες τις ευχές και την αγάπη που δεχόμαστε εκ μέρους της Λωξάνδρα και σας τις επιστρέφουμε με ευγνωμοσύνη», κατέληξε η μητέρα της Λωξάνδρα Λούκας στην ανάρτησή της.
Σου θυμίζω ότι λίγους μήνες νωρίτερα, στο πλαίσιο του ελληνικού #MeToo, η «Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών» είχε πραγματοποιήσει επίσημη καταγγελία προς το ΣΕΗ κατά του Στάθη Λιβαθινού. Ο τελευταίος υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και καθηγητής του Τμήματος Σκηνοθεσίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Σε αυτήν την καταγγελία η Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών κατηγόρησε τον Στάθη Λιβαθινό για μισοαναπηρισμό, λεκτική και ψυχολογική βία. Κάτι αλλάζει στον χώρο του θεάτρου, στο είπα. Κάτι κινείται επιτέλους στην κατεύθυνση του inclusivity. Ας ελπίσουμε ότι η υπογραφή της Λωξάνδρας Λούκας να ήταν μόνο η αρχή.
