OPINIONS

Ο Νίκος Ευαγγελάτος, η Πάτρα και το παιδί που «αναστήθηκε» για τα νούμερα

Papadakis Press Βαγγέλης Γκικόπουλος

Τι γίνεται ρε παιδιά; Πόσο κάτω μπορούμε να φτάσουμε χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την ενημέρωση; Πού μπαίνει το φρένο τελικά; Ο Νίκος Ευαγγελάτος και η εκπομπή Mega Live News δεν έχουν την απάντηση. Η υπόθεση των νεκρών κοριτσιών στην Πάτρα, έχει χαρίσει στις τηλεοπτικές εκπομπές υψηλά νούμερα τηλεθέασης, καθώς το ενδιαφέρον του κοινού είναι μεγάλο για το τι τελικά συνέβη κι έχασαν τη ζωή τους τα τρία παιδιά της οικογένειας Δασκαλάκη. Αλλά δεν είναι κάθε υπόθεση της επικαιρότητας πρόσφορο έδαφος για τηλεοπτικό σόου.

Ο Νίκος Ευαγγελάτος φέτος με την ομάδα που επιμελείται τα γραφικά στην εκπομπή Mega Live News, έχει καταφέρει να μπει μέσα στις φωτιές, μέσα σε λέμβους, να κρατήσει στα χέρια του στρατιωτικά οχήματα που συμμετέχουν στον πόλεμο στην Ουκρανία. Και μέχρι εκεί το θέαμα ήταν τουλάχιστον διασκεδαστικό (και γραφικό μη σου πω) ακόμα κι αν οι ειδήσεις ήταν θλιβερές. Αλλά στην υπόθεση που αφορά τα τρία νεκρά κορίτσια στην Πάτρα, η διασκέδαση κόπηκε απότομα για όλους.

Ο Νίκος Ευαγγελάτος «ανέστησε» χάρη στην τεχνολογία το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας Δακαλάκη, τη Τζωρτζίνα, που έχασε τη ζωή της τελευταία και που ο θάνατός της έγινε αφορμή για να ανοίξει η έρευνα για τους θανάτους και των δύο αδερφών της. Η υπόθεση στην Πάτρα έχει συγκλονίσει το κοινό που περιμένει την τελική έκβαση της έρευνας με κομμένη την ανάσα, αλλά το ολόγραμμά της στο studio της εκπομπής Mega Live News όσο ο Νίκος Ευαγγελάτος πλάι του παρουσίαζε τις εξελίξεις της έρευνας, ήταν κυριολεκτικά ανατριχιαστικό.

Μία φωτογραφία της Τζωρτζίνας «ζωντάνεψε» μέσα στο studio μίας εκπομπής που παρακολουθούν οι θεατές με κομμένη την ανάσα για εξελίξεις στην υπόθεση της Πάτρας. Ένα νεκρό παιδί αναπαρίσταται ζωντανό και όρθιο για κάποιες ποσοσταιίες μονάδες παραπάνω στους πίνακες τηλεθέασης. Ένα παιδί που δεν αναπνέει πια, χωρίς κανέναν σεβασμό, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη για τη μνήμη και την ψυχή του.

«Αυτή είναι η Τζωρτζίνα», είπε στο κοινό ο Νίκος Ευαγγελάτος περπατώντας στο studio του. Κι η ντροπή μας κατέκλυσε. Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να βλέπουμε ένα παιδί νεκρό, «αναστημένο» για χάρη ποιου; Για να νιώσουμε οργή για την κατάληξή του, για να βιώσουμε πόνο; Τον βιώνουμε ήδη, ε και; Το παιδί αυτό ούτε ήρθε, ούτε έφυγε από τον κόσμο για να νιώσουμε εμείς την αγωνία για τη λύση της υπόθεσής του. Δεν ήρθε, ούτε έφυγε από τον κόσμο για να μπορεί ο Νίκος Ευαγγελάτος να δείχνει το ολόγραμμά της σε ένα studio κουνώντας με θλίψη το κεφάλι του. Το παιδί αυτό ήταν άνθρωπος, το παιδί αυτό είχε ψυχή. Μία ψυχή που προσπαθεί να αναπαυθεί.

Το παιδί αυτό, είναι νεκρό. Και δεν το σέβεται κανείς.  Αντίθετα το αντικειμενοποιεί η εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου, αντιμετωπίζοντάς το ως ένα ακόμα θέμα των 3D γραφικών της που εντυπωσιάζουν το τηλεόπτικό κοινό. Τι ζούμε ρε παιδιά;

«Όποιος προσβάλλει τη μνήμη νεκρού με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμηση (άρθρ. 363) τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών», αναφέρει ο ποινικός κώδικας περί προσβολής μνήμης νεκρού. Όχι αυτό που έκανε ο Νίκος Ευαγγελάτος, δεν είναι κολάσιμο στα μάτια του νόμου. Αλλά είναι ανήθικο, στα μάτια του κοινού, όπως προδίδει η σωρεία αντιδράσεων στο Twitter. Ανάμεσα τους και κάποιες που καλούν τους πολίτες να καταγγείλουν το περιστατικό στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ).


Η ενημέρωση του πολίτη είναι βασικό του δικαίωμα. Στο άρθρο 11 – Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ αναφέρεται ότι «Η ελευθερία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και η πολυφωνία τους είναι σεβαστές». Ωστόσο, αναφέρεται επίσης ότι η άσκηση αυτών των ελευθεριών συνεπάγεται και καθήκοντα και ευθύνες.

Υπάρχει ευθύνη για το περιεχόμενο το οποίο παράγουμε. Υπάρχει ευθύνη για τις εικόνες τις οποίες επιλέγουμε να δείξουμε στο κοινό μας. Υπάρχει ευθύνη όταν χρησιμοποιούμε ως πρόσχημα το δικαίωμα του πολίτη στην ενημέρωση, για να παρουσιάζουμε ακρότητες. Δυστυχώς, μάλλον αυτή είναι ευθύνη που δεν αντιλαμβάνονται όλοι.

Όχι ότι η ψυχαγωγία κάνει καλύτερη δουλειά από την ενημέρωση στο θέμα της υπόθεσης της Πάτρας, προς Θεού. Αυτά στα γράφω την ίδια ημέρα που έχω δει το Πρωινό να βγάζει στον αέρα την μαρτυρία μίας χαρτορίχτρας από την Πάτρα, που μοιράστηκε τις εμπειρίες της με τη μητέρα των κοριτσιών που την επισκέφθηκε. Στην ίδια εκπομπή παρενέβη και η μητέρα για να διαψεύσει την επίσκεψή της σε χαρτορίχτρα. Επιπλέον είδηση έγινε και η συμμετοχή του πατέρα των κοριτσιών σε οντισιόν του X-Factor.

Η ψυχαγωγία δεν τα πάει πολύ καλύτερα, όχι. Οτιδήποτε αφορά τα πρόσωπα της υπόθεσης γίνεται, αυτόματα είδηση κι αναπαράγεται. Όλη η τηλεόραση βρίσκεται στο κυνήγι του επόμενου αποκλειστικού κι ένα θέμα που βρίσκεται υπό διερεύνηση γίνεται αντικείμενο σχολιασμού από ειδικούς και μη σε κάθε πάνελ, ψυχαγωγικό ή ενημερωτικό. Κι είναι κάτι τέτοια «κηνύγια» που τελικά κάνουν το κοινό να πατήσει το κόκκινο κουμπάκι του τηλεκοντρόλ.

Το ολόγραμμα της Τζωρτζίνας έγινε η σταγόνα που ξεχείλισε ένα ποτήρι γεμάτο με αποκλειστικότητες, ευρήματα, φωτογραφίες και σοκαριστικές στιγμές. Ήταν ένα ολόγραμμα που δεν εξυπηρετούσε τίποτα άλλο, παρά τον εντυπωσιασμό. Κι ο εντυπωσιασμός με επίκεντρο ένα νεκρό παιδί, είναι ο ορισμός της φράσης «πατάω επί πτωμάτων». Κάπως έτσι το ολόγραμμα της Τζωρτζίνας, κατάφερε να γίνει το ολόγραμμα της ντροπής. Το ολόγραμμα που μας έκανε όλους να δούμε ότι το κακό έχει παραγίνει.

Η ενημέρωση είναι δικαίωμα όλων μας. Αλλά δεν θα έπρεπε να γίνεται δικαιολογία για κανέναν να προσπεράσει την ανάγκη τα παιδιά (πόσο μάλλον τα νεκρά παιδιά) να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, με προστασία, με ενσυναίσθηση. Όχι ως props σε ένα τηλεοπτικό studio.