Η Ελένη Πλέσσα διαμεσολαβεί σε συγκρούσεις και ενδυναμώνει τις γυναίκες
- 13 ΙΟΥΛ 2023
Είναι η ισχυρή γυναίκα στον εγχώριο κλάδο της Διαμεσολάβησης. Η Ελένη Πλέσσα, μάχιμη δικηγόρος, διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια & Εκπαιδεύτρια στη Διαμεσολάβηση πρωτοστάτησε στην εισαγωγή και στην εφαρμογή του θεσμού στην Ελλάδα, ενώ συμμετείχε σε Διαμεσολαβήσεις ήδη από το 2012 στην Αγγλία και από το 2013 στην Ελλάδα όταν κατέστη αυτό εφικτό κι επίσημα.
Μέχρι σήμερα, η Ελένη Πλέσσα έχει πραγματοποιήσει δεκάδες Διαμεσολαβήσεις εντός κι εκτός Ελλάδας και έχει πολύ μεγάλη εμπειρία, εκτός των άλλων, σε περίπλοκες υποθέσεις καθώς και διεθνείς διαφορές. Ήδη από το 2012, ένας από τους μέντορές της, ο διεθνούς φήμης Διαμεσολαβητής Nicholas Pryor είχε πει: «Έχει ξεκάθαρα ταλέντο για τη διαδικασία και μία ενστικτώδη κατανόηση του πώς μπορεί να λειτουργήσει και του πώς μπορεί κανείς να ανακαλύψει και να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες των ανθρωπίνων συμπεριφορών σε μία διαφορά».
Παράλληλα, η Ελένη Πλέσσα είναι shortlisted – υποψήφια στα 3α GREEK INTERNATIONAL WOMEN AWARDS (GIWA) στην κατηγορία Law and Political Sciences. Η διαδικασία ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2022 όταν προτάθηκε ως υποψήφια και τελικά επιλέχθηκε από την Επιτροπή Επιστημόνων και Επαγγελματιών του εν λόγω τομέα, ώστε να είναι στην τελική λίστα των 9 υποψηφίων γυναικών. Η ανάδειξη της νικήτριας πραγματοποιείται μέσω ψηφοφορίας.
Με αφορμή την υποψηφιότητά της αυτή, η Ελένη Πλέσσα μάς μιλάει για την «τέχνη» της Διαμεσολάβησης και τη γυναικεία ενδυνάμωση στην πράξη.
-Με πολύ απλά λόγια, τι κάνει μια Διαμεσολαβήτρια;
Η Διαμεσολαβήτρια δημιουργεί ένα περιβάλλον που διευκολύνει τον διάλογο για την επίλυση μιας διαφοράς ή σύγκρουσης. Οι άνθρωποι ακόμα και στις χειρότερες συγκρούσεις τους, αισθάνονται πιο έτοιμοι να συζητήσουν όταν νιώθουν ασφάλεια και ότι κάποια/ος τους ακούει και προσπαθεί να τους καταλάβει. Σταδιακά, μέσα σε αυτό το κλίμα αρχίζουν να ακούν και να προσπαθούν να καταλάβουν και την αντίθετη πλευρά.
-Έχετε ασχοληθεί σε εντυπωσιακό βαθμό με τη Διαμεσολάβηση και είστε πρωτοπόρος στον χώρο. Τι είναι αυτό που απολαμβάνετε περισσότερο σε αυτόν τον τομέα;
Απολαμβάνω πάντα σαν άνθρωπος το μοίρασμα, τη δημιουργική συζήτηση, τις ιστορίες. Από παιδί έβλεπα πως έχω τη δεξιότητα να δημιουργώ ένα κλίμα που οι άνθρωποι να αισθάνονται άνετα να εκφραστούν και βρήκα τον τρόπο να το εφαρμόζω επαγγελματικά. Η επίλυση σύγκρουσης είναι λεπτοδουλειά, χτίζεται με υπομονη, παρουσία, αυθεντικότητα και νοιάξιμο. Και όταν υπάρχουν όλα αυτά, το πλαίσιο λειτουργεί και λύνονται οι συγκρούσεις. Τι απόλαυση να φεύγουν ανακουφισμένοι από τη διαδικασία!
-Στηρίζετε τη γυναικεία επιχειρηματικότητα και ενδυνάμωση με πολλούς τρόπους. Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
Πιστεύω πολύ στο αυτονόητο της ισότητας, των ίσων ευκαιριών και της ισότιμης εξέλιξης και αντιμετώπισης. Λόγω όμως πολύ δυνατών στερεοτύπων και εμπεδωμένων αντιλήψεων αιώνων, πράγματι η γυναίκα τόσο στον επιχειρηματικό όσο και σε κάθε άλλο περιβάλλον (επαγγελματικό, κοινωνικό κλπ) χρειάζεται μεγαλύτερη ενδυνάμωση, ενημέρωση και συναναστροφή με άλλες γυναίκες που δίνουν καθημερινά τις ίδιες ή παρόμοιες μάχες. Οι κοινωνικοί ρόλοι μπλοκάρουν γυναίκες και άνδρες και δεν τους αφήνουν να χαρούν τους ουσιαστικούς τους ρόλους αυτούς του γονιού, της/του επαγγελματία, της/του συντρόφου.
Σκοπός μου είναι να εμπλέκομαι με κάθε τρόπο που μπορώ στον καθημερινό διάλογο, στην παρουσία, στην υποστήριξη γυναικών και αντρών με σκοπό τη μεταξύ τους συνεργασία, τον αλληλοσεβασμό και την από κοινού εξέλιξη και πρόοδο. Ειλικρινά το βλέπω σαν χρέος προς τα παιδιά μας, κορίτσια και αγόρια.
– Από τι «υποφέρει» η ελληνική γυναικεία επιχειρηματικότητα και σε τι υπερισχύει;
Υποφέρει από το βάρος της ταμπέλας, της όποιας ταμπέλας. Ότι της δόθηκε πολλή σημασία ή ότι της αποδόθηκε λίγη σημασία. Ότι «εντάξει μέχρι που θα φτάσει μία γυναίκα, ας μην επενδύσουμε σε αυτή, σύντομα θα αναγκαστεί να τα παρατήσει» ή ότι τελικά «αυτή που έφτασε ως εκεί σίγουρα δεν ήταν καλή μαμα/σύζυγος, πήρε πολύ χρόνο από την οικογενειακή της ζωή και γι’ αυτό τα κατάφερε επαγγελματικά».
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι οι γυναίκες δεν μαθαίνουμε να διεκδικούμε τον χώρο μας, τη συμμετοχή μας, την παρουσία μας. Δεν μαθαίνουμε ότι η φωνή μας έχει δύναμη, δεν μαθαίνουμε να χρεώνουμε σωστά τις επιστημονικές υπηρεσίες ή να διεκδικούμε υψηλότερο μισθό. Αυτό στο οποίο υπερισχύει είναι το ότι όταν γυναίκες τελικά διώξουν από μπροστά τους το θολό τοπίο του μπορώ/δεν μπορώ και πουν «πάμε να το κάνουμε», θα το κάνουν συχνά με μεγαλύτερο πάθος και προσήλωση, γιατί έχουν παλέψει περισσότερο για να κάνουν το πρώτο βήμα. Και τα επόμενα είναι συνήθως πιο σταθερά και δυναμικά.
«Οι γυναίκες δεν μαθαίνουμε από όταν είμαστε κορίτσια να τραβάμε την καρέκλα και να καθόμαστε στο τραπέζι των αποφάσεων».
– Σαν μητέρα 2 παιδιών που έχει επενδύσει χρόνο και ψυχή στην καριέρα της, πόσο συμμερίζεστε την άποψη ότι αυτοί οι 2 ρόλοι είναι δύσκολο να συνδυαστούν;
Προτιμώ να σκέφτομαι τον ρόλο μου στη ζωή του Αναστάση και του Δημήτρη ως ενός εκ των δύο γονέων τους. Εξ αρχής το βιώσαμε έτσι με τον Κώστα, τον σύντροφό μου, χωρίς ο δικός μου ρόλος να είναι κάπως διαφορετικά χρωματισμένος ή φορτισμένος. Είμαστε οι γονείς τους και πρέπει και οι δυο να ισορροπούμε τον χρόνο μας μεταξύ της δουλειάς μας και του ρόλου αυτού. Γιατί τα παιδιά χρειάζονται την παρουσία και την αδιαπραγμάτευτη αγάπη των γονιών τους για να ανθίσουν. Όταν υπάρχουν δυο γονείς, πρέπει να είναι παρόντες εξίσου και οι δύο. Δεν χρειάζεται να αναζητάμε την τελειότητα στο συνδυασμό και δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Αν υπάρχει επιθυμία να είσαι παρούσα και παρών και στα δύο, βρίσκεις τον τρόπο που ταιριάζει στην κάθε οικογένεια καλύτερα και το κάνεις. Και αν είναι και οι δυο γονείς μέσα σε αυτό, βρίσκεται σίγουρα ένας πολύ πιο αποτελεσματικός τρόπος.
– Ποιες οι σκέψεις σας για τη «γυάλινη οροφή»; έχουμε καταφέρει σημαντικές ρωγμές στην Ελλάδα ή εξακολουθεί να παραμένει αλώβητη;
Ναι έχουμε καταφέρει πολλές ρωγμές. Έχουμε γυναίκα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, πολλές γυναίκες βουλευτές, γυναίκες Υπουργούς και σημαντικά Υπουργεία και γυναίκες Υφυπουργούς, επίσης όλο και περισσότερες γυναίκες στις Διοικήσεις Εταιρειών. Πρέπει όμως κάθε μέρα να δίνουμε μικρές ή μεγάλες μάχες για να κατατροπώνονται τα στερεότυπα και ο σεξισμός με κάθε αφορμή. Πάντα με σεβασμό, επιχειρηματολογία και διάλογο.
