Τα εκκεντρικά κοστούμια της Emma Stone στο Poor Things είναι ο απρόσμενος πρωταγωνιστής της ταινίας
- 12 ΙΑΝ 2024
Surprise-surprise, πιστεύω ότι τα κοστούμια σε μια ταινία, πόσο μάλλον σε ένα αριστουργηματικό φιλμ όπως το Poor Things, παίζουν καταλυτικό ρόλο στην επιτυχία ή μη μιας ταινίας. Μα πώς θα μπορούσαν να μην; Τα ρούχα εκφράζουν μέρος της προσωπικότητά μας και όταν μια ταινία μάς συστήνει νέους χαρακτήρες το τι θα φορέσουν μας βοηθάει να εισχωρήσουμε πιο εύκολα στο μυαλό τους.
Το παιδικό μυαλό της Bella Baxter στην ταινία Poor Things, λοιπόν, ήταν ένα βασικό κριτήριο για τα άκρως campy κοστούμια της τα οποία όσο εξελίσσεται ο χαρακτήρας, εξελίσσονται επίσης. Είδες που τα ρούχα αλλάζουν όσο αλλάζουμε κι εμείς που τα φοράμε; Στην περίπτωση της Bella ή καλύτερα της Emma Stone, που ενσαρκώνει την hybrid Bella στο Poor Things, τα κοστούμια δεν μπορούν παρά να παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στο storytelling της ταινίας.
«Είναι σαν ένα 5χρονο να ντύνεται μόνο του με τα ρούχα από την ντουλάπα της μητέρας της», σχολιάζει η Holly Waddington σε συνέντευξή της για το The Cut. Η ενδυματολόγος της ταινίας αφιέρωσε πολλά χρόνια από τη ζωή της (η ταινία είναι “in the making” από την πανδημία), για να δημιουργήσει κοστούμια, που δεν εκφράζουν απλά την παιδικότητα και τον σουρεαλισμό της ιστορίας μιας περίπτωσης σαν της Bella, αλλά που παίζουν και καθοριστικό ρόλο στην ενδυνάμωση, αλλά και την εξέλιξη του χαρακτήρα της. Τα ρούχα στις ταινίες παίζουν πάντα σημαντικό ρόλο, αλλά τα κοστούμια του Poor Things είναι μέρος του cast.
Φουσκωτά μανίκια, space-age και 60s αναφορές και το «γυμνό» από τη μέση και τα κάτω: Τα κοστούμια της Bella στο Poor Things κλέβουν την παράσταση
Ο Γιώργος Λάνθιμος κατάφερε να κάνει για ακόμη μια φορά το Hollywood να μιλάει γι’ αυτόν και έδωσε στην Emma Stone την ευκαιρία να αποδείξει για ακόμη μια φορά γιατί είναι από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της. Με μια δυνατή ερμηνεία -δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από την Emma-, που της χάρισε και την 2η Χρυσή της Σφαίρα, η ηθοποιός ενσαρκώνει μια νεαρή γυναίκα με το μυαλό ενός παιδιού η οποία έρχεται ξανά στη ζωή μέσα από τα πειράματα ενός τρελού επιστήμονα. Μέσα από αυτό το διασκεδαστικό goth και τρομακτικό πείραμα, ο Γιώργος Λάνθιμος «χτυπάει» για ακόμη μια φορά την πόρτα του σουρεαλισμού κάτι που αποτυπώνεται θαυμάσια και μέσα από τα κοστούμια του Poor Things.
Εμπνευσμένα από τη μόδα του 18ου και 19ου αιώνα, η ενδυματολόγος Holly Waddington είχε απόλυτη ελευθερία να δημιουργήσει. «Ο Γιώργος ήταν πολύ ανοιχτόμυαλος με όλα όσα σκεφτόμουν, και του παρουσίασα πολλές ιδέες και επιλογές από τα τέλη του 19ου αι. και τον τράβηξαν πολύ αυτά τα τεράστια μανίκια», αναφέρει σε συνέντευξή της στο Harper’s Bazaar. «Προμοτάρει αυτή την αίσθηση της διαφορετικότητας και αυτά τα ιδιαίτερα υφάσματα με τις υφές μοιάζουν αρκετά σαν ένα πλασματικό ον», συνεχίζει.
Οι αναφορές από τον 19ο αι. και την βικτωριανή εποχή πάντως μέσα από τα μανίκια, έκαναν τα κοστούμια στο Poor Things ακόμα πιο μεγαλεπήβολα ως προς τα όρια του campiness που είχαν τα ρούχα του χαρακτήρα. Είχαν κάτι το τραγελαφικό, που ταιριάζει απόλυτα με την «φρανκεστανική» ιστορία της Bella.
«Αξίζει σίγουρα να φορέσεις τα μεγάλα μανίκια. Είναι πολύ δυναμωτικά. Όσες φορές τα μεγάλα μανίκια έχουν φορεθεί από γυναίκες -στην ελισαβετιανή περίοδο, στα 1940s και τα 1980s- οι γυναίκες ήταν γενικά σε μια καλή φάση». Τα μεγάλα, φουσκωτά μανίκια ήταν και μια καλή ευκαιρία για την ενδυματολόγο να πειραματιστεί με το κάτω μέρος των κοστουμιών της Bella -ή την έλλειψη αυτών-, η οποία ταίριαζε απόλυτα με την παιδικότητα του χαρακτήρα. Τα μικρά παιδιά έχουν μια έμφυτη επιθυμία να είναι γυμνά, γι’ αυτό και συχνά τα κοστούμια της Emma Stone, συνοδεύονται από μεταξωτά εσώρουχα και κοντά σορτς.
Παρ’ όλες τις αναφορές από τον 18ο και 19ο αι. τα ρούχα είχαν και αρκετά στοιχεία και από τα 1960s. Κοστούμια όπως τα menswear inspired μαύρα σύνολα, τα οποία όμως η Waddington συνδυάζει με πανωφόρια σε Α γραμμή, που εμπνέονται από τις μίνι φούστες της Mary Quant από τα 60s, επιβεβαιώνουν το «ταξίδι» της Bella προς την σεξουαλική απελευθέρωσή της μέσω του ντυσίματος. Οι επαναστατικές μίνι φούστες της Quant στα 60s, καθόρισαν την πορεία του γυναικείου ντυσίματος και μέσω αυτών η Waddington κάνει το ίδιο μέσα από τα ρούχα της Bella.
Αυτός ο πειραματισμός με τα styles στα κοστούμια του Poor Things, βοήθησε στο να ειπωθεί η ιστορία ακόμα καλύτερα. Η έμπνευση από τη δουλειά των Otto Dix, Egon Schiele και της Georgia O’ Keeffe και οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για να αποδοθούν αυτές οι ιδιαίτερες υφές στα υφάσματα, υπογράμμισαν την διαφορετικότητα της ταινίας. Φυσικά, όσο η Emma Stone οδεύει προς την ενηλικίωση κατά τη διάρκεια της ταινίας, τόσο και ο σουρεαλισμός των κοστουμιών μειώνεται.
Ο σουρεαλισμός πρωταγωνιστεί στα κοστούμια του Poor Things, και είναι ένας τρόπος για την ενδυματολόγο να γεφυρώσει ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην ιστορία της μόδας με το φιλμ. Οι σουρεαλιστές στη μόδα χρησιμοποιούν το υποσυνείδητο για να παρουσιάσουν τα ενδύματα με πιο επαναστατικό τρόπο, κάτι που στα 20s (όπου γεννήθηκε ο σουρεαλισμός) ήταν ένας τρόπος τους να απορρίψουν την μπουρζουαζία.
Με αντίστοιχο τρόπο, ο χαρακτήρας της Emma Stone μέσα από τα κοστούμια, απορρίπτει τα πρέπει που ορίζει η κοινωνία για τη γυναίκα -και τη γυναικεία σεξουαλικότητα- και με την αφέλεια της παιδικής της ηλικίας, ξεκινάει το ταξίδι της σεξουαλικής απελευθέρωσής της.
«Κάθε κοστούμι είναι ένας χαρακτήρας από μόνος του και αντικατοπτρίζει την κατάσταση της ηθοποιού και διακριτικά αποκαλύπτει στους σινεφίλ τις πράξεις του ήρωα ή του κακού», σχολιάσει η ενδυματολόγος. Ακόμα και τα χρώματα και κάθε μοτίβο στα κοστούμια του Poor Things, έχουν υπόβαθρο. Το μπλε σύνολο της Bella αντανακλά τα νερά από τα οποία τη σώζει ο χαρακτήρας του Willem Dafoe, ενώ το εκπληκτικό καφέ-μπρονζέ σατέν σύνολο ταιριάζει με τη διακόσμηση του σπιτιού του άνδρα της. Ενώ, στο ομολογουμένως πανέμορφο νυφικό της look, η ντελικάτη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τα μάτια της, είναι σαν να την αποτρέπει κάποιος από το να δει την πραγματικότητα μέσα στην οποία «φυλακίζεται» ο χαρακτήρας με αυτόν τον γάμο.
Όσο όμως ο χαρακτήρας αλλάζει και ενηλικιώνεται, τόσο «ενηλικιώνονται» και τα ρούχα που αλλάζουν ουσιαστικά. Μέχρι το τέλος της ταινίας, η Bella ενδυναμώνεται και πλέον επιλέγει διαφορετικά τα ρούχα που φοράει, τα οποία σιγά-σιγά ξεφεύγουν από την αφέλεια του κάποτε παιδικού της χαρακτήρα.
Μέσα από αυτό το «φρανκεστανικό» πείραμα, η Bella ανθίζει και τα κοστούμια είναι «εκεί» για να εκφράσουν κάθε βήμα στην εξέλιξή της.