Christmas lovers vs Christmas haters. Εσύ με ποιους είσαι;

Δεν ξέρω αν η υπερβολική μου αγάπη για τα Χριστούγεννα εξαφάνισε το μικρό Grinch μέσα της ή αν με αγαπούσε τόσο πολύ που ήθελε να μου κάνει τη χάρη, το θέμα είναι ότι καταλήξαμε να ακούμε Santa Baby και να κρεμάμε γιρλάντες στο σαλόνι ανήμερα 28ης Οκτωβρίου.

Ναι, είμαι αυτή που στολίζει νωρίς το σπίτι, κλαίει όταν ακούει το ‘Have yourself a Merry little Christmas’, δεν βαριέται να βλέπει το ‘Home Alone’ και ξαπλώνει στον καναπέ δίπλα στο δέντρο για να χαζέψει τα λαμπάκια.

Είμαι επίσης αυτή που είχε ρίξει το χριστουγεννιάτικο δέντρο, γιατί μου άρεσε να αλλάζω θέση στα στολίδια ώστε να μην έχουν παράπονο αυτά που είναι στην πίσω μεριά.

Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς το λόγο που τρελαίνομαι για τα Χριστούγεννα· ίσως φταίει η μαμά μου, η οποία κάθε χρόνο με κορόιδευε ότι δεν θα στολίσει το δέντρο, με έβαζε για ύπνο και όταν ξυπνούσα το σπίτι έμοιαζε να έχει βγει από κάποιο παραμύθι.

Ίσως πάλι να φταίει το γεγονός ότι είμαι λίγο sucker για τα happy endings και κάθε χρονιά ελπίζω σε ένα χριστουγεννιάτικο θαύμα, που θα κάνει τα πράγματα λίγο καλύτερα για όλους μας. Ούσα υπεύθυνη του Christmas cheer στο Ladylike, αποφάσισα να κάνω μια μικρή έρευνα στα γειτονικά sites και να δω πόσοι ακόμα είναι #teamXmas.

Το αποτέλεσμα είναι υπέρ των lovers (23- 4 έληξε το σκορ) και θέλω να πιστεύω ότι δεν φταίει το γεγονός ότι απείλησα με glitter bomb τους haters (ουπσ!).

Christmas lover ο Χρήστος Χατζηιωάννου

”Είμαι λίγο κυνικός με τους ανθρώπους που αγαπούν ή μισούν χρονιές, γιορτές, αργίες και άλλα άυλα. Βρίζουν οι άλλοι το 2016 λες και μιλάνε σε άνθρωπο. Το ίδιο με τα Χριστούγεννα. Προσωπικά δεν έχω κάποια ιδιίατερη κάψα για την συγκεκριμένη περίοδο. Από μικρός όμως, είχα συνηθίσει αυτές τις μέρες να παίρνω δώρα, να τρώω πολύ, να τρώω μάλιστα κάποια πράγματα που άλλες εποχές του χρόνου δεν τα φτιάχνουν και να βρίσκομαι με φίλους που έχω να δω καιρό.

Δεν ξέρω αν το να μην σου αρέσουν αυτές οι συνήθειες, σε κάνουν γκρινιάρη ή οτιδήποτε άλλο αλλά το βρίσκω παράλογο να μην σου αρέσουν τα παραπάνω. Τα Χριστούγεννα γίνεστε όλοι εσείς οι γκρινιάρηδες λίγο καλύτεροι κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να μπω στην ομάδα των lovers. Οι χειρότεροι είναι οι αδιάφοροι, μην τα ξαναλέμε, τα έχει πει ο Φρειδερίκος ο Νίτσε για τις γυναίκες. Πιάνει και για κάθε τι άλλο. When neither love nor hate is in the game, a woman is a mediocre player”.

Christmas Hater η Ναταλί Σαϊτάκη

”Καλό το φαγητό, καλή η αισιοδοξία και η περιρρέουσα χαρά, τα δώρα, η διακόσμηση, τα δέντρα και οι πιατέλες με τους κουραμπιέδες, αλλά η χριστουγεννιάτικη υπερβολή σε όλους τους τομείς συχνά δεν δείχνει έλεος στους ανθρώπους που μας αρέσει η “low key ζωή”.

“Πρέπει” να είσαι χαρούμενος, “πρέπει” να πετάς στα ουράνια, “πρέπει” να αισθάνεσαι ότι όλα θα πάνε καλά, ενώ τίποτα από αυτάδεν πρέπει να είναι υποχρεωτικό.

Πριν μας αποκαλέσετε “γρουσούζηδες” και “Σκρουτζ” να πούμε ότι χαιρόμαστε με τη χαρά των άλλων,αλλά όχι σε βαθμό που να αποκηρύξουμε το Πάσχα από αγαπημένη γιορτή. Επίσης, πώς μπορείτε να χαίρεστε όταν κάνει τόσο κρύο;”

Christmas Hater που έγινε Lover η Νίκη Μπάκουλη

”Είμαι ο άνθρωπος που υποφέρει όταν το σπίτι δεν είναι τακτοποιημένο (σε βαθμό νεύρωσης στομάχου). Είμαι και ο άνθρωπος που όταν μου λένε “πρέπει” no bet θα κάνω το αντίθετο. Ναι, θα μπορούσες να πεις ότι γενικά δεν είμαι και πολύ καλά, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. 🙂

Πάμε λοιπόν, στα Χριστούγεννα. Δεν συνδέθηκα ποτέ με αυτή τη γιορτή, γιατί ως κακομαθημένο παιδί δεν περίμενα αυτές τις ημέρες για να “τρέξω” τους γονείς μου. Τους “έτρεχα” όποτε το ένιωθα. Για να σου πω εν τω μεταξύ, την πάσα αλήθεια, ούτε οι γονείς μου ήταν οπαδοί όσων πρεσβεύουν ή σχετίζονται με τα Χριστούγεννα -βλ. στολισμός σπιτιού, χαρά, έθιμα κλπ. Είχαν και τα δίκια τους, αν σκεφτείς πως είχαν “χάσει” παιδί και αυτό δεν είναι κάτι που ξεπερνάς ποτέ. Εν πάση περιπτώσει, όταν “έχασα” εγώ εκείνους, απομυθοποίησα κάθε λεγόμενη “οικογενειακή γιορτή” -και μάλλον δεν χρειάζεται να σου εξηγήσω το γιατί.

Ώσπου πέρυσι πήρα την εξής απόφαση: κάθε μέρα είναι διαφορετική (όχι σε έννοια, αλλά κατ’ ουσίαν) και είναι υποχρέωση μου να παίρνω ό,τι καλύτερο μπορώ από την κάθε μία. Ό,τι έχει να δώσει. Αρκεί να μην περνά in vain. Τα Χριστούγεννα λοιπόν, έχουν να προσφέρουν το αντάμωμα με ανθρώπους που αγαπάμε, με τους οποίους μοιραζόμαστε ένα (λέμε τώρα) πιάτο φαγητό, με καλή διάθεση. Όχι ψυχαναγκαστικής φύσεως, αλλά ευγμωμοσύνης που προκύπτει από το γεγονός ότι έχουμε κάποιον να νοιαζόμαστε -και να μας νοιάζεται- και έχουμε ένα πιάτο φαγητό να φάμε”.

Christmas lover ο Γιώργος Μυλωνάς

”Το να μισείς τα Χριστούγεννα είναι τόσο ώριμο όσο το να είσαι 30 χρονών, να κυκλοφορείς με τζιν σωλήνα, μπλούζα ‘Blind Guardian’ μαλλί μέχρι τον κώλο και να πίνεις κάθε πρωί τον καφέ σου στο Underground. Λίγο πολύ μπορεί όλοι να περάσαμε από τη φάση απέχθειας των Χριστουγέννων και κάθε είδους γιορτής (άντε και metal ακουσμάτων), αλλά πλέον η αποστροφή προς τα Χριστούγεννα- εκτός και αν είσαι emo, αλήθεια πού πήγαν αυτοί;- χωρίς τη συνοδειά κοινωνικοπολιτικής ανάλυσης που θα ζήλευε και ο Μαρξ, δεν έχει καν πλάκα. Αγαπάω τα Χριστούγεννα γιατί πάνω από όλα είναι περίοδος διακοπών και γιατί με τα κάλαντα έβγαζα για περίπου έξι χρόνια το μοναδικό μου χαρτζιλίκι με προσωπικό ιδρώτα μέσα στη χρονιά. Κυρίως, όμως, αγαπάω τα Χριστούγεννα γιατί μας έχουν χαρίσει μουσικά διαμάντια -χωρίς εισαγωγικά- όπως αυτά:

(editor’s note: Ο κύριος Μυλωνάς είχε βάλει και το ‘Χρόνια Πολλά’ του Σάκη Ρουβά, αλλά ποιον κοροϊδεύουμε της Βανδή είναι καλύτερο)

New year’s day lover o Θέμης Καίσαρης

”Αν με το Χριστούγεννα εννοούμε τα διασημότερα γενέθλια της ιστορίας, η απάντηση είναι “δεν με νοιάζει”. Αν Χριστούγεννα ονομάζουμε γενικώς “τις γιορτές” και το διάστημα μέχρι την Πρωτοχρονιά, τότε hell yeah. Χαρτί, φαϊ, δώρα, τζάκια, φίλοι, οικογένεια. Το Πάσχα είναι η γιορτή του “φεύγα”, της υπαίθρου, είναι η απόδραση απ’αυτό που ζεις.

Τα Χριστούγεννα και κυρίως η Πρωτοχρονιά είναι της πόλης και των ανθρώπων που μένουν και προσπαθούν για μια εβδομάδα να γίνουν όλα λίγο καλύτερα, λίγο πιο χαρούμενα και φωτεινά, αφού ενδιάμεσα γίνουν και λίγο λυπημένα, λιγο πιο προβληματισμένα. Είναι το Love actually, είναι ο Μπίλι Μακ και ο ατζέντης του, είναι το φλουρί και τα πυροτεχνήματα, είναι το φιλί μετά το “καλή χρονιά”, είναι το “Και του χρόνου” του Δεληβοριά να παίζει στην ετοιμασία το απόγευμα της παραμονής, “γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει, γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι”.

Christmas Lover by default ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

”Μικρός ήμουν λίγο παράξενο παιδί. Η αγαπημένη μου ημέρα ήταν η Κυριακή, περίμενα τη Δευτέρα πώς και πώς και χαιρόμουν όταν τελείωναν οι καλοκαιρινές διακοπές, επειδή γενικά στο σχολείο περνούσα τρομερά με τους φίλους μου. Τα Χριστούγεννα όμως ήταν πάντα μια διαφορετική υπόθεση και δεν με ενοχλούσε που έκλειναν τα σχολεία. Περίμενα σαν τρελός την έλευση του Άγιου Βασίλη, ανυπομονούσα να έρθουν τα οικογενειακά τραπέζια και χαιρόμουν τρομέρα όταν ξημέρωναν οι μέρες των ρεβεγιόν.

Μπορεί πλέον να μην πιστεύω στον Άγιο Βασίλη, όμως όλα τα υπόλοιπα παραμένουν το ίδιο χαρούμενα.

Κι αν σε τελική ανάλυση βαριέσαι τον κόσμο που βγαίνει στα μαγαζιά εκείνες τις μέρες, μπορείς πάντα να κάτσεις στο σπιτάκι σου μαζί με τους φίλους σου. Κανείς δεν σε υποχρεώνει να βγεις. Ούτε να χαμογελάσεις σε υποχρεώνει, αλλά αν δεν τα καταφέρνεις ούτε τις ημέρες των Χριστουγέννων, δεν φταίει η γιορτή αλλά εσύ”.

Christmas Lover for ever & ever η Ειρήνη Πορτάλιου

”Αγαπούσα τα Χριστούγεννα από κούνια. Για τις αργίες, τα κλειστά σχολεία, τον Άγιο Βασίλη, τα δώρα, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο που ποτέ δεν ήταν αρκετά ψηλό, τον Michael Bublé (με τρέλα), το Last Christmas, το Love Actually (εντάξει αυτό όλο το χρόνο), τα λαμπάκια που ανασβοσβήνουν (θα μπορούσα να τα έχω όλο το χρόνο σπίτι μου και να τα κοιτάω), τους στολισμένους δρόμους, τη χρυσόσκονη παντού, τους ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ (και ΟΧΙ τα μελομακάρονα – άνθρωποι για το Θεό απορώ πως τα τρώτε), το τζάκι, το χιόνι, τα χριστουγεννιάτικα – επικά – τραγούδια που ήδη αναφέρθηκαν… και αν με αφήσετε μπορώ να γράφω μέχρι αύριο.  Και φέτος, ναι Χρήστο έχω βρίσει πολύ τα άυλα πράγματα και θέλω σαν τρελή να φύγει το 2016 αλλά σαν τα Χριστούγεννα δεν έχει. Ότι χρονιά και να’ ναι. Καλή ή Κακή. Γιατί τις μέρες είμαστε όλοι λίγο καλύτεροι. Να το παραδεχτούμε”.

Υ.Γ Α, και το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι – έπος- είναι αυτό. Σόρι ε? Καλά Χριστούγεννα!

Το grinch της καρδιάς μας- Μαρίνα Χατζηδημητρίου

”Δεν μπορώ να πω ότι μισώ τα Χριστούγεννα, το ρήμα μισώ είναι βαρύ. Απλά δεν μου αρέσει σώνει και ντε ότι πρέπει να είμαι χαρούμενη, επειδή απλά είναι Χριστούγεννα.  Επίσης, μου τη δίνει που γίνεται χαμός στα μαγαζιά από κόσμο, όλοι αγοράζουν σα να μην υπάρχει αύριο, τρώνε σαν να μην υπάρχει αύριο και γενικά ζουν λες και δεν θαρθουν ποτέ πάλι Χριστούγεννα.ΟΚ είναι Χριστούγεννα, και του χρόνου θα είναι, so what; το μόνο καλό είναι το δώρο και άντε ένα δυο λαμπάκια σπίτι να μου θυμίζουν τα δικά μου λαμπάκια που ανάβουν αυτή την εποχή του χρόνου”.

”Γτ κάνετε reply to all; grrr προφανώς είμαι hater”

Christmas Lover η Έρρικα Ρούσσου

”Έχω γενέθλια μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα. Αυτό σημαίνει πάνω κάτω τα εξής: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, στολίζαμε το σπίτι λίγο πριν τις 19 του μηνός έτσι ώστε να είναι έτοιμο για τα γενέθλιά μου (πάντα έκανα πάρτι). Με τα χρόνια η όλη αγάπη μου για την ημέρα των γενεθλίων μου και η τάση μου να πιστεύω ότι είμαι το κέντρο του κόσμου μετουσιώθηκαν στην πεποίθηση ότι τα Χριστούγεννα είναι ένα κομμάτι δικό μου. Και ότι κατά κάποιον τρόπο ο μικρόκοσμος γύρω μου φτιασιδώνεται μέχρι να έρθει εκείνη η λαμπρή μέρα. Ναι, δεν είμαι στα καλά μου. Και όχι, δεν μπορούσα να περιοριστώ σε αυτό το βίντεο και να αποφύγω να γράψω τα παραπάνω”.

Christmas lover (;) η Δήμητρα Τσιγγενέ

”Αν πρέπει να επιλέξω στρατόπεδο ας είναι του lover, μέρες που είναι. Δε μετράω αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα, δεν έχω φτιάξει ποτέ στη ζωή μου μελομακάρονα και κουραμπιέδες, δεν πεθαίνω για ρεβεγιόν και τραπεζώματα, δεν τρελαίνομαι να έρχονται τα παιδάκια για κάλαντα, δε μου αρέσει η κίνηση στους δρόμους και τα ασφυκτικά γεμάτα μαγαζιά, αλλά μου αρέσει πολύ να στολίζω δέντρο, να τρώω αμέτρητα γλυκά, γιατί οκ είναι Χριστούγεννα και επιβάλλεται, να βλέπω χριστουγεννιάτικες ταινίες, να ανταλλάσσω δώρα, να βλέπω παντού λαμπάκια, να παίζω χαρτιά δίπλα στο τζάκι, να κάνω διακοπές την περίοδο που πάντοτε το έχω ανάγκη και φυσικά να γεμίζει το σπίτι μου με τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους!”

Christmas lover η Σία Κουλέτα (μόνο για το φαγητό)

”Γενικά, όσο μεγαλώνω και δεν έχω τα benefits τύπου 15 μέρες χωρίς σχολείο, δεν με συγκινούν και ιδιαίτερα οι γιορτές, πόσω δε μάλλον τις φορές που τυγχάνει να δουλεύω κιόλας. Ωστόσο, κάθε αφορμή για μαζικά συμποσια με πολλά και πεντανοστιμα φαγητά και γλυκά, είναι καλοδεχουμενη και με συγκινεί πολύ σαν γνήσια κοιλιόδουλη που είμαι. Last but not least, βλέπω ανθρώπους να χαμογελούν έστω και πρόσκαιρα λίγο παραπάνω οπότε αυτό αλλάζει τη διάθεση, anyway”

Υ.Γ. Ουτε μελομακάρονα ούτε κουραμπιέδες, μόνο δίπλες. Καλές γιορτές σε όλους

Ορκισμένη Xmas lover από την μέρα που αντίκρυσα πρώτη φορά τα λαμπιόνια να αναβοσβήνουν στο δέντρο- η Αφροδίτη Σακκά

”Ακόμα κι όταν ανακάλυψα την μεγάλη σακούλα με το παιχνίδι που είχα ζητήσει, πίσω απ’ την πόρτα του μπάνιου (αλήθεια τώρα; Ποιος κρύβει το δώρο του Άγιου Βασίλη πίσω απ’ την πόρτα του μπάνιου;). Η χαρά μου όταν σηκωνόμουν απ’ το κρεβάτι το πρωί των Χριστουγέννων και το σπίτι ήταν τιγκαρισμένο στο στολίδι -μπάλες, γιρλάντες, το τεράστιο δέντρο (στολισμένο ανάλογα με τα trends της εποχής), κεράκια, creepy κούκλες καλικάτζαροι)- και η μυρωδιά από γλυκά και ένα τόνο φαγητά για 4 ανθρώπους (Μαμά, σοβαρα, δεν γίνεται να τρώμε μια βδομάδα τα φαγητά που μένουν) ήταν αυτά που περίμενα όλο το χρόνο (Μαμά, το παίρνω πίσω, μου λείπει το φαγητό σου).

Η μυρωδιά του αέρα τα Χριστούγεννα είναι διαφορετική από τις υπόλοιπες μέρες του χειμώνα, το κρύο το ίδιο είναι διαφορετικό -ναι, ξεπαγιάζεις ΑΛΛΑ ΚΟΙΤΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑΚΙΑ. Το συναίσθημα μιας χρονιάς που έρχεται στο τέλος της και παίρνει μαζί της όλα τα στραβά (εεε, 2016, σε εσένα απευθύνομαι, μήπως μπορείς να πας λίγο πιο στα τσακίδια) και ο ενθουσιασμός της επόμενης χρονιάς που έρχεται, την οποία φροντίζω πάντα να υποδέχομαι με δύο ποτήρια σαμπάνια στο χέρι (Ποιος άλλος έχει αγαπημένο ποτό την σαμπάνια να κάνουμε παρέα φέτος τις γιορτές;), είναι ασύγκριτα. Αν μπορούσα να βάλω σε όλο μου το σπίτι φωτάκια (μαντέψε σε ποια σκηνή ενθουσιάστηκα με το Stranger Things) και μελομακάρονα για όλο τον χρόνο, θα το έκανα, πίστεψέ με. Απλά, ΔΕΗ. Και ζάχαρο. ΠΑΙΔΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑΑΑΑΑΑΑΑ (Σκάω)”.

Αναποφάσιστος Christmas lover ο Χρήστος Δεμέτης

Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα γιατί:

1. Γιορτάζω.

2. Μου φέρνουν δώρα.

3. Είναι μια καλή ευκαιρία να “κάνω” λόγω γιορτής τη μάνα μου να μαγειρέψει και γενικά όταν η μάνα μου μαγειρεύει, ένας τρώει, οχτώ χορταίνουν, όσοι έχουν φάει από τα χέρια της ξέρουν.

4. Στολίζουμε σπίτια, δέντρα (ψεύτικα εννοείται), καράβια, γλάστρες, έπιπλα, γενικά αναβοσβήνουν λαμπάκια παντού κάτι που σπάει τη μονοτονία και εν γένει καλό είναι να σπας τη μονοτονία, οπότε εν προκειμένω τα λαμπάκια κάνουν καλό.

5. Τρώω μελομακάρονα, ίσως το αγαπημένο μου γλυκό.

6. Είναι μια επίσης καλή ευκαιρία για να μαζευτείς με την παρέα και να πιεις ουίσκια και κρασιά κυρίως.

7. Κάνει κρύο και μου αρέσει το κρύο σε αντίθεση με τη ζέστη.

8. Ξαναβλέπω το A Christmas Carol (το παλιό) μια από τις αγαπημένες μου ταινίες.

Δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα γιατί:

1. Σου βαράνε τα κουδούνια για τα κάλαντα, και δεν έχω πρόβλημα να δίνω λεφτά για τα κάλαντα, αλλά κρίμα είναι να σε ξυπνάνε πρωί πρωί μέρες που δεν δουλεύεις και θες να κοιμηθείς λίγο παραπάνω.

2. Γιορτάζω αλλά μαζί με μένα γιορτάζει και όλος ο πλανήτης και όλοι λένε σε όλους χρόνια πολλά. Δηλαδή μου λένε “χρόνια πολλά” για τη γιορτή μου και απαντάω “επίσης”.

3. Έχει κόσμο και κίνηση παντού. Μέσα, έξω, παντού.

4. Στην Αθήνα δεν χιονίζει.

5. Μου φέρνουν δίπλες στο σπίτι που είναι το χειρότερο γλυκό που μπορεί να μου δώσει κανείς να φάω.

6. Θυμάμαι το “Χριστούγεννα ήρθαν πάλι” της Βανδή.

7. Τρως πολύ. Και παίρνεις κιλά. Και έχεις τύψεις. Και πρέπει και να πιεις πολύ για να σου φύγουν οι τύψεις.

Τα θετικά έναντι των αρνητικών είναι 8-7, οπότε οριακά, ναι, είμαι κι εγώ αυτό το Christmas lover. Προτιμώ πάντως το Πάσχα στο χωριό για λόγους που θα εξηγήσω σε άλλη ευκαιρία. ΥΓ. Θα ήθελα πάντως να είναι Χριστούγεννα κάθε μήνα για τους άστεγους και τους άπορους. Κρίμα να θυμάται η λοιπή κοινωνία το ότι υπάρχουν, κυρίως τέτοιες ημέρες”.

Ενοχική Christmas lover, η Ιωσηφίνα Γριβέα

”Christmas lover υπήρξα πάντοτε και ενοχική είμαι από τη φύση μου, οπότε τις μέρες που εγώ περνάω τέλεια γιατί τα πάντα γύρω μου λάμπουν, φωτίζονται δυνατότερα και οι γωνιές που κοιμίζουν τους λιγότερο τυχερούς από μένα εκεί που μπαινοβγαίνουμε όλοι για να ψωνίσουμε.

Δε μπορώ όμως να αντισταθώ ούτε στη χαρούμενη ατμόσφαιρα, ούτε στα reunions που έχουμε τον χρόνο επιτέλους να συντονίσουμε, ούτε στο φαγητό που δε συγκρίνεται καν με τις μετριότητες που τρώμε το Πάσχα, ούτε στα ταξίδια που προλαβαίνουμε να οργανώσουμε.

Σίγουρα δε μπορώ να αντισταθώ στις cheesy ταινίες που δε χορταίνω να βλέπω όσο κακές κι αν είναι ορισμένες. Α, και στην ετήσια απαραίτητη προβολή του ‘Love Actually’ #soon”.

Christmas Lover ο Γιάννης Μπαϊρακτάρης

”Έχοντας μεγαλώσει σε ένα σπίτι που τα Χριστούγεννα μετατρέπεται… στο χωριό του Άι Βασίλη από τους στολισμούς, θα έπρεπε είτε να μισήσω, είτε να λατρέψω τη συγκεκριμένη γιορτή. Δεν υπήρχε μέση λύση. Τελικά κατέληξα στο δεύτερο και μου βγήκε σε καλό. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου περίμενα πώς και πώς τα Χριστούγεννα. Τα δώρα; Oι δίπλες (ποια μελομακάρονα και κουραμπιέδες;); Το χαρτζιλίκι από τα κάλαντα; Το κλείσιμο των σχολείων; Από πού να πρωτοπιαστείς;

Στην πορεία, μεγαλώνοντας άρχισαν να μου αρέσουν ακόμη περισσότερο. Βόλτες στην στολισμένη Αθήνα, ξανά και ξανά τα “Home Alone”, οικογένεια, φίλοι, μαζώξεις σε σπίτια, αλκοόλ. Μπορεί τα δώρα να περιορίστηκαν, αλλά αυτό που δεν περιορίζεται με τίποτα είναι η μαγεία αυτών των ημερών που μας φέρνει όλους λίγο πιο κοντά. Μπορεί επίσης να απογοητευτήκαμε μικροί με την αποκάλυψη για τον Άγιο Βασίλη, αλλά στην τελική το παν είναι να υπάρχει στο μυαλό μας. Γιατί άλλωστε αυτό που απλώς δεν βλέπουμε, να μην υπάρχει”;

Christmas-hater ο Στέφανος Τριαντάφυλλος (μια άβολη αγκαλιά στον Στέφανο, κάποιος)

”Ο κόσμος λατρεύει τα Χριστούγεννα. Δένδρα, δώρα, φώτα, ρεβεγιόν, μελομακάρονα. Φαντάζομαι έχει τους λόγους του. Προσωπικά, το μόνο που λατρεύω από τα Χριστούγεννα είναι ο Σκρουτζ κι η ιστορία του. Έστω κι αν δεν έχει happy end (για τον Σκρουτζ). Ναι, αυτός είμαι. Μισώ εκ βαθέων τα Χριστούγεννα, τουλάχιστον παλιά. Τώρα που μεγάλωσα λιγότερο και αυτή η αίσθηση αηδίας έχει αντικατασταθεί από αδιαφορία. Μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, βλέπεις. Θυμάμαι μάλιστα ότι το πρώτο κείμενο “αγανάκτησης” που είχα γράψει ποτέ ήταν για την εποχή του ψυχαναγκασμού και των κακών πουλόβερ. Έκτοτε ακολούθησαν αντίστοιχα hateful κείμενα για όλες τις μεγάλες εορτές και τις εθνικές αργίες.

Η πηγή του κακού νομίζω ότι βρίσκεται κάπου εκεί κοντά που καταχωνιάζονται τα κακά χριστουγέννατικα τραγούδια, που τα ταίζουν γκλίτερ και σαπουνόφουσκες και μετά τα βάζουν για ύπνο. Λέγε με Last Christmas, All I want for Christmas και τα γειτονικά.

Ο δεύτερος σοβαρός λόγος να μισεί κάποιος τα Χριστούγεννα είναι να λατρεύει τη ρουτίνα. Οπότε αυτές τις 10 ημέρες πρέπει να βγει εκτός του αγαπημένου του προγράμματος. Το τρίτο και βαρύτερο αδίκημα των Χριστουγέννων είναι ότι παίρνουν τον πήχη και τον ανεβάζουν τόσο ψηλά, που ο ψυχαναγκασμός πρέπει να χτυπήσει τα ρεκόρ του Σοτομαγιόρ για να τον ξεπεράσει: πρέπει να βγεις, πρέπει να ψωνίσεις, πρέπει να διασκεδάσεις. Και κυρίως πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις την παραμονή, ερώτηση ικανή να σου χαλάσει οποιαδήποτε όρεξη μπορεί να είχες.

Τι μένει; Τα μελομακάρονα, μια δίαιτα που ξεκίνησα 31 Δεκεμβρίου γιατί είχα βγει φωτογραφία και ήμουν σαν Λευκορώσος νταβατζής, το Die Hard και μια ωραία ιστορία να-χω-να-λέω για την Πρωτοχρονιά που είχα περάσει στο “Γεννηματάς” με γαστρεντερίτιδα.”

Christmas lover ο Γρηγόρης Μπάτης

”Ξέρεις από που προέρχεται ο φόβος του ανθρώπου για το σκοτάδι; Θα χρειαστεί να γυρίσεις χιλιάδες χρόνια πίσω για να βρεις την αιτία. Τότε που οι άνθρωποι ζούσαν στις σπηλιές και κάθε που νύχτωνε, είχαν να αντιμετωπίσουν πολλαπλάσιους κινδύνους από τη μέρα. Όπου “φόβος” βάλε “αγάπη” και όπου “σκοτάδι” “Χριστούγεννα” και θα καταλάβεις γιατί οι άνθρωποι γουστάρουν αυτές τις μέρες του χρόνου. Προφανώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως ο Τριαντάφυλλος, που ενώ ετοιμάζει βαλίτσες για άλλες πολιτείες δηλώνει λάτρης της “ρουτίνας” (!;!) και πόσο μισεί τα Χριστούγεννα (και τις απόκριες και το χιόνι, και τον αέρα που αναπνέει προφανώς), όμως η πλειοψηφία ξέρει.

Ξέρει πως από τα παιδικά χρόνια αυτές οι μέρες του χρόνου ήταν και είναι οι πιο φίνες, λόγω δώρων, λόγω διακοπών, λόγω γιορτής, λόγω του όλου κλίματος. Κι αυτό έχει μπει στη συνείδηση των ανθρώπων και όσο κι αν μεγαλώνεις, δεν παύεις να γουστάρεις. Τις βόλτες στο κέντρο, τα δώρα, τα τραπέζια, το ποτό, τα ταξίδια, τις μουσικές, τα πάντα. Και θα κλείσω με μια ιστορία για να καταλάβεις:

Τα τελευταία 2 ΣΚ, είναι απ’ αυτά που στο ξεκίνημά τους, πρώτη σκέψη ήταν η καθαριότητα του σπιτιού και η κατάληξή του ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ αυτό. Σαν το διάβασμα του σχολείου, που για να το αποφύγω, προτιμούσα να μετράω ανάποδα τα πλακάκια στο πάτωμα. Ωστόσο, μέσα στην τόση βαρεμάρα, βρήκα χρόνο για να στολίσω το σπίτι μου (το ποδήλατό και τη βιβλιοθήκη για την ακρίβεια) κι αυτό νομίζω, είναι μια τρανή απόδειξη του πόσο μ’ αρέσει αυτή η εποχή. Όσο και το #καλοκαιράκιφίνο!”

Christmas Lover ο Δημήτρης Κουπριτζιωτης

”Το ξέρω, το ξέρω. Βαριέσαι τους στολισμους, τις υπερεκδηλωσεις αγάπης, την επιτηδευμένη χαρά, την αναζήτηση δώρων και όλα τα σχετικά. Τα απεχθάνεσαι, τα μισείς αλλά εγώ όχι. Εμένα όλα αυτά μου αρέσουν, με κάνουν να σχηματίζω ένα ανεπαίσθητο μειδίαμα που όσο πλησιάζουν οι γιορτές γίνεται κανονικό χαμόγελο. Τα χριστούγεννα είναι η αφορμή , το περιτύλιγμα για να κάνεις τόσα ωραία πράγματα που ίσως δεν έχεις καν σκεφτεί την υπόλοιπη χρονιά. Οι βόλτες στο κέντρο, οι συνεχόμενοι καφεδες, τα άπειρα πάρτυ που στήνονται στην πόλη, οι συναθροίσεις για χαρτί σε σπίτια, η επίσκεψη στο καζίνο έτσι για τον χαβαλέ, ακόμα και τα οικογενειακά τραπέζια που έχουν λίγο χρυσόσκονη πάνω τους και μοιάζουν λιγότερο βαρετά. Αν σε όλα αυτά δεν έχεις βρει τίποτα που να σε ευχαριστεί τοτε είσαι από αυτούς που κλείνονται σπίτι και μιζεριάζουν. Εγώ πάντως ντύνομαι για να την βγω την βόλτα μου και να το απολαύσω”.

Xmas Xtra lover η Ιωάννα Παχούλη

”Το σπίτι μας κάθε Χριστούγεννα είναι στα όρια του κιτς, αλλά πραγματικά το απολαμβάνω. Στολίδια παντού, λαμπάκια που δεν περιορίζονται στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, γιρλάντες και χαρτοπετσέτες με Άγιους Βασίληδες και κόκκινα κεράκια διάσπαρτα στο χώρο. Kαι ο γάτος μας (φυσικά) κάνει πάρτυ, ειδικά όταν ανακαλύψει ότι οι μπάλες του δέντρου είναι πιο ενδιαφέρουσες από όλα του τα παιχνίδια.

Όμως πραγματικά, νιώθω ότι αυτές οι γιορτές είναι φτιαγμένες για την υπερβολή.

Από τα δώρα που παίρνεις – χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αφορμή-  μέχρι τους στολισμούς, τα ξενύχτια, τα άπειρα μελομακάρονα, τις εκρήξεις αγάπης προς πάσα κατεύθυνση και όλα εκείνα που δεν κάνεις κάθε μέρα, αλλά για κάποιον μαγικό λόγο αποφασίζεις να τα κάνεις τα Χριστούγεννα”.

Christmas Lover- με τρίχα για πουλόβερ ο Jivass

Η λίστα των Χριστουγέννων- Να μην ξεχάσω:

– Να ανεβάσω τα στολίδια από την αποθήκη.

– Να πήξω στην κίνηση.

– Να στηθώ στις ατελείωτες ουρές των πολυκαταστημάτων πάνω από μισή ώρα για να πληρώσω.

– Να με ξυπνήσουν στις 6.30 το πρωί να μου πουν τα κάλαντα.

– Να ακούσω 100 φορές το Last Christmas.

– Nα δείχνω χαρούμενος 24/7.

– Να κάνω τον Άγιο Βασίλη να δείχνει πραγματικός.

– Να γίνει ο Μουστάκας το δεύτερο μου σπίτι .

– Να επισκέπτομαι έναν παιδότοπο την ημέρα.

– Να χωρέσω στη μεγάλη ροτόντα για φαγητό με όλο το σόι.

– Να πάρω δώρα για όλους.

– Να χάσω λεφτά στα χαρτιά.

– Να πάρω 5 κιλά από τα μελομακάρονα.

– Να σβήσω τα φώτα στις 23:59:59 και να τα ξανάψω στις 00:00:01.

– Να κουβαλήσω τα παιδιά από το αυτοκίνητο που έχουν κοιμηθεί.

– Να πιώ από τον αγιασμό των Θεοφανείων.

– Να ξεστολίσω.

– Να κατεβάσω τα στολίδια στην αποθήκη.

– Να πάρω τη διαιτολόγο για να κλείσω ραντεβού.

SPOILER ALERT: Τα λατρεύει η Μαριλού Ρεπαπή

”Πάντα είχα αρκετούς λόγους να σιχαίνομαι τα Χριστούγεννα. Σιχαίνομαι οτιδήποτε με αναγκάζει να κάνω πράγματα σε συγκεκριμένες στιγμές, χωρίς να είναι η δουλειά μου και να πληρώνομαι γι’ αυτό. Επίσης σιχαίνομαι το να μου λένε πώς νιώθω και πώς πρέπει να νιώθω. Χειρότερα από όλα όμως – και αυτό δεν θα αλλάξει όσο και να μεγαλώσω– σιχαίνομαι τις αναγκαστικές κοινωνικές συναναστροφές, τα οικογενειακά τραπέζια και όλο τον ψυχαναγκασμό του «γύρισα εννιά το πρωί ντίρλα από το ρεβεγιόν, αλλά 12 η ώρα πρέπει να είμαι έτοιμη για το τραπέζι».

Οπότε νομίζω ότι το να σιχαίνεσαι τα Χριστούγεννα, μπορεί για κάποιους από εμάς να μην έχει να κάνει με τα ίδια τα Χριστούγεννα. Η (Χριστουγεννιάτικη) κόλαση είναι οι άλλοι. Όπου άλλοι, η μάνα σου και τα τραπέζια της. Οι άλλοι αγχωμένοι καταναλωτές που ζούνε το ίδιο με εσένα όμως. Είναι βαρύ το «τι δώρο θα πάρω» και το «γιατί ξεκίνησα να τρώω μελομακάρονα από τον Νοέμβριο και δεν μου κάνει το φόρεμα;» σε συνδυασμό με την ατελείωτη δουλειά πάντα λίγες μέρες πριν για να τα προλάβουμε όλα και «μωρέ να κάνουμε κι εμείς Χριστούγεννα» που σε στέλνουν Παραμονές στα μαγαζιά μέσα στον κόσμο να πρέπει να αγοράσεις φόρεμα, δώρα για παιδιά, δώρα για επισκέψεις, να τρέξεις σε κομμωτήρια, μανικιούρ, να βρεις να παρακάρεις και μπαίνοντας στο Χριστουγεννιάτικο πνεύμα, να παραδίδεις το δικό σου. Ας μη μιλήσω και για τη γαλοπούλα, που για κάποιο διεστραμμένο και κατάπτυστο (και μηνύσιμο θα έπρεπε) λόγο αυτό το στεγνό πουλί, σε κάποια wtf σπίτια αντικατέστησε το γουρουνόπουλο που ήταν το δικό μας παραδοσιακό πιάτο.

Όμως, παρ’ όλ’ αυτά, λατρεύω τα Χριστούγεννα. Γιατί είναι γεμάτα με φωτάκια και φαγητό και – μετά από όλη την τρεχάλα- έχουν ξεκούραση γύρω από τζάκια με κεριά που μυρίζουν μπαχάρια και κανέλες και ποτήρια με κρασιά και ζεστά χαλιά και ένοχες δεύτερες μερίδες γουρουνόπουλο/ αρνί/ γλυκό και σαλόνια που μοσχομυρίζουν φαγητά και κλεφτά μελομακάρονα και ανθρώπους που είναι ομορφότεροι από ποτέ στον δρόμο ή σε πάρτι με κασκόλ και παλτό και μυρίζουν κολώνιες. Και αν έχεις παιδί δεν μπορείς να σιχαίνεσαι κάτι που έχει μέσα παραμύθι και όνειρα και ταράνδους και σάκους με δώρα που πετούν στον ουρανό και δέντρα με φωτάκια και ζαχαρωτά και γιαγιάδες που ψήνουν ταψιά με μελομακάρονα και κουραμπιέδες και τους δίνουν κρυφά σοκολάτες και χαρτζιλίκια. Και γιατί όσο και να ψυχαναγκαστείς για μερικές ώρες, ανάμεσα στους ανθρώπους που θα δεις θα βρίσκονται και όλοι όσοι αγαπάς όσο τίποτα στον κόσμο και όσοι δεν βλέπεις τόσο συχνά τον υπόλοιπο χρόνο γιατί, πολύ απλά, δεν είναι Χριστούγεννα”.

Μπερδεμένος Christmas lover ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

”Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση, εφόσον υπάρχει μια ακολουθία ημερών κατά τις οποίες μπορούμε να φάμε, να πιούμε, να βγούμε ή να σαπίσουμε στον καναπέ χωρίς να μας νοιάζει το αύριο, φυσικά και αγαπάμε αυτές τις μέρες. Μας χαρίζουν ξεκούραση και δε μας ζητούν τίποτα για αντάλλαγμα εκτός ίσως από το να πρέπει να προσποιηθούμε πως μας αρέσει το πιο άγευστο κρέας του σύμπαντος επειδή δε θέλουμε να στεναχωρήσουμε όποιον το μαγείρεψε λέγοντας “α μα τι υπέροχη μερίδα από άχυρα ήταν αυτή”.

Από εκεί και μετά αν είναι να το δούμε συγκριτικά με άλλα τέτοια μπουκέτα δωρεάν ημερών, η κατάταξη είναι:

7. Πάσχα. Κακή φάση. Φρικτή μουσική, φρικτό φαγητό (COME AT ME), αδιανόητη φασαρία, εγώ να κάτσω να δω 15 ταινίες σε 2 μέρες θέλω, όχι να τρέχει κόσμος γύρω μου πιάνοντας πέτσες με τα χέρια και χορεύοντας κάτι ρυθμικά ουρλιαχτά.

6. Δεκαπενταύγουστο. Ανούσιο. Δωρεάν μέρα μες στην καρδιά του καλοκαιριού; Είναι σαν κάτι αγώνες μπάσκετ που έχουν κριθεί από 5 λεπτά πριν τη λήξη και συνεχίζει η ομάδα που προηγείται να βαράει τρίποντα. ΝΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΩΣ.

5. 28η Οκτωβρίου. Είναι ΟΚ αρκεί να μην ανοίξεις social media για κανένα λόγο.

4. Φώτα. Τα Φώτα είναι σαν το ‘Ant-Man’ στη 2η φάση ταινιών της Marvel. Έχεις χτίσει προσμονή για το παραδοσιακό ‘Avengers’ που θα κλείσει την τριετία ιστοριών, έχει έρθει η ταινία, χαμός, όλοι μαζί, team-up, δράση, επικό καστ, γλέντι. Και δυο μήνες μετά, “α ναι η 2η φάση έχει άλλη μια ταινία, ένα μικρό ψιλο-χιουμοριστικό heist movie”. Αλήθεια, Ant-Man; Δε θα πει κανείς όχι σε άλλη μια ταινία, αλλά κάντε μας τη χάρη και πηγαίντε λίγο πιο πέρα, όχι 3 μέρες μετά το μεγαλύτερο εορταστικό uber-combo του χρόνου.

3. 25η Μαρτίου. Νιώθω διαρκώς πως αυτή η αργία είναι κινητή αλλά προφανώς δεν είναι…;

2. Καθαρά Δευτέρα. Αναίτια κούραση, αλλά ωραία εποχικά φαγητά. (Χαλβάς + λαγάνα = win)

1. Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά. Καταπληκτικά. Τελειος καιρός (κρύο, ό,τι πρέπει για κουβέρτες ή/και στριμωξίδι με κόσμο σε μπαρ), τέλεια πάρτυ, Χριστουγεννιάτικα special επεισόδια αγαπημένων σειρών, ‘Die Hard’ και ‘Στρέλλα’, καλές ταινίες στα σινεμά, εορταστικός δίσκος Καίτης Γαρμπή στα εποχικά ακούσματα, γενικά μιλάμε για αρκετά ιδανική κατάσταση”.

Πιο lover από εμένα για τα Χριστούγεννα δεν γίνεται, η Βασιλική Ζιώγα

”Αν μπορούσα να βάλω φωτάκια και στη ντουζιέρα θα το είχα κάνει, αλλά προφανώς υπάρχει ένας -μικρός- κίνδυνος να γίνω ψητή. Πώς γίνεται να μην αγαπάς τα πάντα γύρω από αυτή τη γιορτή; Αρχικά, παίρνεις δώρα και εγώ δεν είμαι από εκείνες που λένε «συγγνώμη, δεν έπρεπε». Φυσικά και έπρεπε. Και ναι, δίνεις και δώρα και κάνεις όσους αγαπάς να αναφωνούν από χαρά. Μετά, όλος ο κόσμος είναι πιο φωτεινός, πιο όμορφος, πιο παραμυθένιος. Γυρνάς το βράδυ από τη δουλειά, ανάβεις μόνο τα φωτάκια του δέντρου και απλώς κάθεσαι εκεί να χαζογελάς από ευτυχία και να τα χαζεύεις. Και, τέλος, είναι η εποχή που η μαμά μου παραγγέλνει τρία κιλά μέλι για να κάνει τα «απόλυτα μελομακάρονα», εκείνα που μοιάζουν με κεφτεδάκια, τρώγονται με τεράστια μπουκιά και στέλνουν στον εγκέφαλό σου το μήνυμα: «Σήμερα, αγαπάς όλο τον κόσμο». Και ας παθαίνεις αργά και σταθερά ζάχαρο. Δεν το αξίζουν τα Χριστούγεννα; Το αξίζουν”!

More than a Christmas Lover η Χριστίνα Τζεβελέκου

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. .τα Χριστούγεννα γιορτάζω και μαζί μου γιορτάζει όλο το σπίτι! Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας που πάντα περιμένω. Στολίζω ΠΑΝΤΑ δέντρο (και όλο το σπίτι μην σου πω) και μπορώ να κάθομαι ώρες να το χαζεύω! Τα Χριστούγεννα για μένα είναι μια μεγάλη γιορτή που χωράει αγαπημένους φίλους και συγγενείς στην πιο ζεστή ατμόσφαιρα που φυσικά συμπληρώνει ο Ρίκυ -το μικρό μου beagle! Αγαπώ και θα αγαπώ πάντα αυτή την περίοδο του χρόνου ακόμα και αν κάνεις 5 ώρες στα ταμεία των καταστημάτων, ακόμα και αν θες να πας για ένα ποτό στο Noel και δεν βρίσκεις να κάτσεις ούτε έξω από τις τουαλέτες, ακόμα και αν οι τιμές των εισιτηρίων είναι στα ύψη, εγώ πάντα θα περιμένω τα Χριστούγεννα για τα χιόνια, τα μελομακάρονα, το κρασί δίπλα στο τζάκι, για να πάρω τα βουνά ντυμμένη σαν κρεμμύδι (!) και όλη την τρελή χαρά που μου βγάζουν”!

Christmas Hater (χαλασογιουρτούλας κάπως αναγκαστικά, για ν’ ακουστούν όλες οι απόψεις μιας και μας βγήκατε όλοι χριστουγεννο-αγαπούληδες τρομάρα σας)- η Μαριλέλλα Αντωνοπούλου

”Κοίτα δεν έχω κάτι με τις γιορτές, δεν είμαι μίζερος άνθρωπος (μίλησε κανείς;!), ωστόσο κάποιος πρέπει να υπερασπιστεί όσους στέκουν στην αντίπερα όχθη που λέγεται “Εμπενίζερ Σκρουτζ” και να θίξει λίγο αυτό το ΝΤΕ ΚΑΙ ΣΩΝΕΙ να πλυθείς/ντυθείς/στολίσεις/στολιστείς/χαρείς/δωρίσεις/φας/πιεις/χαρτοπαίξεις και πάνω απ’ όλα κανονίσεις που επιβάλλουν σαν άγραφο νόμο αυτές τις μέρες. Κι αν δεν θες να το ζήσεις σε λένε και γρουσούζη, κατάλαβες; Εμείς γιορτάζουμε κάθε μέρα, αγαπητοί, δεν χρειαζόμαστε αφορμές, όσο κόκκινες κι αν είναι.Δηλαδή και πέρσι τέτοια εποχή που γλεντοκοπούσατε για τη νέα χρονιά, ΤΙ καταλάβατε; Ωραίο το 2016 ε;
(Συγγνώμη Νάνσυ. Ελπίζω να μη μισείς πια) Να περάσετε ΤΕΛΕΙΑ!!!1111<3”

Κοινώς, είμαι #metonTriantafyllo

Christmas lover ο Γιάννης Σαχανίδης

”Τα Χριστούγεννα για μένα είναι πολλά διαφορετικά πράγματα. Είναι αυτό που ενώνει την παιδική μου ηλικία με το τώρα, είναι μια ματιά στο πόσο ανεκτικοί και καλοπροαίρετοι μπορούμε πραγματικά να είμαστε, είναι η
μεγαλύτερη γιορτή της ανθρωπότητας, είναι τέλος πάντων ο δικός μου τρόπος να έχω πίστη στον άνθρωπο. Επίσης έχει και έναν τύπο με κόκκινα και άσπρα που γυρίζει και μοιράζει παιχνίδια, έχει και δέντρα που τα
παίρνουν μέσα στο σπίτι και τα κρεμάνε μπάλες, έχει και μελομακάρονα. Εντάξει, τι άλλο να θέλω παραπάνω”.

Η Χριστίνα η Πιούτη Overdosed Xmas Lover

”Ζω τα Χριστούγεννα 12 μήνες το χρόνο αφού είμαι η λεγόμενη ”πιούτη” (aka beauty editor) και στολίζομαι σχεδόν καθημερινά. Τα Χριστούγεννα (όταν τα ζει όλος ο κόσμος) απλά ταιριάζουν όλα γύρω μου με μένα. Δεν είμαι η μόνη που φοράει glitter στα χείλη και στα μάτια ή τουλάχιστον δεν κάνει φοβερή εντύπωση σε κανέναν. Ό, τι μπορεί να συμπεριλαμβάνει η έννοια της λέξης Χριστούγεννα μου αρέσει. Λατρεύω να κάνω δώρα κι όταν μου κάνουν επίσης, απλά δεν είμαι ιδιαίτερα ενθουσιώδης. Εξάλλου ανοίγω συνέχεια όμορφα κουτιά γεμάτα κοριτσίστικα πράγματα (εδώ μπορείτε να ζηλέψετε!).

Ζω τη μαγεία των Χριστουγέννων μόνη μου, εισπνέω και την τελευταία κουκίδα glitter που πετάει καθημερινά η Νάνσυ από το διπλανό γραφείο. Όταν όμως έρχεται εκείνη η μέρα που τα Χριστούγεννα είναι γεγονός και δεν τα περιμένουμε πια, νομίζω ότι έχω πάθει overdose. Γιορτάζω κιόλας κι ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο να έχω προσμονή για όλη τη χαρά και τη λάμψη της μέρας”.