Ο Νίκος Κούρκουλος σε μία σπάνια συνέντευξη του 1986: «Δεν προσπάθησα ποτέ να γίνω σταρ»
- 30 ΙΑΝ 2023
Για τον Κώστα Καζάκο, ο Νίκος Κούρκουλος ήταν ο μοναδικός σταρ της Ελλάδας. Και ποιος μπορεί να πει το αντίθετο για τον άνθρωπο που αφιερώθηκε στην τέχνη του και γοήτευσε με το ταλέντο και την καλλιτεχνική του υπόσταση.
«Θα σας πω κάτι που με βασανίζει. Με βασανίζει το ερώτημα αν έχω ταλέντο, αν είναι αλήθεια αυτό που λένε οι άλλοι ότι έχω ταλέντο. Λένε ότι είμαι καλός ηθοποιός. Εμένα όμως αυτό με βασανίζει καθημερινά. Και θα με βασανίζει ώσπου να πεθάνω. Θα μπορέσω ποτέ να φτάσω εκεί που θα ήθελα; Κι αν έφτανα, θα μπορούσα να το δω, να πω αυτό είναι που ήθελα, τώρα ας τελειώσω;», θα δηλώσει ο Νίκος Κούρκουλος σε συνέντευξή του.
Φεύγει σαν σήμερα από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου του 2007, έχοντας φτάσει εκεί που επιθυμούσε η ψυχή του. Έχοντας καταφέρει να περάσει στην αθανασία μέσω της συλλογικής μας μνήμης.
Θυμόμαστε μια σπάνια συνέντευξή του την οποία ψηφιοποίησε το αρχείο της ΕΡΤ. Ο Νίκος Κούρκουλος καλεσμένος στην εκπομπή «Καλλιτεχνικό Καφενείο» που προβλήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1986, συνομιλεί με τους οικοδεσπότες Κώστα Φέρρη, Βασίλη Τσιβιλίκα και Μίμη Πλέσσα.
Ο ηθοποιός μιλά για τη διαδρομή του αρχικά στο σινεμά και στη συνέχεια στο θέατρο, αλλά και για την απουσία του από την τηλεόραση.
Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου προβάλλονται πλάνα και στιγμιότυπα από κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έπαιζε ο Νίκος Κούρκουλος, όπως τα «Ορατότης Μηδέν, «Το Χώμα βάφτηκε κόκκινο» και «Ψηλά από τη γέφυρα».
Νίκος Κούρκουλος: «Δεν προσπάθησα ποτέ εγώ να γίνω σταρ»
«Δεν προσπάθησα ποτέ εγώ να γίνω σταρ. Δεν γίνεσαι σταρ. Δεν λες θα ξεκινήσω και θα αγωνιστώ για να γίνω σταρ. Το κοινό σε δέχεται ή δεν σε δέχεται. Σε κάνει το κοινό σταρ ή όχι.
Βεβαίως δεν βρισκόμαστε στην Αμερική όπου το star system βασιλεύει. Δεν μου άρεσε ποτέ να είμαι ο σταρ στις κοσμικές στήλες. Εγώ αυτό που λάτρεψα είναι το θέατρο.
Ήθελα να γίνω καλός ηθοποιός κι αυτό προσπάθησα από την αρχή. Αυτό λάτρεψα, το θέατρο. Στον κινηματογράφο πέρασα από το θέατρο. Μπορεί λίγος κόσμος να το ξέρει αυτό, αλλά εγώ έτσι πέρασα: από το θέατρο στον κινηματογράφο.
Ο Φίνος, αυτός ο πατέρας του ελληνικού κινηματογράφου -τον λάτρεψα και εξακολουθώ να τον θυμάμαι- με φώναξε για να κάνω τον ”Κατήφορο”. Είχα την πρώτη μου μεγάλη επιτυχία κι από εκεί το πράγμα πήγε μόνο του.
Θέλω να πω και κάτι άλλο που ίσως είναι άγνωστο και παράξενο. Το είπε πρώτος ο Ντίντης Καρύδης, δεν το είχα αντιληφθεί εγώ: ότι άρχισαν να γράφονται σενάρια για άντρες, από την εποχή που εγώ πρωταγωνιστής/σταρ (ό,τι θες πες) στον κινηματογράφο. Δεν ζήτησα να γίνω σταρ. Έγινα. Ήρθε η μία ταινία με την άλλη.
«Ήταν κάτι που ζήταγε ο κόσμος εκείνη την εποχή κι άρεσε. Είναι απλά τα πράγματα»
Φαίνεται ότι μίλησα άμεσα στον κόσμο. Ήταν κάτι που ζήταγε ο κόσμος εκείνη την εποχή κι άρεσε. Είναι απλά τα πράγματα.
Ο κόσμος με ακολούθησε σε ένα μεγάλο ποσοστό (σσ. από τις ταινίες στο θέατρο) κι αυτό ήταν η μεγαλύτερη συγκίνηση που ένιωσα. Άθελά μου, έπαιξα ένα παιχνίδι στον κόσμο γιατί από τη μια ήταν οι ταινίες μου που έκαναν αυτές τις επιτυχίες και από την άλλη εμένα με ενδιέφερε αυτό το θέατρο (σσ. Κάφκα).
Ο κάθε άνθρωπος χαράζει μια πορεία και λέει ”αυτό θέλω” κι από εκεί κι έπειτα αγωνίζεται για να πετύχει αυτό που θέλει. Όταν ανέβασα τον Πύργο του Κάφκα με τον Διονύση Σολωμό, ο κόσμος μπήκε μέσα και ήρθε να δει ζωντανό τον Κούρκουλο, όχι πια στο πανί.
Και ξαφνικά συνάντησα κάτι καταπληκτικό. Ο κόσμος δεν ήταν εύκολο να καταλάβει τον Κάφκα, όπως κι εγώ όταν τον διάβασα. Ο κόσμος είχε μείνει, δεν ήξερε τι είναι αυτό που έβλεπε. Και μετά ανέβαιναν στο καμαρίνι για το καθιερωμένο αυτόγραφο.
Κι έκανα ένα τεστ εκείνη τη στιγμή. Ρωτούσα: ”τι είναι αυτό που καταλάβατε;” Λοιπόν, ο κόσμος αυτός ο απλός, δεν μιλάω για τον κόσμο που ασχολείται με τη κριτική, μου απαντούσε κι έβλεπα ότι είχε πιάσει όλο το νόημα κι όλη την ουσία του έργου.
Όταν συμβαίνει αυτό νιώθω ότι έχω πετύχει στην αποστολή μου, στα οράματα, στα όνειρα που έχω για τη δουλειά που κάνω».
Η εκπομπή κλείνει με τον Κούρκουλο να ερμηνεύει το τραγούδι «Κυριακή» σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη και μουσική Μίμη Πλέσσα, συνοδεία πιάνου από τον Μίμη Πλέσσα.
Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Νίκου Κούρκουλου στην εκπομπή «Καλλιτεχνικό καφενείο» στο Αρχείο της ΕΡΤ.
