Ολυμπιακοί Αγώνες: Οι 11 αθλήτριες που μας εμπνέουν διαχρονικά

Οι γυναίκες αυτής της λίστας είναι άξιες εκπρόσωποι του Ολυμπιακού πνεύματος, της θέλησης να φτάσουν όσο πιο μακριά μπορούν όχι μόνο για τη δόξα της χώρας τους, αλλά και για τις επόμενες γενιές αθλητριών μετά από εκείνες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν μόνο μια αφορμή ώστε αυτές οι αθλήτριες να αλλάξουν την πορεία των αθλημάτων τους, να αφήσουν το στίγμα τους με τις επιδόσεις τους αλλά και με τη δράση τους για να βελτιώσουν την κοινωνία στην οποία έζησαν. Και τις θυμόμαστε καθώς συντονιζόμαστε με το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο 2021.

Σοφία Μπεκατώρου

«Εχω πετύχει διακρίσεις για τη χώρα μας, έχοντας χάσει το σημαντικότερο αγαθό ως προσωπικότητα: Την αγάπη προς τον εαυτό μου», με αυτά τα λόγια η Σοφία Μπεκατώρου με 10 μετάλλια στην σπουδαία καριέρα της στην ιστιοπλοΐα, Χρυσή Ολυμπιονίκης στην Αθήνα και Χάλκινη στο Πεκίνο και πρώτη γυναίκα σημαιοφόρος για την ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς του Ρίο, άνοιξε πανιά για κάτι άλλο πολύ σημαντικό που συνέβη στη χώρα μας το 2021. Το ελληνικό #MeToo ξεκίνησε όταν η Σοφία Μπεκατώρου με θάρρος μίλησε για το βιασμό της από παράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου που χρόνια κρατούσε σφιχτοδεμένο η σιωπή. Η Σοφία Μπεκατώρου άνοιξε τον δρόμο για δεκάδες άλλες γυναίκες και άντρες που πήραν τη σκυτάλη για να μοιραστούν τις δικές τους ιστορίες και να δώσουν υπόσταση σε ένα κίνημα που άργησε, αλλά ευτυχώς, άγγιξε και τη δική μας κοινωνία, απαιτώντας κάθαρση.

Simone Biles

To 2020 η Simone Biles, μία από τις πιο σημαντικές αθλήτριες του κόσμου, υπέβαλε μήνυση κατά της αμερικανικής Ολυμπιακής Επιτροπής αλλά και της ομοσπονδίας γυμναστικής της χώρας της. Μαζί της, 139 ακόμα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Ο αθλίατρος Larry Nassar, o θύτης της υπόθεσης, φυλακίστηκε και η Simone μας έδωσε έναν ακόμα λόγο να την αποκαλούμε φαινόμενο. Ήδη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 η Simone Biles έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στην ενόργανη γυμναστική και τέλειωσε την πρώτη της συμμετοχή σε μία τέτοια διοργάνωση με 4 χρυσά κι ένα χάλκινο μετάλλιο. Σε εκείνη ανήκει και η περίφημη φράση «Δεν είμαι ο επόμενος Usain Bolt ή ο Michael Phelps. Είμαι η πρώτη Simone Biles». Η φράση της περικλείει όλο το δυναμισμό της προσωπικότητάς της, γιατί βλέπεις η Simone Biles παρά το τραύμα της σεξουαλικής κακοποίησης είναι γεμάτη δύναμη.

Allyson Felix

Είναι η αθλήτρια με τα περισσότερα μετάλλια (ανάμεσά τους και Ολυμπιακά) στην ιστορία των ΗΠΑ. Έσπασε το ρεκόρ του Usain Bolt για να κατακτήσει τον τίτλο του πιο διακεκριμμένου αθλητή στην χώρα της και το έκανε 10 μήνες αφού είχε γεννήσει την κόρη της με καισαρική τομή. Η Alysson Felix, όμως, είναι πολλά περισσότερα από αυτό, αφού η εμπειρία της μητρότητας έστρεψε το ενδιαφέρον της στις αθλήτριες που γίνονται μητέρες και στις διακρίσεις εις βάρος τους από τις εταιρείες που της χορηγούν και όχι μόνο. Η Alysson Felix ήθελε να θέσει νέα standard κάτω από τα οποία θα συνεργάζονται οι αθλήτριες με τις εταιρείες αθλητικών ειδών, πράγμα που την οδήγησε στη δημιουργία της δικής της εταιρείας και τη συνεργασία με οργανισμούς που παρέχουν διευκολύνσεις στις μητέρες, επαγγελματίες αθλητές ώστε να συνδυάσουν τη μητρότητα με την καριέρα τους.

Alice Coachman (Ολυμπιακοί Αγώνες 1948)

Γεννημένη την Georgia των ΗΠΑ το 1923, η Alice Coachman πήδησε σχεδόν 1,7 μέτρα στο άλμα εις ύψος στους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 1948 κι έγινε η πρώτη μαύρη γυναίκα που κέρδισε το Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είχε γεννηθεί στο νότο των ΗΠΑ, εκεί όπου ο διαχωρισμός μαύρων και λευκών βασίλευε. Της απαγορευόταν να παίρνει μέρος σε αθλητικούς αγώνες όσο ήταν παιδί και η Alice Coachman αναγκαζόταν να προπονείται ξυπόλητη σε χωράφια και χωματόδρομους και να χρησιμοποιεί μεταχειρισμένο εξοπλισμό μιας και ήταν ένα από τα 10 παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Κι όμως τα κατάφερε. Η Alice έφυγε απο τη ζωή το 2014.

Nadia Comăneci (Ολυμπιακοί Αγώνες 1976)

Το «τέλειο 10» στα 14 της χρόνια ήταν αρκετό για να σπάσει η αθλήτρια κάθε φράγμα σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες των αθλητών στην ενόργανη γυμναστική. Έγινε η πρώτη γυναίκα και αθλήτρια εν γένει που κατέκτησε το τέλειο σκορ με την απόδοσή της στο δίζυγο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Mondreal. Ταυτόχρονα έγινε και η πιο νέα Χρυσή Ολυμπιονίκης. Η επιρροή της στην pop κουλτούρα ήταν φοβερή. Το τραγούδι που συνόδευε το πρόγραμμα στις ασκήσεις εδάφους της, μετονομάστηκε σε Nadia’s Theme και κέρδισε Grammy το 1977. Η Comăneci έγινε Αμερικανίδα πολίτης το 2001 αλλά ποτέ δεν ξέχασε τη Ρουμανία στην οποία ανέπτυξε έντονο φιλανθρωπικό έργο, έχοντας ιδρύσει και το Νοσοκομείο Παίδων Nadia Comăneci στο Βουκουρέστι.

Lisa Leslie

Το 2002 η Lisa Leslie έσπασε ένα φράγμα μεταξύ των δύο φύλων στο μπάσκετ, όταν έγινε η πρώτη γυναίκα που πραγματοποίησε κάρφωμα σε έναν αγώνα του WNBA. Εκείνη η στιγμή είναι μόνο μία από αυτές που έκαναν τη Lisa Leslie ξεχωριστή. Έχει κατακτήσει 4 Ολυμπιακά Μετάλλια, ενώ έχει αναδειχθεί τρεις φορες MVP στο WNBA και μία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μπάσκετ. To παράδειγμά της ενέπνευσε πολλές ακόμα γυναίκες να ασχοληθούν με το μπάσκετ και η ίδια αποσύρθηκε μετά από μία λαμπρή καριέρα το 2009.

Κατερίνα Στεφανίδη (Ολυμπιακοί Αγώνες 2016)

Η Κατερίνα Στεφανίδη έχει γίνει η πρώτη ελληνίδα αθλήτρια που έχει καταφέρει να κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στις τρεις μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις: στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παγκόσμιο και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου. Η αθλήτρια ξεκίνησε το άλμα επί κοντώ στην ηλικία των 10 ετών και παρ’ όλο που το 2006 είχε δηλώσει ότι θα εγκατέλειπε το άθλημα τελικά συνέχισε την λαμπρή πορεία της, κάνοντας ρεκόρ με τις επιδόσεις της σε κάθε ηλικία καθώς αγωνιζόταν. Παράλληλα σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Stanford, έκανε μεταπτυχιακό στη Νεύροψυχολογία και βρήκε τον έρωτα στο πρόσωπο του Mitchel Κrier ο οποίος είναι και ο προπονητής της. H Κατερίνα Στεφανίδη μας εμπνέει γιατί βρίσκει τρόπους να κάνει αυτό που αγαπά και το κάνει με χαμόγελο. Κι ας έχει και υψοφοβία, είναι γεννημένη για να πετάει στα ύψη του άλματος επί κοντώ.

Megan Rapinoe

Χρυσή Ολυμπιονίκης και σταρ της Ολυμπιακής Ομάδας Ποδοσφαίρου των ΗΠΑ, η Megan Rapinoe είναι μία σταρ του αθλητισμού. Πέρα από τη δόξα που έχει φέρει στην πατρίδα της, η Megan Rapinoe είναι ακτιβίστρια υπέρ της ίσης αμοιβής ανδρών και γυναικών, κι έχει ενώσει τη φωνή της με άλλες αθλήτριες που μήνυσαν την Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου των ΗΠΑ για έμφυλες διακρίσεις. Επιπλέον είναι η πρώτη ανοιχτά γκέι γυναίκα που έχει φωτογραφηθεί για το Swimsuit Issue του Sports Illustraded. «Είμαι το αντίθετο του ποιος νοιάζεται. Νοιάζομαι για όλα. Νιώθω ότι είναι ευθύνη μου να κάνω τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Όλοι έχουμε αυτήν την ευθύνη» είχε πει στο περιοδικό Glamour. Μοιραζόμαστε την ευθύνη και είμαστε περήφανες για εκείνη.

Florence Griffith Joyner (FloJo) (Ολυμπιακοί Αγώνες 1988)

Η δρομέας Florence Griffith Joyner δεν έφερε μόνο την ταχύτητά της στον στίβο αλλά και το στιλ. Με τα jumpsuit της με το ένα πόδι ακάλυπτο και τα μακριά, βαμμένα νύχια της, η FloJo, όπως έμεινε γνωστή στις ΗΠΑ, είχε καταφέρει να σπάσει ακόμα και το ρεκόρ των ανδρών στα δοκιμαστικά των Ολυμπιακών Αγώνων και παράλληλα έσπαγε κάθε στερεότυπο για το πώς θα έπρεπε να μοιάζουν οι γυναίκες αθλήτριες. Λίγους μήνες αργότερα κέρδισε 4 μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988. Πέθανε το 1998 σε ηλικία 38 ετών αλλά το στιλ και η κληρονομιά που άφησε στις επόμενες γενιές ζουν ακόμα.

Βούλα Πατουλίδου (Ολυμπιακοί Αγώνες 1992)

Η πρώτη Ελληνίδα Ολυμπιονίκης, μας ενέπνευσε να δούμε ότι ακόμα και η μικρή Ελλάδα όπου γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες μπορεί να τα καταφέρει απέναντι σε Εθνικές Ομάδες υπερδυνάμεις στον στίβο και στα άλλα αθλήματα. Στις 5 Αυγούστου του 1992, κατέκτησε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στη Βαρκελώνη στα 100 μ. εμπόδια με επίδοση 12.64, βλέποντας την αντίπαλό της Divers να γκρεμίζεται πέφτοντας στο τελευταίο εμπόδιο. Τερμάρισε φωνάζοντας «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!» και η στιγμή πέρασε για πάντα στην ιστορία.

Tegla Loroupe

Μπορεί να μην έχει ανέβει στο βάθρο των νικητών των Ολυμπιακών Αγώνων (έχει τερματίσει 5η στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνευ και 6η στην Ατλάντα) αλλά η Tegla Loroupe είναι μια αληθινή πηγή έμπνευσης. Η μαραθωνοδρόμος από την Κένυα είχε το παγκόσμιο ρεκόρ του Μαραθωνίου από το 1988 μέχρι το 2001 κι έχει ακόμα το παγκόσμιο ρεκόρ στα 25 και τα 30 χιλιόμετρα. Η Tegla Loroup είναι ακτιβίστρια με δράση στους τομείς της εκπαίδευσης, της ειρήνης και των δικαιωμάτων των γυναικών ενώ έγραψε ιστορία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ως η γυναίκα που οργάνωσε και ήταν επικεφαλής της πρώτης ομάδας προσφύγων αθλητών που αγωνίστηκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες.