Χριστίνα Ωνάση: Η πιο φτωχή πλούσια που γεννήθηκε ποτέ

Η Χριστίνα Ωνάση γεννήθηκε μέσα στην απόλυτη χλιδή, καταδικασμένη να ζει στη σκιά του αδερφού της, Αλέξανδρου. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν ήθελε οικογένεια, ήθελε απλώς τον διάδοχο που θα συνέχιζε την αυτοκρατορία του. Παντρεύεται την κατά πολύ μικρότερή του, Τίνα Λιβανού και το 1948 γεννιέται ο Αλέξανδρος. Ένα δεύτερο παιδί θα φέρει μπερδέματα στη διαθήκη φέρεται να λέει στις παρέες του ο Αρίστος.

Η Τίνα μένει έγκυος ξανά. Εκείνος θέλει να το ρίξει, εκείνη τον αγνοεί επιδεικτικά. Στις 11 Δεκεμβρίου του 1950 σε ένα πολυτελές μαιευτήριο της Νέας Υόρκης θα γεννηθεί ο κλώνος του Αρίστου. Η Χριστίνα είναι φτυστή ο πατέρας της. Έχει τα μεγάλα θλιμμένα μάτια του, τους μαύρους κύκλους του, τη φαρδιά μύτη του, το άχαρο σουλούπι του.

Ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου μόλις είχε γεννηθεί με ένα και μόνο σκοπό. Θα ψάχνει απεγνωσμένη την αγάπη, μέχρι τη στιγμή που θα αφήσει την τελευταία της πνοή σε μία κρύα μπανιέρα στο Μπουένος Άιρες.

Μεγαλώνει με νταντάδες και σωματοφύλακες. Ο Ωνάσης είναι πολύ απασχολημένος με τις επιχειρήσεις και τις εξωσυζυγικές του σχέσεις και η μητέρα της δεν έχει χρόνο ούτε για την ίδια, ούτε για τον Αλέξανδρο.

Τη στοιχειώνει η εικόνα ενός πατέρα που έρχεται, της φέρνει πανάκριβες κούκλες, τη φιλά και απομακρύνεται. Η μοίρα, οι επιλογές, η ζωή; Όλα την οδηγούν στη μοναξιά της.

Μπαίνει οικότροφος σε σχολείο της Ελβετίας για να μετακομίσει λίγο αργότερα στο Λονδίνο με τη μητέρα και τον αδερφό της. Στη ζωή του Ωνάση έχει μπει η Μαρία Κάλλας. Η Τίνα ανέχθηκε πολλά, όχι όμως κι αυτό. Τον πληρώνει με το ίδιο νόμισμα, φεύγοντας με τα παιδιά για τον πύργο του συντρόφου της, Μαρκήσιου του Μπλάντφορντ.

Η Χριστίνα δεν μιλά. Παραμένει σιωπηλή κυρίως όταν στον ίδιο χώρο βρίσκεται ο πατέρας της. Τον τρέμει. Είπαν πως είναι προβληματική κι έχει έντονα ψυχολογικά ζητήματα. Τη στέλνουν σε παιδοψυχολόγο στη Ζυρίχη. Θέλει μονάχα να τους τραβήξει την προσοχή. Δεν τα καταφέρνει.

Το κοριτσάκι μεγαλώνει και γίνεται μία γυναίκα που απεχθάνεται την εξωτερική της εμφάνιση. Σε ηλικία 17 ετών κάνει τις πρώτες πλαστικές για να διώξει τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια της και να κάνει τη μύτη της ελαφρώς πιο κομψή. Παλεύει με τις αυξομοιώσεις του βάρους της αλλά και με έναν πατέρα που είναι μετρ στην υπονόμευση της αυτοπεποίθησης των γύρω του.

Στα αγόρια δεν έχει μεγάλη επιτυχία. Όποιον κι αν γνωρίσει θα τον συγκρίνει αυτόματα με τον πατέρα της και στα μάτια της όλοι είναι κατώτεροι των προσδοκιών της. Μάλλον, των προσδοκιών του. Θέλει να την αγαπήσουν. Θέλει να την ερωτευτούν για το μικρό της όνομα κι όχι για την κληρονομιά της. Για το υπόλοιπο της ζωής της θα επιδοθεί σε μία ψυχαναλυτική αναζήτηση της πατρικής φιγούρας.

Σε όσους άνδρες κι αν γνωρίσει θα παλέψει να βρει αυτό που τόσο βίαια της στέρησε εκείνος. Την αγάπη, την προσοχή, το ενδιαφέρον, τη στοργή, την αγκαλιά. Θα κάνει πολλές προσπάθειες και θα πάρει αντίστοιχα πολλά διαζύγια. Η Χριστίνα δεν μπορεί να λειτουργήσει εντός μίας σχέσης.

Μόλις στα 20 της θα παντρευτεί στο Λας Βέγκας τον κατά 27 χρόνια μεγαλύτερό της Τζόζεφ Μπόλκερ. Ο γάμος θα διαρκέσει 7 μήνες. Ο Ωνάσης την πιέζει να αρραβωνιαστεί τον Πέτρο Γουλανδρή. Μία ημέρα πριν τον αρραβώνα φεύγει, νιώθοντας πως ο πατέρας της το κάνει μονάχα για να ενώσει τις περιουσίες των δύο ισχυρών οικογενειών. Θα ακολουθήσουν ο Αλέξανδρος Ανδρεάδης, ο Σεργκέϊ Καούζοφ. Η Χριστίνα δεν μένει πουθενά.

Το μεγάλο χτύπημα έρχεται τον Ιανουάριο του 1973. Βρίσκεται στη Βραζιλία, όταν το τηλέφωνό της θα χτυπήσει. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο Αριστοτέλης με τρεμάμενη φωνή θα της ανακοινώσει πως ο Αλέξανδρος είναι νεκρός. Η κατάρα των Ωνάσηδων ενεργοποιείται.

Ντυμένη στα μαύρα κρατά σφιχτά το χέρι του πατέρα της, ενώ αποχαιρετά τον αγαπημένο της Αλέξανδρο. Το παιδί που δεν ήθελε ο Αρίστος είναι η μοναδική του κληρονόμος, η μοναδική του ελπίδα. Η τραγωδία δεν θα αργήσει. Τον Οκτώβριο του 1974 η Τίνα πεθαίνει. Όσοι θα δουν τη Χριστίνα θα πουν πως είναι μία ζωντανή νεκρή. Θα ακολουθήσουν κοκτέιλ χαπιών και ποτό. Πίνει για να κοιμηθεί, για να φάει, για να ξυπνήσει, για να χάσει κιλά.

Στις 15 Μαρτίου του 1975 πεθαίνει ο Άρης. Η 25χρονη Χριστίνα καλείται να αναλάβει την αυτοκρατορία που τόσο χρόνια εκείνος έχτισε με κάθε προσωπικό κόστος. Κάνει φιλότιμες προσπάθειες αλλά είναι αδύνατο να πάρει στα χέρια της τα ηνία ενός τόσο πολύπλοκου και αχανή μηχανισμού. Οι απόπειρες αυτοκτονίας ξεκινούν. Τι κι αν έχει κληρονομήσει πάνω από 250 εκατομμύρια δολάρια. Η Χριστίνα είναι κενή και κατ’ουσία φτωχή.

Δεν αντέχει τη μοναξιά. Κάνει πάρτι με δεκάδες καλεσμένους για να μην είναι μόνη της. Η κόρη του ”Ari the Greek” θα γίνει διάσημη για τις δεξιώσεις της.

Πόσο μόνη νιώθει; Μόνο εκείνη ξέρει τι γίνεται μέσα της. Περικυκλωμένη από ανθρώπους κι όμως τόσο τραγικά απογοητευμένη από όλους. Τα βράδια δεν μπορεί να κοιμηθεί για αυτό και πολλές φορές δεν αφήνει τους καλεσμένους της να φύγουν πριν τη ανατολή του ήλιου.

Είναι σπάταλη. Λατρεύει την μπουτίκ του Dior στο Παρίσι και τα ταξίδια. Διαθέτει διαμερίσματα σε όλο τον κόσμο, όμως κάτι της λείπει. Τα βαρβιτουρικά είναι πια μία αναγκαία καθημερινότητα.

Η Χριστίνα είναι δυστυχισμένη. Παλεύει να κρατήσει το χαμόγελό της μπροστά στους φωτογράφους που την κυνηγούν αλλά πονά βαθιά. Τα πλούτη δεν καλύπτουν τα κενά της. Ψάχνει την αληθινή αγάπη. Το πιο δυστυχισμένο μέλος της οικογένειας Ωνάση κοιτώντας ένα φωτογραφικό άλμπουμ θα θυμηθεί τον παλιό της φίλο Τιερί Ρουσέλ. Γιατί όχι θα πει και θα επιδιώξει να τον συναντήσει.

Ο κύκλος της θα προσπαθήσει να την αποτρέψει αλλά είναι έτοιμη για έναν ακόμη γάμο. Τα δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν πως ο Ρουσέλ για να δεχθεί να την παντρευτεί της θέτει όρο να χάσει 20 κιλά.

Δεν τα πάνε ιδιαίτερα καλά όμως η Χριστίνα μένει έγκυος στην Αθηνά. Για πρώτη φορά είναι χαρούμενη. Τίποτα δεν είναι ικανό να διαταράξει την ευτυχία της, ούτε καν η εξωσυζυγική σχέση του άνδρα της με το μοντέλο Γκαμπί Λαντάζ. Βίοι παράλληλοι μέχρι τη στιγμή που ο Ρουσέλ αφήνει έγκυο και την Γκάμπι.

«Θέλω απλά κάποιον που να αγαπάει εμένα» έλεγε όταν την έπιαναν οι εξομολογητικές τάσεις της. Ήταν φανερό. Ο Τιερί δεν την αγάπησε, τουλάχιστον όχι όπως εκείνη είχε ανάγκη. Καταφεύγει στο χρήμα. Λέγεται πως κάθε φορά που δέχεται να κοιμηθεί μαζί της, του προσφέρει 100.000 δολάρια. Τα κιλά επανέρχονται, τα χάπια σε μόνιμη θέση στο κομοδίνο της και η Χριστίνα για ακόμη μία φορά με συναισθηματικές τρύπες.

Χωρίζουν. Η γυναίκα που τη μεγάλωσε, η Ελένη Σύρου, είναι πάντα στο πλευρό της. Τους τελευταίους 8 μήνες της ζωής της κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι.

Στις 12 Οκτωβρίου του 1988, σχεδόν έναν μήνα πριν το τέλος, συντάσσει τη διαθήκη της. Η αγαπημένη της Αθηνά θα πάρει όλη την περιουσία της μόλις ενηλικιωθεί.

Στο Μπουένος Άιρες η κορύφωση του δράματος δεν αργεί. Στην πόλη που ξεκίνησε την αυτοκρατορία του ο Αρίστος ο πειρατής, θα τελείωναν όλα. Ο κύκλος ζωής της Χριστίνας θα έκλεινε βίαια. Ήταν 19 Νοέμβρη του 1988 όταν βρέθηκε μέσα στην μπανιέρα του σπιτιού που της είχε παραχωρήσει η φίλη της Μαρίνα Ντιντερό. Πνευμονικό οίδημα, καρδιακή ανακοπή και τέσσερα φιαλίδια βαρβιτουρικά. Ένας ανεξιχνίαστος θάνατος, σύμφωνα με την αστυνομία.

Το κορίτσι που γνώρισε τους γονείς του από καρτ ποστάλ κι όχι από σφιχτές αγκαλιές είχε πάει να τους συναντήσει. Η γυναίκα που δεν γνώρισε ποτέ την αληθινή αγάπη βρισκόταν ξαπλωμένη σε μία γεμάτη μπανιέρα με κρύο νερό.

Τα όνειρα της Χριστίνας ήταν ναυαγισμένα άμα τη γενέσει τους. Ήταν καταδικασμένη να μεγαλώσει μόνη και να φύγει μόνη. Θέλησε να ζήσει το όνειρο όμως το άστρο της έσβησε έτσι ξαφνικά σε ένα μπάνιο στο Μπουένος Άιρες χωρίς επεξηγήσεις. Άλλωστε τα πολλά λόγια δεν άρεσαν ποτέ στο φτωχό, μικρό, πλούσιο κορίτσι της Ελλάδας.