LIFE

Γράμμα στην κακοποιημένη γυναίκα της διπλανής πόρτας

"Αγαπητή γυναίκα,

Δε με ξέρεις και δεν έχω καμία δουλειά να σου γράφω αυτό το γράμμα. Μπορεί να έχεις 50 ανθρώπους γύρω σου, που σε βοηθούν με αυτή την κατάσταση και να μη χρειάζεσαι τίποτα από μένα. Από την άλλη, μπορεί να μην έχεις κανέναν που να νιώθεις ότι μπορείς να μιλήσεις με ειλικρίνεια και να χρειάζεσαι απλά έναν άνθρωπο να σου πει ότι δεν είσαι μόνη. Δεν είσαι μόνη.

Σου φωνάζει. Τo ακούμε. Σου μιλάει εξευτελιστικά. Το ακούμε. Δε ξέρω τι άλλο γίνεται όταν οι πόρτες και τα παράθυρα κλείνουν και δεν είμαστε πια μάρτυρες. Αλλά σίγουρα δεν είσαι όλα αυτά που σε αποκαλεί. Όλοι στο τετράγωνο το ξέρουμε. Δεν μας έχει κάνει να χάσουμε την πίστη μας σε εσένα. Μπορεί να νιώθεις απογυμνωμένη από την προσωπική σου δύναμη, από την αξιοπρέπεια σου, από πράγματα που σε έκαναν να αισθάνεσαι ξεχωριστή, πριν σε κάνει να αισθάνεσαι πως οτιδήποτε κάνεις είναι κακό ή λάθος. Το μόνο άτομο που έχει τη δικαιοδοσία να σου τα αφαιρέσει όλα αυτά, το μόνο άτομο που μπορεί να διορθώσει όλα αυτά, λίγο τη φορά, είσαι εσύ.

Δεν είσαι κακιά. Είσαι καλή. Κάθε τι μικρό που δεν έκανες ακριβώς όπως το ήθελε, δεν μετράει μακροπρόθεσμα.

 

Μπορείς να προσπαθείς να περνάς μέσα από στεφάνια -στεφάνια τα οποία επίτηδες θα μετακινεί τελευταία στιγμή για να πέσεις- με την απελπισμένη ελπίδα ότι θα δει όταν κάνεις κάτι “σωστά”, θα δει ότι αξίζεις την αγάπη του,  ότι αξίζεις την εμπιστοσύνη του,  ότι στ’ αλήθεια τον αγαπάς. Μπορείς να περιμένεις αυτό τον άνδρα να σε ΔΙΑΛΕΞΕΙ όταν θα αποδείξεις ότι “είσαι αρκετά καλή”. Ή μπορείς να του πεις να πάει στο διάολο και να διαλέξεις τον εαυτό σου.

Πριν χρόνια, ήμουν εγώ που πέρναγα από αυτά τα στεφάνια. Ήμουν εγώ που περίμενα απελπισμένα να θεωρηθώ “αρκετά καλή”. Το συνειδητοποίησα λίγο πριν να είναι πολύ αργά για να σώσω τον εαυτό μου. Έσωσα τα μικρά απομεινάρια αγάπης που είχα για τον εαυτό μου και ήσυχα, έχτισα ξανά μέσα μου όλα εκείνα που προσπάθησε να γκρεμίσει. Δεν του άρεσε. Σχεδόν με σκότωσε γι’ αυτό. Αλλά διάλεξα τον εαυτό μου. Έζησα για να μπορώ να το λέω. Έλα να με ρωτήσεις πως έγινε.

Με αγάπη,

Angie”

Η ιστορία πίσω από το γράμμα

Η Angie Αker, έγραψε αυτές τις λέξεις και τις έριξε κάτω από την πόρτα της γειτόνισσας της, στη Nέα Υόρκη, πριν περίπου 4 χρόνια. Όπως λέει σήμερα στο “Upworthy” όπου γράφει, το έκανε γιατί ένιωθε ότι κάτι πρέπει να δράσει, μιας και η ίδια είχε περάσει από αντίστοιχη κατάσταση και είχε καταφέρει να φύγει.

Η παραλήπτης του γράμματος, από όσο ξέρει η Angie σήμερα, απευθύνθηκε σε σύμβουλο και όπως φαίνεται – τουλάχιστον από όσα δεν ακούνε οι γείτονες – τα πράγματα στο σπίτι της πηγαίνουν καλύτερα.

Η Angie μετά τη δημοσίευση αυτού του γράμματος που έγινε πρόσφατα στο Upworthy, έλαβε εκατοντάδες μηνύματα ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα βίας. Η ίδια φαίνεται αρκετά σοκαρισμένη σε κείμενο που έγραψε στη συνέχεια και καλεί όλους όσους θέλουν να ξεφύγουν, να το κάνουν με προσοχή.

Ο σύζυγος που έχει υποστεί βία, είναι 70 φορές πιο πιθανό να πεθάνει στη διάρκεια των δύο βδομάδων αφού “αποδράσει”, παρά οποιαδήποτε άλλη στιγμή της σχέσης.

Με αυτά τα λόγια, η Angie, καλεί όλα τα θύματα να προστατεύουν τον εαυτό τους, πριν απομακρυνθούν από το βίαιο περιβάλλον. “Το πιο δύσκολο (και επικίνδυνο) διάστημα είναι μπροστά σου. Αλλά σε παρακαλώ να έχεις πίστη στον εαυτό σου ότι αν συνεχίσεις με το σχέδιο σου να φύγεις και να μείνεις μακριά, η ζωή σου θα γίνει ξανά γεμάτη και ο πόνος που πέρασες με αυτό τον άνθρωπο θα γίνει μακρινή ανάμνηση” γράφει.

Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη

Η Angie στο γράμμα της, χρησιμοποιεί τη φράση “δεν είσαι μόνη”. Την ίδια φράση εμπλουτισμένη, έχει σαν μότο το δικό μας “Womensos.gr”, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των φύλων.

“Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη”. Η βία κατά των γυναικών δεν γνωρίζει γεωγραφικά μήκη και πλάτη, ούτε χρόνο. Συνέβαινε πριν τέσσερα χρόνια στη γειτόνισσα της Angie, συμβαίνει και σήμερα, δίπλα σου.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη:

1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.

1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.

40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής  παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.

Το γράμμα της Angie, αποτελεί μια πολύ καλή απόδειξη του τι μπορεί να κάνει η γυναικεία αλληλεγγύη. Αν ξέρεις κάποια γυναίκα που θέλει τη βοήθεια σου ή αν εσύ η ίδια θεωρείς ότι έχεις πέσει θύμα βίας, σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε οποιαδήποτε ημέρα και ώρα, το 15900.

 

Διάβασε ακόμα στο Ladylike:

Yang Liu: “Η ασυνεννοησία αντρών – γυναικών είναι παγκόσμιο φαινόμενο”

Κλεοπάτρα Γαβριηλίδου: “Κλεοπάτρα Γαβριηλίδου: “Ο καρκίνος είναι ζωή με άλλο νόημα”