Άννα Ομηρίδη: Ξεπερνά τα όρια του ανθρώπινου σώματος κάνοντας Acrodance
- 28 ΣΕΠ 2014
''Δεν ξέρουμε τις δυνητικές ικανότητες του σώματός μας. Δεν προλαβαίνουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς μπορεί να φτάσει να κάνει. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει όριο''. Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Άννας Ομηρίδη, δασκάλας του Acrodance. Τότε το άκουσα, το σημείωσα και το επεξεργάστηκα επιφανειακά. Λίγες ημέρες μετά τη συνέντευξη είδα τις φωτογραφίες της. ''Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει όριο'' ψιθύρισα σιγανά, πιο πολύ για να το ακούσω ακόμη μία φορά. Πόσο δίκιο είχε.
Μικροκαμωμένη, χαμογελαστή και ευκίνητη. Αυτή ήταν η πρώτη μου εικόνα για εκείνη όταν συναντηθήκαμε στη σχολή της οικογένειας Ομηρίδη στην Γ’ Σεπτεμβρίου στο νούμερο 19. Μου μιλά με πάθος για τη δουλειά της ή μάλλον το χόμπι της, ή καλύτερα την αγάπη της, ή πιο σωστά για αυτό που γεννήθηκε να κάνει.
”Το Acrodance δεν έχει ορισμό. Δεν μπορώ να σου το περιγράψω ακριβώς. Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων και μου προκύπτει μέσα από όλα αυτά που μάζευα ως γνώσεις από μικρή. Είναι είδος γυμναστικής, είναι παιχνίδι” μου λέει προσπαθώντας να με κάνει να καταλάβω. ”Είναι τρόπος ζωής” προσθέτει βιαστικά ενώ αντιλαμβάνεται την προσπάθειά μου ως προς την κατανόηση.
Για την Άννα το Acrodance έχει ταυτιστεί με τη ζωή της. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου της του εαυτού αλλά και ολόκληρης της οικογένειας. Μετράτε; Μπαμπάς, μαμά και έξι αδέρφια. Σύνολο; Οκτώ άνθρωποι γεννήθηκαν για να λατρέψουν τη γυμναστική και να της παραδοθούν άνευ όρων.
Η αφοσίωση και η αγάπη για αυτό που κάνουν είναι το κλειδί της επιτυχίας τους.
”Όλη η οικογένεια μεγαλώνει μέσα σε ένα γυμναστήριο. Αυτός ο χώρος είναι πάρα πολύ οικείος για όλους εμάς.” Πρόκειται για μία οικογενειακή παράδοση πολλών χρόνων που θα μπορούσε πολύ εύστοχα με περιγραφεί με μία και μόνο φράση ”Το μήλο κάτω από τη μηλιά”.
Από πολύ μικρή ξεκινά να μαθαίνει πολεμικές τέχνες μαζί με τον μπαμπά της για να ακολουθήσουν το μπαλέτο και ο χορός. ”Οτιδήποτε βρισκόταν μπροστά μου το δοκίμαζα.”
Λένε πως τα πρώτα μας βιώματα καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή μας. Στην περίπτωση της Άννας δε θα μπορούσε να διατυπωθεί πιο σωστά. ”Θυμάμαι τους γονείς μου μέσα σε show και μαγαζιά να τραγουδούν και να χορεύουν. Οι παιδικές μου αναμνήσεις είναι πολύ συγκεκριμένες οπότε είχα κι εγώ στο μυαλό μου πως θα μεγαλώσω και θα ασχοληθώ με αυτό”.
Έμαθε να ζει με τη γυμναστική, μεγάλωσε κάνοντας τούμπες πάνω σε πολύχρωμα στρώματα οπότε τώρα που έγινε η Superwoman ξέρουμε όλοι που οφείλεται.
Κι αν εσύ (κι εγώ) δυσκολεύεσαι να ανέβεις δύο σκαλιά παραπάνω να σε πληροφορήσω πως η Άννα περπατά με τα χέρια πολύ πιο εύκολα απ’ ότι με τα πόδια. Αυτά τα απίστευτα ανοίγματα της σε κάνουν να χαζεύεις. ”Σιγά μην τα κάνω εγώ ποτέ όλα αυτά”. Σε ακούσαμε. ”Θα έλεγα σε όλους όσοι φοβούνται να το κάνουν και να έρθουν να δοκιμάσουν, άλλωστε το μάθημα πάντα προσαρμόζεται στις ανάγκες του τμήματος” μου λέει ξέροντας πως ο κόσμος διστάζει να πειραματιστεί με κάτι τόσο ανατρεπτικό όσο το Acrodance.
Φοβερά τα ακροβατικά όμως μέχρι να ανέβεις στο Έβερεστ θα πρέπει να έχεις διανύσει μία διαδρομή. Τι περιλαμβάνουν τα μαθήματα; Τι θα κάνει κάποιος που θα πάρει την απόφαση να μπει στον τρελό κόσμο του Acrodance; ”Περιλαμβάνει πολύ παιχνίδι και είναι θεραπευτικό καθώς έχει στοιχεία χοροθεραπείας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και ψυχοθεραπευτικό αφού το παιχνίδι θα σε γυρίσει ασυνείδητα πίσω. Τα ακροβατικά και η ενδυνάμωση προκύπτουν μέσω του παιχνιδιού.”
”Ο κόσμος έρχεται μπλοκαρισμένος, στρεσαρισμένος, κουρασμένος, ταλαιπωρημένος, χωρισμένος και θέλει να εκτονωθεί και να αποσυμπιεστεί. Βέβαια μετά την εκτόνωση θα κληθεί να πειθαρχήσει για να μπορέσει να χαλαρώσει. Φεύγουν με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά”. Είναι υπερήφανη και μιλά με ζεστασιά για όσα έχει καταφέρει.
Πόσο σημαντικό στις μέρες μας να μπορείς να κάνεις κάτι που θα σε διασκεδάσει, θα σε βοηθήσει να αποβάλλεις το άγχος σου, τα αρνητικά σου συναισθήματα γιατί όχι και τις φοβίες σου. Φτάνει πια με τις βαρετές ενασχολήσεις. Δεν πρέπει να αφήσουμε τη δημιουργικότητά μας να λιμνάζει μέσα σε ανούσιες ρουτίνες.
Το Acrodance θα σε κάνει να φέρεις τα πάνω κάτω, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
”Είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο που δε σταματά να εξελίσσεται. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα το οποία ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα είχαν φανταστεί. Βρισκόμαστε σε μία διαρκή κίνηση. Προκύπτουν συνεχώς καινούργια πράγματα οπότε δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς.”
”Προκαλεί συναισθήματα. Μπορεί να κλάψεις, μπορεί να γελάσεις, μπορεί να θυμώσεις. Μέσα από το παιχνίδι και κάποιες ασκήσεις συνειδητοποιείς πράγματα για τον εαυτό σου που είτε δεν τα ήξερες, είτε τα είχες ξεχάσει.” Αν είστε έτοιμοι για μία βουτιά στο παρελθόν και στα ξεχασμένά σας ενδότερα γιατί να μην το δοκιμάσετε; Το ”μοιρογνωμόνιο” Άννα θα σας κάνει να λυθείτε και να κάνετε μία τρελή πτήση που αψηφά τη βαρύτητα.
Αντί δικού μου επιλόγου θα αφήσω την Άννα να κλείσει το κείμενο. Λίγο πριν την αφήσω της ζήτησα να μου περιγράψει με πέντε λέξεις τι είναι για εκείνη το Acrodance. ”αγαπάω”, ”δημιουργώ”, ”φαντάζομαι”, ”μοιράζομαι”, ”αναμοχλεύω”. Αυτό ακριβώς είναι το Acrodance.
Αγάπη, φαντασία, συνεργασία, δημιουργία και συνειδητοποίηση. Μία δοκιμή θα σε πείσει πως τα όρια τελικά είναι για να ξεπερνιούνται.
DO Gymnastik Intitut – Γ’Σεπτεμβρίου 19Α, Ομόνοια
Τηλέφωνο: 210 5228207